OPINIA KOMISJI
z dnia 31 maja 1985 roku
w sprawie wniosków Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii
o przystąpienie do Wspólnot Europejskich


KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
Uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, w szczególności jego artykuł 98,
Uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego artykuł 237,
Uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego artykuł 205;
Oraz mając na uwadze, iż:
Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalii wystąpiły z wnioskiem o przyznanie im członkostwa tych Wspólnot;
W opinii z 19 maja oraz w opinii z 20 listopada 1978 r. Komisja wyraziła już swoje stanowisko w sprawie zasadniczych aspektów kwestii wynikających ze złożenia tych wniosków;
Warunki przyjęcia tych państw oraz zmiany Traktatów konieczne do ich przyjęcia zostały wynegocjowane podczas konferencji między Wspólnotami a państwami składającymi wnioski
oraz, że jednolite przedstawicielstwo Wspólnoty zostało zapewnione z należytym poszanowaniem dialogu instytucjonalnego przewidzianego w postanowieniach Traktatów;
Uzgodnione w wyniku negocjacji postanowienia są słuszne i stosowne oraz, że w takich warunkach rozszerzenie Wspólnoty, przy zachowaniu jej wewnętrznej spójności i dynamizmu, umożliwi jej pełniejsze uczestnictwo w rozwoju stosunków międzynarodowych;
Przystępując do Wspólnot, państwa składające wniosek akceptują bez zastrzeżeń Traktaty i wytyczone w nich cele polityczne, wszystkie decyzje podjęte od chwili ich wejścia w życie oraz wybrane kierunki rozwoju i umacniania Wspólnot;
Zasadniczymi cechami systemu prawnego wprowadzonego przez Traktaty ustanawiające Wspólnoty są: bezpośrednie stosowanie ich określonych postanowień i określonych aktów instytucji Wspólnoty, wyższość prawa Wspólnoty nad wszelkimi stojącymi z nim w sprzeczności postanowieniami krajowymi oraz istnienie procedur zapewniających jednolitą interpretację tego prawa; mając na uwadze, iż przystąpienie do Wspólnot zawiera uznanie wiążącego charakteru tych reguł, których przestrzeganie jest niezbędne w celu zapewnienia skuteczności i jedności prawa wspólnotowego;
Zasady pluralistycznej demokracji i poszanowania praw człowieka stanowią część wspólnego dziedzictwa narodów państw zjednoczonych we Wspólnotach Europejskich, stając się przez to nieodzownym elementem członkostwa w tych Wspólnotach;
Rozszerzenie Wspólnot poprzez przystąpienie Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii przyczyni się do zachowania i umocnienia pokoju i wolności w Europie,
WYDAJE NINIEJSZYM POZYTYWNĄ OPINIĘ:
    w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii do Wspólnot Europejskich.
    Niniejsza opinia skierowana jest do Rady.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 maja 1985 roku.
DECYZJA RADY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
z dnia 11 czerwca 1985 roku
w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii
do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
Uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, w szczególności artykuł 98 Traktatu,
Uwzględniając opinię Komisji,
Uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
Zważywszy, iż Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalii wystąpiły z wnioskiem o przystąpienie do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali;
Zważywszy, iż warunki przystąpienia, które zostaną ustalone przez Radę, zostały wynegocjowane z wymienionymi państwami,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1
Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalii mogą zostać członkami Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali w drodze przystąpienia do Traktatu ustanawiającego tę Wspólnotę zgodnie z odpowiednimi zmianami i uzupełnieniami, na warunkach określonych w niniejszej decyzji.
Warunki przystąpienia i konieczne w związku z tym zmiany Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali zostają określone w Akcie załączonym do niniejszej decyzji. Postanowienia tego Aktu w sprawie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali stanowią integralną część niniejszej decyzji.
Postanowienia dotyczące praw i obowiązków Państw Członkowskich oraz uprawnień i kompetencji instytucji Wspólnot określone w Traktacie wymienionym w ustępie 1 stosuje się z uwzględnieniem niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Dokumenty przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali zostaną złożone przy Rządzie Republiki Francuskiej w dniu 1 stycznia 1986 roku.
Przystąpienie zaczyna obowiązywać z dniem 1 stycznia 1986 roku z zastrzeżeniem, że Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalii złożą wszystkie dokumenty przystąpienia w tym dniu, a wszystkie dokumenty ratyfikacyjne dotyczące przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej zostaną złożone przed tym terminem.
    W wypadku gdy jedno z wymienionych w ustępie 1 państw nie złoży w odpowiednim terminie swoich dokumentów przystąpienia i dokumentów ratyfikacyjnych, przystąpienie będzie obowiązywało w stosunku do drugiego przystępującego państwa. W takim wypadku Rada Wspólnot Europejskich niezwłocznie i jednomyślnie uchwali niezbędne zmiany artykułu 3 niniejszej decyzji i artykułów 12, 13, 17, 19, 20, 22, 383, 384, 385 i 397 Aktu Przystąpienia; Rada, stanowiąc jednomyślnie, może następnie unieważnić lub zmienić postanowienia wymienionego Aktu odnoszące się do państwa, które nie złożyło swoich dokumentów przystąpienia i dokumentów ratyfikacyjnych.
Niezależnie od postanowień ustępu 2 instytucje Wspólnoty mogą przed przystąpieniem przyjąć środki wymienione w artykułach 27, 179, 366, 378 i 396 Aktu pPrzystąpienia. Środki te będą stosowane wyłącznie pod warunkiem wejścia w życie niniejszej decyzji oraz z dniem, w którym stanie się ona skuteczna.
Rząd Republiki Francuskiej przekaże poświadczone kopie dokumentu przystąpienia każdego przystępującego państwa Rządom Państw Członkowskich i Rządowi drugiego przystępującego państwa.

Artykuł 3
    Niniejsza decyzja, sporządzona w językach: angielskim, duńskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, holenderskim, irlandzkim, niemieckim, portugalskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, zostaje przekazana Państwom Członkowskim Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, Królestwu Hiszpanii i Republice Portugalii.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 kwietnia 1985 roku.

    W imieniu Rady
    
    G. ANDREOTTI
Przewodniczący
DECYZJA RADY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
z dnia 11 czerwca 1985 roku
w sprawie przyjęcia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii
do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej
i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
Uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego artykuł 237,
Uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego artykuł 205,
Uwzględniając opinię Komisji,
Uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
Zważywszy, iż Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalii wystąpiły z wnioskiem o przyznanie im członkostwa Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej,
POSTANAWIA:
zaakceptować powyższe wnioski o przyjęcie; warunki przyjęcia oraz konieczne w związku z tym zmiany Traktatów stają się przedmiotem umowy pomiędzy Państwami Członkowskimi oraz Królestwem Hiszpanii i Republiką Portugalii.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 czerwca 1985 roku.


W imieniu Rady

G. ANDROTTI
Przewodniczący
TRAKTAT
pomiędzy
Królestwem Belgii,
Królestwem Danii,
Republiką Federalną Niemiec,
Republiką Grecką,
Republiką Francuską,
Irlandią, Republiką Włoską,
Wielkim Księstwem Luksemburga,
Królestwem Niderlandów,
Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
(Państwami Członkowskimi Wspólnot Europejskich)
a
Królestwem Hiszpanii i Republiką Portugalską
dotyczący przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
PREZYDENT IRLANDII,
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

ZJEDNOCZENI pragnieniem kontynuowania realizacji celów Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

ZDECYDOWANI kontynuować w duchu Traktatów proces tworzenia coraz ściślejszej unii między narodami Europy na już istniejących podstawach,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż Artykuł 237 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Artykuł 205 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej dają państwom Europy możliwość ubiegania się o członkostwo w tych Wspólnotach,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska wystąpiły z wnioskiem o przyznanie im członkostwa we Wspólnotach,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż Rada Wspólnot Europejskich, po zapoznaniu się z opinią Komisji, opowiedziała się za przyjęciem tych państw,

ZDECYDOWALI ustalić wspólnie warunki przyjęcia oraz dostosowania w Traktatach ustanawiających Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i w tym celu wyznaczyli na swoich pełnomocników:
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,
Wilfrieda MARTENSA,
Prezesa Rady Ministrów
Leo TINDEMANSA,
Ministra Spraw Zagranicznych
Paula NOTERDAEME’A,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,
Poula SCHLUETRA,
Prezesa Rady Ministrów
Uffe ELLEMANNA-JENSENA,
Ministra Spraw Zagranicznych
Jakoba Espera LARSENA,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
Hansa Dietricha GENSCHERA,
Federalnego Ministra Spraw Zagranicznych
Gisberta POENSGENA,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,
Yannisa HARALAMBOPOULOSA,
Ministra Spraw Zagranicznych
Theodorosa PANGALOSA,
Sekretarza Stanu, Ministra Spraw Zagranicznych (odpowiedzialnego za sprawy EWG)
Alexandre’a ZAFIROU,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,
Felipe GONZALEZA MARQUEZA,
Prezesa Rady Ministrów
Fernando MORANA LOPEZA,
Ministra Spraw Zagranicznych
Manuela MARINA GONZALEZA,
Sekretarza Stanu do Spraw Stosunków ze Wspólnotami Europejskimi
Gabriela FERRANA de ALFARO,
Ambasadora,
Szefa Misji przy Wspólnotach Europejskich
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
Laurenta FABIUSA,
Prezesa Rady Ministrów
Rolanda DUMASA,
Ministra Spraw Zagranicznych
Catherine LALUMIERE,
Minister Pełnomocną do Spraw Europejskich
Luca de La BARRE’A de NANTEUILA,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
PREZYDENT IRLANDII,
dr. Garreta FITZGERALDA, TD,
Prezesa Rady Ministrów
Petera BARRY’EGO, TD,
Ministra Spraw Zagranicznych
Andrew O’ROURKE’A,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
Bettino CRAXIEGO,
Prezesa Rady Ministrów
Giulio ANDREOTTIEGO,
Ministra Spraw Zagranicznych
Pietro CALAMIĘ,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,
Jacques’a F. POOSA,
Wiceprezesa Rady Ministrów,
Ministra Spraw Zagranicznych
Josepha WEYLANDA,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,
Ruuda F. M. LUBBERSA,
Prezesa Rady Ministrów,
Ministra Administracji
Hansa van den BROEKA,
Ministra Spraw Zagranicznych
H. J. Ch. RUTTENA,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
dr. Mario SOARESA,
Prezesa Rady Ministrów
dr. Ruia MACHETE,
Wiceprezesa Rady Ministrów
dr. Jaime GAMĘ,
Ministra Spraw Zagranicznych
dr. Ernaniego RODRIGUESA LOPESA,
Ministra Finansów i Planowania
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
Sir Geoffreya HOWE’A, QC, MP,
Sekretarza Stanu do Spraw Zagranicznych i Spraw Wspólnoty Brytyjskiej
Sir Michaela BUTLERA,
Ambasadora,
Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1

1. Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska stają się członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz stronami Traktatów ustanawiających te Wspólnoty, odpowiednio zmienionymi i uzupełnionymi.

2. Warunki przyjęcia i wynikające z tego przyjęcia dostosowania w Traktatach ustanawiających Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej są przedmiotem Aktu dołączonego do niniejszego Traktatu. Postanowienia Aktu dotyczącego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej stanowią integralną część niniejszego Traktatu.

3. Postanowienia dotyczące praw i obowiązków Państw Członkowskich oraz uprawnień i właściwości instytucji wspólnotowych określone w Traktatach, o których mowa w ustępie 1 mają zastosowanie do niniejszego Traktatu.

Artykuł  2
1. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone do depozytu Rządowi Republiki Włoskiej, nie później niż do 31 grudnia 1985 roku.
2. Niniejszy Traktat wchodzi w życie 1 stycznia 1986 roku, pod warunkiem, że do tej daty złożone zostaną wszystkie dokumenty ratyfikacyjne oraz wszystkie dokumenty dotyczące przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.
Jeśli jednak do tej daty jedno z państw, o których mowa w artykule 1 ustęp 1 nie złoży dokumentów ratyfikacyjnych i dotyczących przystąpienia, Traktat wchodzi w życie dla państwa, które takie dokumenty złożyło. W takim przypadku Rada Wspólnot Europejskich, stanowiąc jednomyślnie, podejmuje niezwłocznie decyzję o niezbędnych dostosowaniach w artykule 3 niniejszego Traktatu, w artykułach 14, 17, 19, 20, 23, 383, 384, 385, 386, 388, 397 i 402 Aktu Przystąpienia, w załączniku I do Aktu dotyczącego składu i funkcjonowania komitetów oraz w odpowiednich Artykułach Protokołu 1 w sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego załączonego do Aktu. Stanowiąc jednomyślnie Rada może zdecydować także, że postanowienia Aktu, odnoszące się do państwa, które nie złożyło swoich dokumentów ratyfikacyjnych i dotyczących przystąpienia tracą ważność lub może je dostosować.
3. Niezależnie od postanowień ustępu 2, instytucje Wspólnoty mogą przed przystąpieniem przyjąć środki przewidziane w artykułach 27, 91, 161, 163, 164, 165, 171, 179, 258, 349, 351, 352, 358, 366, 378 i 396 Aktu Przystąpienia oraz w artykułach 2, 3 i 4 Protokołu 2. Środki te wchodzą w życie z dniem wejścia w życie niniejszego Traktatu i pod tym warunkiem.
Artykuł 3
Niniejszy Traktat, sporządzony w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach: angielskim, duńskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, zostaje złożony do depozytu w archiwum Rządu Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelniony odpis każdemu z rządów pozostałych Państw-Sygnatariuszy.

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym Aktem Końcowym.
[część wielojęzyczna]
    
Sporządzone w Madrycie, dnia dwunastego lipca tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego piątego roku.
[część wielojęzyczna]

Wilfried MARTENS    Gearóid Mac GEARAILT
L. TINDEMANS    Peadar de BARRA
P. NOTERDAEME    Andréas Ó RUAIRC
Poul SCHLUTER    B. CRAXI
U. ELLEMANN-JENSEN    Giulio ANDREOTTI
Jakob Esper LARSEN
    Pietro CALAMIA
Hans Dietrich GENSCHER
POENSGEN    J.F. POOS

Y. HARALAMBOPOULOS
Th. PAGALOS     J. WEYLANDA
    R. LUBBERS
    H. van den BROEK
A. ZAFIRIOU
    RUTTEN
Felipe GONZÁLEZ    Mário SOARES
Fernando MORÁN     Ruia CHANCERELLE de MACHETE
Manuel MARÍN     Jaime GAMA
Gabriel FERRÁN
    Ernani RODRIGUES LOPES
Laurent FABIUS     Geoffrey HOWE
Roland DUMAS        
C. LALUMIÈRE         Michael BUTLER
Luc de La BARRE de NANTEUIL    

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym Aktem Końcowym.
[część wielojęzyczna]
    
Sporządzone w Lizbonie, dnia dwunastego lipca tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego piątego roku.
[część wielojęzyczna]

Wilfried MARTENS    Gearóid Mac GEARAILT
L. TINDEMANS    Peadar de BARRA
P. NOTERDAEME    Andréeas Ó RUAIRC
Poul SCHLUTER    B. CRAXI
U. ELLEMANN-JENSEN    Gulio ANDREOTTI
Jakob Esper LARSEN
    Pietro CALAMIA
Hans Dietrich GENSCHER    J.F. POOS
POENSGEN

    J. WEYLAND
Y. HARALAMBOPOULOS    R. LUBBERS
Th. PAGALOS    H. van den BROEK    A. ZAFIRIOU     RUTTEN
Felipe GONZÁLEZ    Mário SOARES
Fernando MORÁN     Rui CHANCERELLE de MACHETEManuel MARÍN     Jaime GAMA
Gabriel FERRÁN     Ernani RODRIGUES LOPES
Laurent FABIUS     Geoffrey HOWE
Roland DUMAS    
C. LALUMIÈRE     Michael BUTLER
Luc de LA BARRE de NANTEUIL
AKT
DOTYCZĄCY WARUNKÓW PRZYSTĄPIENIA
KRÓLESTWA HISZPANII I REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ
ORAZ DOSTOSOWAŃ W TRAKTATACH

CZĘŚĆ PIERWSZA
ZASADY

Artykuł 1
Do celów niniejszego Aktu:
wyrażenie „Traktaty założycielskie” oznacza: Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, uzupełnione i zmienione traktatami lub innymi aktami, które weszły w życie przed niniejszym przystąpieniem,
wyrażenia "Traktat EWWiS", "Traktat EWG" i "Traktat Euratom" oznaczają odpowiednie Traktaty założycielskie, uzupełnione lub zmienione,
wyrażenie „obecne Państwa Członkowskie” oznacza: Królestwo Belgii, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Grecką, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Królestwo Niderlandów oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
wyrażenie "Wspólnota w jej obecnym składzie" oznacza Wspólnotę składającą się z obecnych Państw Członkowskich,
wyrażenie „rozszerzona Wspólnota” oznacza, zależnie od okoliczności, Wspólnotę powstałą po przystąpieniu państw po 1972 lub 1979 roku,
wyrażenie „nowe Państwa Członkowskie” oznacza Królestwo Hiszpanii i Republikę Portugalską.

Artykuł 2

Od dnia przystąpienia nowe Państwa Członkowskie są związane postanowieniami Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje Wspólnot przed przystąpieniem, postanowienia te są stosowane w nowych Państwach Członkowskich zgodnie z zasadami określonymi w tych Traktatach i w niniejszym Akcie.

Artykuł 3

1. Na mocy niniejszego Aktu nowe Państwa Członkowskie przystępują do decyzji i umów przyjętych przez przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie. Nowe Państwa Członkowskie zobowiązują się do przystąpienia po dniu przystąpienia do wszelkich innych porozumień zawartych przez obecne Państwa Członkowskie i dotyczących funkcjonowania Wspólnot lub związanych z ich działaniami.
2. Nowe Państwa Członkowskie zobowiązują się przystąpić do umów, o których mowa w artykule 220 Traktatu EWG lub które nie dają się oddzielić od realizacji celów tego Traktatu i w ten sposób związanych ze wspólnotowym porządkiem prawnym, a także do Protokołów w sprawie dokonywania przez Trybunał Wspólnot wykładni tych umów, które zostały podpisane przez Państwa Członkowskie Wspólnoty w jej pierwotnym lub obecnym składzie. Dla realizacji tego celu nowe Państwa Członkowskie podejmują się rozpocząć rokowania z obecnymi Państwami Członkowskimi, prowadzące do dokonania niezbędnych dostosowań we właściwych aktach.
3. Nowe Państwa Członkowskie zajmują tę samą pozycję co obecne Państwa Członkowskie względem deklaracji i konkluzji Rady, jak też innych zajętych przez nią stanowisk, a także stanowisk dotyczących Wspólnot Europejskich i przyjętych zgodnie przez Państwa Członkowskie. Nowe Państwa Członkowskie zastosują się do zasad i wskazówek wynikających z takich deklaracji, konkluzji i innych stanowisk oraz podejmą środki potrzebne do zapewnienia wprowadzenia ich w życie.
Artykuł 4
1. Porozumienia i umowy zawarte przez którąkolwiek ze Wspólnot z jednym lub większą liczbą państw trzecich, organizacją międzynarodową lub obywatelami państw trzecich są wiążące dla nowych Państw Członkowskich na warunkach określonych w Traktatach założycielskich i w niniejszym Akcie.
2. Nowe Państwa Członkowskie zobowiązują się przystąpić na warunkach określonych w niniejszym Akcie do porozumień i umów zawartych wspólnie przez którąkolwiek ze Wspólnot i Państwa Członkowskie Wspólnoty w jej pierwotnym lub obecnym składzie, a także do porozumień zawartych przez obecne Państwa Członkowskie i związanych z wyżej wymienionymi porozumieniami i umowami. Wspólnota i obecne Państwa Członkowskie udzielają w tym zakresie pomocy nowym Państwom Członkowskim.
3. Na mocy niniejszego Aktu i na warunkach w nim określonych nowe Państwa Członkowskie przystępują do wewnętrznych porozumień zawartych przez Państwa Członkowskie Wspólnoty w jej pierwotnym lub obecnym składzie, w celu wykonania porozumień i umów, o których mowa w ustępie 2.
4. W razie potrzeby nowe Państwa Członkowskie podejmują właściwe działania w celu dostosowania do praw i obowiązków wynikających z przystąpienia do Wspólnot ich stanowisk względem organizacji i umów międzynarodowych, których członkiem lub stroną jest także któraś ze Wspólnot lub inne Państwa Członkowskie.

Artykuł 5
W przypadku nowych Państw Członkowskich artykuł 234 Traktatu EWG oraz artykuły 105 i 106 Traktatu Euratomu mają zastosowanie względem porozumień i umów zawartych przed datą przystąpienia.

Artykuł 6

O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, jego postanowienia nie mogą być zawieszone, zmienione ani uchylone w sposób inny niż według procedury zmiany traktatów przewidzianej w Traktatach założycielskich.
Artykuł 7

Akty przyjęte przez instytucje wspólnotowe, do których odnoszą się postanowienia przejściowe zawarte w niniejszym Akcie, zachowują swój status prawny; w szczególności w dalszym ciągu stosowane są procedury zmian tych aktów.
Artykuł 8

Postanowienia niniejszego Aktu, których celem lub skutkiem jest uchylenie lub zmiana aktów przyjętych przez instytucje wspólnotowe w sposób inny niż w ramach środków przejściowych, mają taki sam status prawny jak postanowienia, które uchylają lub zmieniają i podlegają tym samym regułom, co te postanowienia.

Artykuł 9

W ramach środków przejściowych w wypadkach przewidzianych niniejszym Aktem, mają miejsce wyłączenia zastosowania Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje.
CZĘŚĆ DRUGA
DOSTOSOWANIA W TRAKTATACH
TYTUŁ I
POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

ROZDZIAŁ 1
Parlament Europejski

Artykuł 10
Artykuł 2 Aktu dotyczącego wyboru przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich, załączonego do decyzji 76/787/EWWiS, EWG, Euratom, otrzymuje brzmienie:
”Artykuł 2
Liczbę przedstawicieli wybieranych w każdym Państwie Członkowskim ustala się następująco:
Belgia 24
Dania: 16
Niemcy: 81
Grecja: 24
Hiszpania: 60
Francja: 81
Irlandia: 15
Włochy: 81
Luksemburg: 6
Niderlandy: 25
Portugalia: 24
Zjednoczone Królestwo: 81."
ROZDZIAŁ 2
Rada

Artykuł 11
Artykuł 2 akapit drugi Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich otrzymuje brzmienie:
„Prezydencję sprawuje kolejno przez okres sześciu miesięcy każde Państwo Członkowskie reprezentowane w Radzie, według następującego porządku:
- w pierwszej sześcioletniej kadencji: Belgia, Dania, Niemcy, Grecja, Hiszpania, Francja, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Niderlandy, Portugalia, Zjednoczone Królestwo,

- w następnej sześcioletniej kadencji: Dania, Belgia, Grecja, Niemcy, Francja, Hiszpania, Włochy, Irlandia, Niderlandy, Luksemburg, Zjednoczone Królestwo, Portugalia."
Artykuł 12
Artykuł 28 Traktatu EWWiS otrzymuje brzmienie:
”Artykuł 28
Gdy Najwyższa Władza zasięga opinii Rady, ta ostatnia rozważa sprawę bez konieczności przeprowadzania głosowania. Protokół posiedzenia Rady zostaje przekazany Najwyższej Władzy.
Gdy Traktat wymaga wyrażenia przez Radę zgody, uznaje się, że zgoda taka została wyrażona, gdy propozycja Najwyższej Władzy uzyskała akceptację:
- bezwzględnej większości przedstawicieli Państw Członkowskich, włączając w to głosy przedstawicieli dwóch Państw Członkowskich, z których każde produkuje co najmniej jedną dziewiątą ogólnej wartości węgla i stali produkowanej we Wspólnocie;
- w razie równego podziału głosów i gdy Najwyższa Władza po powtórnej dyskusji podtrzymuje swoją propozycję - przedstawicieli trzech Państw Członkowskich, z których każde produkuje co najmniej jedną dziewiątą ogólnej wartości produkcji węgla i stali we Wspólnocie.
Kiedy Traktat wymaga jednomyślnej decyzji lub jednomyślnej zgody, taka decyzja zostaje podjęta zaś zgoda udzielona, gdy wszyscy członkowie Rady głosują za propozycją. Jednakże do celów zastosowania artykułów 21, 32, 32a, 78e i 78h niniejszego Traktatu oraz artykułu 16, trzeciego akapitu artykułu 20, piątego akapitu artykułu 28 i artykułu 44 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości powstrzymanie się od głosu członków obecnych osobiście lub przez przedstawiciela nie uniemożliwia przyjęcia aktów Rady wymagających jednomyślności.
Decyzje Rady inne niż te, dla których podjęcia niezbędna jest większość kwalifikowana lub jednomyślność, są podejmowane większością głosów członków Rady. Uznaje się, że większość ta zostaje uzyskana, gdy obejmuje ona absolutną większość przedstawicieli Państw Członkowskich, włączając w to głosy przedstawicieli dwóch Państw Członkowskich, z których każde produkuje co najmniej jedną dziewiątą ogólnej wartości produkcji węgla i stali we Wspólnocie. Jednakże dla potrzeb zastosowania artykułów 78, 78b i 78e niniejszego Traktatu, które wymagają większości kwalifikowanej, głosy członków Rady są ważone w sposób następujący:
Belgia 5
Dania 3
Niemcy 10
Grecja 5
Hiszpania 8
Francja 10
Irlandia 3
Włochy 10
Luksemburg 2
Niderlandy 5
Portugalia 5
Zjednoczone Królestwo 10.
Decyzje wymagają do ich przyjęcia co najmniej 54 głosów „za”, oddanych przez co najmniej ośmiu członków.
W przypadku głosowania każdy członek Rady może otrzymać pełnomocnictwo tylko jednego z pozostałych członków.
Rada kontaktuje się z Państwami Członkowskimi poprzez swojego Przewodniczącego.
Akty Rady są publikowane w sposób przez nią ustalony.”
Artykuł 13
Czwarty akapit artykułu 95 Traktatu EWWiS otrzymuje brzmienie:
„Poprawki te są proponowane wspólnie przez Najwyższą Władzę i Radę stanowiące większością dziesięciu dwunastu ich członków i przedkładane Trybunałowi do zaopiniowania. Przy ich rozpatrywaniu Trybunał korzysta z pełnej swobody oceny wszelkich kwestii faktycznych i prawnych. Gdy w wyniku takiej oceny Trybunał dojdzie do wniosku, że propozycje są zgodne z postanowieniami powyższego ustępu, przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu. Wchodzą one w życie, jeśli Parlament przyjmie je większością trzech czwartych oddanych głosów i dwóch trzecich ogólnej liczby członków.”
Artykuł 14
Ustęp 2 artykułu 148 Traktatu EWG oraz ustęp 2 artykułu 118 Traktatu Euratom otrzymują brzmienie:
"2. Jeżeli przyjęcie uchwały przez Radę wymaga większości kwalifikowanej, głosy jej członków ważone są następująco:

Belgia 5
Dania 3
Niemcy 10
Grecja 5
Hiszpania 8
Francja 10
Irlandia 3
Włochy 10
Luksemburg 2
Niderlandy 5
Portugalia 5
Zjednoczone Królestwo 10.

Uchwały Rady wymagają do ich przyjęcia co najmniej:
-54 głosów „za”, jeżeli niniejszy Traktat wymaga, aby były przyjęte na wniosek Komisji;
-54 głosów „za”, oddanych przez co najmniej ośmiu członków, w innych przypadkach.”
ROZDZIAŁ 3
Komisja

Artykuł 15
Akapit pierwszy ustępu 1 artykułu 10 Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich otrzymuje brzmienie:
"1. Komisja składa się z 17 członków, wybieranych ze względu na swoje ogólne kwalifikacje, i których niezależność jest niekwestionowana.”
Artykuł 16
Artykuł 14 Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich otrzymuje brzmienie:
1. Akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
Komisja mianuje spośród swoich członków przewodniczącego i sześciu wiceprzewodniczących na okres dwóch lat zgodnie z tą samą procedurą, którą przewidziano dla mianowania członków Komisji. Ich mandaty są odnawialne.
2. Dodaje się następujący akapit:
Rada, stanowiąc jednomyślnie, może wprowadzić poprawki do postanowień dotyczących Wiceprzewodniczących.

ROZDZIAŁ 4
Trybunał Sprawiedliwości

Artykuł 17

Akapit pierwszy artykułu 32 Traktatu EWWiS, akapit pierwszy artykułu 165 Traktatu EWG oraz akapit pierwszy artykułu 137 Traktatu Euratom otrzymują brzmienie:
„Trybunał Sprawiedliwości składa się z trzynastu sędziów.”
Artykuł 18

Akapit pierwszy artykułu 32a Traktatu EWWiS, akapit pierwszy artykułu 166 Traktatu EWG oraz akapit pierwszy artykułu 138 Traktatu Euratom otrzymują brzmienie:
”Trybunał Sprawiedliwości jest wspomagany przez sześciu rzeczników generalnych.”

Artykuł 19

Akapity drugi i trzeci artykułu 32b Traktatu EWWiS, akapity drugi i trzeci artykułu 167 Traktatu EWG oraz akapity drugi i trzeci artykułu 139 Traktatu Euratom otrzymują brzmienie:
”Co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego. Przemiennie dotyczy ono siedmiu i sześciu sędziów.
Co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu rzeczników generalnych. Dotyczy ono za każdym razem trzech rzeczników generalnych.”

ROZDZIAŁ 5
Trybunał Obrachunkowy

Artykuł 20
Ustęp 2 artykułu 78e Traktatu EWWiS, ustęp 2 artykułu 206 Traktatu EWG oraz ustęp 2 artykułu 180 Traktatu Euratom otrzymują brzmienie:
"2. Trybunał Obrachunkowy składa się z dwunastu członków.”

ROZDZIAŁ 6
Komitet Ekonomiczno-Społeczny

Artykuł 21
Akapit pierwszy artykułu 194 Traktatu EWG oraz akapit pierwszy artykułu 166 Traktatu Euratom otrzymują brzmienie:
”Liczbę członków Komitetu ustala się następująco:

Belgia 12
Dania 9
Niemcy 24
Grecja 12
Hiszpania 21
Francja 24
Irlandia 9
Włochy 24
Luksemburg 6
Niderlandy 12
Portugalia 12
Zjednoczone Królestwo 24".
 
ROZDZIAŁ 7
Komitet Doradczy EWWiS

Artykuł 22
Akapit pierwszy artykułu 18 Traktatu EWWiS otrzymuje brzmienie:
"Komitet Doradczy działa przy Najwyższej Władzy. Składa się z nie mniej niż 72 i nie więcej niż 96 członków, którzy stanowią równą reprezentację producentów, pracowników, konsumentów i pośredników.”

ROZDZIAŁ 8
Komitet Naukowo-Techniczny

Artykuł 23
Akapit pierwszy ustępu 2 artykułu 134 Traktatu Euratom otrzymuje brzmienie:
"2. Komitet składa się z trzydziestu trzech członków, mianowanych przez Radę, po konsultacjach z Komisją.”
TYTUŁ II
INNE DOSTOSOWANIA

Artykuł 24
Ustęp 1 artykułu 227 Traktatu EWG otrzymuje brzmienie:
"1. Niniejszy Traktat ma zastosowanie do Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Portugalskiej oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.”

Artykuł 25

1. Traktaty i akty instytucji Wspólnot Europejskich mają zastosowanie do Wysp Kanaryjskich oraz Ceuty i Melilli, z zastrzeżeniem derogacji, o których mowa w ustępach 2 i 3 oraz innych postanowieniach niniejszego Aktu.
2. Warunki, na jakich postanowienia Traktatów EWG i EWWiS dotyczące swobodnego przepływu towarów oraz akty instytucji Wspólnot dotyczące ustawodawstwa celnego i polityki handlowej mają zastosowanie do Wysp Kanaryjskich oraz Ceuty i Melilli wymienione są w Protokole 2.
3. Z poszanowaniem szczególnych postanowień artykułu 155, akty instytucji Wspólnot Europejskich dotyczące Wspólnej Polityki Rolnej i Rybołówstwa nie mają zastosowania do Wysp Kanaryjskich ani do Ceuty i Melili.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, określa postanowienia o charakterze społeczno-strukturalnym odnoszące się do Wysp Kanaryjskich, zapewniając jednocześnie ich zgodność z ogólnymi celami Wspólnej Polityki Rolnej.
4. Na prośbę Królestwa Hiszpanii Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może:
-    podjąć-     decyzję o włączeniu Wysp Kanaryjskich oraz Ceuty i Melilli do obszaru celnego Wspólnoty,
-    określić-     odpowiednie środki mające na celu rozszerzenie na Wyspy Kanaryjskie oraz Ceutę i Melillę obowiązującego prawa Wspólnoty.
Na wniosek Komisji, działając z własnej inicjatywy lub na prośbę Państwa Członkowskiego, Rada, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może jednogłośnie podjąć decyzję o wprowadzeniu niezbędnych poprawek do porozumień odnoszących się do Wysp Kanaryjskich oraz do Ceuty i Melilli.

CZĘŚĆ TRZECIA
DOSTOSOWANIA W AKTACH PRZYJĘTYCH PRZEZ INSTYTUCJE

Artykuł 26

Akty wymienione w załączniku I do niniejszego Aktu zostają dostosowane w sposób określony w tym załączniku.
Artykuł 27
Wymagane w związku z przystąpieniem dostosowanie aktów wymienionych w załączniku II do niniejszego Aktu zostanie przeprowadzone zgodnie ze wskazówkami określonymi w załączniku, a także zgodnie z warunkami i procedurą określoną w artykule 396.

CZĘŚĆ CZWARTA
ŚRODKI PRZEJŚCIOWE

TYTUŁ I
POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

Artykuł 28
1.    W ciągu dwóch lat od przystąpienia każde z nowych Państw Członkowskich przeprowadzi powszechne wybory bezpośrednie do Parlamentu Europejskiego, zgodnie z postanowieniami Aktu z 20 września 1976 roku dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich, dokonując wyboru 60 przedstawicieli Hiszpanii i 24 przedstawicieli Portugalii.
Kadencja tych przedstawicieli kończy się w tym samym czasie, co kadencja przedstawicieli wybranych w obecnych Państwach Członkowskich na obecną pięcioletnią kadencję.
2.    Od daty przystąpienia, a przed właściwymi wyborami, o których mowa w ustępie 1, przedstawiciele narodów Hiszpanii i Portugalii do Parlamentu Europejskiego zostaną wyłonieni przez parlamenty tych państw spośród ich członków według procedury określonej przez każde z tych państw.

Artykuł 29

W celu stosowania postanowień drugiego akapitu artykułu 2 Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich, nowy porządek Państw Członkowskich ustalony w artykule 11 niniejszego Aktu będzie stosowany po wygaśnięciu okresów rotacyjnych pozostałych do zakończenia kadencji obowiązującej przed przystąpieniem zgodnie z porządkiem Państw Członkowskich wyznaczonym w artykule 2 Traktatu.

TYTUŁ 11
ŚRODKI PRZEJŚCIOWE DOTYCZĄCE HISZPANII

ROZDZIAŁ 1
Swobodny przepływ towarów

Sekcja 1
Postanowienia dotyczące taryfy celnej

Artykuł 30

1. Podstawową stawką celną podlegającą stopniowym obniżkom przewidzianym w artykule 31, ustępie 1 artykułu 75 oraz ustępach 1 i 2 artykułu 173 jest, dla wszystkich towarów, opłata faktycznie pobierana 1 stycznia 1985 roku za produkty pochodzące ze Wspólnoty w jej obecnym składzie i z Hiszpanii w ramach wymiany handlowej między nimi.
2. Wyjściowa wysokość ceł wykorzystywana w przypadku poszczególnych towarów dla przewidzianego w artykule 37, ustępie 2 artykułu 75 oraz ustępie 4 artykułu 173 stopniowego zbliżania ceł do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS zostanie przyjęta na podstawie stawek ceł stosowanych przez Królestwo Hiszpanii 1 stycznia 1985 roku.
3. Jeżeli jednak po tym terminie, ale przed przystąpieniem, stosuje się obniżkę taryfy celnej, taka obniżona opłata uważana jest za podstawową stawkę celną.
4. Wspólnota w jej obecnym składzie i Królestwo Hiszpanii informują się wzajemnie o swoich podstawowych stawkach celnych.
5. Jednakże niezależnie od postanowień ustępu 1, dla produktów podanych poniżej, podstawowymi stawkami celnymi, które Królestwo Hiszpanii będzie stopniowo obniżać zgodnie z artykułem 31, są stawki podane obok każdego produktu.

 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru    Podstawowa stawka celna       
24.02     Tytoń przetworzony: ekstrakty i esencje tytoniowe:             
    A. Papierosy     50%        
    B. Cygara      55%        
     C. Tytoń do palenia            
                 
    D. Tytoń do żucia     26%        
    E. Pozostałe, łącznie z tytoniem “homogenizowanym” lub “odtworzonym”     10,4%        
27.09     Oleje naftowe i oleje otrzymane z minerałów bitumicznych, surowe     wolne od cła    

Artykuł 31

1.    Cła przywozowe pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Królestwem Hiszpanii zostaną stopniowo zniesione zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,0 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 77,5 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 62,5 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 47,5 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 35,0 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 22,5 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 10,0 % cła wyjściowego;
-    ostatnia obniżka, o 10%, zostanie przeprowadzona 1 stycznia 1993 roku.

2.    Niezależnie od postanowień ustępu 1, z dniem 1 marca 1986 roku z cła zwolnione są:

(a)    przywóz podlegający postanowieniom o zwolnieniach podatkowych w ruchu osobowym pomiędzy Państwami Członkowskimi;
(b)    przywóz w niewielkich ilościach, o charakterze niehandlowym, podlegający postanowieniom o zwolnieniach podatkowych pomiędzy Państwami Członkowskimi.

3. Stawka celna obliczona zgodnie z postanowieniami ustępu 1 jest zaokrąglana w dół, do pierwszego miejsca po przecinku.
Artykuł 32

W żadnym przypadku nie będą stosowane we Wspólnocie cła wyższe od opłat stosowanych w odniesieniu do państw trzecich, które korzystają z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.
W przypadku zmiany lub zawieszenia ceł Wspólnej Taryfy Celnej lub stosowania przez Królestwo Hiszpanii postanowień artykułu 40, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć niezbędne środki zmierzające do zachowania wspólnotowego systemu preferencji.
W przypadku zmiany lub zawieszenia ceł ujednoliconej taryfy celnej EWWiS lub stosowania przez Królestwo Hiszpanii postanowień artykułu 40, Komisja może podjąć niezbędne środki zmierzające do zachowania wspólnotowego systemu preferencji.
Artykuł 33

Królestwo Hiszpanii może w całości lub częściowo zawiesić pobieranie ceł nakładanych na przywóz produktów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie. O fakcie tym powiadamia ono inne Państwa Członkowskie oraz Komisję.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może w całości lub częściowo zawiesić pobieranie ceł nakładanych na przywóz produktów z Hiszpanii.

Artykuł 34
Kontyngent celny, towary podlegające zmniejszonej opłacie celnej zgodnie z postanowieniami artykułu 30, nakładanej na przywóz do Hiszpanii określonych nowych, mechanicznych pojazdów osobowych ujętych w podpozycji ex 87.02 A I (b) Wspólnej Taryfy Celnej zostaje w odniesieniu do samochodów przywożonych ze Wspólnoty w jej obecnym składzie zniesiony po przystąpieniu do Wspólnoty.
Z dniem 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii wprowadzi roczny kontyngent celny podlegający zmniejszonemu cłu  na przywóz pochodzących ze Wspólnoty w jej obecnym składzie pojazdów mechanicznych do przewozu osób, zarówno z silnikiem o zapłonie iskrowym, jak i silnikiem wysokoprężnym, niebędących autokarami i autobusami, ujętych w podpozycji ex 87. 02 A I (b) Wspólnej Taryfy Celnej. Ujęcie takich pojazdów mechanicznych w kontyngencie celnym podlega postanowieniom Protokołu nr 6.

Artykuł 35

Wszelkie opłaty o skutku równoważnym do ceł przywozowych, obowiązujące w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią, zostają zniesione z dniem 1 marca 1986 roku.
Od 1 marca 1986 roku nie będą nakładane żadne cła o charakterze fiskalnym.

Artykuł 36

Cła wywozowe lub opłaty o skutku równoważnym obowiązujące pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią zostają zniesione z dniem 1 marca 1986 roku.

Artykuł 37

1.    W celu stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej oraz ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Królestwo Hiszpanii zmienia swoją taryfę stosowaną wobec państw trzecich w następujący sposób:

Od 1 marca 1986 roku:
(a)    w przypadku pozycji taryfy, której podstawowe stawki celne nie różnią się o więcej lub mniej niż 15% od stawek Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, stosuje się te ostatnie;
(b)    w pozostałych przypadkach Królestwo Hiszpanii stosuje cło zmniejszające różnicę pomiędzy podstawową stawką celną a stawką Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS według następującego harmonogramu:
-    z dniem 1 marca 1986 roku obniżenie o 10%,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku obniżenie o 12,5%,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku obniżenie o 15%,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku obniżenie o 15%,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku obniżenie o 12,5%,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku obniżenie o 12,5%,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku obniżenie o 12,5%.

Od 1 stycznia 1993 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Wspólną Taryfę Celną i ujednoliconą taryfę celną EWWiS w całości.

2.    Jednakże niezależnie od postanowień ustępu 1, Królestwo Hiszpanii zastosuje w całości Wspólną Taryfę Celną z dniem 1 marca 1986 roku do towarów wymienionych w Załączniku do Umowy o handlu w dziedzinie lotnictwa cywilnego, zawartej w ramach negocjacji handlowych dotyczących Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu , z lat 1973 – 1979.
Artykuł 38

Cła niezależne, zawarte we Wspólnej Taryfie Celnej Wspólnoty, są niezależnymi cłami Wspólnoty w jej obecnym składzie. Cła wynikające z postanowień Traktatów ujęte we Wspólnej Taryfie Celnej lub ujednoliconej taryfie celnej EWWiS są cłami nałożonymi na mocy Traktatów EWG oraz EWWiS w ich obecnym składzie, za wyjątkiem poprawek mających na celu uwzględnienie faktu, iż aktualnie obowiązujące stawki celne w Hiszpanii oraz Portugalii są przeciętnie wyższe od stawek obowiązujących w EWG oraz EWWiS w ich obecnym składzie.

Powyższe poprawki będą przedmiotem negocjacji w ramach Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu oraz pozostaną w zgodzie z postanowieniami artykułu XXIV Układu.

Artykuł 39

1. Jeżeli taryfowe cła Królestwa Hiszpanii różnią się istotnie od odpowiadających im opłat Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, stopniowe wyrównanie taryfy Hiszpanii do wymienionych taryf jest przeprowadzane poprzez dodawanie składników podstawowej stawki celnej Hiszpanii do składników Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, stopniowo obniżając do zera podstawową stawkę celną Hiszpanii, zgodnie z harmonogramem określonym w artykułach 37 oraz 75 ustęp 2, oraz podwyższając opłaty Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS od zera do stopniowego osiągnięcia pełnej kwoty, zgodnie z tym samym harmonogramem.

2. Z dniem 1 marca 1986 roku, jeżeli zostaną zmienione lub zawieszone jakiekolwiek cła Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Królestwo Hiszpanii równocześnie zmieni lub zawiesi własne taryfy celne według proporcji wynikających z zastosowania postanowień artykułu 37.

3. Od 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS.

Królestwo Hiszpanii może wprowadzić do tej nomenklatury te krajowe pozycje istniejące w chwili przystąpienia, które są niezbędne do przeprowadzenia stopniowego dostosowania jego ceł do opłat Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym Akcie.
Jeżeli w przypadku towarów, o których mowa w niniejszym Akcie, wprowadza się poprawki do nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może dostosować nomenklaturę tych towarów w sposób określony w niniejszym Akcie.

4. Celem stosowania postanowień ustępu 3 i ułatwienia stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS przez Królestwo Hiszpanii oraz stopniowego zniesienia ceł pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Królestwem Hiszpanii, Komisja, o ile to konieczne, ustali przepisy wykonawcze do zmian ceł Królestwa Hiszpanii; z zastrzeżeniem jednakże, iż nie będą one pociągać za sobą konieczności zmiany artykułów 31 oraz 37.

5. Stawka celna obliczona na podstawie postanowień artykułu 37 jest stosowana w zaokrągleniu w górę lub w dół do pierwszego miejsca po przecinku.

Zaokrąglenie w dół następuje przez skreślenie drugiego miejsca po przecinku w przypadku dostosowywania ceł Hiszpanii do ceł Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, niższych niż podstawowe stawki celne obowiązujące w Hiszpanii. W pozostałych przypadkach zaokrąglenie w górę jest dokonywane przez zaokrąglenie do wyższej cyfry dziesiętnej.

Artykuł 40

Celem dostosowania swojej taryfy celnej do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Królestwo Hiszpanii posiada swobodę wprowadzania zmian do swojej taryfy celnej w terminie wcześniejszym niż przewidziano w artykule 36. Królestwo Hiszpanii powiadamia o wprowadzeniu takich zmian pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję.

Artykuł 41

W okresie znoszenia ceł pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Królestwem Hiszpanii oraz w okresie dostosowywania taryfy celnej Hiszpanii do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Królestwo Hiszpanii może otwierać kontyngenty celne dla państw trzecich, takie same, jak kontyngenty obowiązujące 1 stycznia 1985 roku.

O ile takie kontyngenty zostaną otwarte, w celu ustalenia stawki celnej nakładanej na towary przywożone z państw trzecich, w okresie trwania kontyngentu stosowane są postanowienia artykułu 37. Ograniczenia ilościowe lub wartościowe kontyngentu są równe odpowiednim wielkościom towarów rzeczywiście przywiezionych w ramach kontyngentu otwartego 1 stycznia 1985 roku. Zgodnie z postanowieniami artykułu 31, w okresie trwania kontyngentu do towarów przywożonych ze Wspólnoty w jej obecnym składzie stosuje się zmniejszoną stawkę celną, bez ograniczeń ilościowych lub wartościowych.
O ile takie kontyngenty nie zostaną otwarte, Królestwo Hiszpanii stosuje do przywozu produktów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie cła takie, jak w przypadku otwarcia kontyngentu. Ograniczenia ilościowe lub wartościowe kontyngentu są równe odpowiednim wielkościom towarów rzeczywiście przywiezionych ze Wspólnoty w jej obecnym składzie w ramach kontyngentu otwartego 1 stycznia 1985 roku.

Sekcja II
Znoszenie ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym

Artykuł 42

Z dniem 1 stycznia 1986 roku znosi się pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Królestwem Hiszpanii wszelkie ilościowe ograniczenia w przywozie i wywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym.

Artykuł 43

1.    Niezależnie od postanowień artykułu 42, Królestwo Hiszpanii może utrzymać2.     ograniczenia ilościowe w przywozie:
- produktów, o których mowa w załączniku III, do 31 grudnia 1988 roku,
- produktów, o których mowa w załączniku IV, do 31 grudnia 1989 roku.

3.    Ograniczenia określone w ustępie 1 mają charakter kontyngentów.

4.    Kontyngenty na rok 1986 wyszczególniono w załącznikach III i IV.

Stopa stopniowego wzrostu kontyngentów, o których mowa w załączniku III oraz kontyngentów od 1 do 5 oraz od 10 do 14, o których mowa w załączniku IV wynosi 25% na początku każdego roku dla kontyngentów określonych w ECU, oraz 20% na początku każdego roku dla kontyngentów wyrażonych w kategoriach wielkości. Wielkość wzrostu jest dodawana do każdego kontyngentu, a kolejny wzrost liczony na podstawie kwoty w ten sposób otrzymanej.

Dla kontyngentów od 6 do 9 wymienionych w załączniku IV, roczna stopa stopniowego wzrostu kontyngentów wynosi:
-    w pierwszym roku: 13%,
-     w drugim roku: 18%,
-     w trzecim roku: 20%,
-     w czwartym roku: 20%.

4. Jeżeli Komisja na mocy decyzji uzna, że przywóz do Hiszpanii produktu wymienionego w załącznikach III oraz IV jest za okres dwóch kolejnych lat niższy niż 90% kontyngentu, przywóz tego produktu z obecnych Państw Członkowskich zostanie zliberalizowany z pierwszym dniem roku następującego po wyżej wymienionych dwóch latach.

5. Protokół nr 7 zawiera zasady zarządzania przez Królestwo Hiszpanii kontyngentami ustanowionymi na mocy ustępu 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 44

1. Niezależnie od postanowień artykułu 42, Królestwo Hiszpanii może do 31 grudnia 1989 roku utrzymać nieprzekraczającą 60% stopę udziału krajowych części i akcesoriów w produkcji osobowych pojazdów mechanicznych z silnikiem o zapłonie iskrowym lub z silnikiem wysokoprężnym niebędących autokarami i autobusami, ujętych w podpozycji ex 87.02 A I (b) Wspólnej Taryfy Celnej.

2. Stopa, o której mowa w ustępie 1 jest taka sama dla producentów będących obywatelami innych Państw Członkowskich a działających w Hiszpanii oraz producentów z Królestwa Hiszpanii. Producenci wymienieni powyżej będą traktowani na równi z producentami z państw trzecich.

Artykuł 45

1.    Niezależnie od postanowień artykułu 42, do 31 grudnia 1988 roku Wspólnota może utrzymać2.     ograniczenia ilościowe na wywóz do Hiszpanii następujących towarów:

 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru       
ex 26.03
ex 74.01    Pył miedziany, pozostałości miedzi oraz jej stopy

Odpadki miedzi, jej stopy oraz złom    

2. Ograniczenia, o których mowa w ustępie 1 są wyrażane w formie rocznych kontyngentów ilościowych.

3. Kontyngent na rok 1986 wynosi 5 000 ton pyłu miedzianego, pozostałości miedzi oraz jej stopów objętych pozycją nr ex 26.03 Wspólnej Taryfy Celnej oraz 14 000 ton odpadków miedzi, jej stopów oraz złomu, objętych pozycją nr ex 74.01 Wspólnej Taryfy Celnej.
Stopa stopniowego rocznego wzrostu pierwotnych kontyngentów od początku drugiego roku wynosi 10% z początkiem każdego roku. Wielkość wzrostu jest dodawana do każdego kontyngentu, a kolejny wzrost liczony na podstawie kwoty w ten sposób otrzymanej.

4. Jeżeli wywóz ze Wspólnoty produktów wyszczególnionych w ustępie 1 będzie w latach 1986 oraz 1987 niższy niż 90% kontyngentu, ograniczenia zostaną zniesione z dniem 1 stycznia 1988 roku.

5. Stosowane w odniesieniu do Hiszpanii przepisy, o których mowa w ustępach 1-4, powinny być równie korzystne, jak przepisy stosowane w odniesieniu do państw trzecich.

Artykuł 46

Niezależnie od postanowień artykułu 42, obecne Państwa Członkowskie Wspólnoty mogą do końca trwania okresu, o którym mowa w artykule 52, utrzymać ograniczenia ilościowe na wywóz odpadów oraz złomu żelaza lub stali ujętych w pozycji nr 73.03 Wspólnej Taryfy Celnej, które stosowane były przez nie w stosunku do Królestwa Hiszpanii w okresie poprzedzającym jego przystąpienie do Wspólnoty, o ile przepisy te nie są bardziej restrykcyjne niż te stosowane w wywozie do państw trzecich.

Artykuł 47

1.    Niezależnie od postanowień artykułu 42, posiadacz lub korzystający z patentu na produkt chemiczny lub farmaceutyczny, lub produkt związany ze zdrowiem roślin, o który wniosek złożono w Państwie Członkowskim w czasie, gdy patent na ten produkt nie mógł być2.     otrzymany w Hiszpanii, może korzystać3.     z praw wynikających z tego patentu w celu zapobieżenia przywozowi oraz wprowadzeniu na rynek tego produktu w Państwie lub Państwach Członkowskich, w których ten produkt korzysta z ochrony patentowej, nawet jeśli ten produkt został wprowadzony na rynek Hiszpanii przez niego samego lub za jego zgodą.

2. Na prawo to w przypadku produktów, o których mowa w ustępie 1 można się powoływać do końca trzeciego roku, po którym Hiszpania nadała tym produktom zdolność patentową.

Artykuł 48

1. Nie naruszając postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu, od 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii stopniowo dostosuje swoje monopole handlowe w rozumieniu ustępu 1 artykułu 37 Traktatu EWG, uwzględniając także, w odpowiednich przypadkach, postanowienia ustępu 2 artykułu 90 Traktatu EWG, tak aby zapewnić, że najpóźniej do 31 grudnia 1991 roku zniesiona zostanie wszelka dyskryminacja pomiędzy osobami posiadającymi obywatelstwo Państw Członkowskich odnośnie warunków nabywania i zbywania towarów.
Obecne Państwa Członkowskie przyjmują takie same zobowiązania w stosunku do Królestwa Hiszpanii.
Komisja wyda zalecenia co do sposobu i harmonogramu realizacji powyższego dostosowania, przez co rozumie się, że sposób ten i harmonogram będą jednakowe dla Królestwa Hiszpanii i obecnych Państw Członkowskich.

2. Z dniem 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii zniesie wszystkie wyłączne prawa wywozu.

3. Wyłączne prawa przywozu dotyczące produktów wymienionych w liście zawartej w załączniku V zostaną zniesione najpóźniej do 31 grudnia 1991 roku. Zniesienie tych praw nastąpi przez stopniowe otwieranie, od 1 stycznia 1986 roku, kontyngentów przywozowych na produkty z obecnych Państw Członkowskich. Wielkość kontyngentu na rok 1986 jest ujęta we wspomnianej liście.
Królestwo Hiszpanii zwiększy wielkość kontyngentu w sposób podany w załączniku, o którym mowa w pierwszym akapicie.
Wzrost wyrażony w procentach jest dodawany do każdego kontyngentu, a kolejny wzrost liczony na podstawie kwoty w ten sposób otrzymanej.
Kontyngenty, o których mowa w pierwszym akapicie, są otwarte dla wszystkich podmiotów gospodarczych bez ograniczeń, a na towary przywożone w ramach tych kontyngentów nie mogą być rozciągnięte w Królestwie Hiszpanii wyłączne prawa sprzedaży na poziomie sprzedaży hurtowej; sprzedaż detaliczna towarów sprowadzonych w ramach kontyngentów musi być dokonywana w sposób niedyskryminacyjny.

4. Reorganizacja monopolu na produkty wymienione w liście w załączniku VI nie wpłynie na funkcjonowanie monopolu Hiszpanii na ropę naftową w odniesieniu do państw trzecich. W ramach tego monopolu kontynuowane będzie określanie pochodzenia oraz warunków nabywania udziałów w przywozie ropy naftowej surowej z państw trzecich, niezbędne do zapewnienia podaży na rynku hiszpańskim. Musi się to odbywać z zachowaniem postanowień Traktatu EWG, a w szczególności postanowień dotyczących swobodnego przepływu towarów, o którym mowa w artykułach 30 oraz 37 Traktatu.

Artykuł 49

Niezależnie od postanowień artykułu 42, przepisy ujęte w Protokole nr 9 są stosowane w wymianie handlowej określonych wyrobów włókienniczych pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią.

Sekcja III
Inne postanowienia

Artykuł 50

1. Z poszanowaniem obowiązujących przepisów, a zwłaszcza przepisów dotyczących tranzytu przez obszar Wspólnoty, Komisja ustali metody współpracy administracyjnej w celu zapewnienia, iż towary odpowiadające ustalonym wymogom korzystają z ustanowionego na mocy niniejszego Aktu zniesienia ceł i opłat o skutku równoważnym oraz ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym.

2. Do 28 lutego 1986 roku w wymianie handlowej pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią stosuje się postanowienia Umowy z roku 1970 pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Hiszpanią w sprawie przepisów celnych.

3.Komisja przyjmie przepisy, wchodzące w życie z dniem 1 stycznia 1986 roku, regulujące we Wspólnocie handel towarami pochodzącymi ze Wspólnoty, przy produkcji których wykorzystano:
- produkty, za które nie pobierano ceł lub opłat o skutku równoważnym, stosowanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie lub Hiszpanii, lub produkty, które korzystały z pełnego lub częściowego umorzenia takich opłat,
-    produkty rolne niespełniające warunków koniecznych do dopuszczenia ich do swobodnego przepływu na obszarze Wspólnoty w jej obecnym składzie lub w Hiszpanii.

Przy ustanawianiu powyższych przepisów Komisja uwzględnia zasady ustalone w niniejszym Akcie i dotyczące znoszenia ceł pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią oraz stopniowego wprowadzania przez Królestwo Hiszpanii Wspólnej Taryfy Celnej i postanowień dotyczących Wspólnej Polityki Rolnej.

Artykuł 51

1. O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, obowiązujące ustawodawstwo celne dotyczące handlu z państwami trzecimi jest stosowane na takich samych zasadach w przypadku handlu ze Wspólnotą, przez okres, w którym wyżej wymienione opłaty są pobierane.

Celem ustalenia wysokości ceł dla wymiany handlowej na obszarze Wspólnoty i z państwami trzecimi:
-    do 31 grudnia 1992 roku, dla produktów przemysłowych,
-    do 31 grudnia 1995 roku, dla produktów rolnych,
obszar celny, który należy uwzględnić, określony jest w postanowieniach obowiązujących we Wspólnocie i w Królestwie Hiszpanii 31 grudnia 1985 roku.

2. Od 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS w wymianie handlowej w ramach Wspólnoty.

Królestwo Hiszpanii może wprowadzić do tej nomenklatury krajowe pozycje istniejące w chwili przystąpienia, niezbędne do stopniowego zniesienia ceł w ramach Wspólnoty, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Akcie.

Artykuł 52

Królestwo Hiszpanii zakończy proces restrukturyzacji przemysłu hutniczego na warunkach określonych w Protokole nr 10 dołączonym do niniejszego Aktu w terminie trzech lat od dnia przystąpienia.

Termin określony powyżej może ulec skróceniu, a szczegółowe postanowienia zawarte we wspomnianym Protokole mogą zostać zmienione przez Komisję za zgodą Rady na podstawie:
stanu zaawansowania realizacji hiszpańskich planów restrukturyzacji, z uwzględnieniem czynników istotnych dla przywrócenia rentowności przedsiębiorstw,
–    stosowanych przez Wspólnotę po dniu przystąpienia środków dotyczących żelaza i stali; w tym przypadku przepisy stosowane po przystąpieniu do dostaw hiszpańskich do Wspólnoty w jej obecnym składzie nie powinny prowadzić–     do poważnych rozbieżności w traktowaniu Hiszpanii w porównaniu z innymi Państwami Członkowskimi.

Artykuł 53

1. Jeżeli w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Królestwem Hiszpanii stosuje się kwoty wyrównawcze określone w artykule 72 w odniesieniu do jednego lub więcej produktów podstawowych uznanych za używane w produkcji towarów wymienionych w rozporządzeniu Rady EWG nr 3033/80 z dnia 11 listopada 1980 roku ustalającym przepisy handlowe dotyczące określonych towarów powstałych w drodze przetworzenia produktów rolnych, wówczas stosuje się następujące środki przejściowe:
Kwoty wyrównawcze, obliczone na podstawie kwot wyrównawczych wymienionych w artykule 72 i zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 i dotyczącymi obliczania zmiennego składnika stosowanego do towarów określonych w tym rozporządzeniu, stosuje się do przywozu tych towarów z Hiszpanii do Wspólnoty w jej obecnym składzie.
Jeżeli towary określone w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 przywożone są do Hiszpanii z państw trzecich, zmienny składnik określony w tym rozporządzeniu ulega podwyższeniu lub obniżeniu, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą wymienioną w tiret pierwszym.
Kwotę wyrównawczą, określoną na podstawie kwot wyrównawczych ustalonych dla produktów podstawowych i zgodnie z zasadami obliczania kwot zwrotów przewidzianymi w rozporządzeniu Rady EWG nr 3035/80 z dnia 11 listopada 1980 roku ustalającym ogólne zasady przyznawania zwrotów za wywóz określonych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu i określającym kryteria ustalania wysokości takich zwrotów, stosuje się, w przypadku towarów objętych tym rozporządzeniem, do wywozu tych towarów do Hiszpanii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.
Jeżeli produkty określone w rozporządzeniu EWG nr 3035/80 wywożone są z Hiszpanii do państw trzecich, stosuje się wobec nich kwoty wyrównawcze wymienione w tiret trzecim.

2. Cło stanowiące stały składnik opłaty pobieranej od dnia przystąpienia za przywóz do Hiszpanii towarów określonych w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 jest określane poprzez odliczenie od podstawowej stawki celnej stosowanej przez Królestwo Hiszpanii w odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, składnika zmiennego równego składnikowi zmiennemu określonemu na mocy rozporządzenia EWG nr 3033/80, zwiększonego lub zmniejszonego, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą, o której mowa w pierwszym i trzecim tiret ustępu 1.
Dla produktów wymienionych w pozycjach Wspólnej Taryfy Celnej, o których mowa w załączniku VII, stały składnik równy jest stawkom celnym wymienionym w powyższym załączniku.
Dla celów statystycznych w siedmioletnim okresie przejściowym Hiszpania może poddać pod nadzór Wspólnoty produkty wymienione w załączniku VII oraz napoje alkoholowe objęte pozycją 22.09 C Wspólnej Taryfy Celnej. Jednakże przywóz tych produktów nie będzie w żaden sposób zahamowany z powodu stosowania wyżej wymienionego nadzoru.

3. Cło stanowiące stały składnik opłaty pobieranej od dnia przystąpienia za przywóz do Hiszpanii z państw trzecich towarów określonych w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 jest równe wyższej z dwóch kwot obliczonych w sposób następujący:
Kwoty uzyskanej po odjęciu od podstawowej stawki celnej, stosowanej przez Królestwo Hiszpanii w przywozie z państw trzecich, składnika zmiennego równego składnikowi zmiennemu określonemu na mocy rozporządzenia EWG nr 3033/80, zwiększonego lub zmniejszonego, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą, o której mowa w pierwszym i trzecim tiret ustępu 1;
Kwoty uzyskanej przez dodanie składnika stałego, stosowanego w przywozie do Hiszpanii towarów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, do składnika stałego stawki celnej Wspólnej Taryfy Celnej (lub, w przypadku państw trzecich korzystających z ogólnego systemu preferencji Wspólnoty, do stałego składnika preferencyjnego, stosowanego przez Wspólnotę, w odpowiednich przypadkach, w odniesieniu do przywozu z tych krajów).

4. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 30, stawki celne stosowane przez Królestwo Hiszpanii w przywozie towarów ze Wspólnoty oraz z państw trzecich zostają zamienione z dniem przystąpienia na rodzaje stawki celnej i jednostki Wspólnej Taryfy Celnej. Zamiana ta zostanie dokonana na podstawie wartości towarów przywożonych do Hiszpanii w okresie ostatnich trzech miesięcy, w odniesieniu do których są dostępne dane, lub w przypadku braku przywozu danych towarów do Hiszpanii, na podstawie wartości jednostkowej towarów identycznych przywożonych do Wspólnoty w jej obecnym składzie.

5. Każdy stały składnik stosowany w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Królestwem Hiszpanii powinien zostać zniesiony zgodnie z postanowieniami artykułu 31.
Każdy stały składnik stosowany przez Królestwo Hiszpanii w przywozie z państw trzecich zostaje zrównany ze stałym składnikiem cła Wspólnej Taryfy Celnej (lub, w odpowiednich przypadkach, z preferencyjnym stałym składnikiem ustalonym przez Wspólnotę w ramach ogólnego systemu preferencji), zgodnie z postanowieniami artykułów 37 oraz 40.

6. W przypadku przyznania państwom trzecim korzystającym z ogólnego systemu preferencji Wspólnoty zmniejszonego składnika zmiennego Wspólnej Taryfy Celnej, Królestwo Hiszpanii stosuje taki preferencyjny składnik zmienny od dnia przystąpienia.

Sekcja IV
Wymiana handlowa pomiędzy Królestwem Hiszpanii a Republiką Portugalską

Artykuł 54

W swojej wymianie handlowej z Republiką Portugalską Królestwo Hiszpanii stosuje postanowienia artykułów 30-53, zgodnie z warunkami ustalonymi w Protokole nr 3.

ROZDZIAŁ 2
Swobodny przepływ osób, usług i kapitału

Sekcja 1
Pracownicy

Artykuł 55

Postanowienia artykułu 48 Traktatu EWG stosuje się wyłącznie w odniesieniu do swobodnego przepływu pracowników między Hiszpanią i innymi Państwami Członkowskimi, z uwzględnieniem postanowień przejściowych artykułów 56-59 niniejszego Aktu.

Artykuł 56

1. Od 1 stycznia 1993 roku postanowienia artykułów 1-6 rozporządzenia EWG nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie stosuje się w Hiszpanii do obywateli innych Państw Członkowskich, a w tych państwach - do obywateli Hiszpanii.

Do 31 grudnia 1992 roku Królestwo Hiszpanii i inne Państwa Członkowskie mogą utrzymać w mocy wobec obywateli innych Państw Członkowskich oraz obywateli Hiszpanii przepisy krajowe lub przepisy wynikające z umów bilateralnych, zgodnie z którymi imigracja z zamiarem podjęcia działalności w charakterze osoby zatrudnionej lub podjęcie pracy zarobkowej uzależnione jest od otrzymania zezwolenia.

Jednakże Królestwo Hiszpanii i Wielkie Księstwo Luksemburga mogą do 31 grudnia 1995 roku utrzymać w mocy krajowe przepisy, o których mowa w powyższym akapicie, odpowiednio w stosunku do obywateli Luksemburga i obywateli Hiszpanii.

2. Od 1 stycznia 1991 roku Rada, na podstawie sprawozdania Komisji, bada skutki zastosowania środków uchylających określonych w ustępie 1.

Po zbadaniu Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może na podstawie nowych danych przyjąć przepisy zmierzające do zmiany tych środków.

Artykuł 57

1. Do 31 grudnia 1990 roku postanowienia artykułu 11 rozporządzenia EWG nr 1612/68 stosuje się w Hiszpanii do obywateli innych Państw Członkowskich i w innych Państwach Członkowskich do obywateli Hiszpanii zgodnie z następującymi warunkami:

Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w literze a) ustępu 1 artykułu 10 powyższego rozporządzenia, którzy w momencie podpisania niniejszego Aktu mieszkają z pracownikiem, zgodnie z przepisami, na terytorium Państwa Członkowskiego, z chwilą przystąpienia mają prawo podjąć każdą pracę zarobkową na całym terytorium danego Państwa Członkowskiego.
Jednak przyznanie powyżej określonego prawa może być ograniczone do członków rodziny hiszpańskiego pracownika, mieszkających na terytorium innego Państwa Członkowskiego w okresie wcześniejszym, określonym zgodnie ze szczególnymi umowami bilateralnymi zawartymi przed datą podpisania niniejszego Aktu i dotyczącymi warunków zapewnienia członkom rodzin pracowników hiszpańskich dostępu do zatrudnienia po przystąpieniu.
Członkowie rodziny pracownika, o którym mowa w literze a) ustępu 1 artykułu 10 powyższego rozporządzenia, którzy po dniu podpisania niniejszego Aktu mieszkają z pracownikiem zgodnie z przepisami na terytorium Państwa Członkowskiego, są uprawnieni do podjęcia każdego rodzaju pracy zarobkowej, o ile mieszkają na stałe w danym miejscu co najmniej od trzech lat. Z dniem 1 stycznia 1989 roku okres stałego zamieszkania może zostać skrócony do 18 miesięcy.

Niniejszy ustęp nie narusza korzystniejszych przepisów krajowych, ani przepisów wynikających z umów bilateralnych.

4.    Postanowienia ustępu 1 stosuje się także wobec członków rodziny osoby prowadzącej działalność5.     na własny rachunek  zamieszkujących wraz z nią w Państwie Członkowskim.

Artykuł 58

Jeżeli określone postanowienia dyrektywy 68/360/EWG w sprawie zniesienia ograniczeń dotyczących przemieszczania się i stałego pobytu na terytorium Wspólnoty pracowników Państw Członkowskich i członków ich rodzin są ściśle związane z postanowieniami rozporządzenia EWG nr 1612/68, których stosowanie jest odroczone stosownie do postanowień artykułu 56, Królestwo Hiszpanii i inne Państwa Członkowskie mogą odstąpić od stosowania tych przepisów w stopniu niezbędnym do zastosowania postanowień artykułu 56 przewidujących odstępstwa od wymienionego rozporządzenia.

Artykuł 59

Z pomocą Komisji, Królestwo Hiszpanii i inne Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki zapewniające stosowanie nie później niż od 1 stycznia 1993 roku decyzji Komisji z dnia 8 grudnia 1972 roku w sprawie jednolitego systemu pod nazwą „SEDOC”, ustanowionego zgodnie z postanowieniami artykułu 15 rozporządzenia Rady EWG nr 1612/68 i decyzji Komisji z dnia 14 grudnia 1972 roku w sprawie „planu Wspólnoty” dotyczącego gromadzenia i przepływu informacji, przewidzianego w ustępie 3 artykułu 14 rozporządzenia Rady EWG nr 1612/68.

Artykuł 60

1. Do czasu wejścia w życie jednolitego systemu dla wszystkich Państw Członkowskich, o którym mowa w artykule 99 rozporządzenia EWG nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów ubezpieczeń społecznych obejmujących osoby zatrudnione i prowadzące działalność na własny rachunek, jak również ich rodziny przemieszczające się w granicach terytorium Wspólnoty oraz nie później niż do 31 grudnia 1988 roku, do pracowników hiszpańskich zatrudnionych w innym Państwie Członkowskim niż Hiszpania, posiadających rodzinę zamieszkałą na stałe w Hiszpanii, nie stosuje się postanowień ustępów 1 i 3 artykułu 73, ustępu 1 artykułu 74 i ustępu 1 artykułu 75 wymienionego rozporządzenia oraz artykułów 86 i 88 rozporządzenia EWG nr 574/72 ustanawiającego procedurę dla wprowadzenia w życie rozporządzenia EWG nr 1408/71.

Do wymienionych pracowników stosuje się odpowiednio postanowienia ustępu 2 artykułu 73, ustępu 2 artykułu 74, ustępu 2 artykułu 75 i ustępu 9 artykułu 94 rozporządzenia EWG nr 1408/71 oraz artykułów 87, 89, 98 i 120 rozporządzenia EWG nr 574/72.

Jednakże powyższe postanowienia nie naruszają przepisów prawa Państwa Członkowskiego, na mocy których zasiłki rodzinne są wypłacane pracownikowi niezależnie od państwa stałego miejsca zamieszkania członków jego rodziny.

2. Niezależnie od postanowień artykułu 6 rozporządzenia EWG nr 1408/71 w okresie podanym w ustępie 1 wobec pracowników hiszpańskich nadal stosuje się następujące przepisy Układów w sprawie Zabezpieczenia Społecznego:

Hiszpania - Belgia
–    Postanowienia ustępów 2 i 3 artykułu 20 Układu ogólnego z dnia 28 listopada 1956 roku,
–    Postanowienia artykułów 59, 60 i 61 Porozumienia administracyjnego z dnia 30 lipca 1969 roku.

Hiszpania - Niemcy
Postanowienia punktów 1-4 ustępu 1 artykułu 40 Układu z dnia 4 grudnia 1973 roku, zmienionego artykułem 2 Porozumienia wprowadzającego zmiany z dnia 17 grudnia 1975 roku.

Hiszpania - Włochy
–    Postanowienia artykułów 25 i 26 Układu z dnia 30 października 1979 roku,
–    Postanowienia artykułów 31 i 32 Porozumienia administracyjnego z dnia 30 października 1979 roku.

Hiszpania - Luksemburg
–    Postanowienia artykułu 29 Układu z dnia 8 maja 1969 roku, zmienionego artykułem 3 Drugiego Porozumienia uzupełniającego z 29 marca 1978 roku,
–    Postanowienia artykułu 30 Porozumienia administracyjnego z dnia 25 maja 1971 roku.

Hiszpania - Niderlandy
–    Postanowienia ustępów 2 i 5 artykułu 37 Układu z dnia 5 lutego 1974 roku,
–    Postanowienia artykułów 46 i 47 Porozumienia administracyjnego z dnia 5 lutego 1974 roku.

Hiszpania - Portugalia
–    Postanowienia artykułów 23 i 24 Układu ogólnego z dnia 11 czerwca 1969 roku,
–    Postanowienia artykułów 45 i 46 Porozumienia administracyjnego z dnia 22 maja 1970 roku.

Hiszpania - Zjednoczone Królestwo
–    Postanowienia artykułu 22 Układu z dnia 13 września 1974 roku,
–    Postanowienia artykułu 17 Porozumienia z dnia 30 października 1974 roku.

Sekcja II
Przepływ kapitału

Artykuł 61

1. Zgodnie z warunkami i terminami ustalonymi w artykułach 62-66, Królestwo Hiszpanii może odroczyć liberalizację przepływu kapitału przewidzianą w listach A i B Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 maja 1960 roku w sprawie zastosowania artykułu 67 Traktatu EWG i Drugiej Dyrektywy Rady z dnia 18 grudnia 1962 roku uzupełniającej i zmieniającej Pierwszą Dyrektywę w sprawie zastosowania artykułu 67 Traktatu EWG.

2. W stosownym terminie zostaną przeprowadzone odpowiednie konsultacje pomiędzy władzami hiszpańskimi a Komisją w sprawie procedur stosowania środków liberalizujących lub łagodzących, których stosowanie może zostać odroczone na podstawie postanowień podanych poniżej.

Artykuł 62

Królestwo Hiszpanii może odroczyć:
do 31 grudnia 1988 roku - liberalizację bezpośrednich inwestycji w przedsięwzięcia innych Państw Członkowskich przez osoby zamieszkałe w Hiszpanii, przedmiotem których jest nabycie oraz własność papierów wartościowych,
do 31 grudnia 1990 roku - liberalizację bezpośrednich inwestycji w przedsięwzięcia innych Państw Członkowskich, przez osoby zamieszkałe w Hiszpanii, przedmiotem których jest nabycie, posiadanie lub użytkowanie nieruchomości.

Artykuł 63

Królestwo Hiszpanii może odroczyć do 31 grudnia 1990 roku liberalizację inwestycji w nieruchomości dokonywanych w innych Państwach Członkowskich przez osoby zamieszkałe w Hiszpanii, o ile takie inwestycje nie są związane z emigracją w ramach swobodnego przepływu pracowników lub z prawem osiedlania się.

Artykuł 64

Królestwo Hiszpanii może odroczyć do 31 grudnia 1988 roku liberalizację nabywania przez osoby zamieszkałe w Hiszpanii zagranicznych papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu giełdowego w innych Państwach Członkowskich.

Jednakże liberalizacja nabywania:
–    tych papierów przez spółki ubezpieczeniowe, banki depozytowe i banki przemysłowe do 10% wzrostu ich środków własnych;
–    tych papierów przez fundusze inwestycyjne i spółki prowadzące obsługę własności osobistej na warunkach ustalonych na mocy krajowych przepisów dotyczących funduszy i spółek tego typu;
–    papierów wartościowych o stałym oprocentowaniu emitowanych przez Wspólnoty Europejskie i Europejski Bank Inwestycyjny

następuje z chwilą przystąpienia.

Artykuł 65

O ile okoliczności na to pozwolą, Królestwo Hiszpanii dokona liberalizacji przepływu kapitału przewidzianej na mocy postanowień artykułów 62, 63 i 64 przed upływem terminów przewidzianych w tych artykułach.
Artykuł 66

Celem wprowadzenia w życie postanowień niniejszej sekcji, Komisja może zasięgać opinii Komitetu Walutowego oraz zgłaszać wnioski Radzie.

ROZDZIAŁ 3
Rolnictwo

Sekcja I
Postanowienia ogólne

Artykuł 67

1. Rozdział niniejszy dotyczy produktów rolnych z wyjątkiem produktów objętych rozporządzeniem EWG nr 3796/81 w sprawie wspólnej organizacji rynku w zakresie produktów rybołówstwa i upraw wodnych.

2. O ile żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie stanowi inaczej, przepisy zawarte w niniejszym Akcie mają zastosowanie do produktów, o których mowa w ustępie 1.

3. Jeżeli szczegółowe przepisy niniejszego rozdziału nie przewidują innych terminów, stosowanie środków przejściowych dla produktów rolnych, o których mowa w ustępie 1, kończy się z końcem 1995 roku.

Podsekcja I
Wyrównywanie i zbliżanie cen

Artykuł 68

Przed pierwszym etapem zbliżania cen, o którym mowa w artykule 70, ceny stosowane w Hiszpanii ustala się, zgodnie z zasadami rządzącymi wspólną organizacją rynku w danym sektorze, na poziomie cen odpowiadającym temu, który obowiązywał w Hiszpanii w ramach wcześniejszych przepisów krajowych w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony dla poszczególnych produktów.

Jeżeli dla danego produktu brakuje określenia hiszpańskiej ceny, stosowaną w Hiszpanii cenę oblicza się na podstawie cen rzeczywiście notowanych na rynku hiszpańskim w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony.

Jednakże w przypadku braku danych na temat cen określonych produktów na rynku hiszpańskim, cena stosowana w Hiszpanii jest obliczana na podstawie cen uzyskiwanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie za produkty podobne, grupy produktów podobnych lub produkty konkurencyjne.

Artykuł 69

1. W przypadku stwierdzenia, iż różnica pomiędzy poziomem ceny na określony produkt w Hiszpanii a poziomem ceny wspólnej jest w dniu przystąpienia do Wspólnoty minimalna, można dla danego produktu stosować w Hiszpanii cenę wspólną.

2. Różnicę, o której mowa w ustępie 1 uważa się za minimalną, jeżeli nie przekracza ona 3% ceny wspólnej.

Artykuł 70

1. Jeżeli stosowanie w Hiszpanii postanowień artykułu 68 doprowadzi do powstania różnic w poziomie cen hiszpańskich i cen wspólnych, ceny, w przypadku których sekcja II przywołuje niniejszy artykuł, wyrównuje się zgodnie z postanowieniami ustępu 4 do poziomu cen wspólnych, corocznie na początku sezonu rynkowego, stosownie do postanowień ustępów 2 i 3.

2. Jeżeli cena produktu w Hiszpanii jest niższa niż cena wspólna, zbliżanie cen przebiega w siedmiu etapach; w pierwszych sześciu etapach zbliżania cena w Hiszpanii wzrasta stopniowo o jedną siódmą, jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i połowę różnicy między poziomem ceny w tym Państwie Członkowskim i poziomem ceny wspólnej, stosowanych przed każdym zbliżaniem; cena wynikająca z tych obliczeń wzrasta lub maleje proporcjonalnie do ewentualnego wzrostu lub spadku ceny wspólnej w następnym sezonie rynkowym; cenę wspólną stosuje się w Hiszpanii od siódmego etapu zbliżania.

3. a) Jeżeli cena produktu w Hiszpanii jest wyższa od ceny wspólnej, cena w danym Państwie Członkowskim jest utrzymywana na poziomie wynikającym z zastosowania postanowień artykułu 68; etapy zbliżania wynikają z kształtowania się wspólnych cen w okresie siedmiu lat od przystąpienia do Wspólnoty.

Jednakże cena w Hiszpanii zostanie w odpowiednim zakresie dostosowana w celu zapobieżenia powiększaniu się różnicy pomiędzy tą ceną a ceną wspólną.

Jeżeli ceny hiszpańskie wyrażone w ECU, ustalone zgodnie z wcześniejszymi krajowymi przepisami, w sezonie rynkowym 1985/86 przewyższają istniejącą w sezonie rynkowym 1984/85 różnicę pomiędzy cenami hiszpańskimi i cenami wspólnymi, cena w Hiszpanii, wynikająca z dwóch poprzedzających ustępów, będzie zmniejszona o kwotę, która zostanie ustalona w wysokości równej części nadwyżki w taki sposób, aby kwota przekroczenia została całkowicie usunięta w terminie pierwszych siedmiu sezonów rynkowych po przystąpieniu.

Nie naruszając postanowień litery b), wspólna cena stosowana będzie od siódmego etapu zbliżania.

b) Jeżeli cena produktu w Hiszpanii znacznie przekracza cenę wspólną, Rada przeprowadzi pod koniec czwartego roku po przystąpieniu analizę rozwoju etapów zbliżania cen na podstawie opinii Komisji zawierającej, w stosownych przypadkach, odpowiednie wnioski.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może w szczególności podjąć decyzję o przedłużeniu etapów zbliżania cen w granicach najdłuższego okresu stosowania środków przejściowych, jak też o innych procedurach przyspieszenia etapów zbliżania cen.

4. W celu sprawnego przeprowadzenia procesu integracji, niezależnie od postanowień ustępu 2, można podjąć decyzję, iż cena jednego lub kilku produktów w Hiszpanii, w okresie jednego sezonu rynkowego, różni się od cen wynikających z zastosowania postanowień ustępu 2.

Różnica ta nie przekroczy 10% zmiany, która miała miejsce.

W takim przypadku poziom ceny w następnym sezonie rynkowym równy jest poziomowi wynikającemu z zastosowania postanowień ustępu 2, jeżeli nie podjęto decyzji o różnicy cen. Jednak decyzja o dalszym odejściu od tego poziomu w danym sezonie rynkowym może zostać podjęta zgodnie z warunkami określonymi w akapitach pierwszym i drugim..

Odstępstwo, o którym mowa w pierwszym akapicie nie ma zastosowania do ostatniego etapu zbliżania określonego w ustępie 2.

Artykuł 71

Wspólną cenę można stosować dla danego produktu w Hiszpanii, jeśli w dniu przystąpienia lub w okresie stosowania środków przejściowych cena danego produktu na rynkach światowych przewyższa cenę wspólną, o ile cena stosowana w Hiszpanii nie przewyższa ceny wspólnej.

Artykuł 72

Różnice poziomów cen, w przypadku których sekcja II przywołuje niniejszy artykuł, wyrównuje się w następujący sposób:
Dla produktów, dla których ceny ustala się zgodnie z postanowieniami artykułów 68 i 70, kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Hiszpanią oraz pomiędzy Hiszpanią i państwami trzecimi, równe są różnicy pomiędzy cenami ustalonymi dla Hiszpanii i cenami wspólnymi.

Jednakże kwota wyrównawcza obliczona zgodnie z zasadami, o których mowa powyżej jest, w odpowiednich przypadkach, korygowana w celu uwzględnienia zakresu pomocy krajowej, którą Królestwo Hiszpanii może utrzymać zgodnie z postanowieniami artykułu 80.
.
Kwota wyrównawcza nie zostanie jednakże ustalona, jeżeli kwota wynikająca z zastosowania postanowień ustępu 1 jest minimalna.
3.     a) W handlu pomiędzy Hiszpanią i Wspólnotą w jej obecnym składzie kwoty wyrównawcze są pobierane przez państwo importujące bądź przydzielane przez państwo eksportujące.

b) W handlu pomiędzy Hiszpanią i państwami trzecimi pobierane kwoty lub inne opłaty przywozowe stosowane zgodnie ze Wspólną Polityką Rolną i w braku wyraźnego odstępstwa od niniejszego postanowienia zwroty wywozowe są obniżane lub podwyższane o kwoty wyrównawcze stosowane w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie.

Jednakże ceł nie obniża się o kwotę wyrównawczą.

4. W przypadku produktów, dla których obowiązuje, na mocy Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu, opłata Wspólnej Taryfy Celnej, stosuje się obowiązujące opłaty.

5. Kwota wyrównawcza pobierana lub przydzielana przez Państwo Członkowskie na podstawie ustępu 1 nie może przekraczać całkowitej kwoty pobieranej przez to Państwo Członkowskie w przypadku towarów przywożonych z państw trzecich korzystających z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może odstąpić od stosowania tej zasady, w szczególności w celu uniknięcia załamania obrotów w handlu i zakłócenia konkurencji.

6. W przypadku produktów, do których stosuje się kwoty wyrównawcze, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może odstąpić od stosowania postanowień akapitu pierwszego artykułu 53 w zakresie niezbędnym dla sprawnego funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej.

Artykuł 73

Jeżeli cena światowa na produkt przekracza cenę użytą do obliczenia opłaty przywozowej, wprowadzonej zgodnie ze Wspólną Polityką Rolną, pomniejszonej o kwotę wyrównawczą, którą odejmuje się od opłaty przywozowej zgodnie z postanowieniami artykułu 72 lub jeżeli zwrot za wywóz do państw trzecich jest mniejszy niż kwota wyrównawcza lub nie został przyznany, podejmuje się odpowiednie środki mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku.
Artykuł 74

1. Wspólnota finansuje przyznane kwoty wyrównawcze z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

2. Wydatki Królestwa Hiszpanii na działania interwencyjne na swoim rynku wewnętrznym oraz na przyznanie zwrotów lub subsydiów w wywozie do państw trzecich lub do innych Państw Członkowskich pozostaną do 31 grudnia 1989 roku wydatkami krajowymi na produkty objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72 w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw.

Jednakże w przypadku powyższych produktów Wspólnota uczestniczy w finansowaniu działań interwencyjnych przeprowadzanych przez Królestwo Hiszpanii w ramach weryfikacji fazy zbliżenia zgodnie z warunkami ustalonymi w artykule 133.

Począwszy od drugiej fazy wydatki na środki interwencyjne na krajowym rynku hiszpańskim i na przyznanie zwrotów w przypadku wywozu do państw trzecich są finansowane przez Wspólnotę z funduszy Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

Podsekcja 2
Swobodny przepływ towarów i unia celna

Artykuł 75

Następujące postanowienia mają zastosowanie do produktów, których przywóz z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie podlega cłom:

1. Bez uszczerbku dla  ustępów 4 i 5, cła nakładane na przywożone towary znosi się stopniowo pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Hiszpanią zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 87,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 75% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 62,5 % cła wyjściowego;

-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 50% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 37,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 25% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 12,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie cła zostają zniesione.

Jednakże:

a) Zniesienie ceł na produkty objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72 następuje w okresie przejściowym trwającym dziesięć lat zgodnie z następującą procedurą:
-     w przypadku produktów, dla których ustala się cenę referencyjną, cła są stopniowo znoszone w jedenastu rocznych ratach, zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku, 10%,
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku, 10%,
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku, 10%,
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku, 10%,
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku, 25%,
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku, 15%,
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku, 4%,
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku, 4%,
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku, 4%,
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku, 4%,
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku, 4%,
-     w przypadku innych produktów cła są znoszone stopniowo zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 81,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 72,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 63,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 54,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 45,4% cła wyjściowego;

-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 36,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 27,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 18,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie cła zostaja zniesione.
b) W przypadku produktów objętych rozporządzeniem EWG nr 805/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa wołowego i cielęcego, cła na przywóz towarów znosi się stopniowo w ośmiu etapach, po 12,5% z początkiem każdego z ośmiu lat gospodarczych następujących po przystąpieniu.

c) W przypadku nasion i owoców oleistych objętych podpozycją 12.01 B oraz produktów objętych pozycją 12.02 i podpozycją 23.04 B Wspólnej Taryfy Celnej, cła nakładane na przywóz towarów są stopniowo znoszone pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Hiszpanią zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 81,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 72,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 63,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 54,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 45,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 36,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 27,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 18,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie cła zostają zniesione.

d) W przypadku produktów, o których mowa w literze b) ustępu 2 artykułu 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG, z wyjątkiem produktów objętych pozycją 12.02 i podpozycją 23.04 B Wspólnej Taryfy Celnej, Wspólnota w jej obecnym składzie i Królestwo Hiszpanii stosują bez zmian swoje wyjściowe cła oraz opłaty o skutku równoważnym w okresie stosowania w Hiszpanii określonych mechanizmów kontroli, o których mowa w artykule 94.

Po upływie tego okresu opłaty o skutku równoważnym do ceł zostają zniesione całkowicie, a cła stopniowo, zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 83,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 66,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 49,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 33,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 16,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie cła zostają zniesione.

2. Nie naruszając postanowień ustępów 4 i 5, w celu wprowadzenia w życie przez Królestwo Hiszpanii Wspólnej Taryfy Celnej, stosuje się następujące postanowienia:

a) Dla następujących produktów:
-    produkty objęte rozporządzeniem EWG nr 805/68,
-    produkty objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72 oraz których cena referencyjna jest stała przez cały rok gospodarczy lub jego część-    ,
-    produkty objęte rozporządzeniem EWG nr 337/79 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz których cena referencyjna jest stała,
od 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii stosuje stawki Wspólnej Taryfy Celnej w pełnym wymiarze.

b) W przypadku nasion i owoców oleistych ujętych w podpozycji 12.01 B, oraz produktów ujętych w pozycji 12.02 i podpozycji 23.04 B Wspólnej Taryfy Celnej w celu stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej, Królestwo Hiszpanii zmieni swoją taryfę celną stosowaną wobec państw trzecich w następujący sposób:

(aa) W przypadku pozycji taryfy celnej, których podstawowe stawki celne są wyższe lub niższe od stawek Wspólnej Taryfy Celnej najwyżej o 15%, stosuje się stawki niższe.

(bb) W innych przypadkach Królestwo Hiszpanii stosuje stawkę celną zmniejszającą różnicę między podstawową stawką celną i stawką Wspólnej Taryfy Celnej zgodnie z następującym harmonogramem:
–    z dniem 1 marca 1986 roku zmniejsza się różnicę do 90,9% różnicy początkowej;

z dniem 1 stycznia 1987 roku zmniejsza się różnicę do 81,8% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku zmniejsza się różnicę do 72,7% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku zmniejsza się różnicę do 63,6% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku zmniejsza się różnicę do 54,5% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 45,4% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 36,3% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 27,2% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 18,1% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 9% różnicy początkowej,

Od 1 stycznia 1996 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

c) W przypadku produktów wymienionych w literze b) ustępu 2 artykułu 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG, z wyjątkiem produktów ujętych w pozycji 12.02 i podpozycji 23.04 B Wspólnej Taryfy Celnej, Królestwo Hiszpanii stosuje niezmienione podstawowe stawki celne oraz opłaty o skutku równoważnym przez okres stosowania w Hiszpanii mechanizmów kontroli, o których mowa w artykule 94.

Z upływem tego okresu Królestwo Hiszpanii całkowicie zniesie opłaty o  skutku równoważnym do ceł oraz zmieni swoją taryfę celną stosowaną wobec państw trzecich w sposób następujący:

(aa) W stosunku do pozycji taryfy celnej, których podstawowe stawki celne są wyższe lub niższe od stawek Wspólnej Taryfy Celnej najwyżej o 15% stosowane będą stawki niższe.

(bb) W innych przypadkach Królestwo Hiszpanii zmniejszy różnicę pomiędzy podstawową stawką celną a stawką Wspólnej Taryfy Celnej zgodnie z następującym harmonogramem:
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 83,3% różnicy początkowej,

-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 66,6% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 49,9% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 33,2% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 16,5% różnicy początkowej,

Od 1 stycznia 1996 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

d) W przypadku pozostałych produktów:

(aa) Z dniem 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje pełen wymiar stawki Wspólnej Taryfy Celnej, jeżeli podstawowe stawki celne w Hiszpanii nie przewyższają stawek Wspólnej Taryfy Celnej; przepis ten nie dotyczy następujących produktów:
miód naturalny ujęty w pozycji 04.06 Wspólnej Taryfy Celnej, tytoń nieprzetworzony i odpady tytoniowe ujęte w pozycji 24.01 Wspólnej Taryfy Celnej; w przypadku tych produktów Królestwo Hiszpanii zmniejsza różnicę między podstawową stawką celną i stawką Wspólnej Taryfy Celnej w ośmiu etapach, każdorazowo o 12,5%; etapy zaczynają się 1 marca 1986 roku oraz 1 stycznia od 1987 do 1993 roku;
ziarno kakaowe całe lub łamane, surowe lub palone, ujęte w pozycji 18.01 Wspólnej Taryfy Celnej, kawa niepalona i niepozbawiona kofeiny ujęta w podpozycji 09.01 A I (a) Wspólnej Taryfy Celnej; w przypadku tych produktów Królestwo Hiszpanii zmniejsza różnicę między podstawową stawką celną i stawką Wspólnej Taryfy Celnej zgodnie z następującym harmonogramem:
-    z dniem 1 marca 1986 roku zmniejsza się różnicę do 83,3% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku zmniejsza się różnicę do 66,6% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku zmniejsza się różnicę do 49,9% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku zmniejsza się różnicę do 33,2% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku zmniejsza się różnicę do 16,5% różnicy początkowej.

Od 1 stycznia 1991 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

(bb) Jeżeli hiszpańskie podstawowe stawki celne przewyższają stawki Wspólnej Taryfy Celnej, Królestwo Hiszpanii zmieni swoją taryfę celną wobec państw trzecich w następujący sposób:

(i) W stosunku do pozycji taryfy celnej, których podstawowe stawki celne są wyższe lub niższe od stawek Wspólnej Taryfy Celnej najwyżej o 15%, stosowane będą stawki niższe.

(ii) W innych przypadkach Królestwo Hiszpanii zastosuje stawkę celną zmniejszającą różnicę pomiędzy podstawową stawką celną i stawką Wspólnej Taryfy Celnej po 12,5% w ośmiu równych etapach, w następujących terminach:
-    z dniem 1 marca 1986 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku.

Od 1 stycznia 1993 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

3. Podstawowa stawka celna w rozumieniu ustępów 1 i 2 została zdefiniowana w artykule 30.

Jednakże:
Dla produktów, o których mowa w załączniku VIII stosuje się podstawową stawkę celną podaną dla tych produktów;
Dla nasion i owoców oleistych ujętych w podpozycji 12.01 B, jak też produktów ujętych w pozycji 12.02 i podpozycji 23.04 Wspólnej Taryfy Celnej, od których, w przypadku ich przywozuu do Hiszpanii, pobierano stosownie do wcześniejszych krajowych przepisów tzw. cła regulacyjne lub zmienne cła wyrównawcze, ustala się podstawową stawkę celną na poziomie reprezentatywnym dla sezonu rynkowego 1984/85, który zostanie określony w terminie późniejszym zgodnie z warunkami wymienionymi w artykule 91.

4. W przypadku produktów podlegających wspólnej organizacji rynku, zgodnie z procedurą określoną na mocy postanowień artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub stosownie do odpowiednich artykułów innych rozporządzeń można postanowić odnośnie wspólnych organizacji rynku rolnego, iż:

a) Królestwo Hiszpanii, na swój wniosek:
w szybszym tempie zniesie stawki celne wymienione w ustępie 1 lub w szybszym tempie niż zakładano przeprowadzi zbliżenie stawek celnych dla produktów innych niż wymienione w literze a) ustępu 2;
całkowicie lub częściowo zawiesi cła na produkty przywożone z obecnych Państw Członkowskich;
całkowicie lub częściowo zawiesi cła na przywóz towarów z państw trzecich, z wyjątkiem produktów wymienionych w literze a) ustępu 2;

b) Wspólnota w jej obecnym składzie:
–     zniesie cła wymienione w ustępie 1 w szybszym tempie niż określono w wymienionym ustępie;
–    zawiesi w całości lub częściowo cła na produkty przywożone z Hiszpanii.

W przypadku produktów, które nie podlegają wspólnej organizacji rynków:

a) niewymagana jest decyzja upoważniająca Królestwo Hiszpanii do podjęcia środków wymienionych w pierwszym i drugim tiret litery a) ustępu 1; Królestwo Hiszpanii poinformuje pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach;

b) Komisja może w całości lub częściowo zawiesić cła nakładane na przywóz towarów z Hiszpanii.

Stawki celne wynikające z przyspieszonego zbliżenia lub zawieszone stawki celne nie mogą być niższe niż stawki celne na przywóz tych samych towarów z pozostałych Państw Członkowskich.

5. Jeżeli na rynku towarów ujętych w podpozycjach 15.17 B II i 23.04 B Wspólnej Taryfy Celnej występują wyjątkowe trudności, Królestwo Hiszpanii ma prawo, zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG, do podjęcia następujących kroków:

a) odroczenia obniżki stawek celnych zgodnie z punktem 1 litery c), stosowanych dla przywozu towarów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie;

b) odroczenia zmniejszenia, zgodnie z punktem 2 litery b), różnicy istniejącej pomiędzy podstawowymi stawkami celnymi i stawkami Wspólnej Taryfy Celnej;

c) podniesienia stawki na przywóz towarów wymienione w literach a) i b) przez okres konieczny do usunięcia występujących trudności.

Artykuł 76

1. Od 1 marca 1986 roku w Hiszpanii stosuje się obowiązujący we Wspólnocie w jej obecnym składzie system ceł i opłat o skutku równoważnym oraz ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym nałożonych na wymianę handlową pomiędzy Hiszpanią i innymi Państwami Członkowskimi jak również Hiszpanią i państwami trzecimi, z zastrzeżeniem stosowania przepisów odmiennych niniejszego rozdziału dotyczących produktów podlegających wspólnej organizacji rynków w dniu przystąpienia Hiszpanii.

2. W przypadku produktów, które 1 marca 1986 roku nie podlegają wspólnej organizacji rynków, przepisy ustalone w czwartej części tytułu II i dotyczące usunięcia opłat o skutku równoważnym do ceł oraz stopniowego znoszenia ograniczeń ilościowych, jak również środków o  skutku równoważnym nie będą stosowane w odniesieniu do tych opłat, ograniczeń i środków, które w chwili przystąpienia są częścią krajowej organizacji rynku w Hiszpanii lub innym Państwie Członkowskim.

Przepis ten stosuje się wyłącznie do dnia wprowadzenia w życie wspólnej organizacji rynku dla danych produktów, w terminie nieprzekraczającym 31 grudnia 1995 roku oraz w zakresie niezbędnym dla utrzymania krajowej organizacji rynku.

3. Od 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej.

O ile nie powstaną trudności w stosowaniu przepisów Wspólnoty, a zwłaszcza w funkcjonowaniu wspólnej organizacji rynków i przejściowych mechanizmów przewidzianych na mocy postanowień niniejszego rozdziału, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może upoważnić Królestwo Hiszpanii do włączenia do tej nomenklatury tych pozycji krajowych, które są konieczne do stopniowego zbliżania ceł do Wspólnej Taryfy Celnej bądź do usunięcia ceł we Wspólnocie na zasadach określonych w niniejszym Akcie.

Artykuł 77

Nie naruszając postanowień artykułu 94, Królestwo Hiszpanii może utrzymać ograniczenia ilościowe na przywóz towarów z państw trzecich, zgodnie ze szczegółowymi przepisami, które zostaną ustalone:
`
(a)    w terminie do 31 grudnia 1989 roku dla następujących produktów:
 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej
    Opis towaru       
07.01      Warzywa, świeże lub mrożone:        
     B. Kapusta, kalafior, brukselka:        
     I. Kalafior       
     G. Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewka i podobne korzenie jadalne:       
     ex II. Marchew i rzepa:        
     - Marchew       
     ex H. Cebula, szalotka, czosnek:        
     - Cebula i czosnek       
     M. Pomidory       
08.02      Owoce cytrusowe, świeże lub suszone:        
     A. Pomarańcze       
     B. Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe:       
     ex II. Pozostałe:       
     - Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas)       
     C. Cytryny       
08.04      Winogrona, świeże lub suszone:        
     A. Świeże:       
     I. Winogrona stołowe       
08.06      Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:        
     A. Jabłka       
     B. Gruszki       
08.07      Świeże owoce pestkowe:        
     A. Morele       
     ex B. Brzoskwinie, łącznie z nektarynkami:        
     - Brzoskwinie    

b) w terminie do 31 grudnia 1995 roku dla produktów, o których mowa w artykule 1 rozporządzenia EWG nr 2759/75 oraz produktów następujących:
 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej
    Opis towaru       
02.04     Pozostałe mięso i podroby jadalne, świeże, chłodzone, mrożone:        
    ex A. mięso z gołębi i królików domowych:       
    - mięso z królików domowych       
11.01     Mąka ze zbóż:        
    A. mąka pszenna i żytnio-pszenna       
11.02     Kasze i grysiki zbożowe: pozostałe ziarna zbóż obrobione (na przykład miażdżone, płatkowane, polerowane, perełkowane lub śrutowane lecz bez dalszej obróbki) z wyjątkiem ryżu objętego pozycją nr 10.06; zarodki zbóż całe, miażdżone, płatkowane lub mielone:        
    A. Kasze i grysiki zbożowe       
    B. Ziarna łuszczone (łuskane lub obierane), krojone lub śrutowane       
    C. Ziarna perełkowane       
    D. Ziarna obrobione wyłącznie przez śrutowanie       
    ex E. ziarna miażdżone; ziarna płatkowane        
    - Ziarna miażdżone       
    G. Zarodki zbóż, całe, miażdżone, płatkowane lub mielone       
11.08     Skrobie, inulina:       
    A. Skrobie:        
    III. Skrobia pszenna        
11.09     Gluten pszenny, suszony lub nie    

c) dla produktów podlegających uzupełniającemu mechanizmowi stosowanemu w przywozie produktów do Hiszpanii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, o których mowa w artykule 81, innych niż produkty ujęte w rozporządzeniu EWG nr 1035/72.

Artykuł 78

1. Na przywóz towarów z Hiszpanii do Wspólnoty w jej obecnym składzie nakłada się opłatę stanowiącą składnik ochrony przemysłu przetwórczego, używaną do obliczania opłaty za przywóz produktów z państw trzecich objętych wspólną organizacją rynków zbóż i ryżu.

2. Dla przywozu towarów do Hiszpanii wysokość tego czynnika ustala się w drodze oddzielenia, w ramach protekcjonizmu stosowanego 1 stycznia 1985 roku, czynnika lub czynników przeznaczonych do zapewnienia ochrony przemysłu przetwórczego; jednakże kwota ta nie może przekroczyć poziomu wspólnotowego czynnika protekcjonizmu ustalonego dla danego produktu. Jeżeli określenie wysokości czynnika protekcjonizmu stosowanego w Hiszpanii nie jest możliwe z powodu trudności w jego ustaleniu, dane Państwo Członkowskie stosuje bezzwłocznie czynnik stosowany we Wspólnocie.

Czynniki takie są nakładane na przywóz pochodzący z innych państw Członkowskich; zastępują one czynnik protekcjonizmu Wspólnoty w przypadku opłat nakładanych na przywóz z państw trzecich.

3.  Postanowienia artykułu 75 stosuje się do czynnika, o którym mowa w ustępach 1 i 2. Uznaje się go za czynnik podstawowy. Jednakże wymienione obniżki lub zbliżenia ustalone dla danych produktów podstawowych przeprowadza się w ośmiu etapach po 12,5 % z początkiem każdego z ośmiu sezonów rynkowych po przystąpieniu.

Podsekcja 3
Pomoc

Artykuł 79

1. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się do pomocy , premii lub innych podobnych kwot, ustalonych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, w przypadku których sekcja II odsyła do niniejszego artykułu.

2. Celem udzielenia Hiszpanii pomocy  przez Wspólnotę, stosuje się następujące postanowienia:

a) Od 1 marca 1986 roku wysokość pomocy wspólnotowej dla określonego produktu w Hiszpanii równa jest kwocie określonej na podstawie pomocy udzielanej przez Królestwo Hiszpanii w ramach wcześniejszych przepisów krajowych istniejących w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony.

Kwota ta nie przekroczy jednakże wysokości pomocy  udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie 1 marca 1986 roku.

Jeżeli, zgodnie z poprzednimi przepisami krajowymi i z zastrzeżeniem poniższych postanowień, nie udzielano podobnej pomocy , Wspólnota nie udzieli Hiszpanii żadnej takiej pomocy od 1 marca 1986 roku.

b) Na początku pierwszego sezonu rynkowego po przystąpieniu lub w przypadku braku takiego sezonu, na początku pierwszego okresu udzielania pomocy :
Wspólnota udzieli Hiszpanii pomocy  w wysokości odpowiadającej jednej siódmej kwoty pomocy wspólnotowej udzielanej na następny sezon lub okres rynkowy,
albo, w przypadku występowania różnicy kwot, wysokość pomocy wspólnotowej w Hiszpanii zostanie dostosowana do wysokości takiej pomocy udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie na następny sezon rynkowy lub okres udzielania pomocy, o jedną siódmą różnicy istniejącej pomiędzy tymi dwiema kwotami.

c) Na początku następnych sezonów rynkowych lub okresów udzielania pomocy  wysokość pomocy wspólnotowej w Hiszpanii zostanie dostosowana do wysokości pomocy udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie na następny sezon rynkowy lub okres udzielania pomocy, sukcesywnie o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i połowę różnicy istniejącej pomiędzy tymi dwiema kwotami.

d) Całość pomocy wspólnotowej zostanie udzielona Hiszpanii z początkiem siódmego po przystąpieniu sezonu rynkowego lub okresu udzielania pomocy.

Artykuł 80

1. Nie naruszając postanowień artykułu 79, Królestwo Hiszpanii ma prawo zachować krajowe rodzaje pomocy, których zniesienie nie wpłynęłoby poważnie zarówno na ceny fabryczne jak i ceny dla konsumentów. Jednakże rodzaje takiej pomocy można zachować tylko przejściowo i na zasadzie degresyjnej, w terminie nie przekraczającym zakończenia okresu stosowania środków przejściowych.

2. Rada, stanowiąc zgodnie z warunkami określonymi w artykule 91, podejmuje wszystkie środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego artykułu. Środki te obejmują zwłaszcza wykaz i dokładne określenie rodzajów pomocy  wymienionych w ustępie 1, kwoty przyznawane w ramach takiej pomocy, harmonogram ich zniesienia, skalę degresji oraz szczegółowe przepisy konieczne do zapewnienia właściwego funkcjonowania zasad Wspólnej Polityki Rolnej. Przepisy szczegółowe powinny także zapewniać równy dostęp do rynku hiszpańskiego.

3. Jeśli będzie to potrzebne, w okresie stosowania środków przejściowych dopuszcza się odstępstwo od skali degresji, o której mowa w ustępie 2.

Podsekcja 4
Uzupełniające mechanizmy handlowe

Artykuł 81

1.    Ustala się uzupełniający mechanizm, w dalszej części niniejszego Aktu zwany „UMH”, stosowany w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią.
UMH będzie stosowany od 1 marca 1986 do 31 grudnia 1995 roku, z wyjątkiem produktów, o których mowa w pierwszym tiret ustępu 2 literach a) i b) cc), w przypadku których będzie on stosowany w terminie od 1 stycznia 1990 do 31 grudnia 1995 roku.

2. UHM podlegają następujące produkty:

a) w przypadku przywozu towarów do Wspólnoty w jej obecnym składzie:
produkty sektora owocowo-warzywnego objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72,
produkty sektora win objęte rozporządzeniem EWG nr 337/79,
młode ziemniaki ujęte w podpozycji 07.01 A II Wspólnej Taryfy Celnej;

b) w przypadku przywozu towarów do Hiszpanii, następujące produkty:
(aa) produkty sektora win objęte rozporządzeniem EWG nr 337/79,
(bb)
 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru       
01.02     Bydło żywe:        
    A. Gatunki domowe:       
    ex II. Pozostałe:        
    - Z wyjątkiem byków do walki       
02.01     Mięso i jadalne podroby zwierzęce objęte pozycjami nr 01.01, 01.02, 01.03 lub 01.04, świeże, chłodzone lub mrożone:        
    A. Mięso:        
    II. Wołowe       
    B. Podroby:        
    II. Pozostałe:        
    b) Wołowe       
02.06     Mięso i jadalne podroby mięsne (z wyjątkiem wątroby drobiowej) solone, w solance, suszone lub wędzone:        
    C. Pozostałe:        
    I. Wołowe       
04.01     Mleko i śmietana, świeże, niezagęszczone, niezawierające dodatku cukru, ani innego środka słodzącego:       
04.02     Mleko i śmietana, konserwowane, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego:        
    A. Niezawierające dodatku cukru:        
    ex II. Mleko lub śmietana w proszku lub w granulkach:        
    - Przeznaczone do spożycia przez ludzi       
    B. Zawierające dodatek cukru:       
    I. Mleko i śmietana w proszku lub w granulkach:        
    a) Mleko specjalne dla niemowląt, w hermetycznie zamkniętych pojemnikach o zawartości 500 g netto lub mniejszej i o zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%, lecz nie większej niż 27%       
    ex b) Pozostałe:       
    - Przeznaczone do spożycia przez ludzi       
04.03     Masło       
04.04     Sery i twarogi:       
    A. Emmentaler, Gruyère, Sbrinz, Bergkaese, Appenzell, Vacherin fribourgeois i Tête de moine, inne niż tarte lub proszkowane       
    B. Ser ziołowy Glarus (zwany Schabziger), zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami       
    C. Ser z przerostami pleśni, inny niż tarty lub proszkowany       
    D. Ser topiony, inny niż tarty lub proszkowany       
    E. Pozostałe:       
    I. Inne niż tarte lub proszkowane, o zawartości tłuszczu w masie nieprzekraczającej 40% i o zawartości wody w substancji beztłuszczowej:        
    ex a) nieprzekraczającej 47%       
    - z wyjątkiem twarogu       
    b) Powyżej 47%, ale nieprzekraczającej 72%        
    1. Cheddar        
    ex 2. Pozostałe:       
    - z wyjątkiem twarogu       
    c) Powyżej 72%        
    ex. 1. W opakowaniach bezpośrednich o zawartości nieprzekraczającej 500g:       
    - z wyjątkiem twarogu       
    Ex. 2. Pozostałe:       
    - z wyjątkiem twarogu       
    II. Pozostałe:       
    a) Tarte lub proszkowane       
    ex b) Pozostałe:        
    - z wyjątkiem twarogu    

(cc)
 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru       
07.01     Warzywa, świeże lub mrożone:        
    B. Kapusta, kalafior, brukselka:        
    I. Kalafior       
    G. Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewka i podobne korzenie jadalne:        
    ex II. Marchew i rzepa:        
    - Marchew       
    ex H. Cebula, szalotka, czosnek:        
    - Cebula i czosnek       
    M. Pomidory       
08.02     Owoce cytrusowe, świeże lub suszone:        
    A. Pomarańcze       
    B. Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe:        
    ex II. Pozostałe:        
    - Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas)       
    C. Cytryny       
08.04     Winogrona, świeże lub suszone:        
    A. Świeże:        
    I. Winogrona stołowe       
08.06     Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:        
    A. Jabłka       
    B. Gruszki       
08.07     Świeże owoce pestkowe:        
    A. Morele       
    ex B. Brzoskwinie, łącznie z nektarynkami:        
    - Brzoskwinie    

(dd)
 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru       
10.01     Pszenica i mieszanka żyta i pszenicy:       
    B. Pozostałe:        
    ex I. Pszenica zwykła i mieszanka żyta z pszenicą:        
     - Pszenica do wypieku pieczywa    

3. Zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 82 można podjąć decyzję o wycofaniu z wykazu produktów podlegających UMH:

a) produktów z sektora win, młodych ziemniaków i mleka spożywczego w proszku lub w granulkach, na początku drugiego roku po przystąpieniu i na początku każdego następnego roku;

b) owoców i warzyw, najpóźniej dziewięć miesięcy przed upływem czwartego roku po przystąpieniu i na początku każdego następnego roku;

c) innych produktów, o których mowa w literze b) ustępu 2 od piątego roku po przystąpieniu i na początku każdego następnego roku.
W przypadku tych produktów należy uwzględnić w szczególności wysokość produkcji oraz strukturę zbytu.

4. Zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 11 rozporządzenia EWG nr 2358/71 w sprawie wspólnej organizacji rynku nasion, można podjąć decyzję o objęciu UMH, na okres od 1 marca 1986 do 31 grudnia 1989 roku, przywozu do Hiszpanii kwalifikowanych sadzeniaków ziemniaka gorszej jakości ujętych w podpozycji ex 07.01 A.I Wspólnej Taryfy Celnej; Komitet Zarządzający ustanowiony na mocy tego rozporządzenia posiada stosowne uprawnienia.

5. W przypadku wyjątkowych trudności, na prośbę Królestwa Hiszpanii i zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 82, można podjąć decyzję o uzupełnieniu wykazu produktów podlegających UMH na przywóz towarów do Hiszpanii o produkty objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72, niewymienione w literze b) ustępu 2.

6. Na początku każdego roku Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie z funkcjonowania UMH w roku poprzednim.

Artykuł 82

1. Ustanawia się Komitet ad hoc złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Głosy Państw Członkowskich w Komitecie ad hoc są ważone zgodnie z postanowieniami ustępu 2 artykułu 148 Traktatu EWG.  Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
3.  W przypadku stosowania procedury ustalonej na mocy postanowień niniejszego artykułu przewodniczący, z własnej inicjatywy albo na prośbę przedstawiciela Państwa Członkowskiego, przekazuje sprawę Komitetowi ad hoc.

4.  Przedstawiciel Komisji przedkłada projekt środków, które mają być przyjęte. Komitet wyraża swoją opinię dotyczącą projektu w terminie ustalonym przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy. Opinia zostaje wydana, jeśli opowie się za nią 54 członków.

5.  Komisja przyjmuje środki i bezzwłoczne wprowadza je w życie, jeżeli są zgodne z opinią Komitetu. W przypadku ich niezgodności z opinią Komitetu lub w braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedstawia Radzie wniosek dotyczący podjęcia środków. Rada przyjmuje te środki większością kwalifikowaną.
Jeżeli z upływem miesiąca od daty przekazania sprawy Rada nie przyjęła żadnych środków, Komisja przyjmuje proponowane środki i bezzwłocznie je stosuje, z wyjątkiem sytuacji, gdy Rada zwykłą większością głosów podejmuje decyzję przeciw ich zastosowaniu.

Artykuł 83

1. W przypadku każdego produktu podlegającego UMH na początku każdego sezonu rynkowego sporządza się oszacowanie dotyczące przyszłego okresu, według procedury ustalonej zgodnie z postanowieniami artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub, w zależności od przypadku, odpowiednimi postanowieniami artykułów innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych. W przypadku młodych ziemniaków oszacowanie to sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 33 rozporządzenia EWG nr 1035/72. Stosowne uprawnienia posiada Komitet Zarządzający ustanowiony na mocy postanowień tego rozporządzenia.

Oszacowanie takie sporządza się na podstawie oszacowań produkcji i konsumpcji w Hiszpanii lub we Wspólnocie w jej obecnym składzie; na podstawie oszacowania sporządza się przyszły harmonogram na określony sezon rynkowy zgodnie z tą samą procedurą dotyczącą rozwoju wymiany handlowej i ustalania umownego pułapu przywozu na dany rynek.

Szczegółowe oszacowanie dla każdego produktu lub grupy produktów sporządza się za okres od 1 marca 1986 roku do początku sezonu rynkowego 1986/87.

2. Stopniowe ustalanie pułapu umownego powinno odzwierciedlać określony stały rozwój tradycyjnej wymiany handlowej w celu zapewnienia, po wygaśnięciu okresu stosowania środków przejściowych, harmonijnego i stopniowego otwarcia rynku i pełnej realizacji zasad swobodnego przepływu towarów na obszarze Wspólnoty.

W tym celu roczna stopa wzrostu pułapu określana jest zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 1. W ramach ogólnego pułapu umownego można ustalać pułapy dla różnych okresów danego sezonu rynkowego.

Artykuł 84

1. Do 31 grudnia 1989 roku, do czasu sporządzenia harmonogramu, o którym mowa w artykule 83, na przywóz do Hiszpanii ustalona zostanie „orientacyjna” ilość:
–    produktów, o których mowa w literze b) bb) ustępu 2 artykułu 81, z wyjątkiem produktów ujętych w pozycji ex.04.02 Wspólnej Taryfy Celnej,
–    
–    produktów, o których mowa w literze b) dd) ustępu 2 artykułu 81.

2. „Orientacyjna” ilość na 1986 rok i jej zwiększona wielkość na każde z trzech następnych lat w porównaniu z rokiem poprzednim wynosi:

 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru    Orientacyjna ilość    Stopa wzrostu       
01.02     Bydło żywe:     20 000 ton    10%, 12,5%, 15%        
    A. Gatunki domowe:    (z których:                 
    ex II. Pozostałe:     - bydło żywe 12 000 sztuk            
    - Z wyjątkiem byków do walki    - mięso świeże i chłodzone 2 000 ton)             
02.01     Mięso i jadalne podroby zwierzęce objęte pozycjami nr 01.01, 01.02, 01.03 lub 01.04, świeże, chłodzone lub mrożone:                  
    A. Mięso:                  
    II. Wołowe                 
    B. Podroby:                 
    II. Pozostałe:                  
    b) Wołowe                 
02.06     Mięso i jadalne podroby mięsne (z wyjątkiem wątroby drobiowej) solone, w solance, suszone lub wędzone:                  
    C. Pozostałe:                  
    I. Wołowe                 
04.01     Mleko i śmietana, świeże, niezagęszczone, ani niezawierające dodatku cukru, ani innego środka słodzącego    200 000 ton (z których 40 000 ton dla mleka i śmietany w małych opakowaniach)    10%, 12,5%, 15%        
04.03     Masło    1 000 ton    15%, 15%, 15%        
04.04     Sery i twarogi:     14 000 ton    15%, 15%, 15%        
    A. Emmentaler, Gruyère, Sbrinz, Bergkaese, Appenzell, Vacherin fribourgeois i Tęte de moine, inne niż tarte lub proszkowane                 
    B. Ser ziołowy Glarus (zwany Schabziger), zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami                 
    C. Ser z przerostami pleśni, inny niż tarty lub proszkowany                 
    D. Ser topiony, inny niż tarty lub proszkowany                 
    E. Pozostałe:                  
    I. Inne niż tarte lub proszkowane, o zawartości tłuszczu w masie nieprzekraczającej 40% i o zawartości wody w substancji beztłuszczowej:                  
        ex a) nieprzekraczającej 47%                  
        - z wyjątkiem twarogu                 
    b) powyżej 47%, ale nieprzekraczającej 72%                  
    1. Cheddar                  
    ex 2. Pozostałe:                  
    - z wyjątkiem twarogu                 
    c) Powyżej 72%                  
    ex 1. W opakowaniach bezpośrednich o zawartości netto nieprzekraczającej 500g:                  
    - z wyjątkiem twarogu                 
    ex 2. Pozostałe:                  
    - z wyjątkiem twarogu                 
    II. Pozostałe:                  
    a) Tarte lub proszkowane                 
    ex b) Pozostałe:                  
    - z wyjątkiem twarogu                 
10.01     Pszenica i mieszanka żyta i pszenicy:     175 000 ton    15%, 15%, 15%        
    B. Pozostałe:                  
    ex I. Pszenica zwykła i mieszanka żyta i pszenicy:                 
    - Pszenica do wypieku pieczywa              


Zgodnie z procedurą ustaloną na mocy artykułu 30 rozporządzenia EWG nr 804/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i produktów mlecznych lub, zależnie od przypadku, na mocy odpowiednich artykułów o wspólnej organizacji danego rynku, można podjąć decyzję dotyczącą podawania „orientacyjnych” ilości, o których mowa powyżej, zgodnie z wymogami poszczególnej wspólnej organizacji rynku, z uwzględnieniem szczegółowych przepisów dotyczących oszacowań na okres przyszły, o których mowa w artykule 83.

3. W przypadkach koniecznych, stosując procedurę ustaloną w ustępie 2, dokonuje się podziału „orientacyjnych” ilości, o których mowa powyżej, pomiędzy różne produkty.

4. W danym okresie „orientacyjna” ilość nie może być przekroczona, o ile decyzja w tej sprawie, w zależności od przypadku, nie zostanie podjęta zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 2.
W przypadku podjęcia takiej decyzji uwzględnia się tendencje popytu na wewnętrznym rynku hiszpańskim oraz tendencje rozwoju cen rynkowych określonego produktu w Hiszpanii, tak aby umożliwić oszacowanie na okres przyszły dla produktu, o którym mowa.

Artykuł 85

1. Nie naruszając postanowień ustępu 4 artykułu 84, jeżeli badanie kierunku rozwoju handlu wewnątrz Wspólnoty wykazuje lub przewiduje znaczny wzrost przywozu towarów i jeżeli sytuacja ta spowoduje osiągnięcie lub przekroczenie umownego pułapu przywozu na produkt w bieżącym sezonie rynkowym lub w części sezonu, Komisja, na prośbę Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, podejmuje decyzję zgodnie z procedurą dla przypadków nadzwyczajnych w sprawie:
–    tymczasowych środków ochronnych, które należy podjąć–     i które będą stosowane do czasu wejścia w życie ostatecznych środków przewidzianych na mocy postanowień ustępu 3,
–    zwołania Komitetu Zarządzającego danego sektora gospodarki w celu zbadania sposobu stosowania odpowiednich środków.

2. W przypadku gdy sytuacja, o której mowa w powyższym ustępie powoduje poważne zakłócenia na rynku, Państwo Członkowskie może zwrócić się do Komisji z prośbą o natychmiastowe wprowadzenie tymczasowych środków ochronnych, o których mowa w ustępie 1. W takim przypadku Komisja podejmuje decyzję w terminie 24 godzin od otrzymania prośby.

Jeżeli Komisja nie podejmie decyzji w tym terminie, zwracające się z prośbą Państwo Członkowskie może podjąć tymczasowe środki ochronne. Bezzwłocznie powiadamia o tym Komisję.

Środki te są stosowane do czasu podjęcia przez Komisję działań w odpowiedzi na prośbę, o której mowa w pierwszym akapicie.

3. Ostateczne środki podejmowane są jak najszybciej, zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub, zależnie od przypadku, postanowień odpowiednich artykułów innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych.

Środki te mogą obejmować:

a) rewizję umownego pułapu, gdy dany rynek nie został poważnie zakłócony w następstwie rozwoju przywozu towarów;
b) albo ograniczenie lub zawieszenie przywozu towarów na rynek Wspólnoty w jej obecnym składzie lub na rynek hiszpański, w zależności od stopnia zakłócenia rynku, który został oceniony w szczególności na podstawie tendencji cen rynkowych i ilości będących przedmiotem wymiany handlowej.

Środki restrykcyjne, o których mowa w literze b) mogą być podjęte jedynie w takim zakresie i na taki okres jaki jest niezbędny do wyeliminowania zakłóceń rynku. W przypadku Wspólnoty w jej obecnym składzie, środki te mogą ograniczać się do przywozu towarów, które są przeznaczone na określone regiony Wspólnoty z zastrzeżeniem, iż obejmują one odpowiednie postanowienia dotyczące uniknięcia zmian ukierunkowań wymiany handlowej.

4. Zastosowanie UMH w żadnym wypadku nie może prowadzić do traktowania produktów pochodzących z Hiszpanii lub ze Wspólnoty w jej obecnym składzie w sposób mniej korzystny niż produktów sprzedawanych w danych regionach a pochodzących z państw trzecich korzystających z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.

Podsekcja 5
Inne postanowienia

Artykuł 86

Każda partia produktów będących w wolnym obrocie na obszarze Hiszpanii 1 marca 1986 roku a przekraczająca ilość, którą można uznać za zwykły zapas, powinna być usunięta przez Królestwo Hiszpanii na jego koszt, zgodnie z procedurami Wspólnoty, które zostaną określone oraz w terminie ustalonym zgodnie z warunkami przewidzianymi na mocy postanowień artykułu 91. Pojęcie zwykłego zapasu zostanie określone dla każdego produktu według specjalnych kryteriów i zgodnie z celem każdej wspólnej organizacji rynków.

Artykuł 87

Ustalając poziom różnych kwot w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, z wyjątkiem cen, o których mowa w artykule 68, należy uwzględnić stosowaną kwotę wyrównawczą lub, w przypadku jej braku, różnicę cen, która została odnotowana lub jest ekonomicznie uzasadniona i, w odpowiednich przypadkach, zakres ceł z wyjątkiem następujących okoliczności:
–    gdy nie istnieje prawdopodobieństwo zakłócenia wymiany handlowej, lub
–    gdy sprawne funkcjonowanie Wspólnej Polityki Rolnej wymaga nieuwzględnienia powyższej kwoty, różnicy lub zakresu albo w sytuacji, gdy uwzględnienie takie nie jest wskazane.

Artykuł 88

1.    Rada, stanowiąc zgodnie z warunkami przewidzianymi w artykule 91, przyjmuje przepisy stosowane przez Królestwo Hiszpanii wobec Republiki Portugalskiej.

2.    Środki niezbędne do wprowadzenia w życie przepisów, o których mowa w ustępie 1, w przypadku wymiany handlowej pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi i Wspólnotą w jej obecnym składzie, zostaną przyjęte, zależnie od przypadku, zgodnie z warunkami ustalonymi na mocy postanowień artykułu 91 lub procedury ustalonej na mocy postanowień ustępu 1 artykułu 89.

Artykuł 89

1.    O ile nie ma zastosowania procedura przewidziana dla szczególnych przypadków, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmuje przepisy konieczne do realizacji postanowień niniejszego rozdziału.

Przepisy te mogą w szczególności dotyczyć odpowiednich środków zmierzających do uniknięcia zmian ukierunkowań wymiany handlowej pomiędzy Hiszpanią a innymi Państwami Członkowskimi.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może wprowadzić zmiany postanowień niniejszego rozdziału, jeśli okażą się one niezbędne w wyniku modyfikacji przepisów wspólnotowych.

Artykuł 90

1.    Jeśli okaże się, że potrzebne są środki przejściowe dla ułatwienia zgodnego z warunkami określonymi w niniejszym rozdziale przejścia Hiszpanii z dotychczasowego systemu do systemu wynikającego z zastosowania wspólnej organizacji rynków, a zwłaszcza gdy w przypadku poszczególnych produktów zastosowanie nowych przepisów w wyznaczonym terminie napotka na znaczne trudności we Wspólnocie, środki takie powinny zostać2.     przyjęte zgodnie z procedurą określoną w artykule 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub, odpowiednio, w stosownych artykułach innych rozporządzeń dotyczących wspólnej organizacji rynków rolnych.  Środki te mogą być3.     przyjmowane do 31 grudnia 1987 roku, a ich zastosowanie musi być4.     zakończone do tego dnia.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim może przedłużyć okres, o którym mowa w ustępie 1.

Artykuł 91

1. Niezbędne w wyniku przystąpienia środki przejściowe dotyczące realizacji instrumentów związanych ze Wspólną Polityką Rolną, a niewymienione w niniejszym Akcie, włączając w to zagadnienia strukturalne, które są konieczne z uwagi na przystąpienie, powinny zostać przyjęte przed przystąpieniem, zgodnie z procedurą określoną w ustępie 3 i wejść w życie najwcześniej w dniu przystąpienia.

2. Środki przejściowe, o których mowa w ustępie 1 są środkami wymienionymi w ustępie 3 artykułu 75 oraz artykułach 80, 86, 88, 126 i 144.

3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, lub też Komisja, podejmując decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 1 artykułu 90, przyjmuje środki przejściowe, o których mowa w ustępie 1, w zależności od tego, która z tych dwóch instytucji przyjęła akty pierwotne, do których decyzje te się odnoszą.

Sekcja II
Postanowienia dotyczące określonych wspólnych organizacji rynków

Podsekcja 1
Oleje i tłuszcze

Artykuł 92

1. W przypadku oliwy z oliwek postanowienia artykułów 68 i 72 stosuje się do cen interwencyjnych.

2. W dziesięcioletnim okresie przejściowym cena ustalona w ten sposób dla Hiszpanii będzie wyrównywana do poziomu wspólnej ceny corocznie na początku każdego sezonu rynkowego zgodnie z następującą procedurą:
- do dnia wejścia w życie dostosowań w dorobku wspólnotowym, cena w Hiszpanii będzie każdego roku wyrównywana o jedną dwudziestą pierwotnej różnicy pomiędzy tą ceną a ceną wspólną,
- z dniem wejścia w życie dostosowań w dorobku wspólnotowym, cena w Hiszpanii zostanie poprawiona o różnicę istniejącą pomiędzy ceną w danym Państwie Członkowskim i ceną wspólną stosowaną przed każdym etapem zbliżania cen, podzieloną przez liczbę sezonów rynkowych, pozostałą do końca okresu stosowania środków przejściowych; cena otrzymana w wyniku takiego obliczenia będzie proporcjonalnie dostosowywana do każdej zmiany ceny wspólnej na przyszły sezon rynkowy.

3. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w ustępie 2 artykułu 43 Traktatu EWG, zapewni spełnienie warunków niezbędnych do stosowania postanowień drugiego tiret ustępu 2. Zgodnie z ostatnim postanowieniem, zbliżanie ceny przeprowadza się z początkiem sezonu rynkowego następującego po spełnieniu tych warunków.

4. Kwota wyrównawcza powstała z zastosowania postanowień artykułu 72 będzie dostosowywana, zależnie od konieczności, na podstawie różnicy pomiędzy pomocą wspólnotową na konsumpcję stosowaną we Wspólnocie w jej obecnym składzie i w Hiszpanii.

Artykuł 93

1. W przypadku nasion oleistych postanowienia artykułu 68 stosuje się do cen docelowych dla nasion rzepiku, rzepaku i słonecznika oraz do cen orientacyjnych dla nasion soi.

W przypadku nasion lnu cenę orientacyjną stosowaną w Hiszpanii 1 marca 1986 roku ustala się na podstawie różnicy istniejącej pomiędzy cenami produktów konkurencyjnych w systemie płodozmianu w Hiszpanii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie w okresie porównawczym, który zostanie ustalony. Jednakże cena orientacyjna stosowana w Hiszpanii nie może być wyższa od ceny wspólnej.

2. W okresie stosowania środków przejściowych ceny tak ustalone dla Hiszpanii będą wyrównywane do poziomu wspólnej ceny corocznie na początku każdego sezonu rynkowego. Zbliżanie ceny zostanie przeprowadzone w dziesięciu etapach z zastosowaniem postanowień artykułu 70 oraz z uwzględnieniem stosownych zmian.

3. Ceny interwencyjne nasion rzepiku, rzepaku i słonecznika i ceny minimalne nasion soi stosowane w Hiszpanii są odpowiednio obliczane na podstawie ceny docelowej i ceny orientacyjnej, o których mowa w ustępach 1 i 2, zgodnie z postanowieniami dotyczącymi wspólnej organizacji danego rynku.

4. W terminie do 31 grudnia 1990 roku w handlu przetworzonymi produktami olejowymi objętymi postanowieniami rozporządzenia nr 136/66/EWG, z wyjątkiem produktów pochodzących z przetworzonej oliwy z oliwek i z wyjątkiem produktów pozycji nr 15.13 Wspólnej Taryfy Celnej, zostaną podjęte odpowiednie środki w celu uwzględnienia różnic cen tych produktów w Hiszpanii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

Artykuł 94

1. W terminie do 31 grudnia 1990 roku i zgodnie ze szczegółowymi przepisami, które zostaną określone, Królestwo Hiszpanii zastosuje system kontroli:

a) ilości produktów, o których mowa w:
–     literze a), z wyjątkiem ziaren soi ujętych w podpozycji ex 12.01 B Wspólnej Taryfy Celnej,
–     literze b), z wyjątkiem produktów ujętych w podpozycji ex 15.17 B II oraz 23.04 B Wspólnej Taryfy Celnej, ustępie 2 artykułu 1 rozporządzenia nr 136/66 EWG, na krajowym rynku Hiszpanii w celu utrzymania tych ilości na poziomie ustalonym na podstawie średniej konsumpcji osiągniętej w Hiszpanii w latach 1983-84, dostosowując ten poziom do przewidywań dotyczących wymogów podaży;

b) poziomu cen konsumpcyjnych olejów, o których mowa w literze a) oraz margaryny w taki sposób, aby utrzymać, do 31 grudnia 1990 roku, przybliżony poziom cen, wyrażonych w ECU, osiągnięty w sezonie rynkowym 1984/85.

System kontroli, o którym mowa w literze a) polega na zastąpieniu w Hiszpanii z dniem 1 marca 1986 roku przepisów handlowych dotyczących przywozu towarów systemem ilościowego ograniczenia przywozu towarów, wprowadzonym na zasadzie równości pomiędzy podmiotami gospodarczymi w odniesieniu zarówno do Wspólnoty w jej obecnym składzie, jak i państw trzecich.

2. Do 31 grudnia 1990 roku przywóz nasion soi do Hiszpanii jest objęty zobowiązaniem dotyczącym wywozu olejów uzyskanych w drodze wytłaczania i produktów powyżej ilości dopuszczonej na rynek Hiszpanii, zgodnie z postanowieniami litery a) ustępu 1.

3. W przypadku wyjątkowych okoliczności, system kontroli określony w niniejszym artykule może zostać zmieniony dla produktów będących jego przedmiotem, w zakresie niezbędnym dla uniknięcia braku równowagi na rynkach różnych olejów.

Wymienione zmiany zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG.

Artykuł 95

1. Pomoc wspólnotowa na produkcję oliwy z oliwek będzie stosowana w Hiszpanii z dniem 1 marca 1986 roku. Pomoc ta zostanie ustalona po raz pierwszy i będzie wyrównywana przez okres stosowania środków przejściowych do poziomu pomocy  udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie, z zastosowaniem postanowień artykułu 79 i z uwzględnieniem stosownych zmian.

Udzielanie pomocy wspólnotowej na konsumpcję oliwy z oliwek, w zakresie niezbędnym do osiągnięcia wspólnego poziomu do końca okresu stosowania środków przejściowych, rozpocznie się w Hiszpanii z dniem 1 stycznia 1991 roku, zgodnie z harmonogramem, który zostanie określony.

2. Pomoc  udzielana na produkcję nasion rzepiku, rzepaku i słonecznika, oraz soi i lnu produkowanych w Hiszpanii zostaje:
–    wprowadzona w Hiszpanii z początkiem sezonu rynkowego po jej przystąpieniu oraz
–    podwyższana w terminie późniejszym, przez okres stosowania mechanizmów kontroli, o których mowa w ustępie 1 artykułu 94,

zgodnie z etapami zbliżania, zależnie od przypadku, odpowiednio ceny docelowej lub ceny orientacyjnej, stosowanej w Hiszpanii, do poziomu ceny wspólnej.

Po upływie okresu, o którym mowa w powyższych ustępach, pomoc  udzielana Hiszpanii jest równa różnicy pomiędzy ceną docelową lub ceną orientacyjną stosowaną w tym Państwie Członkowskim a ceną na rynku światowym; różnica ta pomniejszona zostanie o zakres ceł stosowanych w Królestwie Hiszpanii na przywóz produktów z państw trzecich.

3. Pomoc udzielana na produkcję nasion, o których mowa w ustępie 2, produkowanych w Hiszpanii i przetwarzanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie oraz pomoc udzielana na produkcję tych samych nasion produkowanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie i przetwarzanych w Hiszpanii jest dostosowywana w celu uwzględnienia różnicy odpowiednio pomiędzy poziomem cen tych nasion oraz poziomem cen nasion przywożonych z państw trzecich.

4. Ponadto przy obliczaniu pomocy  udzielanej na produkcję nasion rzepiku, rzepaku i słonecznika uwzględnia się każdą kwotę różnicy, którą można zastosować.

Artykuł 96

W sezonach rynkowych od 1986/87 do 1994/95 zostaną ustalone poszczególne progi gwarancyjne dla nasion rzepiku, rzepaku i nasion słonecznika produkowanych w Hiszpanii.

Poszczególne progi gwarancyjne zostaną ustalone według kryteriów faktycznie porównywalnych z kryteriami stosowanymi dla ustalania progów gwarancyjnych we Wspólnocie w jej obecnym składzie, biorąc pod uwagę najwyższy poziom produkcji notowany w okresie jednego z następujących sezonów rynkowych: 1982/83, 1983/84 i 1984/85.

W przypadku przekroczenia danego progu gwarancyjnego stosuje się kary z tytułu wspólnej odpowiedzialności zgodnie z procedurami, podobnymi do procedur stosowanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie i o jednakowym pułapie.

Artykuł 97

1. Z wygaśnięciem stosowania systemu kontroli, o którym mowa w artykule 94, Królestwo Hiszpanii stosuje przepisy preferencyjne, wynikające z postanowień umów, bądź od postanowień tych niezależne, stosowane przez Wspólnotę w stosunku do państw trzecich w sektorze oliwy z oliwek, sektorze nasion i owoców oleistych oraz w sektorze produktów od nich pochodzących.

2. Z dniem 1 stycznia 1991 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje cło zmniejszające różnicę pomiędzy stawką celną naliczaną faktycznie 31 grudnia 1990 roku, a preferencyjną stawką celną, zgodnie z następującym harmonogramem:
–    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 83,3% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 66,6% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 49,9% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 33,2% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 16,5% różnicy początkowej,

Od 1 stycznia 1996 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje preferencyjne stawki w pełnym wymiarze.

Podsekcja 2
Mleko i produkty mleczne

Artykuł 98

1. Do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, ceny interwencyjne, stosowane w Hiszpanii dla masła i mleka odtłuszczonego w proszku, zostaną ustalone na poziomie odpowiadającym poziomowi cen, który notowano w tym Państwie Członkowskim w ramach poprzednich przepisów krajowych za okres reprezentatywny, który zostanie ustalony.

Następnie różnica istniejąca pomiędzy tymi cenami a cenami odpowiednimi, obliczana zgodnie z przepisami wspólnej organizacji rynków, na podstawie ceny gwarantowanej dla mleka, stosowanej w Hiszpanii w reprezentatywnym okresie, o którym mowa w pierwszym akapicie, będzie stopniowo zmniejszana w taki sposób, aby osiągnęła wysokość połowy początkowej różnicy przy czwartym etapie zbliżenia i została całkowicie zniesiona przy siódmym etapie zbliżenia.

Postanowienia artykułu 70 stosuje się odpowiednio; stosuje się również postanowienia artykułu 72.

Jednakże kwota wyrównawcza dla mleka odtłuszczonego oraz mleka odtłuszczonego w proszku przeznaczonych na paszę dla zwierząt może być zmniejszona zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 30 rozporządzenia EWG nr 804/68.

2. Kwota wyrównawcza na produkty mleczne poza masłem i mlekiem odtłuszczonym w proszku jest naliczana przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Artykuł 99

1. Z zachowaniem postanowień akapitu drugiego, Królestwo Hiszpanii może do 31 grudnia 1986 roku utrzymać krajowe koncesje handlowe z zastrzeżeniem wyłączności dla zakładów mleczarskich w odniesieniu do zbytu pasteryzowanego, świeżego mleka produkowanego w Hiszpanii.

Wymienione koncesje handlowe z zastrzeżeniem wyłączności nie zakłócą w Hiszpanii wolnego zbytu pasteryzowanego, świeżego mleka przywożonego z obecnych Państw Członkowskich.

2. Królestwo Hiszpanii poinformuje Komisję o przyjętych stosownie do ustępu 1 środkach najpóźniej w terminie trzech miesięcy poprzedzających datę przystąpienia.

Podsekcja 3
Wołowina i cielęcina

Artykuł 100

W przypadku cen gwarantowanych w Hiszpanii oraz interwencyjnych cen zakupu mięsa we Wspólnocie w jej obecnym składzie, odnoszących się do porównywalnej jakości określanej na podstawie klasy jakości Wspólnoty, do tusz bydła dorosłego stosuje się postanowienia artykułu 68. Postanowienia artykułów 70 oraz 72 stosuje się w przypadku interwencyjnych cen zakupu stosowanych w Hiszpanii.

Artykuł 101

Kwota wyrównawcza w przypadku innych produktów wymienionych w literze a) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 805/68 jest naliczana przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Artykuł 102

W przypadku premii za prowadzenie hodowli krów mlecznych stosuje się postanowienia artykułu 79.

Podsekcja 4
Tytoń

Artykuł 103

1. Postanowienia artykułów 68 oraz 70 stosuje się do cen interwencyjnych ustalonych dla każdego gatunku lub grupy gatunków.

2. Cena standardowa odpowiadająca cenie interwencyjnej wymienionej w ustępie 1 zostanie ustalona dla pierwszych zbiorów w Hiszpanii następujących po przystąpieniu, na poziomie odpowiadającym stosunkowi istniejącemu pomiędzy ceną standardową i ceną interwencyjną, zgodnie z akapitem drugim ustępu 2 artykułu 2 rozporządzenia EWG nr 727/70 w sprawie wspólnej organizacji rynku.

Podsekcja 5
Len i konopie

Artykuł 104

Postanowienia artykułu 79 stosuje się do pomocy  dla producentów włókna lnianego i konopnego.

Podsekcja 6
Chmiel

Artykuł 105

Pomoc  dla producentów chmielu, o której mowa w artykule 12 rozporządzenia EWG nr 1696/71 jest stosowana w Hiszpanii w pełnym wymiarze od pierwszych zbiorów następujących po przystąpieniu.

Podsekcja 7
Nasiona

Artykuł 106

Postanowienia artykułu 79 stosuje się do pomocy  udzielanej na nasiona, o której mowa w artykule 3 rozporządzenia EWG nr 2358/71.

Podsekcja 8
Jedwabniki

Artykuł 107

Artykuł 79 ma zastosowanie do pomocy udzielanej hodowcom jedwabników.

Podsekcja 9
Cukier i izoglukoza

Artykuł 108

Postanowienia artykułów 68, 70 i 72 mają zastosowanie do ceny interwencyjnej cukru białego i ceny podstawowej buraków cukrowych.

Jednakże kwota wyrównawcza zostanie poprawiona, w zakresie niezbędnym dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku, o opłatę wyrównawczą naliczoną tytułem kosztów składowania.

Artykuł 109

Dla cukru nierafinowanego i produktów innych niż świeże buraki cukrowe, wymienionych w literze b) ustępu 1 artykułu 1 oraz dla produktów wymienionych w literach d) i f) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 1785/81 w sprawie wspólnej organizacji rynku cukru, mogą zostać wprowadzone kwoty wyrównawcze w zakresie niezbędnym dla uniknięcia ryzyka zachwiania wymiany handlowej pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią.

W takim przypadku kwoty wyrównawcze są naliczane na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych w przypadku danego produktu podstawowego, przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Artykuł 110

Nie dłużej niż do 31 grudnia 1995 roku Królestwo Hiszpanii jest uprawnione do przyznania krajowej pomocy dostosowawczej producentom buraka cukrowego typu A i B określonym w rozporządzeniu EWG nr 1785/81. Wartość tej pomocy nie przekroczy 23,64% ceny podstawowej buraków cukrowych ustalonej przez Wspólnotę dla danego sezonu rynkowego.

Podsekcja 10
Zboża

Artykuł 111

1. Postanowienia artykułów 68, 70 oraz 72 mają zastosowanie do cen interwencyjnych sektora zbóż.

2. W przypadku produktów zbożowych, na które nie ustalono ceny interwencyjnej, stosowana kwota wyrównawcza jest obliczana na podstawie kwoty wyrównawczej stosowanej dla jęczmienia, uwzględniając stosunek istniejący pomiędzy cenami progowymi odnośnych zbóż.
3. Kwota wyrównawcza dla produktów wymienionych w literze c) artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2727/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż jest obliczana na podstawie kwoty wyrównawczej dla zbliżonych produktów zbożowych przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Artykuł 112

Minimalny ciężar własny jęczmienia do ustalenia ceny interwencyjnej w Hiszpanii wynosi:
–    za okres od 1 marca 1986 roku do końca sezonu rynkowego 1986/87, 60 kilogramów na hektolitr;
-    za okres sezonu rynkowego 1987/88, 61 kilogramów na hektolitr;
-    za okres sezonu rynkowego 1988/89, 62 kilogramy na hektolitr.

Obniżka ceny interwencyjnej jęczmienia stosowana w Hiszpanii wynosi:
-    4% za okres od 1 marca 1986 do końca sezonu rynkowego 1986/87;
- 3% za okres sezonu rynkowego 1987/88;
-    2% za okres sezonu rynkowego 1988/89.

Artykuł 113

Postanowienia artykułu 79 mają zastosowanie do pomocy na pszenicę twardą, o której mowa w artykule 10 rozporządzenia EWG nr 2727/75.

Podsekcja 11
Wieprzowina

Artykuł 114

1. Kwota wyrównawcza stosowana na kilogram tuszy wieprzowej jest naliczana na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych na ilość ziarna pastewnego niezbędnego do wyprodukowania jednego kilograma mięsa wieprzowego we Wspólnocie. Jednakże kwota ta nie ma zastosowania w okresie pierwszych czterech sezonów rynkowych po przystąpieniu.

2. Dla produktów innych niż tusze wieprzowe wymienione w ustępie 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2759/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa wieprzowego, kwota wyrównawcza jest naliczana na podstawie kwoty wyrównawczej, o której mowa w ustępie 1 przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

3. Do 31 grudnia 1989 roku, kiedy istnieje niebezpieczeństwo zbyt wielkiego interwencjonizmu stosowanego w Hiszpanii w ramach pomocy  dla prywatnych składów, lub też w razie konieczności dla skupu państwowego, przyznanej na mocy postanowień artykułu 20 rozporządzenia EWG nr 2759/75, może zostać podjęta decyzja, zgodnie z procedurą ustaloną w artykule 24 tego rozporządzenia, o zastosowaniu niezbędnych środków restrykcyjnych w danym Państwie Członkowskim na przywóz mięsa wieprzowego z jakiegokolwiek źródła.

Podsekcja 12
Jaja

Artykuł 115

1. Kwotę wyrównawczą stosowaną na kilogram jaj w skorupkach oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych na ilość ziarna pastewnego potrzebnego do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma takich jaj.

2. Kwotę wyrównawczą stosowaną na kilogram jaj wylęgowych oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych na ilość ziarna pastewnego potrzebnego do wyprodukowania we Wspólnocie jednego takiego jaja.

3. Dla produktów wymienionych w literze b) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2771/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku jaj, kwotę wyrównawczą oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej stosowanej w przypadku jaj w skorupkach, przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Podsekcja 13
Drób

Artykuł 116

1. Kwotę wyrównawczą dla kilograma drobiu bitego oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych na ilość ziarna pastewnego potrzebnego do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma takiego drobiu, zróżnicowanego według gatunku.
2. Kwotę wyrównawczą dla jednego pisklęcia oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych na ilość ziarna pastewnego potrzebnego do wyprodukowania we Wspólnocie jednego pisklęcia.
3. Dla produktów wymienionych w literze d) ustępu 2 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2777/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku drobiu, kwotę wyrównawczą oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej stosowanej w przypadku drobiu bitego, przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Podsekcja 14
Ryż

Artykuł 117

1. W przypadku ryżu, postanowienia artykułów 68, 70 oraz 72 stosuje się do ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego.

2. Kwota wyrównawcza dla ryżu łuskanego równa jest kwocie wyrównawczej dla ryżu niełuskanego, obliczonej według kursu przeliczeniowego wymienionego w artykule 1 rozporządzenia nr 467/67/EWG.

3. Kwota wyrównawcza dla ryżu bielonego równa jest kwocie wyrównawczej dla ryżu łuskanego, obliczonej według kursu przeliczeniowego, wymienionego w artykule 1 rozporządzenia nr 467/67/EWG.

4. Kwota wyrównawcza dla ryżu półbielonego jest równa kwocie wyrównawczej dla ryżu bielonego, obliczonej według kursu przeliczeniowego, wymienionego w artykule 1 rozporządzenia nr 467/67/EWG.

5. Kwota wyrównawcza dla produktów wymienionych w literze c) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 1418/76 w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu, jest równa kwocie wyrównawczej dla produktów związanych z wyżej wymienionymi produktami, obliczonej przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

6. Kwotę wyrównawczą dla ryżu łamanego ustala się na poziomie uwzględniającym różnicę pomiędzy ceną dostawy w Hiszpanii i ceną progową.


Podsekcja 15
Przetwory owocowe i warzywne

Artykuł 118

W przypadku produktów, których dotyczą przepisy o pomocy , o których mowa w artykule 3 rozporządzenia EWG nr 516/77 w sprawie wspólnej organizacji rynku przetworów owocowych i warzywnych, stosuje się w Hiszpanii następujące postanowienia:

1. Do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, o którym mowa w artykule 70, minimalną cenę wymienioną w artykule 3b rozporządzenia EWG nr 516/77 ustala się na podstawie:
–    cen ustalonych w Hiszpanii na mocy krajowych przepisów dla produktów przeznaczonych dla przetwórstwa; lub
–    w przypadku braku takich cen, cen płaconych producentom w Hiszpanii za produkty przeznaczone dla przetwórstwa; odnotowanych w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony.

2. Jeżeli cena minimalna, o której mowa w ustępie 1 jest:
-    niższa od ceny wspólnej, cena w Hiszpanii ulega zmianie z początkiem każdego sezonu rynkowego, następującego po przystąpieniu, zgodnie z zasadami przewidzianymi w artykule 70,
-    wyższa od ceny wspólnej, cena wspólna w Hiszpanii zostanie ustalona w dniu przystąpienia.

3. a) W okresie pierwszych czterech sezonów rynkowych po przystąpieniu kwota pomocy wspólnotowej przyznanej Hiszpanii na przetwory z pomidorów jest obliczana na podstawie kwot ustalonych we Wspólnocie w jej obecnym składzie, uwzględniając różnicę pomiędzy minimalnymi cenami producentów wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 2 do czasu, gdy wspomniana pomoc zostanie zmniejszona w wyniku przekroczenia progu gwarancyjnego ustalonego na te produkty we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

Jeżeli próg ten zostanie we Wspólnocie w jej obecnym składzie przekroczony i o ile okaże się to niezbędne dla zapewnienia normalnych warunków konkurencji pomiędzy przemysłem Hiszpanii oraz Wspólnoty, na mocy postanowień artykułu 20 rozporządzenia EWG nr 516/77 podejmuje się decyzję o wprowadzeniu kwot wyrównawczych. Kwoty wyrównawcze nie przewyższają różnicy pomiędzy kwotą pomocy ustalonej dla Hiszpanii oraz kwotą, którą uzyskano by z ustalonej pomocy wspólnotowej oraz są stosowane zgodnie z postanowieniami litery a) ustępu 3 artykułu 72 i nakładane przez Królestwo Hiszpanii na wywóz towarów do państw trzecich. Jednakże po wygaśnięciu przepisów, o których mowa w rozporządzeniu EWG nr 1320/85, kwota wyrównawcza nie zostanie pobrana jeżeli okaże się, że hiszpańskie produkty nie korzystały z pomocy wspólnotowej przyznanej Hiszpanii.

Pomoc udzielana Hiszpanii nie może przewyższyć pomocy udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

b) W okresie pierwszych czterech sezonów rynkowych po przystąpieniu, wysokość pomocy wspólnotowej przyznawanej Hiszpanii jest ograniczona, w przypadku każdego sezonu rynkowego, do ilości przetworów odpowiadającej ilości świeżych pomidorów potrzebnych do produkcji:
-    370 000 ton koncentratu pomidorowego,
-    209 000 ton pomidorów obranych,
-    88 000 ton innych produktów z pomidorów.

Pod koniec tego okresu ilości ustalone powyżej, zmienione w wyniku jakichkolwiek zmian kwot progowych Wspólnoty dokonanych w tym okresie, są uwzględniane przy ustalaniu kwot progowych Wspólnoty.

4. W czasie piątego oraz szóstego sezonu rynkowego po przystąpieniu wysokość pomocy wspólnotowej przyznawanej Hiszpanii dla przetworów z pomidorów oraz innych produktów, za okres sześciu sezonów rynkowych po przystąpieniu, obliczana jest na podstawie kwot pomocy ustalonych we Wspólnocie w jej obecnym składzie, uwzględniając różnicę pomiędzy minimalnymi cenami wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 2.

Jednakże dla produktów innych niż przetwory z pomidorów, w przypadkach, gdy koszty przetwórstwa zanotowane w Hiszpanii dla danego produktu w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony, na podstawie przepisów krajowych, są niższe o co najmniej 10% od kosztów przetwórstwa Wspólnoty w jej obecnym składzie, kwota pomocy przyznanej Hiszpanii na dany produkt jest ustalana z uwzględnieniem różnicy w zanotowanych kosztach przetwórstwa. Koszty przetwórstwa notowane w Hiszpanii zostaną stopniowo zrównane z kosztami przetwórstwa we Wspólnocie w jej obecnym składzie, na mocy takich samych postanowień jak postanowienia zawarte w artykule 70 i dotyczące etapów zbliżania cen.

5. Pomoc Wspólnoty zostanie wprowadzona w Hiszpanii w pełnym wymiarze z początkiem siódmego sezonu rynkowego po przystąpieniu.

6. W przypadku brzoskwiń w syropie, w okresie pierwszych czterech sezonów rynkowych po przystąpieniu, wysokość pomocy wspólnotowej przyznawanej Hiszpanii jest ograniczona do 80 000 ton produktu gotowego, na podstawie jego wagi netto.

7. W celu stosowania artykułu 1, ceny minimalne, koszty przetwórstwa oraz pomoc uzyskiwana we Wspólnocie w jej obecnym składzie odnoszą się do kwot uzyskiwanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie z wyłączeniem Grecji.

Artykuł 119

Cenę minimalną i wyrównanie finansowe stosowane w Hiszpanii, przewidziane w artykułach 2 i 3 rozporządzenia EWG nr 2601/69 określającego specjalne środki wspierające przetwórstwo pewnych rodzajów pomarańczy, oraz w artykułach 1 i 2 rozporządzenia EWG nr 1035/77 określającego specjalne środki wspierające sprzedaż przetworów z cytryn, ustala się w następujący sposób:

1. Do pierwszego etapu zbliżania cen, przewidzianego w artykule 70, stosowaną cenę minimalną ustala się na podstawie cen płaconych producentom w Hiszpanii za owoce cytrusowe przeznaczone dla przetwórstwa, odnotowanych w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony. Wyrównanie finansowe jest równe wyrównaniu finansowemu we Wspólnocie w jej obecnym składzie oraz pomniejszone, o ile to konieczne, o różnicę pomiędzy wspólną ceną minimalną a ceną minimalną stosowaną w Hiszpanii.
2. Celem ustalenia kolejnych cen, cenę minimalną stosowaną w Hiszpanii wyrównuje się do wspólnej ceny minimalnej zgodnie z postanowieniami artykułu 70. Wyrównanie finansowe stosowane w Hiszpanii podczas każdego etapu zbliżania cen jest równe wyrównaniu finansowemu we Wspólnocie w jej obecnym składzie, oraz pomniejszone, o ile to konieczne, o różnicę pomiędzy wspólną ceną minimalną a ceną minimalną stosowaną w Hiszpanii.

3. Jeżeli jednak cena minimalna wynikająca z zastosowania postanowień ustępów 1 lub 2 przewyższa wspólną cenę minimalną, wspólna cena minimalna może zostać ostatecznie wprowadzona dla Hiszpanii.

4. W okresie pierwszych czterech sezonów rynkowych po przystąpieniu ilości kwalifikujące do przyznania pomocy na przetwórstwo są ograniczone do ilości przetworzonych produktów odpowiadających następującym ilościom surowca:
-    30 000 ton pomarańczy odmiany "bianca comune",
-    7 600 ton pomarańczy krwistych,
-    26 000 ton cytryn.

Podsekcja 16
Susz paszowy

Artykuł 120

1. Cenę orientacyjną, o której mowa w artykule 4 rozporządzenia EWG nr 1117/78 w sprawie wspólnej organizacji rynku paszy suchej, stosowaną w Hiszpanii od 1 marca 1986 roku, ustala się na podstawie różnic cen produktów konkurencyjnych w systemie płodozmianu w Hiszpanii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie za okres porównawczy, który zostanie ustalony.

Postanowienia artykułu 70 mają zastosowanie do ceny orientacyjnej obliczonej na podstawie postanowień akapitu pierwszego. Jednakże cena orientacyjna stosowana w Hiszpanii nie może przekroczyć wspólnej ceny orientacyjnej.

2. Pomoc uzupełniająca stosowana w Hiszpanii jest wyrównywana o kwotę równą:
różnicy, jeżeli taka istnieje, pomiędzy ceną wskaźnikową w Hiszpanii i wspólną ceną docelową, pomnożoną przez stopę procentową wymienioną w ustępie 2 artykułu 5 rozporządzenia EWG nr 1117/78 oraz
wielkości stawek celnych stosowanych w Hiszpanii w przywozie wymienionych produktów z państw trzecich.

3. Postanowienia artykułu 79 mają zastosowanie do zryczałtowanej pomocy, o której mowa w artykule 3 rozporządzenia EWG nr 1117/78.

Podsekcja 17
Groch, bób i łubin

Artykuł 121

1. W celu zastosowania ceny progowej grochu, bobu oraz łubinu, używanych do produkcji paszy zwierzęcej, stosuje się postanowienia artykułów 68 i 70. Dla grochu i bobu, nieprzeznaczonych do tego rodzaju produkcji, cena orientacyjna stosowana w Hiszpanii 1 marca 1986 roku jest ustalana na podstawie różnicy pomiędzy cenami produktów konkurencyjnych w systemie płodozmianu w Hiszpanii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie, w okresie porównawczym, który zostanie ustalony.
Do ustalenia ceny orientacyjnej na te produkty stosuje się postanowienia artykułu 70. Jednakże cena orientacyjna stosowana w Hiszpanii nie może przewyższać wspólnej ceny orientacyjnej.

2. W przypadku płodów zebranych w Hiszpanii i użytych w procesie produkcji paszy roślinnej, objętych postanowieniami rozporządzenia EWG nr 1431/82 w sprawie specjalnych środków dotyczących grochu, bobu oraz łubinu, kwota pomocy, o której mowa w ustępie 1 artykułu 3 tego rozporządzenia, zostanie zmniejszona o zakres różnicy, jeżeli taka istnieje, pomiędzy ceną inicjującą działanie progu stosowaną w Hiszpanii i ceną wspólną.

Nie naruszając postanowień pierwszego akapitu, kwota pomocy na produkty przetwarzane w Hiszpanii zostanie zmniejszona o zakres ceł stosowanych w Hiszpanii w przywozie ciast sojowych z państw trzecich.

Obniżki, o których mowa w pierwszym i drugim akapicie, wynikają z zastosowania stopy procentowej, o której mowa w ustępie 1 artykułu 3 rozporządzenia EWG nr 1431/82.

3. Kwota pomocy, o której mowa w ustępie 2 artykułu 3 rozporządzenia EWG nr 1431/82 dla grochu i bobu zebranego w Hiszpanii i przeznaczonego do spożycia przez ludzi i zwierzęta w inny sposób niż postanowiono w ustępie 1 tego artykułu, zostanie zmniejszona o kwotę różnicy, o ile taka powstanie, pomiędzy ceną orientacyjną stosowaną w Hiszpanii oraz wspólną ceną orientacyjną.

Nie naruszając postanowień pierwszego akapitu, kwota pomocy na produkty przetwarzane w Hiszpanii zostanie zmniejszona o zakres ceł stosowanych w Hiszpanii na przywóz tych produktów z państw trzecich.
Podsekcja 18
Wino

Artykuł 122

1. Do pierwszego etapu zbliżania cen, o którym mowa w artykule 70:
cena orientacyjna białych win stołowych stosowana w Hiszpanii zostanie ustalona na takim poziomie, aby relacja pomiędzy ceną zakupu wina stołowego poddawanego obowiązkowej destylacji w danym Państwie Członkowskim a ceną orientacyjną wynosiła 50%;
cena orientacyjna czerwonych win stołowych stosowana w Hiszpanii zostanie ustalona na podstawie ceny orientacyjnej białych win stołowych, przez zastosowanie relacji istniejących we Wspólnocie w jej obecnym składzie pomiędzy cenami orientacyjnymi win stołowych typu A I oraz R I;
cena zakupu win stołowych, o których mowa w akapicie pierwszym zostanie ustalona na poziomie ceny na obowiązkową destylację wina stosowanej w Hiszpanii na mocy uprzednich przepisów krajowych w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony;
gwarantowana cena minimalna, o której mowa w artykule 3a rozporządzenia EWG nr 337/79, jest równa 72% ceny orientacyjnej każdego typu win stołowych;
cena wina poddawanego destylacji, o którym mowa w artykule 12a rozporządzenia EWG nr 337/79 jest równa:
-    80% ceny orientacyjnej białego wina stołowego,
-    81,5% ceny orientacyjnej czerwonego wina stołowego.

2. Postanowienia artykułu 70 mają zastosowanie do ceny orientacyjnej win stołowych w okresie produkcji wina w latach 1986/87 do 1990/91:
relacja pomiędzy ceną orientacyjną oraz cenami, o których mowa w trzecim, czwartym i piątym tiret ustępu 1 stosowanymi w Hiszpanii będzie wyrównywana stopniowo, w jednakowych ratach, do relacji cen istniejących we Wspólnocie w jej obecnym składzie;
nie naruszając postanowień pierwszego tiret ustępu 6 artykułu 41 rozporządzenia EWG nr 337/79 dotyczących relacji pomiędzy ceną orientacyjną oraz ceną, o której mowa w trzecim tiret ustępu 1, poziom cen odpowiadający 40%, o którym mowa w drugim tiret ustępu 6 artykułu 41 rozporządzenia EWG nr 337/79 zostanie osiągnięty w sposób określony w pierwszym tiret niniejszego ustępu.
Artykuł 123

1. W przywozie do Wspólnoty w jej obecnym składzie zostanie wprowadzony mechanizm kwot wyrównawczych wobec produktów, o których mowa w ustępie 2, przywożonych z Hiszpanii, na które w ramach wspólnej organizacji rynku ustala się ceny odniesienia.
2. Mechanizm ten regulują następujące zasady:

a) Od win stołowych pobiera się kwotę wyrównawczą równą różnicy pomiędzy cenami orientacyjnymi w Hiszpanii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Jednakże kwota ta może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną na mocy postanowień artykułu 67 rozporządzenia EWG nr 337/79, z uwzględnieniem cen rynkowych oszacowanych dla różnych gatunków win na podstawie ich jakości.

b) Od win ze świadectwem pochodzenia oraz od innych produktów, które mogą wywołać zakłócenia na rynku, pobiera się kwotę wyrównawczą zgodnie z procedurą określoną w literze a). Kwota wyrównawcza jest obliczana na podstawie kwoty wyrównawczej dla win stołowych według procedury, która zostanie ustalona.

3. Kwota wyrównawcza jest ustalana na poziomie zapewniającym warunki równie korzystne jak warunki istniejące na mocy przepisów obowiązujących przed przystąpieniem. Aby osiągnąć ten cel kwota wyrównawcza jest obliczana w taki sposób, aby kwota uzyskana przez zwiększenie ceny orientacyjnej danego produktu w Hiszpanii o kwotę wyrównawczą i stawkę celną nie przekroczyła ceny odniesienia obowiązującej na dany produkt w określonym roku produkcji wina.

4. Uwzględniając wyjątkową sytuację na rynku szeregu produktów wymienionych w ustępie 2, zostanie podjęta decyzja, zgodnie z procedurą określoną w artykule 67 rozporządzenia EWG nr 337/79, o ustaleniu kwoty wyrównawczej na wywóz do Hiszpanii jednego lub więcej produktów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.
Kwota ta zostanie ustalona na poziomie zapewniającym normalny tryb wymiany handlowej pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią, niepowodujący jakichkolwiek zakłóceń na hiszpańskim rynku danych produktów.
5. Przyznana kwota wyrównawcza jest finansowana przez Wspólnotę z zasobów Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

Artykuł 124

Do czasu zakończenia sezonu rynkowego 1989/90, w celu przeprowadzenia obowiązkowej destylacji, o której mowa w artykule 41 rozporządzenia EWG nr 337/79, wielkość przeciętnej produkcji win stołowych oraz produktów otrzymanych w wyniku wcześniejszego etapu produkcji wina stołowego i użytych w następnym etapie produkcji wina w różnych regionach produkcyjnych w Hiszpanii w okresie trzech kolejnych lat, wynosi 27,5 miliona hektolitrów.
Artykuł 125

1. W okresie od 1 marca 1986 do 31 grudnia 1989 roku na terenie Hiszpanii jest dozwolona mieszanka wina nadająca się do produkcji białego wina stołowego, mieszanka białego wina z winem nadającym się do produkcji czerwonego wina stołowego lub mieszanka z czerwonym winem stołowym. Produkt wytworzony na bazie takiej mieszanki może być rozprowadzany jedynie na terytorium Hiszpanii.

2. W okresie podanym w ustępie 1 mieszanka win hiszpańskich innych niż białe wina stołowe, z winami pozostałych Państw Członkowskich nie jest we Wspólnocie dozwolona za wyjątkiem przypadków, które zostaną ustalone.

W podanym okresie wina hiszpańskie, o których mowa powyżej, mogą stanowić przedmiot handlu z innymi Państwami Członkowskimi, z zastrzeżeniem, iż podlegają przepisom pozwalającym na ustalenie ich pochodzenia oraz śledzenie ich ruchu handlowego.

Artykuł 126

1. Do końca roku 1995 wina stołowe pochodzące z obszarów obsadzonych winnicami w dniu 1 stycznia 1985 roku w regionach Asturia, Kantabria, Galicja, Guipuzcoa oraz Vizcaya, których lista zostanie sporządzona zgodnie z warunkami wymienionymi w artykule 91, mogą posiadać rzeczywistą moc alkoholu nie mniejszą niż 7% objętości.

Wina, których rzeczywista moc alkoholu jest mniejsza niż 9% objętości, muszą posiadać oznaczenie mocy alkoholu na etykiecie.

2. Wina stołowe, o których mowa w ustępie 1 mogą być rozprowadzane jedynie na terytorium Hiszpanii.

Artykuł 127

Do 31 grudnia 1990 roku wina stołowe produkowane w Hiszpanii oraz wprowadzone na rynek tego Państwa Członkowskiego mogą posiadać łączne stężenie kwasu nieprzekraczające 3,5 gramów na litr kwasu winnego.

Artykuł 128


Do końca sezonu rynkowego 1992/93 kwota pomocy na produkcję moszczu winogronowego oraz sfermentowanego moszczu winogronowego, o której mowa w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 337/79, stosowana w Hiszpanii, zostanie ustalona przy uwzględnieniu różnic pomiędzy kosztami wzbogacenia wina uzyskanego z powyższych produktów w tym Państwie Członkowskim oraz wzbogacenia wina uzyskanego z cukru trzcinowego.

Artykuł 129

Do 31 grudnia 1995 roku stosowanie terminów „Sherry brytyjskie”, „Sherry irlandzkie” oraz „Sherry cypryjskie” jest dozwolone na rynkach krajowych Wielkiej Brytanii oraz Irlandii. W roku 1995 Rada rozpatrzy niniejsze przepisy, a następnie, na podstawie wniosku Komisji z uwzględnieniem interesów wszystkich zainteresowanych stron, podejmie decyzję o jakichkolwiek zmianach na mocy postanowień artykułu 43 Traktatu ustanawiającego EWG.

Podsekcja 19
Mięso baranie i kozie


Artykuł 130


W sektorze mięsa baraniego i koziego w przypadku ceny podstawowej mają zastosowanie postanowienia artykułu 68.


Sekcja III
Owoce i warzywa

Artykuł 131


Owoce i warzywa objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72 podlegają szczegółowym przepisom przejściowym, które stosuje się w dwóch fazach:
–    pierwsza faza, tzw. faza weryfikacji zbliżania, rozpocznie się 1 marca 1986 i zakończy 31 grudnia 1989 roku;
–    druga faza rozpocznie się 1 stycznia 1990 i zakończy 31 grudnia 1995 roku.
Przejście z jednej fazy do drugiej nastąpi automatycznie.

Podsekcja 1
Faza pierwsza

A. Rynek krajowy Hiszpanii

Artykuł 132

1. W pierwszej fazie Królestwo Hiszpanii może utrzymać dla produktów wymienionych w artykule 131 obowiązujące postanowienia wynikające z uprzednich przepisów krajowych dotyczących organizacji hiszpańskiego rynku rolnego zgodnie z postanowieniami artykułów 133-135.

2. W rezultacie powyższego postanowienia oraz w drodze odstępstwa od postanowień artykułu 394, stosowanie przepisów dotyczących organizacji rynku wewnętrznego jest w Hiszpanii odroczone do czasu zakończenia pierwszej fazy.

Ponadto stosowanie zmienionych przepisów Wspólnoty, zgodnie z postanowieniami artykułu 396, we Wspólnocie i Królestwie Hiszpanii jest odroczone do czasu zakończenia pierwszej fazy.

Artykuł 133

1. W celu sprawnej oraz całkowitej integracji sektora warzywno-owocowego w ramach Wspólnej Polityki Rolnej w pierwszej fazie, Królestwo Hiszpanii stopniowo dostosuje organizację swojego rynku krajowego, kierując się ogólnymi celami określonymi w ustępie 2.

2. Ogólne cele zostały określone w następujący sposób:
-    stopniowe wprowadzenie norm jakości na wszystkie odnośne produkty oraz ścisłe przestrzeganie wynikających z nich wymogów;
-    rozwój grup producentów w rozumieniu przepisów Wspólnoty;
-    ustanowienie organu oraz utworzenie osobowej i materialnej infrastruktury do prowadzenia działań interwencyjnych przewidzianych na mocy przepisów Wspólnoty;
-    stworzenie sieci dziennego notowania cen na reprezentatywnych rynkach, które zostaną określone dla różnych produktów;
-    liberalizacja handlu mająca na celu wprowadzenie systemu wolnej konkurencji i swobodnego dostępu do rynku hiszpańskiego oraz przeprowadzenie reorganizacji sektora handlowego, w przypadku wywozu, w celu dostosowania handlu do wymagań swobodnego przepływu towarów.

3. W celu usprawnienia realizacji postawionych celów:
po przystąpieniu w Hiszpanii stosowane będą przepisy Wspólnoty dotyczące dziedziny społeczno-strukturalnej, łącznie z przepisami stosowanymi do organizacji producentów;
Wspólnota będzie uczestniczyć w finansowaniu działań interwencyjnych przeprowadzanych w Hiszpanii w pierwszej fazie przez organizacje producentów w przypadku produktów spełniających wspólne normy jakości.

Jednakże wielkość udziału finansowego Wspólnoty będzie ograniczona, w przypadku każdego produktu, do wielkości udziału w produkcji pokrywanego przez organizacje producentów w Hiszpanii, które zostały uznane przez Komisję za spełniające wymogi przepisów Wspólnoty zarówno odnośnie warunków ich powstania jak i funkcjonowania.
W każdym sezonie rynkowym Komisja prowadzi notowania udziału finansowego, o którym mowa w poprzednim akapicie; w tym celu, we współpracy z władzami hiszpańskimi, Komisja przeprowadza kontrole na miejscu.

Artykuł 134

1. Aby zrealizować cele ogólne, w okresie przejściowym Komisja sporządzi, przy bliskiej współpracy władz hiszpańskich, program działania.

2. Komisja śledzi rozwój sytuacji w Hiszpanii zwracając szczególną uwagę na:
–    stopień zaawansowania realizacji wyznaczonych celów;
-    rezultaty uzyskane po zastosowaniu horyzontalnych lub szczegółowych środków strukturalnych.

3. Komisja przedstawia swoją opinię na temat rozwoju sytuacji w raporcie przedkładanym Radzie:
-    z końcem okresu przejściowego, w celu udokumentowania rozwoju mającego miejsce przed datą przystąpienia;
-    w odpowiednim terminie przed końcem czwartego roku po przystąpieniu;
-    w jakimkolwiek innym terminie, jeśli uważa to za wskazane bądź konieczne.
4. Uwzględniając w szczególności rozważenie przez Radę raportu, o którym mowa w ustępie 3, Komisja, o ile to niezbędne, przedstawia Królestwu Hiszpanii zalecenia dotyczące podjęcia środków zmierzających do osiągnięcia wyznaczonych celów.

Artykuł 135


W czasie trwania pierwszej fazy Królestwo Hiszpanii przestrzega:

1. Dyscypliny cenowej:

Z dniem przystąpienia Królestwo Hiszpanii ustala ceny urzędowe na produkty, dla których istnieją ceny wspólne, zgodnie z kryteriami podobnymi do kryteriów przyjętych we wspólnej organizacji rynku, na poziomie odpowiadającym realiom ekonomicznym w okresie porównawczym, który zostanie ustalony.

Jeżeli ceny hiszpańskie, wyrażone w ECU, są równe lub niższe od cen wspólnych, roczny wzrost cen, z zasady, nie może przekroczyć wartości wzrostu cen wspólnych. Poziom cen w Hiszpanii nie może przekroczyć poziomu cen wspólnych.

Jeżeli ceny hiszpańskie, wyrażone w ECU, są wyższe niż ceny wspólne, nie mogą one być zwiększone w stosunku do ich uprzedniej wysokości. Królestwo Hiszpanii dostosuje swoje ceny w zakresie niezbędnym w celu uniknięcia jakiegokolwiek zróżnicowania pomiędzy cenami hiszpańskimi a cenami wspólnymi.

Królestwo Hiszpanii może zmienić swoje ceny, o ile interwencje na rynku osiągną nieuzasadniony rozmiar. W takim przypadku zmienione ceny zastąpią ceny pierwotne w celu zastosowania postanowień, o których mowa w literach b) i c).

Komisja zapewni przestrzeganie zasad opisanych powyżej. Jakiekolwiek przekroczenie poziomu cen wynikające z zastosowania powyższych zasad nie jest uwzględniane przy ustalaniu poziomu cen uznanego za wyjściowy do rozpoczęcia etapów zbliżania cen w drugiej fazie, o której mowa w artykule 148.
2. Dyscyplina udzielania pomocy:

W ramach dyscypliny udzielania pomocy Królestwo Hiszpanii jest uprawnione do utrzymania w pierwszej fazie pomocy krajowej.

Jednakże w okresie tym Królestwo Hiszpanii zapewni, iż udzielanie pomocy krajowej, która nie jest dostosowana do prawa Wspólnoty, zostanie zakończone oraz, iż rozpoczęte zostanie sukcesywne wprowadzanie planu Wspólnoty dotyczącego organizacji rynku krajowego, z zastrzeżeniem, że poziom tej pomocy nie przekroczy poziomu pomocy wspólnej.

3. Dyscyplina produkcji:

Królestwo Hiszpanii zastosuje dyscyplinę produkcji stosowaną w odpowiednich przypadkach w innych Państwach Członkowskich lub w tych Państwach Członkowskich, które znajdują się w porównywalnej sytuacji.

B. Przepisy stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Hiszpanią.

Artykuł 136

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 75 i artykułów 137-139, w pierwszej fazie dla produktów, o których mowa w artykule 131, w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie Królestwo Hiszpanii jest upoważnione do stosowania przepisów obowiązujących dla wymienionego handlu przed jego przystąpieniem, zarówno w przywozie jak i wywozie.

2. W pierwszej fazie, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 artykułu 75 i artykułu 140, w przywozie produktów, o których mowa w artykule 131 pochodzących z Hiszpanii, Wspólnota w jej obecnym składzie stosuje przepisy, które stosowała wobec Hiszpanii przed jej przystąpieniem.

3. W pierwszej fazie, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 141, w przypadku wywozu do Hiszpanii produktów, o których mowa w artykule 131, Wspólnota w jej obecnym składzie stosuje przepisy, które stosuje w wywozie produktów do państw trzecich.

Artykuł 137

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, z dniem 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii znosi wszelkie ograniczenia ilościowe, wszelkie środki o  skutku równoważnym oraz wszelkie opłaty skutku równoważnym do ceł, na przywóz produktów, o których mowa w artykule 131, pochodzących ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.

2. Do 31 grudnia 1989 roku Królestwo Hiszpanii może utrzymać ilościowe ograniczenia w sezonach rynkowych, które zostaną ustalone, w przypadku przywozu następujących produktów pochodzących ze Wspólnoty w jej obecnym składzie:

 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru       
07.01      Warzywa, świeże lub mrożone:        
     B. Kapusta, kalafior, brukselka:        
     I. Kalafior       
     G. Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewka i podobne korzenie jadalne:       
     ex II. Marchew i rzepa:        
     - Marchew       
     ex H. Cebula, szalotka, czosnek:        
     - Cebula i czosnek       
     M. Pomidory       
08.02      Owoce cytrusowe, świeże lub suszone:        
     A. Pomarańcze       
     B. Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe:        
     ex II. Pozostałe:        
     - Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas)       
     C. Cytryny       
08.04      Winogrona, świeże lub suszone:        
     A. Świeże:       
     I. Winogrona stołowe       
08.06      Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:        
     A. Jabłka       
     B. Gruszki       
08.07      Świeże owoce pestkowe:        
     A. Morele       
     Ex B. Brzoskwinie, łącznie z nektarynkami       
     - Brzoskwinie    


3.     a) Ograniczenia ilościowe, o których mowa w ustępie 2, mają charakter kontyngentów otwartych na zasadach równości pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

b) Pierwszy kontyngent każdego produktu wyrażony w kategoriach wielkości zostanie ustalony na 1986 rok:
na poziomie 3% średniej produkcji w Hiszpanii za okres ostatnich trzech lat przed jej przystąpieniem, dla którego istnieją dane statystyczne,
bądź na poziomie średniego przywozu do Hiszpanii w okresie ostatnich trzech lat przed jej przystąpieniem, dla którego istnieją dane statystyczne w przypadku gdy zastosowanie tego kryterium pozwala na otrzymanie większej wielkości.
c) Minimalna stawka stopniowego wzrostu kontyngentu na początku każdego roku wynosi 10%.

Wielkość wzrostu dodaje się do wielkości każdego kontyngentu, a kolejną wielkość wzrostu oblicza się na podstawie otrzymanej łącznej wielkości.

d) Gdy przywóz towarów do Hiszpanii, w okresie dwóch kolejnych lat, jest niższy od 90% otwartego rocznego kontyngentu, Królestwo Hiszpanii zniesie wszelkie obowiązujące ograniczenia ilościowe.

e) Dla okresu od 1 marca do 31 grudnia 1986 roku przydzielony kontyngent równy jest pierwszemu kontyngentowi pomniejszonemu o jedną szóstą.

4. W ramach ograniczeń ilościowych, o których mowa w ustępie 2, przywóz następujących produktów do Hiszpanii nastąpi z zastrzeżeniem stosowania harmonogramu zawierającego ilości przywozowe określone dla kontyngentu ustalonego na każdy rok:

 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej    Opis towaru    Ilość wyrażona jako procent rocznego kontyngentu       
08.06     Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:             
     A. Jabłka:             
     Ex I. Jabłka na sok luzem od 16 września do 15 grudnia            
     - Od 16 września do 30 listopada            
     II. Pozostałe:            
     ex a) Od 1 sierpnia do 31 grudnia            
     - Od 1 września do 30 listopada     15%        
     B. Gruszki             
     ex I. Gruszki na wino, luzem od 1 sierpnia do 31 grudnia:             
     - Od 1 sierpnia do 16 grudnia            
     II. Pozostałe:            
     c) Od16 do 31 lipca            
     ex d) Od 1 sierpnia do 31 grudnia            
     - Od 1 sierpnia do 16 grudnia     25 %        
08.07     Świeże owoce pestkowe:             
     ex A. Morele:            
     - Od 1 maja do 31 lipca     25%        
     ex B. Brzoskwinie, łącznie z nektarynkami:            
     - Brzoskwinie od 15 czerwca do 15 września     25%     


Artykuł 138


W pierwszej fazie Królestwo Hiszpanii w zasadzie nie przyznaje pomocy dla wywozu ani subsydiów na produkty, o których mowa w artykule 131, wywożone do obecnych Państw Członkowskich.

Jednakże w przypadku konieczności przyznania takiej pomocy lub subsydiów, ich kwota ogranicza się do kwoty nieprzekraczającej różnicę pomiędzy cenami urzędowymi lub, w przypadku ich braku, różnicę pomiędzy cenami notowanymi w Hiszpanii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie oraz, w odpowiednich przypadkach, kwotę cła.

Wymieniona pomoc lub subsydia nie są ustalane do czasu zastosowania procedury konsultacyjnej, o której mowa w artykule 142.

Artykuł 139

1.  Z dniem 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii znosi wszelkie ograniczenia ilościowe bądź wszelkie środki o skutku równoważnym na wywóz produktów, o których mowa w artykule 131, do Wspólnoty w jej obecnym składzie.

2. Jednakże w pierwszej fazie Królestwo Hiszpanii może utrzymać reorganizację sektorów handlu, której dokonuje dla wywozu towarów w okresie dostosowywania, w taki sposób, aby odpowiadały one pod koniec tej fazy wymogom swobodnego przypływu towarów.

Artykuł 140

1. Niezależnie od postanowień ustępu 2 artykułu 136, w wyniku stosowania postanowień rozporządzenia EWG nr 1035/72 wszelkie opłaty wyrównawcze dla przywozu produktów z Hiszpanii są obniżone o:
-    2% w pierwszym roku,
-    4% w drugim roku,
-    6% w trzecim roku,
-    8% w czwartym roku,
po przystąpieniu.

2. W pierwszej fazie ceny produktów hiszpańskich w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a państwami trzecimi nie są stosowane do obliczania cen odniesienia.

Artykuł 141

1. W pierwszej fazie Wspólnota w jej obecnym składzie w zasadzie nie przyznaje zwrotów wywozowych za wywóz do Hiszpanii produktów, o których mowa w artykule 131.

Jednakże w przypadku konieczności przyznania takiego zwrotu, jego kwota jest ograniczona do kwoty nieprzekraczającej różnicę pomiędzy cenami urzędowymi lub, w przypadku ich braku, różnicę pomiędzy cenami notowanymi we Wspólnocie w jej obecnym składzie i w Hiszpanii bądź, w odpowiednich przypadkach, kwotę cła.

Wymienione zwroty nie są ustalane do czasu zastosowania procedury konsultacyjnej, o której mowa w artykule 142.

2. Zwroty, o których mowa w niniejszym artykule finansowane są przez Wspólnotę z zasobów Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

Artykuł 142

Udzielenie przez Królestwo Hiszpanii pomocy lub subsydiów, o których mowa w artykule 138, bądź przyznanie przez Wspólnotę zwrotów, o których mowa w artykule 141, uzależnione jest od wcześniejszych konsultacji, które odbywają się zgodnie z następującą procedurą:

1. Wniosek o ustalenie:
subsydiów na wywóz z Hiszpanii do Wspólnoty w jej obecnym składzie bądź do państw trzecich, albo
zwrotu za wywóz do Hiszpanii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie
jest przedmiotem wymiany opinii na okresowych posiedzeniach Komitetu Zarządzającego ustanowionego na mocy postanowień rozporządzenia EWG nr 1035/72.

2. Przedstawiciel Komisji przedstawia do zbadania wniosek, o którym mowa w punkcie 1; zbadanie wniosku dotyczy w szczególności ekonomicznych aspektów przewidzianego wywozu produktów, jak również sytuacji i poziomu cen na rynku hiszpańskim, rynku Wspólnoty w jej obecnym składzie oraz rynku światowym.
3. Komitet wyraża swoją opinię na temat wniosku w terminie, który może ustalić Przewodniczący, stosownie do pilności sprawy. Opinia jest wydawana większością 54 głosów.
Opinia jest bezzwłocznie przekazywana kompetentnym władzom w celu ustalenia subsydiów bądź zwrotu, Królestwu Hiszpanii bądź Komisji, w zależności od przypadku.

C. Przepisy stosowane w handlu pomiędzy Hiszpanią a państwami trzecimi

Artykuł 143

Dla produktów, o których mowa w artykule 131 oraz z zastrzeżeniem postanowień artykułu 137, od 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii stosuje przepisy Wspólnoty dotyczące przywozu produktów do Wspólnoty z państw trzecich.
Jednakże dla cen odniesienia na przywóz produktów z państw trzecich Królestwo Hiszpanii stosuje przepisy Wspólnoty w jej obecnym składzie zgodnie z postanowieniami artykułu 140.

Artykuł 144

W terminie do 31 grudnia 1989 roku, zgodnie ze szczegółowymi przepisami, które zostaną ustalone stosownie do procedury, o której mowa w artykule 91, Królestwo Hiszpanii może utrzymać ograniczenia ilościowe na przywóz z państw trzecich produktów, o których mowa w ustępie 2 artykułu 137.

Artykuł 145

Dla produktów, o których mowa w artykule 131, Królestwo Hiszpanii ma prawo odroczenia do czasu rozpoczęcia drugiej fazy stopniowego stosowania preferencji w przywozie przyznanych przez Wspólnotę określonym państwom trzecim, jednostronnie lub w drodze porozumienia.

Artykuł 146

1. Dla produktów, o których mowa w artykule 131 oraz z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, w okresie pierwszej fazy Królestwo Hiszpanii ma prawo utrzymania w odniesieniu do wywozu towarów do państw trzecich przepisów obowiązujących dla tej wymiany handlowej przed przystąpieniem.

2. Kwota pomocy bądź subsydiów przyznanych, w odpowiednich przypadkach, przez Królestwo Hiszpanii na wywóz towarów do państw trzecich jest ograniczona do kwoty niezbędnej dla zapewnienia zbytu danego produktu na rynku przeznaczenia.
Wymieniona pomoc lub subsydia nie są przyznawane do czasu zastosowania procedury konsultacyjnej, o której mowa w artykule 142. Konsultacje dotyczą w szczególności ekonomicznych aspektów przewidzianego wywozu towarów, cen stosowanych do ich obliczania oraz sytuacji na rynkach pochodzenia i przeznaczenia towarów.
Podsekcja 2
Faza druga

Artykuł 147

Z początkiem drugiej fazy przepisy Wspólnoty dotyczące produktów, o których mowa w artykule 131, obowiązują w Hiszpanii w całości z zastrzeżeniem postanowień artykułów 75, 81, 82, 83, 85 i artykułów 148-153.

Artykuł 148

1. Z zastrzeżeniem litery e) ustępu 1 artykułu 135, w terminie do pierwszego etapu zbliżania cen, o których mowa w artykule 149, ceny stosowane w Hiszpanii od 1 stycznia 1990 roku ustalane są zgodnie z przepisami przewidzianymi przez wspólną organizację odnośnego rynku na poziomie cen ustalonych w Hiszpanii pod koniec pierwszej fazy.

2. W przypadku gdy na początku drugiej fazy notuje się minimalną różnicę pomiędzy poziomem ceny w Hiszpanii i poziomem ceny wspólnej na dany produkt, w Hiszpanii można stosować cenę wspólną.
Różnicę cen uważa się za minimalną, gdy jest ona równa bądź niższa od 3% ceny wspólnej.

Artykuł 149

Jeżeli stosowanie postanowień ustępu 1 artykułu 148 powoduje powstanie różnicy pomiędzy poziomem cen w Hiszpanii i poziomem cen wspólnych, ceny stosowane w Hiszpanii są wyrównywane do cen wspólnych z początkiem sezonu rynkowego 1990/91, w sześciu etapach, a postanowienia artykułu 70 stosowane są z uwzględnieniem odpowiednich zmian.

Ceny wspólne stosuje się w Hiszpanii po szóstym etapie zbliżania cen.

Artykuł 150
Od 1 stycznia 1990 roku w Hiszpanii stosuje się postanowienia ustępu 1 artykułu 76, artykułów 80, 87 oraz 90.
Jednakże w artykule 90 datę „31 grudnia 1987 roku” zastępuje się datą „31 grudnia 1991 roku”.

Artykuł 151

W przypadku udzielania w pierwszej fazie pomocy w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, pomoc ta jest wprowadzana w Hiszpanii bądź wysokość podobnej pomocy istniejącej w Hiszpanii jest wyrównywana w sześciu etapach do wspólnej wysokości pomocy, z zachowaniem postanowień artykułu 79.
Artykuł 152

1. W drugiej fazie wprowadzony zostaje mechanizm wyrównawczy w przywozie do Wspólnoty w jej obecnym składzie tych owoców i warzyw pochodzących z Hiszpanii, na które ustalono cenę odniesienia wobec państw trzecich.

2. Mechanizm ten regulują następujące zasady:
a) Dokonuje się porównania pomiędzy ceną ofertową na produkty hiszpańskie, obliczoną według litery b), a ceną ofertową Wspólnoty. Tę drugą cenę oblicza się corocznie:
-    na podstawie średniej arytmetycznej cen producentów w każdym z Państw Członkowskich Wspólnoty w jej obecnym składzie, powiększonych o koszty opakowania i transportu produktów z regionów produkcyjnych do reprezentatywnych ośrodków konsumpcji Wspólnoty,
-    z uwzględnieniem zmian kosztów produkcji.
Powyższe ceny producentów odpowiadają średniej stawek cen notowanych w okresie trzech lat poprzedzających datę ustalenia powyższej ceny ofertowej we Wspólnocie.
Cena ofertowa Wspólnoty nie może przekraczać poziomu ceny odniesienia stosowanej wobec państw trzecich.
b) Cenę ofertową na produkty hiszpańskie oblicza się każdego dnia zbytu, na podstawie reprezentatywnych stawek cen notowanych lub zmniejszonych do poziomu importowo-hurtowego we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Cena produktów pochodzących z Hiszpanii równa jest najniższej, reprezentatywnej stawce cen lub średniej najniższych stawek cen notowanych dla co najmniej 30% ilości danych produktów sprzedawanych na reprezentatywnych rynkach, z których dostępne są stawki cen. Taką średnią stawkę lub średnie stawki pomniejsza się wcześniej o:
-    cła obliczane zgodnie z postanowieniami litery c),
-    każdą kwotę korekty wprowadzoną zgodnie z postanowieniami litery d).
c) Cło odjęte od stawki ceny produktu hiszpańskiego jest równe stawce celnej Wspólnej Taryfy Celnej stopniowo obniżanej o jedną szóstą jej kwoty, corocznie na początku sezonu rynkowego. Jednakże redukcji stawki na rok 1990 dokonuje się 1 stycznia.
d) Jeżeli cena produktu hiszpańskiego obliczona zgodnie z postanowieniami litery b) jest niższa od ceny ofertowej Wspólnoty, o której mowa w literze a), państwo importujące pobiera kwotę korekty równą różnicy pomiędzy tymi dwiema cenami za przywóz towarów do Wspólnoty w jej obecnym składzie.
e) Kwotę korekty pobiera się do czasu odnotowania w oszacowaniu, iż cena produktu hiszpańskiego jest równa bądź wyższa od ceny Wspólnoty, o której mowa w literze a).

3. W przypadku zakłócenia rynku hiszpańskiego spowodowanego przywozem towarów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, w stosunku do przywozu do Hiszpanii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie owoców i warzyw, na które ustalono cenę odniesienia, mogą zostać podjęte odpowiednie środki zapewniające stosowanie kwoty wyrównawczej zgodnie ze szczegółowymi przepisami, które zostaną ustalone.

Artykuł 153

1. Od 1 stycznia 1990 roku w przywozie towarów, o których mowa w artykule 131 Królestwo Hiszpanii stopniowo zastosuje preferencje dla określonych państw trzecich ustalone przez Wspólnotę jednostronnie bądź w drodze porozumienia.

2. W tym celu Królestwo Hiszpanii zastosuje cła zmniejszające różnicę pomiędzy stawką celną faktycznie stosowaną 31 grudnia 1989 roku oraz preferencyjną stawką celną zgodnie z następującymi zasadami:
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku różnica zmniejszona zostanie do 85,7% różnicy pierwotnej,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zmniejszona zostanie do 71,4% różnicy pierwotnej,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zmniejszona zostanie do 57,1% różnicy pierwotnej,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku różnica zmniejszona zostanie do 42,8% różnicy pierwotnej,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku różnica zmniejszona zostanie do 28,5% różnicy pierwotnej,
– z dniem 1 stycznia 1995 roku różnica zmniejszona zostanie do 14,2% różnicy pierwotnej.
Od 1 stycznia 1996 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje stawki preferencyjne w pełnym wymiarze.

ROZDZIAŁ 4
Rybołówstwo

Sekcja I
Postanowienia ogólne

Artykuł 154

1. O ile żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie stanowi inaczej, przepisy zawarte w niniejszym Akcie mają zastosowanie do sektora rybołówstwa.

2. Ustęp 2 artykułu 89 i artykuł 90 mają zastosowanie do produktów rybołówstwa.

Artykuł 155

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 oraz nie naruszając postanowień Protokołu nr 2, Wspólna Polityka Rybołówstwa nie ma zastosowania do Wysp Kanaryjskich, Ceuty i Mellili.

2. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji:
a) określa środki strukturalne, jakie mogą być podjęte na poziomie Wspólnoty na korzyść obszarów wymienionych w ustępie 1;
b) określa odpowiednie procedury dla całkowitego lub częściowego uwzględnienia interesów terytoriów wymienionych w ustępie 1 w przypadku decyzji, które Rada podejmuje w związku z negocjacjami Wspólnoty na temat odnowienia lub zawarcia umów dotyczących rybołówstwa z państwami trzecimi, jak również dla uwzględnienia szczególnych interesów tych terytoriów w międzynarodowych porozumieniach dotyczących rybołówstwa, których Wspólnota jest stroną.

3. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, ustala możliwości i warunki wzajemnego dostępu do odpowiednich stref połowów i ich zasobów.

Sekcja II
Dostęp do wód i zasobów

Artykuł 156

W celu osiągnięcia ich integracji ze wspólnotowym systemem rybołówstwa i upraw wodnych ustanowionym rozporządzeniem EWG nr 170/83, dostęp statków rybackich pływających pod banderą Hiszpanii i zarejestrowanych i/lub odnotowanych w portach znajdujących się na jej terytorium, odtąd zwanych „statkami hiszpańskimi”, do wód podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji Państw Członkowskich Unii w jej obecnym składzie podlega systemowi określonemu w niniejszej sekcji.

Artykuł 157

Połowów mogą dokonywać tylko statki wymienione w artykułach 158, 159 i 160 w wyznaczonych strefach oraz na warunkach ustalonych w tych artykułach.

Artykuł 158

1.    Trzysta statków podanych wraz z ich parametrami technicznymi w wykazie statków w załączniku IX, zwanym „wykazem podstawowym”, może otrzymać2.     zezwolenie na dokonywanie połowów w następujących strefach ICES: V b, VI, VII, VIII a, b i d; w terminie od dnia przystąpienia do 31 grudnia 1995 roku wyłączona będzie strefa na południe od 56o 30' szerokości geograficznej północnej, na wschód od 12o długości zachodniej i na północ od 50o 30' szerokości geograficznej północnej.

2. Ze statków wymienionych w podstawowym wykazie tylko 150 statków standardowych jest uprawnionych do jednoczesnego przeprowadzania połowów, z których pięć, o ile statki te są podane w okresowym wykazie przyjętym przez Komisję, może być użytych do połowu innych gatunków ryb niż gatunki głębinowe:
a) 23 w sektorach ICES V b i VI,
b) 70 w sektorze ICES VII,
c) 7 w sektorze ICES VIII a, b, d.
Za „statek standardowy” uważa się statek o mocy 700 KM (BHP). Dla statków o innej mocy napędowej stosuje się następujące przeliczniki:
-    mniej niż 300 KM: 0,57,
-    co najmniej 300 KM, ale mniej niż 400 KM: 0,76,
-    co najmniej 400 KM, ale mniej niż 500 KM: 0,85,
-    co najmniej 500 KM, ale mniej niż 600 KM: 0,90,
-    co najmniej 600 KM, ale mniej niż 700 KM: 0,96,

-    co najmniej 700 KM, ale mniej niż 800 KM: 1,00,
-    co najmniej 800 KM, ale mniej niż 1 000 KM: 1,07,
-    co najmniej 1 000 KM, ale mniej niż 1 200 KM: 1,11,
-    więcej niż 1 200 KM: 2,25,
–    dalekomorskie statki połowowe, poza wymienionymi w literze b) artykułu 160: 1,00,
-    dalekomorskie statki połowowe, poza statkami wymienionymi w literze b) artykułu 160, wyposażone w urządzenie do automatycznego zarzucania przynęty lub mechanicznego ściągania lin do połowu: 2,00.
W celu zastosowania tych przeliczników dla statków, które dokonują czynności połowów zwanych „parejas” i „trios”, moc silnika jest obliczana łącznie.

3. Zmiany wykazu podstawowego wynikające z wycofania statku z połowów z powodu działania siły wyższej, przed przystąpieniem do Wspólnoty, uchwalone zostaną nie później niż 1 stycznia 1986 roku zgodnie z procedurą przedstawioną w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83. Zmiany te nie mogą prowadzić do zmiany liczby statków i ich przydziału do poszczególnych kategorii, ani do wzrostu całkowitego tonażu oraz ogólnej mocy napędowej poszczególnych kategorii. Ponadto wycofane statki mogą zastępować tylko statki wyszczególnione w załączniku X.

Artykuł 159

1. Liczba statków standardowych, w myśl ustępu 2 artykułu 158, może być zwiększona zgodnie z procedurą ustaloną w artykule 11 rozporządzenia EWG 170/83, stosownie do rozwoju ogólnych możliwości połowów przydzielonych Hiszpanii w przypadku zasobów podlegających przepisom o łącznej dozwolonej ilości połowów, zwanej w dalszej części „TAC”.

2. W okresie, kiedy wymienione w wykazie podstawowym statki wyłączone są z działalności i skreślone z wykazu podstawowego, mogą być one zastępowane przez statki tej samej kategorii i o mocy równej połowie mocy silnika statków skreślonych z wykazu do czasu, kiedy wykaz podstawowy osiągnie poziom, który odpowiada przydzielonym zasobom rybnym i zapewnia ich normalne wykorzystanie.

Warunki do zastąpienia statku, stosownie do postanowień ustępu 1, stosowane są tylko wtedy, gdy flota Wspólnoty w jej obecnym składzie nie jest powiększana na wodach Atlantyku należących do Wspólnoty.

Artykuł 160

1. Dozwolone są następujące wyspecjalizowane rodzaje połowów:

 
Rodzaj połowu    Strefa    Łączna liczba uprawnionych statków (wykaz podstawowy)    Łączna liczba statków z prawem do jednoczesnych połowów (wykaz okresowy)    Dozwolony okres połowów       
a) Statki do połowu sardynek (statki do połowu z użyciem sieci poniżej 100 grt)     VIII a, b, d     71      40     od 1 stycznia do 28 lutego i od 1 lipca do 31 grudnia       
b) Statki dalekomorskie poniżej 100 grt      VIII a     25      10     cały rok       
c) Połów wyłącznie na wędki ze statków poniżej 50 grt     VIII a, b, d     -      -     cały rok       
d) Statki do połowu sardeli jako główna działalność     VIII a, b, d     -      160     od 1 marca do 30 czerwca       
e) Statki do połowu sardeli z użyciem żywej przynęty     VIII a, b, d     -      120     od 1 lipca do 31 października       
f) Statki do połowu tuńczyka     wszystkie strefy     -     nieograniczona    cały rok       
g) Statki do połowu leszcza promieniowego     VII g, h, j, k      -      25     od 1 października do 31 grudnia    

2. Od 1 stycznia 1986 roku w przypadku połowów, o których mowa w ustępie 1, stosowane są przepisy takie same jak ogół przepisów stosowanych bezpośrednio przed wejściem w życie niniejszego Aktu.

Jednakże, zgodnie z postanowieniami litery c) ustępu 1, można dokonywać połowów w danej strefie ICES także poza strefą dwunastu mil morskich liczoną od linii głównych.

Artykuł 161


1. Przyznany Hiszpanii udział TAC w zasobach, które podlegają przepisom TAC oraz ograniczeniom kontyngentowym, ustalany jest dla danego gatunku i strefy w następujący sposób:

 
Gatunki    Strefa ICES    Udział Hiszpanii (%)       
a) Dorsz     V b, VI, VII, VIII a, b     30        
b) Żabnica     V b, VI     3,846        
     VII      3,672        
     VIII a, b, d     15,233        
     VIII c, IX      99,9 (1)        
c) Płaszczka     V b, VI      11,363        
     VII      30        
     VIII a, b, d     55,334        
d) Homar norweski     V b, VI      0,2        
     VII      6        
     VIII a, b     6        
     VIII c      96        
     VIII d      0        
e) Wątłuszcz rdzawiec     V b, VI      0,2        
     VII      0,2        
     VIII a, b     17        
     VIII c      90        
     VIII d      0        
f) Sardela     VIII      90        
(1) Łącznie z udziałem przyznanym Portugalii.    


2. W okresie trzech lat od 1 stycznia 1986 roku  do udziału TAC w przypadku dorsza, o którym mowa w literze a) ustępu 1, może być corocznie przyznawana dodatkowa ryczałtowa ilość wynosząca 4 500 ton.

Jeżeli łączny poziom TAC przekroczy 45 000 ton, wyżej wymieniona dodatkowa ryczałtowa ilość może ulec zmniejszeniu w celu wyrównania łącznego kontyngentu przyznanego Hiszpanii do poziomu nieprzekraczającego 18 000 ton.

3. Przyznana Hiszpanii ilość gatunków podlegających przepisom TAC, bez przydziału kontyngentu, jest ustalana na podstawie ryczałtowej ilości, podzielonej na strefy i gatunki jak podano poniżej:

 
Gatunki    Strefa ICES    Udział Hiszpanii       
a) Witlinek    V b, VI, VII, VIII a, b, d     30 000 ton       
                
b) Makrela     V b, VI, VII, VIII a, b, d     31 000 ton       
             

4. Możliwości połowu, przyznane Hiszpanii, oraz wynikające z nich kontyngenty, przyznane pozostałym Państwom Członkowskim Wspólnoty, są ustalane corocznie; po raz pierwszy do 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z postanowieniami artykułu 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Artykuł 162

Do 31 grudnia 1992 roku Komisja przedstawi Radzie raport w sprawie połowów we Wspólnocie dokonywanych zgodnie z postanowieniami artykułów 158 oraz 161. Na podstawie wyżej wymienionego raportu, zmiany postanowień artykułu 158, pierwszego akapitu ustępu 2 artykułu 159 oraz ustępów 1, 2 i 3 artykułu 161, które okażą się niezbędne, włączając w to zmiany dotyczące dostępu do stref innych niż strefy wymienione w ustępie 1 artykułu 158, zostaną przyjęte do 31 grudnia 1993 roku, zgodnie z procedurą ustanowioną na mocy artykułu 43 Traktatu EWG i wejdą w życie z dniem 1 stycznia 1996 roku.

Artykuł 163

1. Władze Hiszpanii sporządzą podstawowe wykazy działalności związanej z rybołówstwem, o której mowa w literach a) i b) ustępu 1 artykułu 160 oraz wykaz zawierający parametry techniczne każdego statku przeznaczonego do działalności związanej z rybołówstwem innej niż określona w ustępie 1 artykułu 160.

Władze Hiszpanii przedstawią Komisji projekty wykazów okresowych, o których mowa w ustępie 2 artykułu 158 i ustępie 1 artykułu 160.
2. W przypadku statków, o których mowa w artykule 158 oraz literze g) ustępu 1 artykułu 160 wykazy okresowe obejmują okres co najmniej jednego miesiąca.
Dla innych kategorii statków procedury dotyczące działalności związanej z rybołówstwem są ustalane zgodnie z postanowieniami ustępu 2 artykułu 160 oraz procedurą, o której mowa w drugim akapicie ustępu 3 niniejszego artykułu.
Po ich uprzednim sprawdzeniu wykazy te są przyjmowane przez Komisję, która następnie przekazuje je władzom Hiszpanii oraz władzom nadzorczym pozostałych zainteresowanych Państw Członkowskich.
3. Przepisy mające na celu zapewnienie stosowania przez przedsiębiorców postanowień niniejszego artykułu, włączając w to postanowienia uwzględniające możliwość niedopuszczenia danego statku do połowów na określony termin, zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.
Procedury techniczne, które okażą się przydatne dla zapewnienia stosowania artykułów 156-162 oraz tych zawartych w załączniku XI zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Artykuł 164

1. Liczba statków pływających pod banderą obecnego Państwa Członkowskiego uprawnionego do połowów na wodach Oceanu Atlantyckiego pozostających suwerenną własnością lub podlegających jurysdykcji Królestwa Hiszpanii oraz objętych przepisami ICES jest ustalana corocznie:
a) dla gatunków podlegających przepisom TAC oraz kontyngentom, zgodnie z przyznanymi możliwościami połowu;
b) dla gatunków niepodlegających przepisom TAC oraz kontyngentom, z uwzględnieniem względnej stabilności zasobów morskich oraz konieczności ich ochrony.

2. Wyspecjalizowana działalność związana z rybołówstwem statków pływających pod banderą obecnego Państwa Członkowskiego na wodach, o których mowa w ustępie 1, jest dokonywana w ramach tych samych ograniczeń ilościowych oraz zgodnie z takimi samymi procedurami dotyczącymi dostępu oraz kontroli jakie zostały wyszczególnione dla statków hiszpańskich uprawnionych do prowadzenia działalności związanej z rybołówstwem w strefach połowu obecnych Państw Członkowskich oraz w zgodzie z innymi przepisami dotyczącymi ochrony zasobów morskich.
3. Ogólne przepisy dotyczące wejścia w życie niniejszego artykułu, a w szczególności corocznego ustalania liczby statków, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83, po raz pierwszy w terminie do 1 stycznia 1986 roku.
4. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Artykuł 165

1. W celu integracji statków pływających pod banderą Portugalii z systemem ochrony i zarządzania zasobami łowisk we Wspólnocie, ustanowionym na mocy rozporządzenia EWG nr 170/83, dostęp tych statków do wód będących suwerenną własnością lub podlegających jurysdykcji Królestwa Hiszpanii i przepisom ICES oraz Komitetowi Rybołówstwa na Atlantyku Środkowo-Wschodnim (CECAF), podlega, do 31 grudnia 1995 roku, przepisom ustępów 2-8, z zastrzeżeniem szczegółowych przepisów, o których mowa w artykule 155.

2. Następująca działalność może być główną działalnością prowadzoną przez statki, o których mowa w ustępie 1:

 
Gatunki    Ilość (w tonach)    Strefa    Dozwolone urządzenie do połowu    Okresowe uprawnienie do połowu    Łączna liczba upoważnionych statków (wykaz podstawowy)    Liczba statków upoważnionych do połowu w jednakowym czasie (wykaz okresowy)       
Gatunki głębinowe
Dorsz    
     ICES VIII + IX + CECAF
(wody przybrzeżne)     włók    cały rok    ł
     ł

        
- Inne         ICES VIII + IX + CECAF
(wody przybrzeżne)     włók     cały rok                 
Gatunki powierzchniowe                                     

żęążńłę
ńłł     

     ICES VIII + IX + CECAF (wody przybrzeżne)    włók    cały rok                 
          ICES VIII + IX + CECAF (wody przybrzeżne)    długa linia powierzchniowa    cały rok          20        
          ICES VIII + IX + CECAF (wody przybrzeżne)    błyszczka    maj-lipiec         do ustalenia    

3. Używanie sieci skrzelowych jest zabronione.

4. Statki dalekomorskie nie mogą rzucać więcej niż dwóch długich lin dziennie: maksymalna długość każdej z tych lin wynosi 20 mil morskich; odstęp pomiędzy hakami nie może być krótszy niż 2,70 metra.

5. Połowy skorupiaków nie są dozwolone. Jednakże połów skorupiaków może być dokonany podczas połowu dorsza i innych gatunków głębinowych, o ile nie przekracza on 10% objętości połowu na pokładzie statku.

6. Liczba statków uprawnionych do połowu tuńczyka długopłetwego (albakora) zostanie ustalona do 1 marca 1986 roku, zgodnie z procedurą ustaloną w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.

7. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte odpowiednio do postanowień zawartych w załączniku XI, przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.

8. Przepisy mające na celu zapewnienie stosowania przez przedsiębiorców postanowień niniejszego artykułu, włączając w to postanowienia uwzględniające możliwość niedopuszczenia danego statku do połowu na określony termin, zostaną przyjęte do 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą ustaloną na mocy artykułu 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Artykuł 166

Postanowienia artykułów 156-164, włączając w to zmiany, które Rada przyjmie stosownie do postanowień artykułu 162, obowiązują do dnia wygaśnięcia okresu wyznaczonego w ustępie 3 artykułu 8 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Sekcja III
Zasoby zewnętrzne
Artykuł 167

1. Od daty przystąpienia zarządzanie umowami dotyczącymi rybołówstwa zawartymi przez Królestwo Hiszpanii z państwami trzecimi  należy do Wspólnoty.
2. Prawa i obowiązki wynikające dla Królestwa Hiszpanii z umów, o których mowa w ustępie 1 pozostają nienaruszone w okresie, w którym postanowienia tych umów pozostają tymczasowo w mocy.
3. Jak najszybciej, a w każdym razie przed wygaśnięciem umów, o których mowa w ustępie 1 Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie właściwe decyzje zmierzające do zapewnienia kontynuacji działań w zakresie rybołówstwa wynikających z tych umów, przy czym możliwe jest przedłużenie pewnych spośród tych umów na okres nieprzekraczający roku.

Artykuł 168

1. Zwolnienia i zawieszenia ceł lub kontyngenty przyznane przez Królestwo Hiszpanii na produkty rybołówstwa spółkom joint venture pomiędzy osobami fizycznymi lub prawnymi z Hiszpanii i innych państw zostaną zniesione, w terminie siedmiu lat, zgodnie z następującym harmonogramem:


 
Okres obowiązywania kontyngentu    Kwoty bezcłowe (w tonach)    Obniżka (%)       
od 1 marca do 31 grudnia 1986     66 300             
od 1 stycznia do 31 grudnia 1987     62 985      5        
od 1 stycznia do 31 grudnia 1988     56 355      10,5        
od 1 stycznia do 31 grudnia 1989     46 410      17,6        
od 1 stycznia do 31 grudnia 1990     34 808      24,9        
od 1 stycznia do 31 grudnia 1991     23 206      33,3        
od 1 stycznia do 31 grudnia 1992     11 603      50        
od 1 stycznia 1993     0      100     

2. W ramach łącznych kwot dozwolonych corocznie, przydział kontyngentu dla pozycji bądź podpozycji Wspólnej Taryfy Celnej jest dokonywany proporcjonalnie do przydziału istniejącego w roku 1983.

3. Produkty przywożone w ramach tej umowy nie są uważane za produkty będące w swobodnym obrocie w rozumieniu artykułu 10 Traktatu EWG, jeżeli są one wywożone powrotnie do innego państwa.

4. Jedynie produkty produkowane przez spółki joint venture oraz statki obsługiwane przez te spółki, których wykaz został podany w załączniku XII, mogą korzystać ze środków ustanowionych na mocy niniejszego artykułu.

5. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu, a zwłaszcza roczne kontyngenty według pozycji bądź podpozycji Wspólnej Taryfy Celnej, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.
Sekcja IV
Wspólna organizacja rynków

Artykuł 169
1. Ceny orientacyjne atlantyckich sardynek i sardeli w Hiszpanii oraz ceny orientacyjne stosowane we Wspólnocie w jej obecnym składzie są wyrównywane zgodnie z postanowieniami ustępów 2 i 3; pierwszy etap zbliżania rozpocznie się 1 marca 1986 roku.

2. W przypadku sardynek atlantyckich ceny orientacyjne stosowane w Hiszpanii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie są wyrównywane w dziesięciu rocznych etapach, do poziomu ceny orientacyjnej sardynki śródziemnomorskiej, na podstawie cen z roku 1984, kolejno o jedną dziesiątą, jedną dziewiątą, jedną ósmą, jedną siódmą, jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią oraz jedną drugą różnicy pomiędzy tymi cenami stosowanymi przed każdym etapem zbliżania; cena wynikająca z tego wyliczenia jest zmieniana proporcjonalnie do jakichkolwiek zmian ceny orientacyjnej na kolejny rok połowów; wspólna cena jest stosowana od daty dziesiątego etapu zbliżania cen.

3. W przypadku sardeli ceny orientacyjne stosowane w Hiszpanii oraz innych Państwach Członkowskich są wyrównywane w pięciu rocznych etapach, kolejno o jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią oraz jedną drugą różnicy pomiędzy cenami orientacyjnymi; zbliżenie to odnosi się połowicznie do każdej z cen poprzez zwiększanie ceny niższej oraz zmniejszanie ceny wyższej; cena wynikająca z tego wyliczenia jest zmieniana proporcjonalnie do jakichkolwiek zmian ceny orientacyjnej na kolejny rok połowów; wspólna cena jest stosowana od daty piątego etapu zbliżania cen.
Artykuł 170
1. W czasie trwania etapów zbliżania cen, o których mowa w artykule 169 zostanie wprowadzony system monitorowania opierający się na cenach odniesienia:
–    przywozu atlantyckich sardynek z Hiszpanii do Wspólnoty w jej obecnym składzie,
-    przywozu sardeli do Hiszpanii z innych Państw Członkowskich Wspólnoty.

2. Na każdym etapie zbliżania cen ceny odniesienia, o których mowa w ustępie 1 są ustalane na poziomie cen minimalnych organizacji producentów, stosowanych w Hiszpanii na sardele oraz w innych Państwach Członkowskich na sardynki śródziemnomorskie.

3. Jeżeli rynek zostaje zakłócony w wyniku przywozu, o którym mowa w ustępie 1, dokonywanym po cenach niższych niż ceny odniesienia, zgodnie z procedurą określoną w postanowieniach artykułu 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81, mogą zostać podjęte środki odpowiednie do środków przedstawionych w artykule 21 tego rozporządzenia.

4. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.
Artykuł 171

1. Z dniem przystąpienia do Wspólnoty utworzony zostanie specjalny system odszkodowań wyrównawczych dla producentów sardynek we Wspólnocie w jej obecnym składzie, w powiązaniu z systemem zbliżania cen, stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 169.

2. Przed zakończeniem etapów zbliżania cen Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmie decyzję o ewentualnym rozszerzeniu systemu, o którym mowa w niniejszym artykule.

3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie do 31 grudnia 1985 roku procedurę potrzebną do realizacji postanowień niniejszego tytułu.

Artykuł 172

Podczas etapu zbliżania cen przelicznik stosowany do sardynek w 1984 roku, o którym mowa w ustępie 1 artykułu 12 rozporządzenia EWG nr 3796/81, nie ulega zmianie.

Sekcja V
Przepisy stosowane w handlu

Artykuł 173

1. Pomimo postanowień artykułu 31, cła w przywozie produktów rybołówstwa objętych pozycjami nr 03.01, 03.02, 03.03, 16.04 i 16.05 oraz podpozycjami 05.15 A i 23.01 B Wspólnej Taryfy Celnej pomiędzy Hiszpanią i Wspólnotą w jej obecnym składzie są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 87,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 75,0% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 62,5 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 50,0% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 37,5% cła wyjściowego;
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie cła zmniejsza się do 25,0% stawki podstawowej,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie cła zmniejsza się do 12,5% stawki podstawowej,
-    ostatnia obniżka, o 12,5%, zostanie przeprowadzona 1 stycznia 1993 roku.

2. Pomimo postanowień ustępu 1, cła na przywóz przetworzonych i konserwowanych sardynek objętych podpozycją 16.04 D Wspólnej Taryfy Celnej pomiędzy Hiszpanią i innymi Państwami Członkowskimi Wspólnoty są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 81,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 72,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 63,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 54,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 45,4% cła wyjściowego;

-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 36,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 27,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 18,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 9% cła wyjściowego;
-    ostatnie zmniejszenie cła o 9% dokonuje się 1 stycznia 1996 roku.

3. Z dniem przystąpienia Królestwo Hiszpanii znosi wszelkie opłaty wyrównawcze na przywóz produktów, o których mowa w ustępie 1 przywożonych do Hiszpanii z pozostałych Państw Członkowskich.

4. Pomimo postanowień artykułu 37, w przypadku produktów rybołówstwa, o których mowa w ustępie 1 Królestwo Hiszpanii zmieni taryfy stosowane do państw trzecich przez zmniejszenie różnicy pomiędzy podstawowym cłem oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej zgodnie z następującym harmonogramem:
-    z dniem 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii przyjmie stawkę celną zmniejszającą o 12,5% różnicę pomiędzy podstawowym cłem oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej;
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku:
a) w przypadku pozycji taryfy, dla których podstawowa stawka celna nie jest mniejsza ani większa o 15% od ceł Wspólnej Taryfy Celnej, stosowane są stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej;
b) w pozostałych przypadkach Królestwo Hiszpanii stosuje stawkę celną zmniejszając o 12,5% różnicę pomiędzy podstawowym cłem oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej, w siedmiu równych ratach w następujących terminach:
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku.
Od 1 stycznia 1993 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

Artykuł 174

1. Do 31 grudnia 1992 roku przywóz produktów wymienionych w załączniku XIII z Państw Członkowskich do Hiszpanii podlega uzupełniającemu mechanizmowi handlowemu, zdefiniowanemu w niniejszym artykule.

2. Do 31 grudnia 1990 roku przywóz konserwowanych sardynek, wymienionych w podpozycji 16.04 D Wspólnej Taryfy Celnej, z Portugalii do Hiszpanii podlega mechanizmowi, o którym mowa w ustępie 1
3. Oszacowanie przyszłych dostaw do Hiszpanii jest sporządzane dla danego produktu, przed rozpoczęciem roku, na podstawie danych dotyczących przywozu z trzech ostatnich lat. Oszacowanie takie obejmuje nie tylko przywóz z innych Państw Członkowskich, lecz także z państw trzecich. Udział krajów Wspólnoty w tym oszacowaniu jest zwiększany corocznie o progresywny czynnik wynoszący 15%.

4. Oprócz wprowadzenia progu na udział krajów Wspólnoty, dopuszczalne są środki ograniczające lub zawieszające przywóz.

5. Oprócz progu ustalonego dla szacowanych ogólnych dostaw, Królestwo Hiszpanii może podjąć tymczasowe środki ochronne, które mogą być bezzwłocznie zastosowane. Środki te są natychmiast zgłaszane Komisji, która może zawiesić ich stosowanie w terminie miesiąca po otrzymaniu zawiadomienia.

6. Szczegółowe zasady stosowania zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.
Artykuł 175

1. Ograniczenia ilościowe stosowane we Wspólnocie w jej obecnym składzie do produktów z Hiszpanii, zgodnie z warunkami wymienionymi w ustępie 4 artykułu 19 rozporządzenia EWG nr 3796/81, są stopniowo zmniejszane oraz zniesione z dniem 1 stycznia 1993 roku w przypadku konserwowanego tuńczyka oraz z dniem 1 stycznia 1996 roku w przypadku konserwowanych sardynek.

2. Szczegółowe zasady zastosowania ustępu 1 zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.
Artykuł 176

1. Do 31 grudnia 1992 roku Królestwo Hiszpanii może utrzymywać ograniczenia ilościowe w odniesieniu do państw trzecich na produkty wymienione w załączniku XIV w ramach ograniczeń oraz stosownie do procedur określonych przez Radę, stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji.
2. Po zniesieniu ograniczeń ilościowych na dany produkt, wobec cen odniesienia tego produktu stosowany jest mechanizm Wspólnoty.

ROZDZIAŁ 5
Stosunki zewnętrzne

Sekcja I
Wspólna polityka handlowa

Artykuł 177

1. Królestwo Hiszpanii może utrzymywać ograniczenia ilościowe na przywóz z państw trzecich produktów objętych liberalizacją we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Królestwo Hiszpanii nie ustanawia dla państw trzecich warunków bardziej korzystnych niż dla krajów Wspólnoty w jej obecnym składzie w przypadku kontyngentów ustalonych dla tych produktów.
Takie ograniczenia ilościowe mogą pozostawać w mocy przez okres równy co najmniej okresowi obowiązywania ograniczeń ilościowych na jednakowe produkty we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

2. W stosunku do krajów, w których handel jest upaństwowiony, wymienionych w rozporządzeniu EWG nr 1765/82, rozporządzeniu EWG nr 1766/82 oraz rozporządzeniu EWG nr 3420/83, Królestwo Hiszpanii pozostawi w mocy ograniczenia ilościowe w przywozie produktów jeszcze niezliberalizowanych w stosunku do krajów, do których stosuje się rozporządzenie EWG nr 288/82.  Królestwo Hiszpanii nie będzie traktować krajów, w których handel jest upaństwowiony, na warunkach bardziej korzystnych, wobec kontyngentów ustalonych dla tych produktów, niż krajów, w stosunku do których stosuje się postanowienia rozporządzenia EWG 288/82.
Takie ograniczenia ilościowe mogą pozostawać w mocy przez okres równy co najmniej okresowi obowiązywania ograniczeń ilościowych na jednakowe produkty w przypadku krajów, o których mowa w rozporządzeniu EWG nr 288/82.

Jakiekolwiek zmiany przepisów hiszpańskich dotyczących przywozu produktów jeszcze niezliberalizowanych przez Wspólnotę w przypadku krajów, w których handel jest upaństwowiony, są dokonywane na mocy postanowień rozporządzenia EWG nr 3420/83 z zastrzeżeniem, iż nie narusza to postanowień akapitu pierwszego.

Królestwo Hiszpanii nie jest zobowiązane do ponownego wprowadzenia, w stosunku do krajów, w których handel jest upaństwowiony, ograniczeń ilościowych na przywóz produktów zliberalizowanych w stosunku do tych krajów i produktów, które nadal podlegają ograniczeniom ilościowym w odniesieniu do Państw Członkowskich Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu GATT.

3. Do 31 grudnia 1991 roku Królestwo Hiszpanii może utrzymywać, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 1 i 2, ograniczenia ilościowe w formie kontyngentów, na przywóz produktów w ilościach wymienionych w załączniku XV, tytułem tymczasowych odstępstw od wykazów wspólnej liberalizacji przywozu, wyszczególnionych w rozporządzeniach EWG nr 288/82, 1765/82, 1766/82 i 3419/83 wraz ze zmianami zawartymi w rozporządzeniu EWG nr 453/84, z zastrzeżeniem, iż jeżeli postanowienia powyższe dotyczą Państw Członkowskich Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu GATT, to ograniczenia takie zostaną zamieszczone w tekście Układu przed przystąpieniem.
Przywóz tych produktów podlega wykazom całkowitej liberalizacji obowiązującym 1 stycznia 1992 roku. Do tego czasu kontyngenty są stopniowo zwiększane, stosownie do postanowień ustępu 4.
4. Minimalna stopa wzrostu kontyngentów, o której mowa w ustępie 3 wynosi 17% z początkiem każdego roku dla kontyngentów określonych w ECU, oraz 12% z początkiem każdego roku dla kontyngentów wyrażonych w kategoriach wielkości. Wielkość wzrostu dolicza się do każdego kontyngentu, a kolejny wzrost liczony jest na podstawie kwoty w ten sposób otrzymanej.
Z zastrzeżeniem postanowień ustępów 1 oraz 2, jeżeli przywóz za okres dwóch kolejnych lat jest niższy niż 90% rocznego kontyngentu otwartego zgodnie z postanowieniami ustępu 3, Królestwo Hiszpanii znosi obowiązujące ograniczenia ilościowe.
5. Królestwo Hiszpanii utrzyma ograniczenia ilościowe w formie kontyngentów na przywóz z wszelkich państw trzecich produktów wymienionych w załączniku XVI, które nie zostały zliberalizowane przez Wspólnotę w odniesieniu do państw trzecich i w stosunku do których utrzymywane są ograniczenia ilościowe na przywóz do Wspólnoty w jej obecnym składzie, w odniesieniu do kwot i najpóźniej w terminach określonych w wymienionym załączniku.

Jakiekolwiek zmiany w Hiszpanii przepisów dotyczących przywozu produktów, o których mowa w pierwszym akapicie, są dokonywane zgodnie z zasadami i procedurami określonymi na mocy postanowień rozporządzeń EWG nr 288/82 i 3420/83 z zastrzeżeniem, iż nie narusza to postanowień ustępów 1 i 2.

6. W celu wypełnienia obowiązków nałożonych na Wspólnotę na mocy Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu GATT w przypadku krajów, w których handel jest upaństwowiony i które są członkami wspomnianego Układu, Królestwo Hiszpanii, o ile to konieczne, w niezbędnym zakresie poszerzy środki liberalizujące stosowane do państw trzecich będących członkami Układu, uwzględniając uzgodnione środki przejściowe.
Artykuł 178

1. Od 1 marca 1986 roku Królestwo Hiszpanii zacznie stopniowo stosować ogólny system preferencji Wspólnoty dla produktów innych niż wyszczególnione w załączniku II do Traktatu EWG, rozpoczynając od podstawowych stawek celnych, o których mowa w ustępie 1 artykułu 30. Jednakże w przypadku produktów wyszczególnionych w załączniku XVII, Królestwo Hiszpanii stopniowo wyrówna swoje stawki do stawek ogólnego systemu preferencji, rozpoczynając od podstawowych stawek celnych, o których mowa w ustępie 2 artykułu 30, w terminie do 31 grudnia 1992 roku. Harmonogram tego zbliżania jest taki sam, jak harmonogram ustalony w artykule 37.

2. a) W przypadku produktów wyszczególnionych w załączniku II do Traktatu EWG przewidziane lub obliczone stawki preferencyjne stosuje się stopniowo do ceł faktycznie pobieranych przez Królestwo Hiszpanii od państw trzecich, zgodnie z ogólnymi procedurami, o których mowa w literze b) lub z wyjątkowymi procedurami, o których mowa w artykułach 97 i 153.
b) Królestwo Hiszpanii zastosuje od 1 marca 1986 roku cło zmniejszające różnicę pomiędzy podstawową stawką celną oraz preferencyjną stawką celną zgodnie z następującym harmonogramem:
–    z dniem 1 marca 1986 roku różnica zostanie zmniejszona do 90,9% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku różnica zostanie zmniejszona do 81,8% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku różnica zostanie zmniejszona do 72,7% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku różnica zostanie zmniejszona do 63,6% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku różnica zostanie zmniejszona do 54,5% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 45,4% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 36,3% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 27,2% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 18,1% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 9,0% pierwotnej różnicy.

Od 1 stycznia 1996 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje preferencyjne stawki w całości.
c) W drodze odstępstwa od postanowień litery b), w odniesieniu do przywozu produktów rybołówstwa objętych pozycjami nr 03.01, 03.02, 03.03, 16.04 i 16.05 oraz podpozycjami 05.15 A i 23.01 B Wspólnej Taryfy Celnej, Królestwo Hiszpanii zastosuje z dniem 1 marca 1986 roku cło zmniejszające różnicę pomiędzy podstawową stawką celną oraz preferencyjną stawką celną zgodnie z następującym harmonogramem:
–    z dniem 1 marca 1986 roku różnica zostanie zmniejszona do 87,5% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku różnica zostanie zmniejszona do 75,0% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku różnica zostanie zmniejszona do 62,5% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku różnica zostanie zmniejszona do 50,0% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku różnica zostanie zmniejszona do 37,5% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 25,0% pierwotnej różnicy,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 12,5% pierwotnej różnicy.
Od 1 stycznia 1993 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje preferencyjne stawki w całości.

Sekcja II
Umowy zawarte przez Wspólnoty z niektórymi państwami trzecimi

Artykuł 179

1. Od 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje postanowienia umów, o których mowa w artykule 181.

Wszelkie środki przejściowe i dostosowania są przedmiotem protokołów zawieranych z pozostałymi stronami umów i dołączanych do tych umów.

2. Środki przejściowe mają na celu zapewnienie, iż po ich wygaśnięciu Wspólnota będzie utrzymywać wzajemne stosunki z państwami trzecimi – stronami umów, jak też zapewnienie tożsamości praw i obowiązków Państw Członkowskich.

3. Środki przejściowe stosowane do krajów wyszczególnionych w artykule 181 nie przewidują, w żadnym sektorze, traktowania ich przez Królestwo Hiszpanii w sposób korzystniejszy, niż Wspólnoty w jej obecnym składzie.
W szczególności wszelkie produkty podlegające środkom przejściowym w zakresie ograniczeń ilościowych, stosowanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie, podlegają takim środkom w stosunku do państw trzecich wyszczególnionych w artykule 181, w jednakowym czasie.

4. Środki przejściowe stosowane do krajów wyszczególnionych w artykule 181 nie prowadzą do traktowania tych krajów przez Królestwo Hiszpanii w sposób mniej korzystny, niż innych państw trzecich. W szczególności środki przejściowe w zakresie ograniczeń ilościowych nie mogą zostać przewidziane dla krajów wyszczególnionych w artykule 181 w przypadku produktów, które nie podlegają ograniczeniom przy ich imporcie przez Hiszpanię z państw trzecich.

Artykuł 180

1. Jeśli protokoły wspomniane w ustępie 1 artykułu 179 nie zostaną zawarte do 1 stycznia 1986 roku, Wspólnota podejmie w momencie przystąpienia kroki niezbędne do zaradzenia powstałej sytuacji.

W każdym przypadku Królestwo Hiszpanii rozpocznie 1 stycznia 1986 roku stosowanie klauzuli najwyższego uprzywilejowania w stosunku do krajów wyszczególnionych w artykule 181.

2. W odniesieniu do środków wymienionych w ustępie 1 stosuje się następujące postanowienia:
(i) O ile wspomniane powyżej Protokoły nie zostaną zawarte do dnia przystąpienia z powodów pozostających poza kontrolą Wspólnoty lub Królestwa Hiszpanii, podjęte przez Wspólnotę środki w każdym przypadku zapewnią stosowanie przez Królestwo Hiszpanii, od dnia przystąpienia, klauzuli najwyższego uprzywilejowania dla preferowanych krajów – stron umów lub krajów stowarzyszonych ze Wspólnotą oraz uwzględnią przepisy stosowane w tym dniu przez odnośne państwa trzecie w stosunku do Królestwa Hiszpanii.

(ii) O ile wspomniane powyżej Protokoły nie zostaną zawarte do dnia przystąpienia z powodów innych niż przedstawione w punkcie i), Wspólnota, w celu przyjęcia środków, o których mowa w ustępie 1, przyjmie jako zasadę środki przejściowe i zmiany uzgodnione na Konferencji oraz uwzględni, o ile to konieczne, wyniki negocjacji z zainteresowanymi państwami trzecimi.

Artykuł 181

1. Artykuły 179 i 180 mają zastosowanie do:
-    umów zawartych z Algierią, Austrią, Cyprem, Egiptem, Finlandią, Islandią, Izraelem, Jordanią, Libanem, Maltą, Marokiem, Norwegią, Szwecją, Szwajcarią, Syrią, Tunezją, Turcją i Jugosławią oraz innych umów zawartych z państwami trzecimi i dotyczących wyłącznie handlu towarami wymienionymi w załączniku II do Traktatu EWG;
–    nowych umów zawartych 8 grudnia 1984 roku pomiędzy Wspólnotą oraz krajami Afryki, Karaibów oraz Pacyfiku.
2. Przepisy oparte na postanowieniach Drugiej Konwencji AKP – EWG i Umowy w sprawie produktów objętych Europejską Wspólnotą Węgla i Stali, podpisane 31 października 1979 roku nie mają zastosowania do stosunków pomiędzy Królestwem Hiszpanii i Państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku.

Artykuł 182

Z dniem 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii odstąpi od umowy podpisanej 26 lipca 1979 roku z państwami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).


Sekcja III
Tekstylia

Artykuł 183

1. Od 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii zastosuje Porozumienie z dnia 20 grudnia 1973 roku dotyczące międzynarodowego handlu tekstyliami jak również dwustronne umowy zawarte przez Wspólnotę w ramach tego porozumienia lub umowy z państwami trzecimi. Protokoły do bilateralnych umów i porozumień są przedmiotem negocjacji Wspólnoty z zainteresowanymi państwami trzecimi – stronami umów, w celu zapewnienia dobrowolnego ograniczenia wywozu do Hiszpanii w przypadku produktów i źródeł pochodzenia towarów, na które istnieją ograniczenia przy wywozie do Wspólnoty.

2. O ile protokoły nie zostaną zawarte do 1 stycznia 1986 roku, Wspólnota podejmie środki zmierzające do zaradzenia powstałej sytuacji i dotyczące niezbędnych przejściowych dostosowań zapewniających realizację przez Wspólnotę zawartych umów.

ROZDZIAŁ 6
Postanowienia finansowe

Artykuł 184

1. Decyzja z dnia 21 kwietnia 1970 roku o zastąpieniu wkładu finansowego Państw Członkowskich środkami własnymi Wspólnoty, dalej zwana „decyzją z dnia 21 kwietnia 1970 roku”, jest stosowana zgodnie z postanowieniami artykułów 185-188.

2. Wszelkie znajdujące się w artykułach niniejszego rozdziału odniesienia do decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku są rozumiane jako odnoszące się do decyzji Rady z dnia 7 maja 1985 roku w sprawie wspólnotowego systemu środków własnych, od dnia wejścia tej decyzji w życie.

Artykuł 185

Przychód określony jako „opłaty rolne”, wymieniony w literze a) ustępu 1 artykułu 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku obejmuje także przychód z każdej kwoty pobranej od przywozu towarów w handlu pomiędzy Hiszpanią i innymi Państwami Członkowskimi zgodnie z postanowieniami artykułów 67-153, ustępu 3 artykułu 50 oraz artykułu 53.

Jednakże przychody te obejmują od 1 stycznia 1990 roku opłaty wyrównawcze na owoce i warzywa objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72, przywożone do Hiszpanii.

Przychód ten nie obejmuje jakichkolwiek kwot nałożonych na przywóz towarów na Wyspy Kanaryjskie oraz do Ceuty lub Melilli.

Artykuł 186

Przychód określony jako „cła”, wymieniony w literze b) ustępu 1 artykułu 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku, do 31 grudnia 1992 roku obejmuje cła obliczone w taki sposób, jakby z dniem przystąpienia Królestwo Hiszpanii stosowało w handlu z państwami trzecimi stawki Wspólnej Taryfy Celnej oraz obniżone stawki wynikające z wszelkich preferencji taryfowych stosowanych przez Wspólnotę. Do 31 grudnia 1995 roku te same postanowienia stosuje się do stawek celnych na nasiona i owoce oleiste oraz produkty z nich otrzymane objęte rozporządzeniem nr 136/66/EWG oraz na owoce i warzywa objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72.

Jednakże począwszy od 1 stycznia 1990 roku przychód ten obejmuje cła obliczone w podany sposób na owoce i warzywa objęte rozporządzeniem EWG nr 1035/72, przywożone do Hiszpanii.

Jeżeli stosowane są postanowienia przyjęte przez Komisję na mocy postanowień ustępu 3 artykułu 50 niniejszego Aktu, w drodze odstępstwa od pierwszego akapitu, cła odpowiadają kwocie obliczonej na podstawie stawki opłat wyrównawczych ustalonych na mocy tych postanowień na produkty państw trzecich używane w procesie produkcji.

Przychód ten nie obejmuje jakichkolwiek kwot nałożonych na towary przywożone na Wyspy Kanaryjskie oraz do Ceuty lub Melilli.

Królestwo Hiszpanii dokonuje miesięcznych obliczeń tych ceł na podstawie deklaracji celnych z jednego miesiąca. Obliczenia cła dokonane w podany sposób na podstawie notowań z danego miesiąca zostają udostępnione Komisji na warunkach podanych w rozporządzeniu EWG, Euratom, EWWiS nr 2891/77.

Z dniem 1 stycznia 1993 roku łączna zanotowana kwota ceł staje się należna w pełnym wymiarze. Z dniem 1 stycznia 1996 roku łączna kwota ceł od owoców i warzyw objętych rozporządzeniem EWG nr 1035/72 oraz od nasion i owoców oleistych jak też produktów z nich uzyskanych, objętych rozporządzeniem nr 136/66/EWG, staje się należna w pełnym wymiarze.

Artykuł 187

Kwota ceł z tytułu środków własnych, naliczana od podatku od wartości dodanej, jest należna w pełnym wymiarze z dniem 1 stycznia 1986 roku.
Kwota ta jest obliczana i kontrolowana w taki sposób, jakby Wyspy Kanaryjskie oraz Ceuta i Melilla były objęte terytorialnym zakresem szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatku obrotowego – wspólny system podatku od wartości dodanej: jednolita podstawa opodatkowania.

Wspólnota zwróci Królestwu Hiszpanii, w ramach pozycji w budżecie ogólnym Wspólnot Europejskich, proporcjonalną kwotę płatności z własnych środków naliczoną od podatku od wartości dodanej, w terminie miesiąca następującego po przyznaniu budżetu Komisji, zgodnie z następującą procedurą:
-    87% w 1986 roku,
-    70% w 1987 roku,
-    55% w 1988 roku,
-    40% w 1989 roku,
-    25% w 1990 roku,
-    5% w 1991 roku,

Stopa procentowa tego stopniowego zwrotu nie ma zastosowania do kwoty odpowiadającej kwocie udziału poniesionego przez Hiszpanię w finansowaniu obniżki przewidzianej na mocy postanowień liter b) i c) ustępu 3 artykułu 3 decyzji Rady z dnia 7 maja 1985 roku w sprawie środków własnych Wspólnoty, na korzyść Wielkiej Brytanii.

Artykuł 188

Do 1 stycznia 1986 roku Królestwo Hiszpanii, w celu uniknięcia ponoszenia kosztów zwrotu sum wpłacanych na rzecz Wspólnoty przez Państwa Członkowskie, korzysta z kompensacji finansowej odnośnie tych zwrotów.


TYTUŁ III
ŚRODKI PRZEJŚCIOWE DOTYCZĄCE PORTUGALII

Swobodny przepływ towarów

Sekcja I
Postanowienia dotyczące taryfy celnej

Artykuł 189

1. Podstawową stawką celną podlegającą stopniowym obniżkom przewidzianym w artykule 190, ustępie 1 artykułu 243 oraz ustępach 1-3 artykułu 360 jest, dla wszystkich towarów, opłata faktycznie pobierana w dniu 1 stycznia 1985 roku za produkty pochodzące ze Wspólnoty w jej obecnym składzie i z Portugalii w ramach wymiany handlowej pomiędzy nimi.

2.  Podstawową stawką celną stosowaną w etapach zbliżania Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, przewidzianą w artykule 197, ustępie 2 artykułu 243 oraz ustępie 4 artykułu 360 jest, dla wszystkich towarów, opłata faktycznie stosowana przez Republikę Portugalską 1 stycznia 1985 roku.

3. Jeżeli jednak po tym terminie, ale przed przystąpieniem, stosuje się obniżkę taryfy celnej, taka obniżona opłata uważana jest za podstawową stawkę celną.

4. Republika Portugalska przyjmie niezbędne środki w celu zapewnienia, aby z chwilą przystąpienia zostały zniesione jej maksymalne cła oraz przejściowe zawieszenia ceł.

Cła według najwyższej taryfy oraz cła wynikające z przejściowego zawieszenia nie są stawkami podstawowymi, o których mowa w ustępach 1 i 2. Jeżeli takie stawki są rzeczywiście stosowane, to stawki podstawowe stanowią stawki wynikające z minimalnej taryfy lub, w miarę potrzeby, cła umowne.

5. Wspólnota w jej obecnym składzie oraz Republika Portugalska informują się wzajemnie o swoich cłach.

6. Niezależnie od przepisów ustępu 4, w przypadku produktów wymienionych w Protokole, stawki podstawowe stanowią stawki przewidziane w Protokole dla każdego produktu.

Artykuł 190

1. Cła przywozowe pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie, a Republiką Portugalską zostaną stopniowo zniesione zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 80% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 65% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 50% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 40% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 30% cła wyjściowego;
-    ostatnie dwie obniżki, o 15% każda, zostaną przeprowadzone 1 stycznia 1992 oraz 1 stycznia 1993 roku.

2. Jednakże niezależnie od postanowień ustępu 1, z dniem 1 marca 1986 roku z cła zwolnione są:
a) przywóz  podlegający postanowieniom o zwolnieniach podatkowych w ruchu osobowym pomiędzy Państwami Członkowskimi;
b) przywóz w niewielkich ilościach, o charakterze niehandlowym, podlegający postanowieniom o zwolnieniach podatkowych pomiędzy Państwami Członkowskimi.

3. Stawka celna obliczona zgodnie z postanowieniami ustępu 1 jest zaokrąglana w dół, do pierwszego miejsca po przecinku.

Artykuł 191

We Wspólnocie w żadnym przypadku nie są stosowane cła wyższe od opłat stosowanych w odniesieniu do państw trzecich, które korzystają z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.

W przypadku zmiany lub zawieszenia ceł Wspólnej Taryfy Celnej, lub stosowania przez Republikę Portugalską postanowień artykułu 201, lub współistnienia w Portugalii w stosunku do Wspólnoty w jej obecnym składzie, ściśle określonych stawek celnych i ad valorem stawek celnych w odniesieniu do państw trzecich, dla tych samych pozycji i podpozycji celnych, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć niezbędne środki celem zachowania dla Wspólnoty systemu preferencji.

W przypadku zmiany lub zawieszenia ceł ujednoliconej taryfy celnej EWWiS lub stosowania przez Republikę Portugalską postanowień artykułu 201, lub współistnienia w Portugalii w stosunku do Wspólnoty w jej obecnym składzie ściśle określonych stawek celnych i ad valorem stawek celnych w odniesieniu do państw trzecich, dla tych samych pozycji i podpozycji celnych, Komisja może podjąć niezbędne działania celem zachowania systemu preferencji dla Wspólnoty.
Artykuł 192

Republika Portugalska może w całości lub częściowo zawiesić pobieranie ceł nakładanych na przywóz towarów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie. O fakcie tym powiadamia ono inne Państwa Członkowskie oraz Komisję.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może w całości lub częściowo zawiesić pobieranie ceł nakładanych na przywóz towarów z Portugalii.

Artykuł 193


Wszelkie opłaty mające  skutek równoważny do  cła przywozowego w handlu  pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią, zostają zniesione z dniem 1 marca 1986 roku.

Artykuł 194

Następujące opłaty nakładane przez Portugalię w stosunkach handlowych ze Wspólnotą w jej obecnym składzie są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:

a) opłaty ad valorem w wysokości 0,4% stosowane do:
–    towarów przywożonych tymczasowo,
–    towarów powrotnie przywożonych (z wyłączeniem kontenerów),
–    towarów przywożonych zgodnie z zasadami wewnętrznymi charakteryzującymi się zniżką opłat nakładanych na towary przywożone, używane po wywiezieniu otrzymanego produktu (premia wywozowa),
zostaną:
–    obniżone do 0,2% 1 stycznia 1987 roku, oraz
–    zniesione 1 stycznia 1988 roku.

b) Opłaty ad valorem w wysokości 0,9% nakładane na towary przywożone na użytek domowy zostaną:
–    obniżone do 0,6% 1 stycznia 1989 roku,
–    obniżone do 0,3% 1 stycznia 1990 roku, oraz
–    zniesione 1 stycznia 1991 roku.

Artykuł 195

Cła wywozowe oraz opłaty o skutku równoważnym w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią zostają zniesione z dniem 1 marca 1986 roku.

Artykuł 196

1. Republika Portugalska zniesie, począwszy od 1 marca 1986 roku, cła o charakterze fiskalnym lub składniki fiskalne ceł obowiązujące w tym dniu wobec towarów przywożonych ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.

2. Cła o charakterze fiskalnym lub składniki fiskalne ceł na poniższe towary, nakładane przez Republikę Portugalską będą zniesione zgodnie z harmonogramem określonym w artykule 190.

 
          Cła       
          Składniki fiskalne    Składniki ochronne       
17.04     Wyroby cukiernicze, bez kakao:                  
    A. Ekstrakt lukrecji zawierający wagowo więcej niż 10% sacharozy, lecz niezawierający innych dodatków     5 escudo/kg      12 escudo/kg        
21.03     Musztarda surowa i przygotowana:                  
    A. Musztarda w gotowych opakowaniach      13%      22%        
    B. Musztarda gotowa     13%      22%        
22.08     śęśę                
                     
    B. Alkohol etylowy lub neutralny spirytus, niedenaturowany, o zawartości alkoholu 80% objętości lub większej w pojemnikach zawierających:                  
     - dwa litry lub mniej    280 escudo za hl czystego alkoholu    2 190 escudo za hl czystego alkoholu       
     - powyżej dwóch litrów     214 escudo za hl czystego alkoholu     2 256 escudo za hl czystego alkoholu       
24.02     Tytoń przetworzony: ekstrakty tytoniu oraz esencje:               
    A. Papierosy     180 escudo/kg      wolne od cła       
    ex B. Cygara:                  
     - z zewnętrznym liściem     200 escudo/kg      wolne od cła       
    ex C. Tytoń do palenia:                  
     - rozdrobniony tytoń     170 escudo/kg      wolne od cła       
    ex D. Tytoń do żucia i tabaka:                  
     - rozdrobniony tytoń     170 escudo/kg      wolne od cła       
    ex E. Inne, w tym tytoń łączony w formie arkuszy i pasów:                  
     - rozdrobniony tytoń     170 escudo/kg      wolne od cła    

3. Republika Portugalska zachowa prawo zastąpienia jakiegokolwiek cła o charakterze fiskalnym lub fiskalnego składnika takiego cła cłem wewnętrznym zgodnym z postanowieniami artykułu 95 Traktatu EWG.
Jeżeli Republika Portugalska skorzysta z tego prawa, jakikolwiek składnik nieobjęty opłatą wewnętrzną stanowi cło wewnętrzne, o którym mowa w artykule 189. Składnik ten zostanie zniesiony w handlu ze Wspólnotą oraz dostosowany do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy EWWiS zgodnie z harmonogramem przewidzianym w artykułach 190 i 197.

Artykuł 197

1. W celu stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej oraz ujednoliconej taryfy EWWiS Republika Portugalska zmienia swoją taryfę stosowaną wobec państw trzecich w sposób następujący:
–    Począwszy od marca 1986 roku Republika Portugalska stosując cła zmniejszy o 10% różnicę pomiędzy stawką podstawową oraz stawką zawartą we Wspólnej Taryfie Celnej oraz ujednoliconej taryfie EWWiS.
-    Z dniem 1 stycznia 1987 roku:
a) w przypadku pozycji taryfy, której podstawowe stawki celne nie różnią się o więcej lub mniej niż 15% od stawek Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, stosuje się te drugie stawki;
b) w pozostałych przypadkach Republika Portugalska stosuje cło zmniejszające różnicę pomiędzy podstawową stawką celną a stawką Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS według następującego harmonogramu:
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku obniżenie o 10%,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku obniżenie o 15%,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku obniżenie o 15%,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku obniżenie o 10%,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku obniżenie o 10%,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku obniżenie o 15%.

1 stycznia 1993 roku Republika Portugalska zastosuje Wspólną Taryfę Celną oraz ujednoliconą taryfę celną EWWiS w całości.

2. Jednakże niezależnie od postanowień ustępu 1, Republika Portugalska zastosuje w całości Wspólną Taryfę Celną z dniem 1 marca 1986 roku do towarów wymienionych w załączniku do Umowy o handlu w dziedzinie lotnictwa cywilnego, zawartej w ramach negocjacji handlowych dotyczących Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu GATT, z lat 1973–1979.

Artykuł 198

Cła niezależne, zawarte we Wspólnej Taryfie Celnej Wspólnoty, są niezależnymi cłami Wspólnoty w jej obecnym składzie. Cła wynikające z postanowień Traktatów ujęte we Wspólnej Taryfie Celnej lub ujednoliconej taryfie celnej EWWiS są cłami nałożonymi na mocy Traktatów EWG oraz EWWiS w ich obecnym składzie, za wyjątkiem poprawek mających na celu uwzględnienie faktu, iż aktualnie obowiązujące stawki celne w Hiszpanii oraz Portugalii są przeciętnie wyższe od stawek obowiązujących w EWG oraz EWWiS w ich obecnym składzie.

Powyższe poprawki będą przedmiotem negocjacji w ramach Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu oraz pozostaną w zgodzie z postanowieniami artykułu XXIV Układu.
Artykuł 199

1. Jeżeli taryfowe cła Republiki Portugalskiej różnią się istotnie od odpowiadających im opłat Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, stopniowe wyrównanie taryfy Portugalii do wymienionych taryf zostanie przeprowadzone poprzez dodawanie składników podstawowej stawki celnej Portugalii do składników Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, stopniowo obniżając do zera podstawową stawkę celną Portugalii, zgodnie z harmonogramem określonym w artykule 197 oraz ustępie 2 artykułu 243, oraz podwyższając opłaty Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS od zera do stopniowego osiągnięcia pełnej kwoty, zgodnie z tym samym harmonogramem.

2. Z dniem 1 marca 1986 roku, jeżeli zostaną zmienione lub zawieszone jakiekolwiek cła Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Republika Portugalska równocześnie zmieni lub zawiesi własne taryfy celne według proporcji wynikających z zastosowania postanowień artykułu 197.
3. Od 1 marca 1986 roku Republika Portugalska zastosuje nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS.
Republika Portugalska może wprowadzić do tej nomenklatury te krajowe pozycje istniejące w chwili przystąpienia, które są niezbędne do przeprowadzenia stopniowego dostosowania jej ceł do ceł Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym Akcie.
Jeżeli w przypadku towarów, o których mowa w niniejszym Akcie, wprowadza się poprawki do nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może dostosować nomenklaturę tych towarów w sposób określony w niniejszym Akcie.
4. Celem stosowania postanowień ustępu 3 i ułatwienia stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS przez Republikę Portugalską oraz stopniowego zniesienia ceł pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Republiką Portugalską, Komisja, o ile to konieczne, ustali przepisy wykonawcze do zmian ceł Republiki Portugalskiej; z zastrzeżeniem jednakże, iż przepisy wykonawcze nie będą wymagać zmiany artykułów 189 oraz 197.
5. 5. Stawka celna obliczona na podstawie postanowień artykułu 197 jest stosowana w zaokrągleniu w górę lub w dół do pierwszego miejsca po przecinku.

Zaokrąglenie w dół następuje przez skreślenie drugiego miejsca po przecinku w przypadku dostosowywania ceł Portugalii do ceł Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, niższych niż podstawowe stawki celne obowiązujące w Portugalii. W pozostałych przypadkach zaokrąglenie w górę jest dokonywane przez zaokrąglenie do wyższej cyfry dziesiętnej.

Artykuł 200

1. W stosunku do towarów objętych listą z załącznika XVIII podstawowe cła przyjęte w celu dostosowania do Wspólnej Taryfy Celnej oraz ujednoliconej taryfy EWWiS stanowią cła będące wynikiem zastosowania 1 stycznia 1985 roku przez Republikę Portugalską wyłączeń taryfowych (całkowitego zawieszenia) oraz zmniejszenia taryfy (częściowego zawieszenia).

2. Od 1 marca 1986 roku Republika Portugalska zastosuje cła zmniejszające różnicę pomiędzy podstawowymi cłami, o których mowa w ustępie 1 oraz cłami wynikającymi ze Wspólnej Taryfy Celnej oraz ujednoliconej taryfy EWWiS zgodnie z harmonogramem określonym w artykule 197.

3. Republika Portugalska może w krótszym terminie zrzec się zniesienia taryf lub przyjąć stawki Wspólnej Taryfy Celnej.

4. Po przystąpieniu Republika Portugalska nie będzie kontynuować stosowania jakichkolwiek ceł w odniesieniu do powyższych towarów przywożonych ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, a jakiekolwiek opłaty na te towary wobec Wspólnoty nie zostaną ponownie nałożone.

5. Po przystąpieniu Republika Portugalska będzie stosować bez dyskryminacji wyłączenia i zmniejszenie taryf, które są stopniowo dostosowywane do Wspólnej Taryfy Celnej oraz ujednoliconej taryfy EWWiS.

Artykuł 201

Celem dostosowania swojej taryfy celnej do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, Republika Portugalska może swobodnie wprowadzać zmiany do swojej taryfy celnej w terminie wcześniejszym niż przewidziano w artykule 197. Republika Portugalska powiadamia o wprowadzeniu takich zmian pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję.

Sekcja II
Znoszenie ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym

Artykuł 202


Z dniem 1 stycznia 1986 roku znosi się wszelkie ilościowe ograniczenia w przywozie i wywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Republiką Portugalską.

Artykuł 203

Bez względu na postanowienia artykułu 202, obecne Państwa Członkowskie oraz Republika Portugalska zachowują prawo nakładania ograniczeń na wywóz odpadów i złomu żelaza oraz stali, objęte pozycją nr 73.03 Wspólnej Taryfy Celnej w ich handlu wzajemnym.

Niniejsze zasady są utrzymane do 31 grudnia 1988 roku w przypadku towarów wywożonych z Państw Członkowskich Wspólnoty w jej obecnym składzie do Portugalii oraz do 31 grudnia 1990 roku w przypadku towarów wywożonych do obecnych Państw Członkowskich, pod warunkiem, że nie są bardziej restrykcyjne niż w przypadku towarów wywożonych do państw trzecich.

Artykuł 204

1. Niezależnie od postanowień artykułu 202, Republika Portugalska może, do 31 grudnia 1988 roku, dalej wymagać w odniesieniu do przywozu i wywozu towarów i wyłącznie dla celów statystycznych, wstępnej rejestracji towarów innych niż objęte załącznikiem II do Traktatu EWG oraz objęte Traktatem EWWiS.

2. Dokument rejestracji jest wydawany automatycznie w terminie pięciu dni roboczych od dnia przedłożenia prośby. Jeżeli nie zostanie on wydany w tym okresie powyższe towary podlegają swobodnemu przywozowi lub wywozowi.

3. Jakiekolwiek wymagania dokonania wstępnej rejestracji przez importera lub eksportera zostaną zniesione po przystąpieniu.

Artykuł 205

Niezależnie od postanowień artykułu 202, Republika Portugalska zniesie warianty dyskryminacyjne istniejące pomiędzy stopą zwrotu kosztów dokonywanego przez instytucje zabezpieczenia społecznego w odniesieniu do artykułów farmaceutycznych produkowanych w Portugalii oraz stopą zwrotu kosztów w odniesieniu do artykułów farmaceutycznych przywożonych z obecnych Państw Członkowskich w trzech rocznych etapach, w jednakowej wielkości, rozpoczynających się w następujących dniach:
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    1 stycznia 1989 roku.

Artykuł 206


Niezależnie od postanowień artykułu 202, zasady handlu niektórymi artykułami tekstylnymi pomiędzy Portugalią i innymi Państwami Członkowskimi Wspólnoty zostaną ustalone w Protokole 17.

Artykuł 207

Niezależnie od postanowień artykułu 202, Republika Portugalska jest upoważniona do zachowania do 31 grudnia 1987 roku ograniczeń ilościowych w odniesieniu do pojazdów mechanicznych, o których mowa w Protokole nr 18 przywożonych z innych Państw Członkowskich, w granicach systemu kwot przywozu określonych w tym Protokole.

Artykuł 208

1. Nie naruszając postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu, od 1 stycznia 1986 roku Republika Portugalska stopniowo dostosuje swoje monopole handlowe w rozumieniu ustępu 1 artykułu 37 Traktatu EWG, tak aby zapewnić, że zniesiona zostanie wszelka dyskryminacja pomiędzy osobami posiadającymi obywatelstwo Państw Członkowskich odnośnie warunków nabywania i zbywania towarów.

Obecne Państwa Członkowskie przyjmują takie same zobowiązania w stosunku do Republiki Portugalskiej.
Komisja wyda zalecenia co do sposobu i harmonogramu realizacji dostosowania, o którym mowa w akapicie pierwszym, przez co rozumie się, że sposób ten i harmonogram są jednakowe dla Republiki Portugalskiej i obecnych Państw Członkowskich.

2. W odniesieniu do paliwa samochodowego, ropy naftowej, gazu płynnego oraz olejów napędowych ujętych w podpozycjach 27.10 A III, 27.10 B III, 27.10 C I i 27.10 C II Wspólnej Taryfy Celnej, dostosowywanie wyłącznych praw do wprowadzania na rynek rozpocznie się wraz z przystąpieniem. Istniejące kwoty portugalskie, przyznane korzystającym z nich przedsiębiorstwom, innym niż przedsiębiorstwo państwowe Petrogal, zostaną zniesione 1 stycznia 1986 roku. Całkowita liberalizacja rynku tych produktów zostanie zakończona 31 grudnia 1992 roku.

Komisja wyda zalecenia w sprawie dostosowań dotyczących przeprowadzenia tej liberalizacji, przyjmując jako punkt wyjścia najniższy roczny udział w rynku danego produktu posiadany przez przedsiębiorstwo Petrogal w okresie od 1 stycznia 1981 do 31 grudnia 1985 roku.

Po przystąpieniu Republika Portugalska ustanowi dla każdego z powyższych produktów kwotę równą całkowitej kwocie sprzedaży właściwej dla przedsiębiorstw innych niż Petrogal. Ta kwota będzie stopniowo zwiększana o wielkości zliberalizowane zgodnie z zaleceniami Komisji.

Artykuł 209

1. Niezależnie od postanowień artykułu 202, posiadacz patentu lub korzystający z patentu na produkt chemiczny lub farmaceutyczny lub produkt związany ze zdrowiem roślin, o który wniosek złożono w Państwie Członkowskim w czasie, gdy patent na ten produkt nie mógł być otrzymany w Portugalii, może wykorzystać prawa wynikające z tego patentu w celu zapobieżenia przywozowi oraz wprowadzania na rynek tego produktu w Państwie lub w Państwach Członkowskich, w których ten produkt korzysta z ochrony patentowej, nawet jeśli ten produkt został wprowadzony na rynek Portugalii po raz pierwszy przez niego samego lub za jego zgodą.

2. Można się powoływać na to prawo w przypadku produktów, o których mowa w ustępie 1 do końca trzeciego roku, po którym Portugalia nadała tym produktom zdolność patentową.

Sekcja III
Inne postanowienia

Artykuł 210

1. Z poszanowaniem obowiązujących przepisów, a zwłaszcza przepisów dotyczących tranzytu przez obszar Wspólnoty, Komisja ustali metody współpracy administracyjnej w celu zapewnienia, iż towary odpowiadające ustalonym wymogom, od 1 marca 1986 roku korzystają z ustanowionego na mocy niniejszego Aktu zniesienia ceł i opłat o skutku równoważnym oraz ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym.

2. Do 28 lutego 1986 roku w wymianie handlowej pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią mają zastosowanie postanowienia Umowy z roku 1972 oraz późniejszych Protokołów zawartych pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką Portugalską w sprawie przepisów celnych.

3. Komisja przyjmie przepisy wchodzące w życie z dniem 1 stycznia 1986 roku regulujące we Wspólnocie handel towarami pochodzącymi ze Wspólnoty, przy produkcji których wykorzystano:
-    produkty, za które nie pobrano ceł lub opłat o skutku równoważnym, stosowanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie lub Portugalii, lub produkty, które korzystały z pełnego lub częściowego umorzenia takich opłat,
-    produkty rolne niespełniające warunków koniecznych do dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na obszarze Wspólnoty w jej obecnym składzie lub w Portugalii.

Przy przyjmowaniu takich postanowień Komisja uwzględni zasady ustalone w niniejszym Akcie i dotyczące zniesienia ceł pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią, jak też odnośnie stopniowego wprowadzania przez Republikę Portugalską Wspólnej Taryfy Celnej oraz postanowień dotyczących Wspólnej Polityki Rolnej.

Artykuł 211

1. O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, przepisy celne dotyczące handlu z państwami trzecimi stosuje się na takich samych warunkach w handlu ze Wspólnotą, tak długo, jak długo w handlu tym cła są nakładane.

Celem ustalenia wysokości ceł dla wymiany handlowej na obszarze Wspólnoty i z państwami trzecimi:
-    do 31 grudnia 1992 roku dla produktów przemysłowych,

–    do 31 grudnia 1995 roku, dla produktów rolnych,

obszar celny, który należy uwzględnić, określony jest w postanowieniach obowiązujących we Wspólnocie i Republice Portugalskiej na dzień 31 grudnia 1985 roku.

2. Od 1 marca 1986 roku Republika Portugalska zastosuje nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS do wymiany handlowej w ramach Wspólnoty.

Republika Portugalska może wprowadzić do tej nomenklatury krajowe pozycje istniejące w chwili przystąpienia, które są niezbędne do stopniowego zniesienia ceł w ramach Wspólnoty, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Akcie.
Artykuł 212

Republika Portugalska zakończy proces restrukturyzacji przemysłu hutniczego na warunkach określonych w Protokole nr 20 dołączonym do niniejszego Aktu w terminie pięciu lat od dnia przystąpienia.

Termin określony powyżej może ulec skróceniu, a szczegółowe postanowienia zawarte we wspomnianym Protokole mogą zostać zmienione przez Komisję za zgodą Rady na podstawie:
-    stanu zaawansowania realizacji portugalskich planów restrukturyzacji, z uwzględnieniem znaczących czynników w przywróceniu rentowności przedsiębiorstw;

-    stosowanych przez Wspólnotę środków dotyczących żelaza i stali po dniu przystąpienia; w tym przypadku przepisy stosowane po przystąpieniu Portugalii do dostaw portugalskich do Wspólnoty w jej obecnym składzie nie powinny prowadzić-     do poważnych rozbieżności w traktowaniu Portugalii w porównaniu z innymi Państwami Członkowskimi.

Artykuł 213

1. Jeżeli w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Republiką Portugalską stosuje się kwoty wyrównawcze określone w artykule 240 lub mechanizmy wyrównawcze określone w artykule 270 do jednego lub więcej produktów podstawowych uznanych za używane w produkcji towarów wymienionych w rozporządzeniu Rady EWG nr 3033/80 z dnia 11 listopada 1980 roku ustalającym przepisy handlowe dotyczące określonych towarów powstałych w drodze przetworzenia produktów rolnych, wówczas stosuje się następujące środki przejściowe:

Kwoty wyrównawcze, obliczone na podstawie kwot wyrównawczych wymienionych w artykule 240 lub mechanizmów wyrównawczych określonych w artykule 270 i zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 w sprawie obliczania zmiennego składnika stosowanego do towarów określonych w tym rozporządzeniu, stosuje się do przywozu tych towarów z Portugalii do Wspólnoty w jej obecnym składzie.
Jeżeli towary określone w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 przywożone są do Portugalii z państw trzecich, zmienny składnik określony w tym rozporządzeniu ulega podwyższeniu lub obniżeniu, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą wymienioną w pierwszym tiret.
Kwotę wyrównawczą, określoną na podstawie kwot wyrównawczych określonych w artykule 240 lub mechanizmów wyrównawczych określonych w artykule 270 ustalonych dla produktów podstawowych i zgodnie z zasadami obliczania kwot zwrotów przewidzianymi w rozporządzeniu Rady EWG nr 3035/80 z dnia 11 listopada 1980 roku ustalającym ogólne zasady przyznawania zwrotów za wywóz określonych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu i określającym kryteria ustalania wysokości takich zwrotów, stosuje się, w przypadku towarów objętych tym rozporządzeniem, do wywozu tych towarów do Portugalii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.
Jeżeli produkty określone w rozporządzeniu EWG nr 3035/80 wywożone są z Portugalii do państw trzecich, stosuje się wobec tych produktów kwoty wyrównawcze wymienione w tiret trzecim.

2. Cło stanowiące stały składnik opłaty pobieranej od dnia przystąpienia za przywóz do Portugalii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie towarów określonych w rozporządzeniu EWG nr 3033/80 zostanie określone poprzez odliczenie od podstawowej stawki celnej stosowanej przez Republikę Portugalską, w odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, składnika zmiennego równego składnikowi zmiennemu określonemu na mocy rozporządzenia EWG nr 3033/80, zwiększonego lub zmniejszonego, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą, o której mowa w tiret pierwszym i trzecim ustępu 1.
Jednakże jeśli w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XIX cło stanowiące stały składnik opłaty, ustalone zgodnie z powyższym akapitem, jest niższe od ceł wymienionych w tym załączniku, wówczas stosuje się te ostatnie cła.

3. Cło stanowiące stały składnik opłaty pobieranej od dnia przystąpienia za przywóz do Portugalii z państw trzecich towarów określonych w rozporządzeniu EWG nr 3033/80, jest równe wyższej z dwóch kwot obliczonych w sposób następujący:
Kwoty uzyskanej po odjęciu od podstawowej stawki celnej, stosowanej przez Republikę Portugalską dla przywozu z państw trzecich, składnika zmiennego równego składnikowi zmiennemu określonemu na mocy rozporządzenia EWG nr 3033/80, zwiększonego lub zmniejszonego, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą, o której mowa w tiret pierwszym i trzecim ustępu 1;
Kwoty uzyskanej przez dodanie składnika stałego, stosowanego w przywozie do Portugalii towarów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, do składnika stałego stawki celnej Wspólnej Taryfy Celnej (lub, w przypadku państw trzecich korzystających z ogólnego systemu preferencji Wspólnoty, do stałego składnika preferencyjnego, stosowanego przez Wspólnotę, w odpowiednich przypadkach, w odniesieniu do przywozu z tych krajów).

4. Pomimo postanowień artykułu 189, stawki celne stosowane przez Republikę Portugalską w przywozie towarów ze Wspólnoty oraz z państw trzecich będą zmienione z dniem przystąpienia na rodzaje stawki celnej i jednostki Wspólnej Taryfy Celnej. Zamiana ta zostanie dokonana na podstawie wartości przywozu towarów do Portugalii w okresie ostatnich trzech miesięcy, dla których są dostępne dane, lub w przypadku braku przywozu danych towarów do Portugalii, na podstawie wartości jednostkowej towarów identycznych przywożonych do Wspólnoty w jej obecnym składzie.

5. Każdy stały składnik stosowany w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Republiką Portugalską zostanie zniesiony zgodnie z postanowieniami artykułu 190.
Każdy stały składnik stosowany przez Republikę Portugalską w przywozie z państw trzecich zostaje wyrównany do stałego składnika cła Wspólnej Taryfy Celnej (lub, w odpowiednich przypadkach, do preferencyjnego stałego składnika ustalonego przez Wspólnotę w ramach ogólnego systemu preferencji), zgodnie z postanowieniami artykułów 197 oraz 201.

6. W przypadku przyznania państwom trzecim, korzystającym z ogólnego systemu preferencji Wspólnoty, zmniejszonego składnika zmiennego Wspólnej Taryfy Celnej, Republika Portugalska zastosuje taki preferencyjny składnik zmienny od dnia w którym, w trakcie pierwszego roku drugiego etapu postanowień przejściowych, reguły drugiego etapu zaczną być stosowane wobec produktów, których sezon rynkowy rozpoczął się jako ostatni.

Sekcja IV
Wymiana handlowa pomiędzy Republiką Portugalską a Królestwem Hiszpanii

Artykuł 214

Republika Portugalska zastosuje postanowienia artykułów 189-213 do wymiany handlowej z Królestwem Hiszpanii zgodnie z warunkami ustalonymi w Protokole nr 3.

ROZDZIAŁ 2
Swobodny przepływ osób, usług i kapitału

Sekcja I
Pracownicy

Artykuł 215

Postanowienia artykułu 48 Traktatu EWG stosuje się wyłącznie do swobodnego przepływu pracowników między Portugalią i innymi Państwami Członkowskimi, z uwzględnieniem postanowień przejściowych artykułów 216-219 niniejszego Aktu.

Artykuł 216

1. Z dniem 1 stycznia 1993 roku postanowienia artykułów 1-6 rozporządzenia EWG nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie stosuje się w Portugalii do obywateli innych Państw Członkowskich, a w tych państwach - do obywateli Portugalii.

Wobec obywateli innych Państw Członkowskich oraz obywateli Portugalii Republika Portugalska i inne Państwa Członkowskie mogą do 31 grudnia 1992 roku utrzymać w mocy przepisy krajowe lub przepisy wynikające z umów bilateralnych, zgodnie z którymi posiadanie wcześniejszego upoważnienia jest wymagane dla celów imigracji z zamiarem podjęcia działalności w charakterze osoby zatrudnionej lub pracy zarobkowej.

Jednakże Republika Portugalska i Wielkie Księstwo Luksemburga mogą do 31 grudnia 1995 roku utrzymać w mocy krajowe przepisy, o których mowa w powyższym akapicie, odpowiednio w stosunku do obywateli Luksemburga i obywateli Portugalii.

2. Od 1 stycznia 1991 roku Rada, na podstawie sprawozdania Komisji, bada skutki zastosowania środków uchylających określonych w ustępie 1.

Po przeprowadzeniu badania Rada, uwzględniając nowe warunki i stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może przyjąć przepisy zmierzające do zmiany wymienionych środków.

Artykuł 217

1. Do 31 grudnia 1990 roku postanowienia artykułu 11 rozporządzenia EWG nr 1612/68 stosuje się w Portugalii do obywateli innych Państw Członkowskich i w innych Państwach Członkowskich do obywateli Portugalii zgodnie z następującymi warunkami:
a) Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w literze a) ustępu 1 artykułu 10 powyższego rozporządzenia, którzy w czasie podpisania niniejszego Aktu mieszkają z pracownikiem, zgodnie z przepisami, na terytorium Państwa Członkowskiego, z chwilą przystąpienia mają prawo podjąć każdą pracę zarobkową na całym terytorium danego Państwa Członkowskiego.

b) Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w literze a) ustępu 1 artykułu 10 powyższego rozporządzenia, którzy po dniu podpisania niniejszego Aktu mieszkają z pracownikiem, zgodnie z przepisami, na terytorium Państwa Członkowskiego, są uprawnieni do podjęcia każdego rodzaju pracy zarobkowej, o ile mieszkają na stałe w danym miejscu co najmniej od trzech lat. Z dniem 1 stycznia 1989 roku okres stałego zamieszkania może zostać skrócony do 18 miesięcy.

Niniejszy ustęp nie narusza korzystniejszych przepisów krajowych, bądź przepisów wynikających z umów bilateralnych.

2. Postanowienia zawarte w ustępie 1 stosuje się także wobec członków rodziny osoby samozatrudnionej, którzy wraz z nią zamieszkują w Państwie Członkowskim.

Artykuł 218


Jeżeli określone postanowienia dyrektywy 68/360/EWG w sprawie zniesienia ograniczeń dotyczących przemieszczania się i stałego pobytu na terytorium Wspólnoty dla pracowników Państw Członkowskich i członków ich rodzin są ściśle związane z postanowieniami rozporządzenia EWG nr 1612/68, których stosowanie jest odroczone stosownie do postanowień artykułu 216, Republika Portugalska i inne Państwa Członkowskie mogą uchylić się od stosowania tych przepisów w stopniu niezbędnym do zastosowania postanowień artykułu 216 przewidujących odstępstwo od wymienionego rozporządzenia.
Artykuł 219

Z pomocą Komisji Republika Portugalska i inne Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby stosowanie decyzji Komisji z dnia 8 grudnia 1972 roku w sprawie jednolitego systemu pod nazwą „SEDOC”, ustanowionego zgodnie z postanowieniami artykułu 15 rozporządzenia Rady EWG nr 1612/68 i decyzji Komisji z dnia 14 grudnia 1972 roku w sprawie „planu Wspólnoty” dotyczącego gromadzenia i obiegu informacji, przewidzianego w ustępie 3 artykułu 14 rozporządzenia Rady EWG nr 1612/68, mogło również objąć Portugalię w terminie najpóźniej do 1 stycznia 1993 roku.

Artykuł 220

1. Do czasu wejścia w życie jednolitego systemu dla wszystkich Państw Członkowskich, o którym mowa w artykule 99 rozporządzenia EWG nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych i ich rodzin, przemieszczających się we Wspólnocie oraz w terminie najpóźniej do 31 grudnia 1988 roku, w odniesieniu do pracowników portugalskich zatrudnionych w innym Państwie Członkowskim niż Portugalia, posiadających rodzinę zamieszkałą na stałe w Portugalii, nie stosuje się postanowień ustępów 1 i 3 artykułu 73, ustępu 1 artykułu 74 i ustępu 1 artykułu 75 wymienionego rozporządzenia oraz artykułów 86 i 88 rozporządzenia EWG nr 574/72 ustanawiającego procedurę dla wprowadzenia w życie rozporządzenia EWG nr 1408/71.

Do wymienionych pracowników stosuje się odpowiednio postanowienia ustępu 2 artykułu 73, ustępu 2 artykułu 74, ustępu 2 artykułu 75 i ustępu 9 artykułu 94 rozporządzenia EWG nr 1408/71 oraz artykułów 87, 89, 98 i 120 rozporządzenia EWG nr 574/72.

Jednakże powyższe postanowienia nie naruszają przepisów prawa Państwa Członkowskiego, na mocy których zasiłki rodzinne są wypłacane pracownikowi niezależnie od państwa stałego zamieszkania członków jego rodziny.

2. Niezależnie od postanowień artykułu 6 rozporządzenia EWG nr 1408/71, w okresie podanym w ustępie 1 wobec pracowników portugalskich nadal stosuje się następujące przepisy Układów w sprawie Zabezpieczeń Społecznych:

Portugalia - Belgia
-    Postanowienia ustępu 2 artykułu 28 Układu Ogólnego z dnia 14 września 1970 roku,
–    Postanowienia artykułów 57, 58 i 59 Porozumienia Administracyjnego z dnia 14 września 1970 roku.
Portugalia - Niemcy
-    Postanowienia ustępów 1-3 artykułu 27 Układu z dnia 6 listopada 1964 roku, zmienionego artykulem 1 Porozumienia wprowadzającego zmiany z dnia 30 września 1974 roku.

Portugalia - Hiszpania
-     Postanowienia artykułów 23 i 24 Układu Ogólnego z dnia 11 czerwca 1969 roku,
-    Postanowienia artykułów 45 i 46 Porozumienia administracyjnego z dnia 22 maja 1970 roku.

Portugalia - Luksemburg
-    Postanowienia artykułu 23 Układu z dnia 12 lutego 1965 roku, zmienionego artykułem 13 Drugiego Porozumienia Dodatkowego z dnia 20 maja 1977 roku,
-    Postanowienia artykułu 15 Drugiego Porozumienia Dodatkowego z dnia 21 maja 1979 roku dotyczącego Ogólnych Zasad Administracyjnych z dnia 20 października 1966 roku.

Portugalia - Niderlandy
-    Postanowienia ustępu 2 artykułu 33 Układu z dnia 19 lipca 1979 roku,
-    Postanowienia artykułów 36 i 37 Porozumienia Administracyjnego z dnia 9 maja 1980 roku.

Sekcja II
Prawo przedsiębiorczości , przepływ usług, kapitału i transakcje niewidoczne

Artykuł 221


Republika Portugalska może utrzymać ograniczenia dotyczące prawa przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług:
-    do 31 grudnia 1988 roku w stosunku do działalności z zakresu sektora transportu osobowego i turystyki,
-    do 31 grudnia 1990 roku w stosunku do działalności z zakresu sektora kinematografii.

Artykuł 222

1. Do 31 grudnia 1989 roku Republika Portugalska może utrzymać system wstępnych zezwoleń na inwestycje bezpośrednie w rozumieniu Pierwszej Dyrektywy Rady z 11 maja 1960 roku w celu wykonania artykułu 67 Traktatu EWG ze zmianami i uzupełnieniami wprowadzonymi przez Drugą Dyrektywę Rady 63/21/EWG z 18 grudnia 1962 roku oraz przez Akt Przystąpienia z 1972 roku, dokonywane w Portugalii przez obywateli innych Państw Członkowskich i związane z wykonywaniem prawa przedsiębiorczości oraz swobodą świadczenia usług, których całkowita wartość przekracza:
w 1986 roku: 1,5 miliona ECU,
w 1987 roku: 1,8 miliona ECU,
w 1988 roku: 2,1 miliona ECU,
w 1989 roku: 2,4 miliona ECU.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do inwestycji bezpośrednich dotyczących sektora instytucji kredytowych.

3. Władze portugalskie muszą podjąć decyzję nie później niż dwa miesiące po złożeniu wniosku w sprawie każdego projektu inwestycyjnego podlegającego wstępnemu zezwoleniu na podstawie ustępu 1. W przypadku braku decyzji w tym terminie, proponowaną inwestycję uważa się za przyjętą.

4. Inwestorzy objęci postanowieniami ustępu 1 nie mogą być traktowani w sposób odmienny niż obywatele państw trzecich.

Artykuł 223

1. Republika Portugalska może na warunkach i w terminach określonych w artykułach 224-229 odroczyć liberalizację przepływu kapitału z list A i B Pierwszej Dyrektywy Rady z 11 maja 1960 roku w celu wykonania artykułu 67 Traktatu EWG oraz Drugiej Dyrektywy Rady z 18 grudnia 1962 roku uzupełniającej i zmieniającej Pierwszą Dyrektywę w celu wykonania artykułu 67 Traktatu.

2. We właściwym czasie zostaną przeprowadzone odpowiednie konsultacje pomiędzy władzami portugalskimi oraz Komisją w sprawie procedur służących liberalizacji i rozluźnieniu, których wdrożenie może zostać odroczone na zasadach, które zostaną określone.

Artykuł 224

Republika Portugalska może odroczyć do 31 grudnia 1992 roku liberalizację bezpośrednich inwestycji w innych Państwach Członkowskich dokonywanych przez osoby mające miejsce zamieszkania w Portugalii.

Artykuł 225

1. Republika Portugalska może odroczyć do 31 grudnia 1990 roku liberalizację przepływu kapitału odnoszącego się do nabywania w Portugalii, przez osoby mające miejsce zamieszkania w innych Państwach Członkowskich, budynków skonstruowanych i przeznaczonych dla celów mieszkaniowych jak również ziemi obecnie używanej dla celów rolniczych lub zaklasyfikowanej jako rolnicza na podstawie prawa portugalskiego w dniu przystąpienia.

2. Tymczasowe odstępstwo, o którym mowa w ustępie 1, nie ma zastosowania do:
-    osób mających miejsce zamieszkania  w innych Państwach Członkowskich, które mieszczą się w kategorii emigracji stanowiącej część-     swobodnego przepływu pracowników zatrudnionych oraz prowadzących działalność-     na własny rachunek,
-    nabytków, o których mowa w ustępie 1, związanych z wykonywaniem prawa  przedsiębiorczości przez osoby  prowadzące działalność-     na własny rachunek mające miejsce zamieszkania w innych Państwach Członkowskich emigrujące do Portugalii.

Artykuł 226

1. Republika Portugalska może utrzymać do 31 grudnia 1990 roku, z zachowaniem warunków zdefiniowanych w ustępie 2, ograniczenia przepływu dochodów z likwidacji inwestycji w nieruchomości dokonanych w Portugalii przez osoby mające miejsce zamieszkania w innych Państwach Członkowskich. 2. 2.     a) Przepływ dochodów związanych z likwidacją będzie odpowiednio liberalizowany:
od 1 stycznia 1986 roku do wysokości 100 000 ECU,
od 1 stycznia 1987 roku do wysokości 120 000 ECU,
od 1 stycznia 1988 roku do wysokości 140 000 ECU,
od 1 stycznia 1989 roku do wysokości 160 000 ECU,
od 1 stycznia 1990 roku do wysokości 180 000 ECU.
b) W przypadku likwidacji, która przekracza sumę określoną w literze a) przepływ salda zostanie zliberalizowany w pięciu jednakowych etapach, przy czym pierwszy etap przypadnie w okresie złożenia wniosku o przepływ przychodów z likwidacji, a następne cztery etapy w okresie czterech następnych lat.

3. W okresie stosowania tych środków przejściowych wszelkie specjalne lub ogólne udogodnienia w zakresie swobodnego przepływu dochodów z likwidacji inwestycji w nieruchomości określone w ustępie 1, jakie mogą istnieć na podstawie przepisów portugalskich lub umów regulujących stosunki pomiędzy Republiką Portugalską i jakimkolwiek innym Państwem Członkowskim lub państwami trzecimi, będą utrzymane oraz stosowane na zasadzie niedyskryminacji do wszystkich innych Państw Członkowskich.

Artykuł 227

Republika Portugalska może odroczyć do 31 grudnia 1992 roku liberalizację przepływu kapitału w odniesieniu do inwestycji w nieruchomości w innych Państwach Członkowskich:
-    przez osoby mające miejsce zamieszkania w Portugalii, spoza kategorii emigracji mieszczącej się w pojęciu swobodnego przepływu pracowników i osób prowadzących działalność-     na własny rachunek;
-    przez osoby prowadzące działalność-     na własny rachunek osiadłe w Portugalii i takie które emigrują, w takim zakresie, w jakim omawiane inwestycje ich nie dotyczą.

Artykuł 228

1. Republika Portugalska może, do 31 grudnia 1990 roku, z zachowaniem warunków określonych w ustępie 2, utrzymywać restrykcje odnoszące się do transakcji określonych w sekcji X, litery B, C, D, E, F i H listy A załączonej do dyrektyw, o których mowa w artykule 223 oraz stosowane do innych Państw Członkowskich.

2. 1 stycznia 1986 roku przepływ kapitału będzie liberalizowany w odniesieniu do sum w wysokości do 25 000 ECU dla transakcji określonych w przepisach liter C, D i F, jak również 10 000 ECU dla transakcji określonych w przepisach liter B, E i H. Każda z tych sum zostanie określona odpowiednio:
-    od 1 stycznia 1987 roku na 30 000 i 12 000 ECU,
-    od 1 stycznia 1988 roku na 35 000 i 14 000 ECU,
-    od 1 stycznia 1989 roku na 40 000 i 16 000 ECU,
-    od 1 stycznia 1990 roku na 45 000 i 18 000 ECU.

Artykuł 229

Republika Portugalska może odroczyć do 31 grudnia 1990 roku liberalizację transakcji znajdujących się na liście B (IV B (1) i (3)) załączonej do dyrektyw, o których mowa w artykule 223 i dokonywanych przez osoby osiadłe w Portugalii.
Jednakże transakcje w papierach wartościowych wydawanych przez Wspólnoty Europejskie oraz Europejski Bank Inwestycyjny dokonywane przez osoby mające miejsce zamieszkania w Portugalii, są przedmiotem stopniowej liberalizacji w tym okresie w następujący sposób:
-    od 1 stycznia 1986 roku pułap liberalizacji dla subskrypcji na papiery wartościowe zostanie ustalony na 15 milionów ECU,
-    od 1 stycznia 1987 roku pułap ten zostanie ustalony na 18 milionów ECU,
-    od 1 stycznia 1988 roku pułap ten zostanie ustalony na 21 milionów ECU,
-    od 1 stycznia 1989 roku pułap ten zostanie ustalony na 24 miliony ECU,
-    od 1 stycznia 1990 roku pułap ten zostanie ustalony na 27 milionów ECU.

Artykuł 230

1. Republika Portugalska może do 31 grudnia 1990 roku, na warunkach ustalonych w ustępie 2, utrzymać restrykcje na przepływ kapitału związany z turystyką.

2. Roczny przydział turystyczny na osobę nie może być mniejszy niż, odpowiednio:
-    500 ECU na rok 1986,
-    600 ECU na rok 1987,
-    700 ECU na rok 1988,
-    800 ECU na rok 1989,
-    900 ECU na rok 1990.

Artykuł 231

Republika Portugalska, w stopniu w jakim na to pozwolą okoliczności, przeprowadzi liberalizację przepływu kapitału oraz  transakcji niewidocznych, o których mowa w artykułach 224-230 przed upływem terminów ustalonych w tych artykułach.

Artykuł 232

Dla celów stosowania artykułów 223-231 Komisja może skonsultować się z Komitetem Walutowym oraz przedłożyć Radzie odpowiednie propozycje.

ROZDZIAŁ 3
Rolnictwo

Sekcja I
Postanowienia ogólne

Artykuł 233

1. Niniejszy rozdział dotyczy produktów rolnych z wyjątkiem tych, które są objęte rozporządzeniem EWG nr 3796/81 w sprawie wspólnej organizacji rynku w zakresie produktów rybołówstwa i upraw wodnych.

2. O ile żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie stanowi inaczej, przepisy zawarte w niniejszym Akcie mają zastosowanie do produktów, o których mowa w ustępie 1.

3. Zgodnie ze szczegółowymi postanowieniami niniejszego rozdziału określającymi odpowiednie okresy i daty, wspomniane w ustępie 1 środki przejściowe dotyczące produktów rolnych zostaną zaniechane do końca 1995 roku.

Artykuł 234

1. Przepisy Wspólnoty dotyczące towarów objętych niniejszym rozdziałem są stosowane w zwykłym procesie przejściowym lub etapami, których zasady ogólne są zdefiniowane odpowiednio w rozdziałach II i III oraz zasadach szczegółowych zdefiniowanych odpowiednio w rozdziałach IV i V.

2. O ile nie ma zastosowania procedura przewidziana dla szczególnych przypadków, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmuje przepisy konieczne do realizacji postanowień niniejszego rozdziału.

W szczególności przepisy te mogą obejmować odpowiednie środki mające na celu uniknięcie zakłóceń w handlu pomiędzy Portugalią i innymi Państwami Członkowskimi.

3. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może wprowadzić zmiany postanowień niniejszego rozdziału, które okażą się niezbędne w wyniku modyfikacji przepisów wspólnotowych.

Sekcja II
Przejście zwykłe

Podsekcja 1
Zakres

Artykuł 235


Wszystkie produkty rolne, o których mowa w artykule 233, z wyjątkiem określonych w artykule 259, podlegają przepisom niniejszej sekcji.

Podsekcja 2
Wyrównywanie i zbliżanie cen

Artykuł 236

Przed pierwszym etapem zbliżania cen, o którym mowa w artykule 238, ceny stosowane w Portugalii ustala się, zgodnie z zasadami rządzącymi wspólną organizacją rynku w danym sektorze, na poziomie cen odpowiadających tym, które obowiązywały w Portugalii w ramach wcześniejszych przepisów krajowych w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony dla poszczególnych produktów.
Jednakże jeżeli stosowanie powyższego akapitu prowadzi do ustalania cen na poziomie wyższym niż zwykle, dla cen portugalskich przyjmuje się poziom odpowiadający cenom ustalonym w Portugalii, zgodnie z zasadami obowiązującymi w tym kraju w sezonie rynkowym 1985/86, przeliczony według kursu przeliczeniowego na ECU, uzyskanego na początku sezonu rynkowego danego produktu.

Jeżeli brak jest określenia ceny portugalskiej danego towaru, cena stosowana w Portugalii jest ustalana w oparciu o ceny rzeczywiście odnotowane na rynkach portugalskich w określonym w przyszłości typowym okresie.
Jednakże w przypadku braku danych cenowych dla określonych produktów na rynku portugalskim, cena stosowana w Portugalii jest obliczana na podstawie cen uzyskiwanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie za produkty podobne, grupy produktów podobnych, lub produkty konkurencyjne.

Artykuł 237

1. W przypadku stwierdzenia, iż różnica pomiędzy poziomem ceny na określony produkt w Portugalii oraz poziomem ceny wspólnej, w dniu przystąpienia, jest minimalna, dla danego produktu w Portugalii można stosować cenę wspólną.
2. Różnicę, o której mowa w ustępie 1 uważa się za minimalną, jeżeli nie przekracza ona 3% ceny wspólnej.

Artykuł 238

1. Jeżeli stosowanie postanowień artykułu 236 doprowadzi do powstania w Portugalii różnic w poziomie ceny portugalskiej i cen wspólnych, ceny, w przypadku których w sekcji IV przywołuje się niniejszy artykuł, wyrównuje się zgodnie z postanowieniami ustępu 4 do poziomu cen wspólnych, corocznie na początku sezonu rynkowego, stosownie do postanowień ustępów 2 i 3.

2. Jeżeli cena produktu w Portugalii jest niższa niż cena wspólna, zbliżanie cen przebiega w siedmiu etapach; w pierwszych sześciu etapach zbliżania cena w Portugalii wzrasta stopniowo o jedną siódmą, jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i połowę różnicy między poziomem ceny w tym Państwie Członkowskim i poziomem ceny wspólnej, stosowanych przed każdym zbliżaniem; cena wynikająca z tych obliczeń wzrasta lub maleje proporcjonalnie do ewentualnego wzrostu lub spadku ceny wspólnej w następnym sezonie rynkowym; cenę wspólną stosuje się w Portugalii od siódmego etapu zbliżania.
3.     a) Jeżeli cena produktu w Portugalii jest wyższa od ceny wspólnej, cena w danym Państwie Członkowskim jest utrzymywana na poziomie wynikającym z zastosowania postanowień artykułu 236; etapy zbliżania wynikają z kształtowania się wspólnych cen w okresie siedmiu lat od przystąpienia.
Jednakże cena w Portugalii jest w odpowiednim zakresie dostosowywana w celu zapobieżenia powiększania się różnicy pomiędzy tą ceną a ceną wspólną.
Jeżeli ceny portugalskie wyrażone w ECU, ustalone zgodnie z wcześniejszymi krajowymi przepisami, w sezonie rynkowym 1985/86 przewyższają istniejącą w sezonie rynkowym 1984/85 różnicę pomiędzy cenami portugalskimi i cenami wspólnymi, cena w Portugalii, wynikająca z dwóch poprzedzających akapitów zostanie zmniejszona o kwotę, która zostanie ustalona w wysokości równej części nadwyżki w taki sposób, aby kwota przekroczenia została całkowicie usunięta w terminie pierwszych pięciu sezonów rynkowych po przystąpieniu.
Nie naruszając postanowień litery b), wspólna cena stosowana będzie od siódmego etapu zbliżania.

b) Pod koniec piątego roku od dnia przystąpienia Rada dokona analizy rozwoju działań zmierzających do dopasowania cen. W tym celu Komisja przedłoży Radzie, w ramach raportów, o których mowa w literze c) ustępu 2 artykułu 264, opinię wraz z, w miarę potrzeby, odpowiednimi wnioskami.

Jeżeli z analizy wynika:
-    że różnica pomiędzy cenami portugalskimi i cenami wspólnymi, mimo że jest zbyt duża, aby mogła być-     zaabsorbowana w okresie pozostałym na dopasowanie cen na podstawie ustępu 2, może jednak być-     wyrównana w określonym terminie, okres początkowo wyznaczony na dopasowanie cen może być-     przedłużony; wówczas ceny zostaną ustalone na ich poprzednim poziomie zgodnie z zasadami przewidzianymi w literze a),
-    że różnica pomiędzy cenami portugalskimi i cenami wspólnymi jest zbyt duża, aby można ją było wyrównać-     wyłącznie drogą przedłużenia okresu przeznaczonego na dopasowanie cen, można zdecydować-    , że oprócz przedłużenia tego okresu, dopasowanie będzie też dokonywane w drodze stopniowego zmniejszania rzeczywistych cen portugalskich, czemu w miarę potrzeby będzie towarzyszyć-     pośrednia, tymczasowa i zmniejszająca się pomoc, mająca na celu złagodzenie efektu zmniejszania cen. Ciężar finansowania tej pomocy obciąży budżet Portugalii.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmie środki, o których mowa w niniejszym akapicie.

4. W celu sprawnego przeprowadzenia procesu integracji, niezależnie od postanowień ustępu 2, można podjąć decyzję, iż cena jednego lub kilku produktów w Portugalii, w okresie jednego sezonu rynkowego, będzie różnić się od cen wynikających z zastosowania postanowień ustępu 2.

Różnica ta nie przekroczy 10% wysokości ruchu cenowego, który będzie miał miejsce.

W takim przypadku poziom ceny w następnym sezonie rynkowym równy jest poziomowi wynikającemu z zastosowania postanowień ustępu 2, jeżeli nie podjęto decyzji o różnicy cen. Jednak decyzja o dalszym odejściu od tego poziomu w danym sezonie rynkowym może zostać podjęta zgodnie z warunkami określonymi w akapitach pierwszym i drugim.

Odstępstwo, o którym mowa w pierwszym akapicie nie ma zastosowania do ostatniego etapu zbliżania określonego w ustępie 2.

Artykuł 239

Wspólną cenę można stosować dla danego produktu w Portugalii, jeśli w dniu przystąpienia lub w okresie stosowania środków przejściowych, cena na rynkach światowych na dany produkt przewyższa cenę wspólną, z zastrzeżeniem, iż cena stosowana w Portugalii nie przewyższy ceny wspólnej.

Artykuł 240

Różnice poziomów cen, w przypadku których sekcja IV przywołuje niniejszy artykuł, wyrównuje się w następujący sposób:

1. Dla produktów, dla których ceny ustala się zgodnie z postanowieniami artykułów 236 i 238, kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Portugalią oraz pomiędzy Portugalią i państwami trzecimi, równe są różnicy pomiędzy cenami ustalonymi dla Portugalii i cenami wspólnymi.
Jednakże kwota wyrównawcza obliczona zgodnie z postanowieniami podanymi powyżej zostanie, w odpowiednich przypadkach, skorygowana w celu uwzględnienia zakresu pomocy krajowej, które Republika Portugalska może utrzymać zgodnie z postanowieniami artykułów 247 i 248.

2. Kwota wyrównawcza nie zostanie jednakże ustalona, jeżeli kwota wynikająca z zastosowania postanowień ustępu 1 jest minimalna.

3.    a) W handlu pomiędzy Portugalią i Wspólnotą w jej obecnym składzie kwoty wyrównawcze są pobierane przez państwo importujące bądź przydzielane przez państwo eksportujące.

    b) W handlu pomiędzy Portugalią i państwami trzecimi pobierane kwoty lub inne opłaty przywozowe stosowane zgodnie ze wspólną polityką rolną i – w braku wyraźnego odstępstwa od niniejszego postanowienia – zwroty wywozowe są obniżane lub podwyższane o kwoty wyrównawcze stosowane w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie.
Jednakże ceł nie obniża się o kwotę wyrównawczą.

4. W przypadku produktów, dla których obowiązuje, na mocy Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu, cło Wspólnej Taryfy Celnej, stosuje się obowiązujące cła.

5. Kwota wyrównawcza pobierana lub przydzielana przez Państwo Członkowskie na podstawie ustępu 1 nie może przekraczać całkowitej kwoty pobieranej przez to Państwo Członkowskie w przypadku towarów przywożonych z państw trzecich korzystających z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może odstąpić od stosowania tej zasady, w szczególności w celu uniknięcia załamania obrotów w handlu i zakłócenia konkurencji.

6. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może odstąpić od stosowania artykułu 211 ustęp 1 akapit pierwszy do produktów, do których stosuje się kwoty wyrównawcze, w zakresie koniecznym do zapewnienia właściwego funkcjonowania wspólnej polityki rolnej.

Artykuł 241

Jeżeli cena światowa produktu jest wyższa od ceny stosowanej do obliczenia opłaty przywozowej, wprowadzonej w ramach wspólnej polityki rolnej, pomniejszonej o kwotę wyrównawczą, która jest odjęta od opłaty przywozowej zgodnie z artykułem 240, lub jeżeli zwrot przy wywozie do państw trzecich jest mniejszy niż kwota wyrównawcza lub gdy nie stosuje się żadnego zwrotu, mogą być podjęte odpowiednie środki mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku.

Artykuł 242

1. Wspólnota finansuje przyznane kwoty wyrównawcze z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

2. Wydatki Republiki Portugalskiej na działania interwencyjne na swoim rynku wewnętrznym oraz na przyznanie zwrotów lub subsydiów w celu wspierania wywozu do państw trzecich lub do innych Państw Członkowskich pozostaną wydatkami krajowymi do końca pierwszego etapu dla produktów wyszczególnionych w artykule 259.

Począwszy od drugiego etapu wydatki na środki interwencyjne na krajowym rynku portugalskim i na przyznanie zwrotów w przypadku wywozu do państw trzecich są finansowane przez Wspólnotę z zasobów Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

Podsekcja 3
Swobodny przepływ towarów i unia celna

Artykuł 243

Następujące postanowienia mają zastosowanie do produktów, których przywóz z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie podlega cłom:

1.     a) Nie naruszając postanowień punktu 4, cła nakładane na przywóz towarów znosi się stopniowo pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią zgodnie z następującym harmonogramem:
–     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 85,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 71,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 57,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 42,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 28,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 14,2% cła wyjściowego;
–    z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie cła zostają zniesione.

Jednakże:
-    w przypadku orchidei, anturium, strelicji, proteaceae podpozycja 06.03 A Wspólnej Taryfy Celnej,
-    w przypadku przetworów i konserw pomidorowych podpozycja 20.02 C Wspólnej Taryfy Celnej,
Wspólnota w jej obecnym składzie obniży podstawowe cła w okresie pięciu kolejnych dwudziestoprocentowych etapów w następujących terminach:
-    z dniem 1 marca 1986 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku.

    b) Nie naruszając postanowień punktu 4, cła na artykuły przywożone do Portugalii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 87,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 75% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 62,5 % cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 50% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 37,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 25% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 12,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie cła zostają zniesione.

    c) Nie naruszając postanowień punktu 4, nie stosując przepisów liter a) i b), w przypadku nasion i owoców oleistych oraz produktów pochodnych ujętych w rozporządzeniu nr 136/66/EWG – z wyjątkiem olejów roślinnych i oliwy z oliwek, przeznaczonych do spożycia przez ludzi – cła przywozowe są stopniowo znoszone pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie oraz Portugalią zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 81,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 72,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 63,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 54,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 45,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 36,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 27,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 18,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie cła zostają zniesione.

    d) Nie naruszając postanowień punktu 4, w odniesieniu do olejów roślinnych z wyjątkiem oleju z oliwek przeznaczonego do użytku domowego, Wspólnota, w jej obecnym składzie oraz Republika Portugalska zastosują bez zmiany właściwe cła podstawowe w okresie obowiązywania wobec Portugalii pewnych mechanizmów kontrolnych, o których mowa w artykule 292. Po wygaśnięciu tego okresu, cła podstawowe będą stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 83,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 66,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 49,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 33,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 16,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie cła zostają zniesione.

2. W celu wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej Republika Portugalska zastosuje w pełni cła Wspólnej Taryfy Celnej począwszy od 1 marca 1986 roku, z wyjątkiem:

a) Nie naruszając postanowień punktu 4, produktów wymienionych w załączniku XX oraz produktów dla których portugalskie cła podstawowe są wyższe niż cła Wspólnej Taryfy Celnej, dla których, w celu stopniowego wprowadzania Wspólnej Taryfy Celnej, Republika Portugalska w następujący sposób zmieni swoją taryfę w odniesieniu do państw trzecich:

(aa) W odniesieniu do pozycji taryfy, dla których cła podstawowe nie różnią się o więcej niż o 15% od ceł Wspólnej Taryfy Celnej, stosuje się te ostatnie.

(bb) W innych przypadkach Republika Portugalska zastosuje cła, zmniejszając rozbieżność pomiędzy cłami podstawowymi oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej w ośmiu jednakowych 12,5% etapach w następujących terminach:
-    z dniem 1 marca 1986 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku.

Od 1 stycznia 1993 roku Republika Portugalska zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

b) Nie naruszając postanowień punktu 4, nasiona i owoce oleiste oraz pochodzące od nich produkty objęte rozporządzeniem nr 136/66/EWG – z wyjątkiem olejów roślinnych, prócz oleju z oliwek, przeznaczone do użytku domowego – dla których Republika Portugalska, w celu stopniowego wprowadzania Wspólnej Taryfy Celnej, następująco zmieni swoją taryfę celną w odniesieniu do państw trzecich:

(aa) W odniesieniu do pozycji taryfy, dla których różnica między cłami podstawowymi i cłami Wspólnej Taryfy Celnej nie przekracza 15% stosuje się te ostatnie cła.

(bb) W pozostałych przypadkach Republika Portugalska zastosuje cła, zmniejszając różnicę pomiędzy cłami podstawowymi oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej zgodnie z następującym harmonogramem:
-    z dniem 1 marca 1986 roku zmniejsza się różnicę do 90,9% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku zmniejsza się różnicę do 81,8% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku zmniejsza się różnicę do 72,7% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku zmniejsza się różnicę do 63,6% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku zmniejsza się różnicę do 54,5% różnicy początkowej;
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku zmniejsza się różnicę do 45,4% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku zmniejsza się różnicę do 36,3% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku zmniejsza się różnicę do 27,2% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku zmniejsza się różnicę do 18,1% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1995 roku zmniejsza się różnicę do 9% różnicy początkowej.

Od 1 stycznia 1996 roku Republika Portugalska zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

c) Nie naruszając postanowień punktu 4, w odniesieniu do olejów roślinnych, z wyjątkiem spożywczego oleju z oliwek, Republika Portugalska zastosuje bez zmian swoje cła podstawowe w okresie stosowania w Portugalii niektórych mechanizmów kontroli, o których mowa w artykule 292.

Po wygaśnięciu tego okresu, Republika Portugalska w następujący sposób zmieni swoją taryfę w odniesieniu do państw trzecich:

(aa) W przypadku pozycji taryfy, dla których różnica pomiędzy cłami podstawowymi oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej nie przekracza 15%, stosuje się te ostatnie.

(bb) W pozostałych przypadkach Republika Portugalska zredukuje różnicę pomiędzy swoimi cłami wyjściowymi i cłami określonymi we Wspólnej Taryfie Celnej zgodnie z poniższym schematem:
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 83,3% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 66,6% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 49,9% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 33,2% różnicy początkowej,
-    z dniem 1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 16,5% różnicy początkowej.

Od 1 stycznia 1996 roku Republika Portugalska zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

3. Podstawowa stawka celna stosownie do punktów 1 i 2 została zdefiniowana w artykule 189.

4. W przypadku produktów podlegających wspólnej organizacji rynku, zgodnie z procedurą określoną na mocy postanowień artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub stosownie do odpowiednich artykułów innych rozporządzeń można postanowić odnośnie wspólnych organizacji rynku rolnego, iż:

a) Republika Portugalska, na swój wniosek:
w szybszym tempie zniesie stawki celne wymienione w punkcie 1 litery b), c) i d) lub w szybszym tempie niż zakładano przeprowadzi zbliżenie stawek celnych dla produktów innych niż wymienione w punkcie 2 litery a), b) i c),
całkowicie lub częściowo zawiesi cła na produkty przywożone z obecnych Państw Członkowskich zgodnie z punktem 1 litery b), c) i d),
całkowicie lub częściowo zawiesi cła na produkty przywożone z państw trzecich zgodnie z punktem 2 litery a), b) i c);

b) Wspólnota w jej obecnym składzie:
zniesie cła wymienione w punkcie 1 litery a), c) i d) w szybszym tempie niż określono w wymienionym punkcie;
zawiesi w całości lub częściowo cła wymienione w punkcie 1 litery a), c) i d) na produkty przywożone z Portugalii.

W przypadku produktów, które nie podlegają wspólnej organizacji rynków:

a) Nie jest wymagana decyzja upoważniająca Republikę Portugalską do podjęcia środków wymienionych w pierwszym i drugim tiret pierwszego akapitu litery a); Republika Portugalska poinformuje pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach;

b) Komisja może w całości lub częściowo zawiesić cła nakładane na towary przywożone z Portugalii.

Stawki celne wynikające z przyspieszonego zbliżenia lub zawieszone stawki celne nie mogą być niższe niż cła przywozowe z pozostałych Państw Członkowskich.

Artykuł 244

1. W handlu pomiędzy Portugalią i innymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy Portugalią i państwami trzecimi system stosowany obecnie we Wspólnocie w jej obecnym składzie w odniesieniu do ceł, opłat o skutku równoważnym, ograniczeń ilościowych oraz środków o skutku równoważnym, jest stosowany w Portugalii od 1 marca 1986 roku, z wyjątkiem tych przepisów niniejszego rozdziału, które stanowią inaczej dla towarów objętych w dniu przystąpienia wspólną organizacją rynków.

2. W przypadku towarów nieobjętych 1 marca 1986 roku wspólną organizacją rynków, zniesienie opłat o skutku równoważnym do ceł, ograniczeń ilościowych oraz środków o  skutku równoważnym nastąpi tego dnia, chyba że w dniu przystąpienia tworzą one integralną część organizacji rynku krajowego w Portugalii lub w innym Państwie Członkowskim.

Powyższy przepis jest stosowany tylko do czasu wprowadzenia wspólnej organizacji rynków tych towarów, lecz nie dłużej niż do 31 grudnia 1995 roku oraz w zakresie ściśle niezbędnym do zapewnienia utrzymania organizacji krajowej.

3. Od 1 marca 1986 roku Republika Portugalska zastosuje nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej.

W zakresie w jakim nie tworzy to trudności w stosowaniu przepisów Wspólnoty, a szczególnie w funkcjonowaniu wspólnej organizacji rynków oraz mechanizmów przejściowych przewidzianych w niniejszym rozdziale, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może upoważnić Republikę Portugalską do włączenia do tej nomenklatury takiej istniejącej klasyfikacji krajowej, jaka może być niezbędna do dokonania postępu na drodze do ujednolicenia ze Wspólną Taryfą Celną lub eliminacji ceł we Wspólnocie na warunkach określonych w niniejszym Akcie.
Artykuł 245

1. Do 31 grudnia 1992 roku Republika Portugalska może stosować ograniczenia ilościowe w przywozie z państw trzecich towarów, o których mowa w załączniku XXI.

2.     a) Ograniczenia ilościowe, o których mowa w ustępie 1 składają się z rocznych limitów ustalanych bez dyskryminacji w stosunkach pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

b) Wstępny limit na rok 1986 dla każdego produktu, wyrażony w miarę możliwości w ECU, zostanie ustalony:
albo na 3% średniej portugalskiej produkcji w okresie ostatnich trzech lat przed przystąpieniem, według dostępnych danych statystycznych,
albo jako średnia przywozu portugalskiego zrealizowanego w okresie ostatnich trzech lat przed przystąpieniem na podstawie dostępnych danych statystycznych, jeżeli to ostatnie kryterium prowadzi do większej kwoty lub wielkości.

3. Najmniejsza stopa stopniowego wzrostu limitów wynosi 20% na początku każdego roku dla limitów wyrażonych wartościowo oraz 15% na początku każdego roku dla limitów wyrażonych ilościowo.

Stopa wzrostu jest dodawana do każdego limitu, a następujący po tym wzrost obliczany na podstawie łącznej wielkości.

4. Jeżeli przywóz do Portugalii w okresie dwóch kolejnych lat wynosi mniej niż 90% ustalonego rocznego limitu, ograniczenia ilościowe obowiązujące w Portugalii zostają zniesione.

5. W okresie od 1 marca do 31 grudnia 1986 roku stosuje się limit równy początkowemu limitowi obniżonemu o jedną szóstą.

Podsekcja 4
Pomoc

Artykuł 246

1. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się do pomocy , premii lub innych podobnych kwot, ustalonych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, w przypadku których sekcja IV przywołuje niniejszy artykuł.

2. Celem udzielenia Portugalii pomocy  przez Wspólnotę stosuje się następujące postanowienia:

a) Z dniem 1 marca 1986 roku wysokość pomocy  Wspólnoty dla określonego produktu w Portugalii równa jest kwocie określonej na podstawie pomocy udzielanych przez Republikę Portugalską w ramach wcześniejszych przepisów krajowych istniejących w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony. Kwota ta nie przekroczy jednakże wysokości pomocy  udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie 1 marca 1986 roku. Jeżeli, zgodnie z poprzednimi przepisami krajowymi, nie udzielano podobnej pomocy  z zastrzeżeniem poniższych postanowień, wówczas Wspólnota nie udzieli Portugalii żadnej pomocy  z dniem 1 marca 1986 roku.

b) Na początku pierwszego sezonu rynkowego po przystąpieniu lub w przypadku braku takiego sezonu, pierwszego okresu udzielania pomocy :
-    Wspólnota udzieli Portugalii pomocy  w wysokości odpowiadającej jednej siódmej kwoty pomocy  Wspólnoty udzielanej na następny sezon rynkowy lub okres udzielania pomocy ,
-    albo, w przypadku występowania różnicy kwot pomocy , wysokość-     pomocy  Wspólnoty w Portugalii wyrównuje się do wysokości pomocy udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie na następny sezon rynkowy lub okres udzielania pomocy , o jedną siódmą różnicy istniejącej pomiędzy tymi dwiema kwotami.

c) Na początku następnych sezonów rynkowych lub okresów udzielania pomocy  wysokość pomocy Wspólnoty w Portugalii wyrównuje się do wysokości pomocy  udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie na następny sezon rynkowy lub okres udzielania pomocy, sukcesywnie o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i połowę różnicy istniejącej pomiędzy tymi dwiema kwotami.

d) Całość pomocy  Wspólnoty zostanie udzielona Portugalii z początkiem siódmego sezonu rynkowego lub okresu udzielania pomocy  po przystąpieniu.

Artykuł 247

1. Nie naruszając postanowień artykułu 246, Republika Portugalska ma prawo zachować krajowe rodzaje pomocy , których zniesienie nie wpłynęłoby poważnie zarówno na ceny fabryczne jak i ceny dla konsumentów. Jednakże rodzaje takiej pomocy można zachować tylko w formie przejściowej i na zasadzie degresyjnej, w terminie nieprzekraczającym zakończenia okresu stosowania środków przejściowych.

2. Rada, stanowiąc zgodnie z warunkami ustalonymi na mocy postanowień artykułu 258, podejmuje środki konieczne do zastosowania postanowień niniejszego artykułu. Środki te obejmują zwłaszcza wykaz i dokładne określenie rodzajów pomocy wymienionych w ustępie 1, kwoty przyznawane w ramach pomocy publicznej, harmonogram ich zniesienia, skalę degresji oraz szczegółowe przepisy konieczne do zapewnienia właściwego funkcjonowania zasad wspólnej polityki rolnej; wymienione przepisy szczegółowe powinny także zapewniać równy dostęp do rynku portugalskiego.

3. Jeśli jest to potrzebne, w okresie stosowania środków przejściowych dopuszcza się odstępstwo od skali degresji, o której mowa w ustępie 2.

Artykuł 248

1. W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach Republika Portugalska jest upoważniona do ponownego wprowadzenia, obciążając swój budżet, tymczasowej pomocy wspomagającej produkcję, pod warunkiem, że taka pomoc była już przyznana na podstawie uprzednich przepisów krajowych oraz pod warunkiem, że jej zniesienie przed przystąpieniem miałoby poważne konsekwencje dla produkcji.

2. Krajowe środki pomocy, o których mowa w ustępie 1 mogą być ponownie wprowadzone wyłącznie tymczasowo i co do zasady degresywnie, nie dalej niż do końca okresu stosowania środków przejściowych.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie, w miarę potrzeby, niezbędne środki, które powinny zawierać te same szczegółowe zasady oraz elementy, o których mowa w ustępie 2 artykułu 247.

Podsekcja 5
Uzupełniające mechanizmy handlowe

Artykuł 249

1. Ustanawia się uzupełniający mechanizm, w dalszej części niniejszego Aktu zwany UMH (uzupełniający mechanizm handlowy), stosowany w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią.

UMH będzie stosowany od 1 marca 1986 do 31 grudnia 1995 roku.

2. Towary wymienione na liście załącznika XXII będą przedmiotem UMH.

Lista, o której mowa w załączniku XXII może być uzupełniona, zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 250 w okresie pierwszych trzech lat po przystąpieniu.

3. Na początku każdego roku Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie z funkcjonowania UMH w roku poprzednim.
Artykuł 250

1. Ustanawia się Komitet ad hoc składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Głosy Państw Członkowskich w Komitecie ad hoc są ważone zgodnie z postanowieniami ustępu 2 artykułu 148 Traktatu EWG. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. W przypadku stosowania procedury ustalonej na mocy postanowień niniejszego artykułu przewodniczący, z własnej inicjatywy albo na prośbę Państwa Członkowskiego, przekazuje sprawę Komitetowi ad hoc.

4. Przedstawiciel Komisji przedkłada projekt środków, które mają być przyjęte. Komitet wyraża swoją opinię na temat projektu środków w terminie ustalonym przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy. Komitet podejmuje decyzję większością 54 głosów.

5. Komisja przyjmuje środki i bezzwłoczne wprowadza je w życie, jeżeli są zgodne z opinią Komitetu. W przypadku ich niezgodności z opinią Komitetu lub w braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedstawia Radzie wniosek dotyczący podjęcia środków. Rada przyjmuje te środki większością kwalifikowaną.
Jeżeli z upływem miesiąca od daty przekazania sprawy Rada nie przyjęła żadnych środków, Komisja przyjmuje proponowane środki i bezzwłocznie je stosuje, z wyjątkiem sytuacji, gdy Rada zwykłą większością głosów podejmuje decyzję przeciw ich zastosowaniu.

Artykuł 251

1. Dla każdego produktu podlegającego UMH, na początku każdego sezonu rynkowego sporządza się oszacowanie dotyczące przyszłego okresu, według procedury ustalonej zgodnie z postanowieniami artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub w zależności od przypadku, odpowiednimi postanowieniami artykułów innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych, dla każdego produktu lub grup produktów podlegających UMH.

Takie oszacowanie sporządza się na podstawie oszacowań produkcji i konsumpcji w Portugalii lub we Wspólnocie w jej obecnym składzie; na podstawie tego oszacowania sporządza się przyszły harmonogram na określony sezon rynkowy zgodnie z tą samą procedurą dotyczącą rozwoju wymiany handlowej i ustalania umownego pułapu przywozu na dany rynek.

Szczegółowe oszacowanie dla każdego produktu lub grupy produktów zostanie sporządzone za okres od 1 marca 1986 roku do początku sezonu rynkowego 1986/87.

2. Stopniowe ustalanie pułapu umownego powinno odzwierciedlać określony stały rozwój tradycyjnej wymiany handlowej w celu zapewnienia, po wygaśnięciu okresu stosowania środków przejściowych, harmonijnego i stopniowego otwarcia rynku i pełnej realizacji zasad swobodnego przepływu towarów na obszarze Wspólnoty.

W tym celu roczna stopa wzrostu pułapu określana jest zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 1. W ramach ogólnego pułapu umownego można ustalać pułapy dla różnych okresów danego sezonu rynkowego.

Artykuł 252

1. Jeżeli badanie rozwoju handlu wewnątrz Wspólnoty wykazuje lub przewiduje znaczny wzrost przywozu i jeżeli sytuacja ta spowoduje osiągnięcie lub przekroczenie umownego pułapu przywozu na produkt w bieżącym sezonie rynkowym lub w części sezonu, Komisja, na prośbę Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, podejmuje decyzję zgodnie z procedurą dla przypadków nadzwyczajnych w sprawie:
-    tymczasowych środków ochronnych, które należy podjąć-     i które będą stosowane do czasu wejścia w życie ostatecznych środków przewidzianych na mocy postanowień ustępu 3,
-    zwołania Komitetu Zarządzającego danego sektora gospodarki w celu zbadania sposobu stosowania odpowiednich środków.

2. W przypadku gdy sytuacja, o której mowa w ustępie 1 powoduje poważne zakłócenia rynku, Państwo Członkowskie może zwrócić się do Komisji z prośbą o natychmiastowe podjęcie tymczasowych środków ochronnych, o których mowa w ustępie 1. W tym celu Komisja podejmuje decyzję w terminie 24 godzin od otrzymania prośby.

Jeżeli Komisja nie podejmie decyzji w tym terminie, zwracające się z prośbą Państwo Członkowskie może podjąć tymczasowe środki ochronne, o podjęciu których bezzwłocznie powiadamia Komisję. Środki te są stosowane do czasu podjęcia przez Komisję działań w odpowiedzi na prośbę, o której mowa w pierwszym akapicie.

3. Ostateczne środki podejmowane są możliwie najszybciej zgodnie z procedurą ustaloną na mocy postanowień artykułu 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub, zależnie od przypadku, postanowień odpowiednich artykułów innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych.
Środki te mogą obejmować zwłaszcza:

a) rewizję umownego pułapu, gdy dany rynek nie został poważnie zakłócony w następstwie rozwoju przywozu;

b) albo ograniczenie lub zawieszenie przywozu na rynek Wspólnoty w jej obecnym składzie lub na rynek portugalski, w zależności od stopnia zakłócenia rynku, który został oceniony w szczególności na podstawie tendencji cen rynkowych i ilości będących przedmiotem wymiany handlowej.
Środki restrykcyjne, o których mowa w literze b) mogą być podjęte jedynie w takim zakresie i na taki okres jaki jest niezbędny do wyeliminowania zakłóceń na rynku. W przypadku Wspólnoty w jej obecnym składzie, środki te mogą ograniczać się do przewozu przeznaczonego do określonych regionów Wspólnoty z zastrzeżeniem, iż obejmują one odpowiednie postanowienia dotyczące uniknięcia zmian ukierunkowań wymiany handlowej.

4. Zastosowanie UMH w żadnym wypadku nie może prowadzić do traktowania produktów pochodzących z Portugalii lub ze Wspólnoty w jej obecnym składzie w sposób mniej korzystny niż produktów sprzedawanych w danych regionach, pochodzących z państw trzecich korzystających z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.


Podsekcja 6
Inne postanowienia

Artykuł 253

W celu strukturalnego polepszenia sytuacji w Portugalii, stosuje się następujące środki:
a) wdrożenie, począwszy od okresu przejściowego, konkretnych środków przygotowawczych w celu adaptacji i stosowania dorobku wspólnotowego, szczególnie w zakresie struktur produkcji, przetwarzania i wprowadzania na rynek oraz związków producentów;
b) stosowanie w Portugalii, od dnia przystąpienia, przepisów Wspólnoty w dziedzinie socjalno-strukturalnej, w tym związków producentów;
c) rozciągnięcie na korzyść Portugalii, w ramach zasad, o których mowa w przepisach litery b) obowiązujących w tym dniu najkorzystniejszych szczegółowych przepisów w horyzontalnym prawie Wspólnoty na najmniej uprzywilejowane obszary Wspólnoty w jej obecnym składzie;
d) ponadto stosowanie dodatkowych środków strukturalnych na korzyść Portugalii, w formie konkretnych programów rozwoju rolnictwa portugalskiego.

Rada, stanowiąc zgodnie z warunkami ustanowionymi w artykule 258, przyjmuje w miarę potrzeby środki lub szczegółowe zasady stosowania środków, o których mowa w akapicie pierwszym.
Artykuł 254

Każda partia produktów będących w wolnym obrocie na obszarze Portugalii 1 marca 1986 roku, przekraczająca ilość, którą można uznać za zwykły zapas, powinna być usunięta przez Republikę Portugalską, na jej koszt, zgodnie z procedurami Wspólnoty, które zostaną określone oraz w terminie ustalonym zgodnie z warunkami przewidzianymi na mocy postanowień artykułu 258. Pojęcie zwykłego zapasu zostanie określone dla każdego produktu według specjalnych kryteriów i zgodnie z celem każdej wspólnej organizacji rynków.

Artykuł 255

Ustalając poziom różnych kwot w ramach wspólnej polityki rolnej, z wyjątkiem cen, o których mowa w artykule 236, należy uwzględnić stosowaną kwotę wyrównawczą lub, w przypadku jej braku, różnicę cen, która została odnotowana lub jest ekonomicznie uzasadniona i, w odpowiednich przypadkach, zakres ceł z wyjątkiem następujących okoliczności:
-    gdy nie istnieje prawdopodobieństwo zakłócenia wymiany handlowej, lub
-    gdy sprawne funkcjonowanie wspólnej polityki rolnej wymaga nieuwzględnienia powyższej kwoty, różnicy lub zakresu albo w sytuacji, gdy uwzględnianie takie nie jest wskazane.

Artykuł 256

1. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 258, przyjmuje przepisy stosowane przez Republikę Portugalską w stosunku do Królestwa Hiszpanii.

2. Środki niezbędne do wprowadzenia w życie przepisów, o których mowa w ustępie 1 i dotyczących wymiany handlowej pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi a Wspólnotą w jej obecnym składzie, zostaną przyjęte, zależnie od przypadku, zgodnie z warunkami ustalonymi na mocy postanowień artykułu 258 lub procedury ustalonej na mocy postanowień ustępu 2 artykułu 234.

Artykuł 257

1. Jeśli okaże się, że potrzebne są środki przejściowe dla ułatwienia zgodnego z warunkami określonymi w niniejszym tytule przejścia Portugalii z dotychczasowego systemu do systemu wynikającego z zastosowania wspólnej organizacji rynków, a zwłaszcza gdy w odniesieniu do poszczególnych produktów zastosowanie nowych przepisów w wyznaczonym terminie napotyka na znaczne trudności we Wspólnocie, środki takie powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w artykule 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG lub, odpowiednio, w stosownych artykułach innych rozporządzeń dotyczących wspólnej organizacji rynków rolnych. Środki te mogą być przyjmowane do 31 grudnia 1987 roku, a ich zastosowanie musi być zakończone do tego dnia.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim może przedłużyć okres, o którym mowa w ustępie 1.

Artykuł 258
1. Środki przejściowe dotyczące zastosowania aktów związanych ze wspólną polityką rolną, a niewymienione w niniejszym Akcie, włączając w to zagadnienia strukturalne, powinny zostać przyjęte przed przystąpieniem, zgodnie z procedurą określoną w ustępie 3 i wejść w życie najwcześniej w dniu przystąpienia.

2. Środki przejściowe, o których mowa w ustępie 1 są środkami wymienionymi w artykułach 247, 253, 254, 256, 263 ustęp 2 oraz 280.

3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, lub też Komisja, podejmując decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 1 artykułu 257, przyjmie środki przejściowe, o których mowa w ustępie 1, w zależności od tego, która z tych dwóch instytucji przyjęła akty pierwotne, do których decyzje te się odnoszą.

Sekcja III
Przejście podzielone na etapy

Podsekcja I
Zakres

Artykuł 259

1. Etapom przejściowym są poddane produkty objęte następującymi aktami:
-    rozporządzenie EWG nr 804/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i jego pochodnych,
-    rozporządzenie EWG nr 805/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny,
-    rozporządzenie EWG nr 1035/72 w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw,
-    rozporządzenie EWG nr 2727/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż,
-    rozporządzenie EWG nr 2759/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny,
-    rozporządzenie EWG nr 2771/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku jajek,
-    rozporządzenie EWG nr 2777/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku drobiu,
-    rozporządzenie EWG nr 1418/76 w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu,
-    rozporządzenie EWG nr 337/79 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina.
2. Glukoza i laktoza objęte rozporządzeniem EWG nr 2730/75 oraz owalbumina i laktabumina, objęte rozporządzeniem EWG nr 2783/75, są przedmiotem tych samych rozwiązań przejściowych, które obowiązują wobec odpowiednich artykułów rolnych.

Artykuł 260

1. Przejście etapami składa się z dwóch okresów, każdy po pięć lat:
-    pierwszy etap rozpocznie się 1 marca 1986 i zakończy 31 grudnia 1990 roku,
-    drugi etap rozpocznie się 1 stycznia 1991 i zakończy 31 grudnia 1995 roku.

Przejście z pierwszego do drugiego etapu nastąpi automatycznie.

2. Niezależnie od przepisów ustępu 1, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może skrócić pierwszy etap do okresu trzech lat trwającego do 31 grudnia 1988 roku. W tym przypadku drugi etap rozpocznie się 1 stycznia 1989 i zakończy 31 grudnia 1995 roku.

Podsekcja 2
Etap pierwszy

A.    Portugalski rynek wewnętrzny

Artykuł 261

1. W okresie pierwszego etapu Republika Portugalska ma prawo do utrzymywania, dla produktów, o których mowa w artykule 259, swoich obowiązujących dotychczas zasad dotyczących organizacji jej wewnętrznego rynku rolnego, z zachowaniem warunków ustanowionych w artykułach 262-265 oraz przepisów szczególnych rozdziału dotyczących niektórych produktów.

2. W następstwie powyższego oraz na zasadzie odstępstwa  od artykułu394, zastosowanie wobec Portugalii przepisów Wspólnoty w zakresie organizacji rynku wewnętrznego zostaje odroczone do końca pierwszego etapu.

Ponadto, jeżeli nie zostaną wydane przepisy regulujące odmiennie poszczególne przypadki, zastosowanie wobec Wspólnoty w jej obecnym składzie oraz Portugalii zmian wniesionych do przepisów Wspólnoty na podstawie artykułu 396, zostaje odroczone do końca pierwszego etapu.

Artykuł 262

W celu harmonijnego zintegrowania rolnictwa portugalskiego ze wspólną polityką rolną na koniec pierwszego etapu Republika Portugalska stopniowo dostosuje organizację swojego rynku przy pomocy określonej ilości celów ogólnych uzupełnianych przez zmienne cele szczególne dla danego sektora.

Artykuł 263

1. Aby osiągnąć cele określone w artykule 262, Wspólnota:
-    polepsza struktury produkcji, sprzedaży i przetwarzania towarów rolnych;
-    polepsza ogólnie sytuację strukturalną portugalskiego sektora rolnego.

2. W celu dalszego osiągania celów ogólnych, do produktów określonych w artykule 259 stosuje się następujące środki:

a) wdrożenie, począwszy od okresu przejściowego, konkretnych środków przygotowawczych służących adaptacji i stosowaniu dorobku wspólnotowego, szczególnie w zakresie struktur produkcji, przetwarzania i wprowadzania na rynek oraz organizacji producentów;

b) stosowanie w Portugalii, od dnia przystąpienia, przepisów Wspólnoty w dziedzinie socjalno-strukturalnej, w tym dotyczących organizacji producentów,

c) rozszerzenie na korzyść Portugalii, w granicach przepisów, o których mowa w przepisach litery b), najkorzystniejszych przepisów szczególnych obowiązujących w tym dniu, w horyzontalnym prawie Wspólnoty, do najmniej uprzywilejowanych obszarów Wspólnoty w jej obecnym składzie,

d) ponadto wdrożenie środków o charakterze strukturalnym na korzyść Portugalii w formie konkretnego programu rozwoju rolnictwa portugalskiego.

Rada, stanowiąc zgodnie z warunkami ustanowionymi w artykule 258, przyjmie w razie potrzeby środki, o których mowa w ustępie 1 lub szczegółowe zasady ich stosowania.

Artykuł 264

1. Cele szczególne, o których mowa w artykule 262, są określone, odpowiednio dla danego sektora, w sekcji V.
2. a) Aby osiągnąć cele szczególne, Komisja w okresie przejściowym zaproponuje program działania w ścisłej współpracy z władzami portugalskimi.

b) Następnie Komisja będzie uważnie obserwować rozwój sytuacji w Portugalii z punktu widzenia:
-    postępu dokonanego w kierunku osiągnięcia ustalonych celów,
-    rezultatów osiągniętych dzięki zastosowaniu konkretnych horyzontalnych środków strukturalnych.

c) Komisja wyraża swoją opinię o tym rozwoju w sprawozdaniach, które przedkłada Radzie:
-    na koniec okresu przejściowego w celu udokumentowania rozwoju osiągniętego przed dniem przystąpienia,
-    w odpowiednim czasie przed upływem trzeciego roku po przystąpieniu,
-    w każdym innym czasie, jaki uzna za właściwy lub konieczny.

d) Biorąc pod uwagę w szczególności dyskusje Rady nad raportami, o których mowa w przepisach litery c), Komisja może w miarę potrzeby formułować zalecenia dla Republiki Portugalskiej odnoszące się do środków, które należy podjąć w celu osiągnięcia omawianych celów.

Artykuł 265

W czasie pierwszego etapu Republika Portugalska zastosuje następujące rodzaje dyscypliny:

1. Dyscyplina cenowa:

a) Jeżeli wyrażone w ECU ceny portugalskie są równe lub mniejsze niż ceny wspólne:
-    bez wpływu na zastosowanie harmonizacji cen w odniesieniu do sektora mleka i jego pochodnych, o których mowa w artykule 309d, wartość-     rocznych podwyżek cen nie może przekraczać-     wzrostu cen wspólnych,
-    jednakże:
(aa) jeżeli ceny portugalskie są niższe niż ceny wspólne oraz jeżeli, zgodnie z zasadami dyscypliny w zakresie środków pomocy, o której mowa w literze c), zniesienie pewnych środków pomocy - przyznanych albo bezpośrednio towarom na podstawowym poziomie produkcji, albo przyznanych środkom produkcji – prowadzi do zmniejszenia dochodu producentów portugalskich, można, stosownie do skutków zniesienia tych środków, stosować dodatkowe środki pomocy oprócz tych, które są określone w pierwszym tiret, w odniesieniu do dochodu producentów.

(bb) w odniesieniu do produktów objętych pozycją nr 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej, dla których istnieją ustalone, zinstytucjonalizowane ceny, roczny wzrost cen w Portugalii może osiągnąć, ale nie przekroczyć, wielkości wynikające z dostosowania cen w okresie 10 lat.

W żadnym przypadku ceny portugalskie nie mogą przekroczyć poziomu cen wspólnych.

W celu przestrzegania dyscypliny cenowej określonej w niniejszej literze a), poziomem cen portugalskich, jaki należy uwzględnić w pierwszym sezonie rynkowym po przystąpieniu, jest poziom cen portugalskich ustalonych na sezon rynkowy 1985/86 w przeliczeniu na ECU według kursu obowiązującego na początku tego sezonu rynkowego dla danych produktów.
b) Jeżeli długość pierwszego etapu nie zostanie skrócona zgodnie z ustępem 2 artykułu 260 oraz jeżeli ceny portugalskie są niższe niż ceny wspólne, Republika Portugalska, w piątym roku pierwszego etapu, na początku sezonu rynkowego danego produktu, dokona dostosowania cen w kierunku cen wspólnych stosowanych w tym samym roku, zgodnie ze szczegółowymi zasadami, które zostaną określone w przyszłości.
W tym celu i w celu ich dostosowania ceny portugalskie są wyrażone w ECU według poziomu osiągniętego 31 grudnia 1989 roku, zgodnie z zasadami dyscypliny cenowej, o których mowa w literze a).
c) Jeżeli poziom osiągnięty przez ceny portugalskie w sezonach rynkowych 1985/86, wyrażony w ECU na podstawie kursu wymiany obowiązującego na początku sezonu rynkowego danego produktu, jest wyższy niż poziom cen wspólnych, poziom cen portugalskich nie może być podniesiony w stosunku do poprzedniego poziomu.
Ponadto jeżeli ceny portugalskie wyrażone w ECU, ustalone na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów krajowych w sezonach rynkowych 1985/86, powodują w sezonach rynkowych 1985/86 nadmierną różnicę pomiędzy cenami portugalskimi a cenami wspólnymi, Republika Portugalska ustali swoje ceny na następny sezon rynkowy w taki sposób, aby ta różnica została całkowicie wyeliminowana w okresie następnych siedmiu sezonów rynkowych po przystąpieniu.
Ponadto Portugalia dostosuje swoje ceny w zakresie niezbędnym do uniknięcia wzrostu różnicy cen portugalskich oraz cen wspólnych.

d) Komisja zapewni przestrzeganie zasad, o których mowa powyżej. Jakiekolwiek wynikłe z tych zasad nadmierne wahania cen nie są uwzględniane przy określaniu poziomu cen wyznaczającego poziom wyjściowy działań zmierzających do dopasowania cen w drugim etapie, o którym mowa w artykule 285.

2. Dyscyplina pomocy:
Zgodnie z zasadami tej dyscypliny i bez wpływu na zastosowanie artykułu 248, Republika Portugalska jest upoważniona do utrzymania w okresie pierwszego etapu swoich krajowych środków pomocy.
Jednakże w okresie pierwszego etapu Republika Portugalska zapewni pewien poziom rezygnacji z pomocy krajowej niezgodnej z prawem Wspólnoty oraz to, że plan pomocy Wspólnoty będzie w coraz większym stopniu wprowadzany do organizacji jej rynku krajowego tak, aby poziom tej pomocy nie przekroczył poziomu wspólnego.
3. Dyscyplina produkcyjna:

Zgodnie z zasadami tej dyscypliny Republika Portugalska zastosuje niezbędne środki w celu uniknięcia sytuacji, kiedy w działach, dla których przepisy Wspólnoty ustalają zasady dyscypliny produkcyjnej:
-    jakikolwiek wzrost produkcji na jej terytorium w okresie pierwszego etapu prowadził do pogorszenia ogólnej sytuacji w produkcji Wspólnoty,
-    stosowanie dorobku wspólnotowego było, od początku drugiego etapu, trudniejsze.

Artykuł 266

1. Najpóźniej przed zakończeniem pierwszego etapu:
-    Komisja przedkłada w miarę potrzeby Radzie raport wraz z wnioskami dotyczącymi rozwoju sytuacji w jednym lub kilku sektorach, o których mowa w artykule 259 w odniesieniu do celów ustalonych na czas trwania pierwszego etapu,
-    Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, podejmuje decyzję w sprawie wszelkich niezbędnych korekt procedury okresu przejściowego w okresie nie dłuższym niż 10 lat, ustanowionym dla stosowania środków przejściowych oraz na taki okres, jaki jest ściśle niezbędny w celu zapewnienia funkcjonowania wspólnej organizacji rynków.

2. Ustęp 1 nie ma wpływu na automatyczny charakter procesu przechodzenia od pierwszego do drugiego etapu ustanowiony w ustępie 1 artykułu 260 i nie może prowadzić do zmiany artykułów 371-375.

B.    Środki stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią

Artykuł 267

O ile przepisy artykułów 268-276 oraz sekcja V nie stanowią inaczej, Republika Portugalska jest upoważniona do stosowania w swoim handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie w okresie pierwszego etapu, w odniesieniu do produktów, o których mowa w artykule 259, zasad obowiązujących w tym handlu przed przystąpieniem, zarówno w przywozie jak i wywozie.


Artykuł 268
1. O ile przepisy ustępu 2 nie stanowią inaczej, Republika Portugalska zniesie od 1 marca 1986 roku wszelkie cła oraz opłaty o skutku równoważnym w przywozie produktów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.
2. W przypadku produktów, o których mowa w artykule 259, których przywóz z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie podlega cłom, stosuje się następujące przepisy służące stopniowemu znoszeniu tych ceł w okresie pierwszego i drugiego etapu:

a) Cła w przywozie do Wspólnoty w jej obecnym składzie z Portugalii zostaną zniesione zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 88,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 77,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 66,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 55,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 44,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 33,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 22,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 11,2% cła wyjściowego;
-    1 stycznia 1994 roku wszystkie cła zostaną zniesione.

Jednakże:
-    w odniesieniu do wysokiej jakości win likierowych produkowanych w określonych regionach, ujętych w pozycji nr 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej, Wspólnota w jej obecnym składzie zmniejszy swoje cła podstawowe w trzech etapach, zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 66,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 33,4% cła wyjściowego;
-    1 stycznia 1988 roku wszystkie cła zostaną zniesione,

-    w odniesieniu do "vinhos verdes" oraz win Dăo ujętych w pozycji nr 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej, Wspólnota w jej obecnym składzie zmniejszy swoje cła podstawowe w czterech równych, kolejnych etapach, wynoszących 25% każdy, w następujących terminach:
-    z dniem 1 marca 1986 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku,
-    w odniesieniu do innych win traktowanych w ten sam sposób jak wina wysokiej jakości, ujętych w pozycji nr 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej, Wspólnota w jej obecnym składzie zmniejszy swoje podstawowe cła w sześciu etapach zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 83,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 66,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 49,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 33,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 16,5% cła wyjściowego;
-    1 stycznia 1991 roku wszystkie cła zostaną zniesione.

b) Cła obowiązujące w przywozie do Portugalii ze Wspólnoty w jej obecnym składzie towary, o których mowa w artykule 259 są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 81,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 72,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 63,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 54,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 45,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 36,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 27,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 18,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie cła zostają zniesione.

Jednakże:
-    jeżeli w czasie pierwszego etapu zostanie nałożony na jeden z produktów, o których mowa w załączniku XXIII, limit na cło wynikający z zastosowania poprzedniego akapitu zgodnie z artykułem 191, na poziomie ceł w przywozie do Portugalii z państw trzecich korzystających z klauzuli najwyższego uprzywilejowania oraz
- jeżeli taka sytuacja utrzymuje się na początku drugiego etapu, to stopniowe znoszenie pozostałych ceł zostanie dokonane w okresie drugiego etapu, począwszy od poziomu ceł rzeczywiście stosowanych na początku drugiego etapu, zgodnie z harmonogramem, który zostanie ustalony.

3 Podstawowa stawka celna w rozumieniu ustępów 1 i 2 została zdefiniowana w artykule 189.
Jednakże:
–    w zakresie stosowania litery b) ustępu 2, z wyjątkiem cła podstawowego obowiązującego wobec towarów, o których mowa w załączniku XXIII, cło podstawowe nie może przekraczać–     poziomu cła wynikającego ze Wspólnej Taryfy Celnej;
-    w odniesieniu do wysokiej jakości win likierowych w określonych regionach produkcji „vinhos verdes” oraz win Dăo, cłami podstawowymi są cła rzeczywiście stosowane przy limitach celnych określanych na poprzednich zasadach. Limity celne stosowane na poprzednio stosowanych zasadach znosi się 1 marca 1986 roku.
4. Przepisy ustępu 4 artykułu 243 stosuje się mutatis mutandis w okresie znoszenia ceł, o których mowa w ustępie 2. Jednakże jeżeli ustęp 4 artykułu 243 zezwala Republice Portugalskiej na podejmowanie decyzji określonej w pierwszym akapicie tego ustępu, Republika Portugalska może podjąć działanie z pominięciem tej procedury. W tym przypadku poinformuje ona inne Państwa Członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach.

Jeżeli niniejszy artykuł oraz ustęp 4 artykułu 243 nie stanowią inaczej, należy także stosować postanowienia artykułów 189-195.
Artykuł 269

1. Jeżeli przepisy ustępu 2 nie stanowią inaczej, Republika Portugalska, począwszy od 1 marca 1986 roku, wyeliminuje stosowanie wszelkich ograniczeń ilościowych oraz środków o skutku równoważnym w przywozie produktów określonych w artykule 259,  ze Wspólnoty w jej obecnym składzie.
2. a) Do końca pierwszego etapu Republika Portugalska może utrzymywać ograniczenia ilościowe w przywozie ze Wspólnoty w jej obecnym składzie w przypadku towarów określonych w załączniku XXIII.
b) Ograniczenia ilościowe określone w literze a) składają się z rocznych limitów ustalanych bez dyskryminacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi.
Początkowy limit w roku 1986 dla każdego towaru wyrażonego albo według wielkości, albo w ECU zostanie ustalony:
-    albo na 3% średniej rocznej produkcji Portugalii w okresie ostatnich trzech lat przed przystąpieniem, dla których dostępne są dane statystyczne,
-    albo na poziomie średniej wielkości przywozu do Portugalii w okresie ostatnich trzech lat przed przystąpieniem, dla których dostępne są dane statystyczne, jeżeli takie kryterium prowadzi do większej ilości lub wartości.
c) Minimalna stopa wzrostu limitów wynosi 15% na początku każdego roku w przypadku limitów wyrażonych wartościowo i 10% na początku każdego roku w przypadku limitów wyrażonych ilościowo.
Wzrost ten jest dodawany do każdego limitu, a wynikający stąd przyrost jest obliczany z uwzględnieniem całkowitej wielkości.
d) Jeżeli przywóz do Portugalii w okresie dwóch kolejnych lat wyniesie mniej niż 90% ustalonego rocznego limitu, Portugalia zniesie obowiązujące ograniczenia ilościowe.
e) W okresie od 1 marca do 31 grudnia 1986 roku stosowane limity będą równe początkowemu limitowi obniżonemu o jedną szóstą.

Artykuł 270

1. W okresie pierwszego etapu Republika Portugalska stosuje w przywozie ze Wspólnoty w jej obecnym składzie towarów określonych w artykule 259 system wyrównywania cen lub szczególnej ochrony, taki jak system ustanowiony w stosunku do przywozu z państw trzecich. System ten musi być oparty na kryteriach identycznych, jak kryteria przyjęte w przepisach Wspólnoty, tak aby określić parametry wyrównywania cen lub zakres konkretnej ochrony.

2. W przypadku produktów określonych w artykule 259, nieobjętych ograniczeniami w handlu pomiędzy Portugalią i obecnymi Państwami Członkowskimi na podstawie artykułów 269 i 280, Republika Portugalska może stosować do 31 grudnia 1988 roku system informacji statystycznej poprzedzającej przywóz. Jednakże system ten, obejmujący wydanie krajowych dokumentów dotyczących przywozu, musi zapewnić automatyczne wydanie dokumentu w okresie czterech dni roboczych od dnia złożenia wniosku. Jeżeli takie dokumenty nie zostaną doręczone w ustalonym terminie, przywóz może być dokonany bez zezwolenia.

W ramach raportu, o którym mowa w drugim tiret litery c) ustępu 2 artykułu 264, Komisja w miarę potrzeby przedłoży Radzie wnioski dotyczące zachowania tego systemu w pozostałym okresie pierwszego etapu w przypadku towarów, dla których takie działanie jest niezbędne.

3. Republika Portugalska poinformuje Komisję, najpóźniej na trzy miesiące przed dniem przystąpienia, o szczegółowych zasadach systemu, o którym mowa w ustępach 1 i 2.

Po jej zbadaniu Komisja przedłoży tę informację innym Państwom Członkowskim.

Artykuł 271


W czasie pierwszego etapu Republika Portugalska może przyznać produktom określonym w artykule 259 wywożonym do obecnych Państw Członkowskich pomoc dla wywozu lub subsydia.

Jednakże wysokość takiej pomocy lub subsydiów nie może przekroczyć różnicy pomiędzy cenami zanotowanymi w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie, a wielkością cła.

Zarówno taka pomoc jak i subsydia mogą być ustalone tylko po przeprowadzeniu procedury konsultacyjnej, o której mowa w artykule 276.

Artykuł 272

1. W czasie pierwszego etapu, jeżeli litera a) ustępu 2 artykułu 268 i artykuł 316 nie stanowią inaczej, Wspólnota w jej obecnym składzie stosuje, w przywozie produktów określonych w artykule 259 z Portugalii, zasady stosowane wobec Portugalii przed przystąpieniem.

2. Jednakże w przypadku towarów objętych systemem opłat przywozowych Wspólnoty, przy ustalaniu odpowiednich opłat za przywóz produktów do Portugalii zostaną wzięte pod uwagę wszelkie dokonane korekty cen oraz, w uzasadnionych przypadkach, wysokość krajowej pomocy przyznanej Portugalii.

3. W pierwszym etapie w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i państwami trzecimi statystyka dotycząca rynku portugalskiego nie będzie dostosowana do obliczania wspólnych cen służących określeniu wysokości opłat nałożonych na przywóz.

Artykuł 273

1. W okresie pierwszego etapu, stały element służący zapewnieniu ochrony przemysłu przetwórczego, będący częścią obliczania opłat nakładanych na przywóz produktów z państw trzecich,  objętych wspólną organizacją rynku zbóż i ryżu, jest nakładany na przywóz do Portugalii towarów pochodzących z obecnych Państw Członkowskich.

2. Niezależnie od przepisów ustępu 1, element ochronny nakładany w okresie pierwszego etapu na przywóz do Portugalii produktów określonych w załączniku XXIV, jest ustalany osobno dla każdej pozycji.


Artykuł 274

1. Jeżeli ogólna klauzula ochronna, o której mowa w artykule 379 nie stanowi inaczej, Republika Portugalska jest upoważniona do przyjęcia środków ochronnych przeciwko przywozowi produktów określonych w artykule 259 pochodzących z obecnych Państw Członkowskich, przy spełnieniu warunków i w oparciu o kryteria porównywalne do warunków i kryteriów istniejących w granicach każdej wspólnej organizacji rynkowej służących stosowaniu środków ochronnych w odniesieniu do państw trzecich.

2. Republika Portugalska niezwłocznie powiadomi Komisję o podjętych środkach tak, aby mogła ona w miarę potrzeby przedstawić swoje uwagi dotyczące uzasadnienia, charakteru i czasu obowiązywania podjętych środków ochronnych.

Procedura ta nie ma wpływu na środki odwoławcze przewidziane w Traktacie EWG.

3. Nie można przyjmować jakichkolwiek środków ochronnych, jeżeli co najmniej taki sam środek nie jest, w tym samym czasie, stosowany wobec produktów przywożonych do Portugalii z państw trzecich.

Artykuł 275

1. W czasie pierwszego etapu Wspólnota w jej obecnym składzie stosuje do wywozu produktów do Portugalii, określonych w artykule 259, zasady przez nią stosowane do artykułów wywożonych do państw trzecich.

2. Jednakże wysokość zwrotu jakichkolwiek sum jest ograniczona do nie więcej niż różnicy pomiędzy cenami notowanymi we Wspólnocie w jej obecnym składzie a Portugalią oraz, w miarę potrzeby, do wysokości ceł.

Powyższe zwroty nie mogą być ustalane bez zastosowania procedury konsultacyjnej, o której mowa w artykule 276.

3. Zwroty, o których mowa w niniejszym artykule są finansowane przez Wspólnotę na podstawie przepisów Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.


Artykuł 276

Stosowanie przez Republikę Portugalską pomocy oraz subsydiów określonych w artykule 271 lub przez Wspólnotę zwrotów sum określonych w artykule 275 jest przedmiotem uprzednich konsultacji, które przeprowadza się zgodnie z następującą procedurą:

1. Jakikolwiek wniosek o ustalenie
-    subsydiów dotyczących towarów wywożonych z Portugalii do Wspólnoty w jej obecnym składzie lub do państw trzecich, lub
-    zwrotu sum z tytułu wywozu ze Wspólnoty w jej obecnym składzie do Portugalii,
jest przedmiotem wymiany poglądów dokonywanej w ramach okresowych spotkań Komitetu Zarządzającego, powołanego przez wspólną organizację rynku, której podlega dany produkt.

2. Przedstawiciel Komisji przedłoży do zbadania wniosek, o którym mowa w ustępie 1; badanie dotyczy przede wszystkim aspektów ekonomicznych przewidywanego wywozu oraz sytuacji i poziomu cen na rynku portugalskim, na rynku Wspólnoty w jej obecnym składzie oraz na rynku światowym.

3. Komitet przedstawi opinię w sprawie wniosku w terminie określonym przez przewodniczącego, stosownie do pilności sprawy. Opinia jest uchwalana większością 54 głosów.

Opinia jest niezwłocznie przedkładana, w zależności od sprawy, organom Republiki Portugalskiej lub Wspólnoty upoważnionym do podejmowania powyższych decyzji.

4. W przypadku negatywnej opinii odpowiedni organ:
-    nie może zastosować-     przyjętego środka, jeśli nie jest on zgodny z opinią aż do wygaśnięcia okresu dziesięciu dni roboczych, licząc od dnia, w którym Komitet opinię wydał;
-    niezwłocznie powiadamia o przyjętym środku Radę, która może go przedyskutować-     i zalecić-     właściwemu organowi zmianę proponowanego środka lub decyzji.


c.    Zasady stosowane w handlu pomiędzy Portugalią i państwami trzecimi

Artykuł 277

1. W przypadku towarów określonych w artykule 259 oraz jeżeli artykuły 278-282 nie stanowią inaczej, Republika Portugalska zastosuje od 1 marca 1986 roku przepisy Wspólnoty w sprawie zasad stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów z państw trzecich, określonych w ustępie 3 artykułu 272.

2. Jednakże opłaty nałożone na przywóz będą w miarę potrzeby podnoszone o różnicę pomiędzy cenami obowiązującymi w Portugalii i cenami wspólnymi.
Artykuł 278

1. Republika Portugalska zastosuje w pełnym wymiarze cła Wspólnej Taryfy Celnej od 1 marca 1986 roku do towarów określonych w artykule 259 z wyjątkiem towarów występujących w załączniku XXV, do których zastosuje Wspólną Taryfę Celną najpóźniej na początku drugiego etapu.

2. Punkt 4 artykułu 243 stosuje się mutatis mutandis w czasie pierwszego etapu do towarów występujących w załączniku XXV.
Jeżeli niniejszy artykuł lub punkt 4 artykułu 243 nie stanowią inaczej, stosuje się także artykuły 197-201.

Artykuł 279


Elementy mające na celu zapewnienie ochrony przemysłu przetwórczego, określone w artykule 273 i występujące w załączniku XXIV, zastąpią w pierwszym etapie składnik ochronny Wspólnoty w przypadku opłat nałożonych przez Portugalię na przywóz produktów z państw trzecich.

Artykuł 280

Do 31 grudnia 1995 roku Republika Portugalska może utrzymać, zgodnie ze szczegółowymi zasadami, które zostaną określone przez Radę, działającą zgodnie z warunkami ustanowionymi w artykule 258, ograniczenia ilościowe w przywozie z państw trzecich produktów, o których mowa w załączniku XXIV.

Artykuł 281

Ustęp 2 artykułu 270 i artykuł 274 stosuje się mutatis mutandis do handlu pomiędzy Portugalią i państwami trzecimi.

Artykuł 282


Republika Portugalska jest upoważniona do odroczenia, do początku drugiego etapu, stopniowego zastosowania wobec przywozu preferencji przyznanych przez Wspólnotę jednostronnie lub w drodze umowy niektórym państwom trzecim.
Artykuł 283

1. W przypadku towarów określonych w artykule 259, o ile ustęp 2 niniejszego artykułu nie stanowi inaczej, Republika Portugalska jest upoważniona do utrzymywania wobec towarów wywożonych do państw trzecich, w okresie pierwszego etapu, zasad obowiązujących w takim handlu przed przystąpieniem.

2. Wysokość pomocy lub subsydiów przyznawanych w miarę potrzeby przez Republikę Portugalską towarom wywożonym do państw trzecich musi być ograniczona do wysokości ściśle niezbędnej do zapewnienia sprzedaży danego towaru na rynku przeznaczenia.

Taka pomoc lub subsydia nie mogą być stosowane bez zachowania procedury określonej w artykule 276. Konsultacje te dotyczą w szczególności ekonomicznych aspektów proponowanego wywozu, cen przyjętych w kalkulacji oraz sytuacji na rynkach pochodzenia i przeznaczenia.

Podsekcja 3

Etap drugi

Artykuł 284

1. Począwszy od drugiego etapu przepisy Wspólnoty dotyczące towarów określonych w artykule 259 oraz przepisy szczególne dotyczące niektórych towarów, o których mowa w sekcji V obowiązują w pełni, jeżeli inaczej nie stanowią artykuły 239, 240, 241, 242 ustęp l, 249-253, 255, 256, 268, 279, 285-288.
2. Jednakże kwoty wyrównawcze ustanowione zgodnie z przepisami artykułu 240 będą w miarę potrzeby korygowane o wysokość pomocy krajowej, do której utrzymania Republika Portugalska jest upoważniona na mocy artykułu 286.
Artykuł 285

1.     a) Jeżeli zgodnie z ustępem 1 artykułu 260 drugi etap będzie trwał pięć lat, ceny stosowane w Portugalii będą ustalane, do czasu pierwszych działań służących dostosowaniu, o którym mowa w ustępie 2 tego artykułu, na tym samym poziomie co ceny wynikające ze stosowania ustępu 1 artykułu 265.
b) Jeżeli zgodnie z ustępem 2 artykułu 260 drugi etap będzie trwał siedem lat, ceny stosowane w Portugalii będą, do czasu pierwszych działań służących dostosowaniu, o którym mowa w ustępie 2 tego artykułu, cenami wyrażonymi w ECU i będą ustalane zgodnie z zasadami przewidzianymi przez wspólną organizację rynku właściwą dla danego sektora, na poziomie osiągniętym 31 grudnia 1988 roku, zgodnie z zasadami dyscypliny cenowej określonymi w punkcie 1 artykułu 265.

2. Jeżeli stosowanie ustępu 1 doprowadzi w Portugalii do poziomu cen różnego od cen wspólnych, ceny w przypadku których sekcja V przywołuje niniejszy artykuł będą każdego roku na początku sezonu rynkowego dostosowane do cen wspólnych zgodnie z ustępami 3 i 4, o ile przepisy ustępu 6 nie stanowią inaczej.
3. Jeżeli cena danego towaru w Portugalii jest niższa niż cena wspólna, działania służące dostosowaniu zostaną przeprowadzone:
-    w okresie pięciu lat, jeżeli drugi etap trwa pięć-     lat; w tym przypadku cena w Portugalii będzie podnoszona w czasie czterech pierwszych działań służących dostosowaniu, odpowiednio o jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią oraz jedną drugą różnicy pomiędzy poziomem cen portugalskich oraz poziomem cen stosowanych przed każdym działaniem służącym dostosowaniu,
-    w okresie siedmiu lat, jeżeli drugi etap trwa siedem lat; w tym przypadku cena w Portugalii będzie podnoszona w okresie pierwszych sześciu działań służących dostosowaniu, kolejno o jedną siódmą, jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią oraz jedną drugą różnicy pomiędzy poziomem cen wspólnych stosowanych przed każdym działaniem służącym dostosowaniu.

Cena wynikająca z kalkulacji przeprowadzonej zgodnie z jednym z dwóch powyższych tiret będzie podwyższana lub zmniejszana w proporcji do podwyżki lub obniżki, jeśli takie nastąpią, wspólnych cen następnego sezonu rynkowego.

Wspólna cena będzie stosowana w Portugalii w roku 1995 na początku sezonu rynkowego danego produktu.

4.     a) Jeżeli cena danego towaru w Portugalii jest wyższa niż cena wspólna, cena w tym Państwie Członkowskim zostanie utrzymana na poziomie o którym mowa w ustępie 1, przy czym działania służące wyrównaniu będą wynikać z ruchu cen wspólnych, do jakich może dojść w okresie odpowiednio pięciu lub siedmiu lat drugiego etapu.
Jednakże cena w Portugalii będzie dostosowana w zakresie niezbędnym do uniknięcia jakiegokolwiek wzrostu rozbieżności pomiędzy tą ceną a ceną wspólną.
Bez wpływu na zastosowanie przepisów litery b) ceny wspólne będą stosowane w Portugalii w roku 1995, na początku sezonu rynkowego danego towaru.

b) Przed końcem ósmego roku po roku przystąpienia Rada dokona analizy przebiegu działań służących wyrównaniu cen. W tym celu Komisja przedłoży Radzie, w ramach raportu, o którym mowa w literze c) ustępu 2 artykułu 264, opinię, której w miarę potrzeby będzie towarzyszyć odpowiedni wniosek.
Jeżeli analiza ta wykaże:
-    że różnica pomiędzy cenami portugalskimi oraz cenami wspólnymi jest zbyt duża, aby mogła być-     wyrównana w okresie pozostałym jeszcze na wyrównanie cen zgodnie z ustępem 2, niemniej może być-     wyrównana w określonym okresie, wówczas okres przewidziany na wyrównanie cen może zostać-     przedłużony; w tym przypadku ceny zostaną utrzymane na ich poprzednim poziomie zgodnie z zasadą ustanowioną w literze a),
-    że różnica pomiędzy cenami portugalskimi oraz cenami wspólnymi jest zbyt wielka, aby można ją było wyrównać-     wyłącznie przez przedłużenie pierwotnie planowanego terminu przewidzianego na działania służące wyrównaniu cen, można podjąć-     decyzję, że oprócz powyższego przedłużenia, działania służące wyrównaniu będą przeprowadzone przez stopniowe zmniejszanie cen portugalskich wyrażonych w wartościach realnych, przy czym może im w miarę potrzeby towarzyszyć-     pomoc pośrednia, tymczasowa i degresywna, mająca na celu złagodzenie skutków dokonanej etapami redukcji cen. Taka pomoc jest finansowana z budżetu Portugalii.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmie środki, o których mowa w poprzednim akapicie.

5. Jeżeli na początku drugiego etapu okaże się, że różnica pomiędzy poziomem ceny produktu w Portugalii oraz ceny wspólnej nie przekracza 3% ceny wspólnej, cena wspólna może być stosowana w Portugalii dla danego towaru.

6. W interesie harmonijnego przebiegu integracji można podjąć decyzję, że w drodze odstępstwa od ustępu 3, cena jednego lub więcej towarów w Portugalii będzie się różnić, w jednym sezonie rynkowym, od cen uzyskanych w wyniku stosowania niniejszego ustępu.
Taka rozbieżność nie może przekraczać 10% wysokości ruchu cen.
W tym przypadku poziomem cen w kolejnym sezonie rynkowym będzie poziom, który wynikałby z zastosowania ustępu 3, gdyby nie zgodzono się na rozbieżność. Jednakże w tym sezonie rynkowym można podjąć decyzję o nowej rozbieżności w porównaniu z tym poziomem, przy spełnieniu warunków przewidzianych w pierwszym i drugim akapicie.
Odstępstwo przewidziane w pierwszym akapicie nie ma zastosowania do wyrównania, o którym mowa w ustępie 3.

Artykuł 286

1. Od rozpoczęcia drugiego etapu w Portugalii stosuje się następujące przepisy:
-    ustęp 1 artykułu 244, jeżeli artykuły 268, 280 i 285 oraz przepisy szczególne dotyczące pewnych produktów, o których mowa w sekcji V nie stanowią inaczej,
-    artykuł 247 wraz z decyzją Rady przyjętą zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 2 artykułu 234,
-    artykuł 248,
-    artykuł 254, z datą 1 marca 1986 roku zastąpioną datą rozpoczęcia drugiego etapu,
–     artykuł 257, z datą 31 grudnia 1987 roku zastąpioną datą 31 grudnia drugiego roku drugiego etapu.

2. Zastępczy mechanizm handlowy, o którym mowa w artykule 249 jest stosowany z uwzględnieniem warunków ustanowionych w artykułach 250-252 od rozpoczęcia drugiego etapu do 31 grudnia 1995 roku. Lista produktów podległych zastępczemu mechanizmowi handlowemu zostanie sporządzona do końca pierwszego etapu. Lista ta może być uzupełniana zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 250 w okresie pierwszych dwóch lat drugiego etapu.

Na początku każdego roku Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie z funkcjonowania zastępczego mechanizmu handlowego w roku poprzednim.

3. Stałe składniki służące zapewnieniu ochrony przemysłu przetwórczego określone w ustępach 1 i 2 artykułu 273 są stopniowo znoszone od rozpoczęcia drugiego etapu zgodnie z następującym harmonogramem:
1 stycznia 1991 roku wszystkie stałe składniki zostaną obniżone do 83,3% podstawowego stałego składnika,
1 stycznia 1992 roku wszystkie stałe składniki zostaną obniżone do 66,6% podstawowego stałego składnika,
1 stycznia 1993 roku wszystkie stałe składniki zostaną obniżone do 49,9% podstawowego stałego składnika,
1 stycznia 1994 roku wszystkie stałe składniki zostaną obniżone do 33,2% podstawowego stałego składnika,
1 stycznia 1995 roku wszystkie stałe składniki zostaną obniżone do 16,5% podstawowego stałego składnika,
1 stycznia 1996 roku wszystkie stałe składniki zostaną zniesione.

Artykuł 287

1. W drodze odstępstwa od litery b) ustępu 3 artykułu 240 i artykułu 284, w handlu pomiędzy Portugalią i państwami trzecimi podatki oraz inne równorzędne opłaty stosowane w ramach wspólnej polityki rolnej nie będą zmniejszane przez kwoty wyrównawcze stosowane w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie.

2. Od początku drugiego etapu różnica między stałymi składnikami służącymi zapewnieniu ochrony przemysłu przetwórczego, o którym mowa w artykule 279 oraz tymi, które stanowią część kalkulacji opłat nakładanych na produkty przywożone z państw trzecich, zostaną obniżone zgodnie z tym samym harmonogramem, który został ustalony w ustępie 3 artykułu 286.

Od 1 stycznia 1996 roku Republika Portugalska zastosuje stałe składniki mające na celu zapewnienie ochrony przemysłu przetwórczego, stanowiące część kalkulacji opłat nakładanych na przywóz z państw trzecich produktów objętych wspólną organizacją rynku w sektorach zbóż i ryżu.

Artykuł 288

Pomoc, premie i inne podobne kwoty wprowadzane w ramach wspólnej polityki rolnej, w przypadku której sekcja V przywołuje niniejszy artykuł, stosuje się wobec Portugalii zgodnie z następującymi warunkami:

a) Zakres pomocy udzielanej Portugalii przez Wspólnotę dla danego produktu na początku drugiego etapu jest równy wysokości pomocy przyznanej na koniec pierwszego etapu.

Jeżeli w pierwszym etapie, z zachowaniem poniższych warunków, nie przyznano podobnej pomocy, Portugalii nie zostanie przyznana pomoc na początku drugiego etapu.

b) Na początku pierwszego sezonu rynkowego, lub jeśli do tego nie dojdzie, na początku pierwszego etapu stosowania pomocy po rozpoczęciu drugiego etapu, stosuje się następujące warunki:

(aa) pomoc Wspólnoty jest udzielana w Portugalii w wysokości równej:
-    jednej piątej wysokości pomocy udzielanej przez Wspólnotę, przypadającej na nadchodzący sezon rynkowy lub okres, w którym drugi etap trwa pięć-     lat, lub
-    jednej siódmej wysokości pomocy udzielanej przez Wspólnotę, przypadającej na nadchodzący sezon rynkowy lub okres, w którym drugi etap trwa siedem lat;

(bb) lub pomoc udzielana Portugalii przez Wspólnotę jest, tam gdzie występuje rozbieżność, wyrównywana do poziomu pomocy udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie w nadchodzącym roku lub sezonie rynkowym:
-    o jedną piątą istniejącej różnicy pomiędzy dwoma rodzajami pomocy, jeżeli drugi etap trwa pięć-     lat,
-    o jedną siódmą istniejącej różnicy pomiędzy tymi dwoma rodzajami pomocy, jeżeli drugi etap trwa siedem lat.

c) Na początku następnego sezonu rynkowego lub okresu stosowania poziom pomocy udzielanej Portugalii jest wyrównywany do poziomu pomocy udzielanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie dla nadchodzącego roku lub sezonu rynkowego, odpowiednio:
-    o jedną czwartą, jedną trzecią lub o połowę różnicy istniejącej pomiędzy tymi dwoma rodzajami pomocy, jeżeli drugi etap trwa pięć-     lat,
-    o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i o połowę istniejącej różnicy pomiędzy tymi dwoma rodzajami pomocy, jeżeli drugi etap trwa siedem lat.

d) Pomoc jest udzielana Portugalii w pełnym zakresie w roku 1995 od początku roku lub sezonu rynkowego, w czasie którego pomoc jest udzielana.

Artykuł 289

1. Republika Portugalska będzie stopniowo stosować do przywozu preferencje przyznane przez Wspólnotę, samodzielnie lub w drodze umowy, niektórym państwom trzecim.
2. W tym celu Republika Portugalska stosuje cło zmniejszające różnicę pomiędzy wysokością cła rzeczywiście stosowanego na koniec pierwszego etapu oraz preferencyjną stawkę cła zgodnie z następującym harmonogramem:

a) Jeżeli drugi etap trwa pięć lat:
-    1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 83,3% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 66,6% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 49,9% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 33,2% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 16,5% pierwotnej różnicy,

b) Jeżeli drugi etap trwa siedem lat:
-    1 stycznia 1989 roku różnica zostanie zmniejszona do 87,5% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1990 roku różnica zostanie zmniejszona do 75% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 62,5% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 50% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 37,5% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 25% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 12,5% pierwotnej różnicy.
c) 1 stycznia 1996 roku Republika Portugalska zastosuje stawki preferencyjne w całości.


Sekcja IV
Przepisy dotyczące niektórych wspólnych organizacji rynków podległych zwykłemu procesowi przejściowemu

Podsekcja 1
Oleje i tłuszcze

Artykuł 290

1. W przypadku oliwy z oliwek przepisy artykułów 236 i 240 mają zastosowanie do cen interwencyjnych.

2. W dziesięcioletnim okresie przejściowym cena ustalona dla Portugalii jest wyrównywana do poziomu wspólnej ceny corocznie, na początku każdego sezonu rynkowego, zgodnie z następującą procedurą:
- do czasu wejścia w życie zmian w dorobku wspólnotowym cena w Portugalii jest wyrównywana każdego roku o jedną dwudziestą pierwotnej różnicy pomiędzy tą ceną i ceną wspólną,
- od czasu wejścia w życie zmian w dorobku wspólnotowym cena w Portugalii jest korygowana o różnicę pomiędzy ceną w tym Państwie Członkowskim oraz ceną wspólną tak, jak była stosowana przed jakimkolwiek działaniem wyrównawczym, podzieloną przez liczbę sezonów rynkowych pozostałych do końca okresu stosowania środków przejściowych; cena wynikająca z takiej kalkulacji zostanie przyjęta proporcjonalnie do wszelkich zmian w cenie wspólnej nadchodzącego sezonu rynkowego.

3. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w ustępie 2 artykułu 43 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarcza, stwierdza, czy warunek wymagany do stosowania tiret drugiego ustępu 2 tego artykułu został spełniony. Działanie służące wyrównaniu ceny jest przeprowadzane zgodnie z powyższym warunkiem od początku sezonu rynkowego przypadającego po takim stwierdzeniu.

4. Jeżeli zajdzie taka potrzeba kwota wyrównawcza wynikająca z artykułu 240 zostanie przyjęta, biorąc za podstawę różnicę pomiędzy udzielaną we Wspólnocie w jej obecnym składzie pomocą na konsumpcję a pomocą udzielaną w Portugalii.

Artykuł 291

1. Artykuł 236 obowiązuje w przypadku ceny docelowej nasion słonecznika.

Cena docelowa lub orientacyjna nasion rzepaku, rzepy pastewnej, soi, siemienia lnianego stosowana 1 marca 1986 roku zostanie ustalona w okresie wzorcowym, który zostanie wyznaczony na podstawie różnicy pomiędzy cenami konkurencyjnych produktów płodozmianu w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Jednakże cena docelowa lub orientacyjna stosowana wobec Portugalii nie może być wyższa niż cena wspólna.

2. W okresie, w którym są stosowane środki przejściowe ustalone w ten sposób ceny dla Portugalii są wyrównywane do poziomu wspólnych cen każdego roku na początku sezonu rynkowego. Działania na rzecz wyrównania są przeprowadzane w dziesięciu etapach, przy czym artykuł 238 jest stosowany mutatis mutandis.

3. Ceny interwencyjne nasion rzepaku, rzepy pastewnej i słonecznika oraz ceny minimalne nasion soi stosowane w Portugalii są oparte odpowiednio na cenach docelowych oraz cenach orientacyjnych, o których mowa w ustępach 1 i 2, zgodnie z przepisami wspólnej organizacji danego rynku.

4. Do 31 grudnia 1990 roku w handlu produktami pochodnymi oleju roślinnego przeznaczonymi do konsumpcji przez ludzi, z wyjątkiem produktów pochodnych oliwy z oliwek, zostaną przyjęte odpowiednie środki w celu uwzględnienia różnic w cenach tych olejów w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie.
Artykuł 292

1. Republika Portugalska może stosować do 31 grudnia 1990 roku, zgodnie z procedurami, które zostaną ustanowione, mechanizm kontroli:

a) ilości nasion oliwek, mąki, z której olej nie został uzyskany, jak również wszystkie oleje roślinne, z wyjątkiem oliwy z oliwek przeznaczonej do konsumpcji przez ludzi na portugalskim rynku wewnętrznym – w celu uniknięcia jakiegokolwiek pogorszenia warunków konkurencji pomiędzy różnymi olejami roślinnymi. Ilość wprowadzona na rynek Portugalii w celu konsumpcji jest ustalana na podstawie konsumpcji w Portugalii, a poziom tej konsumpcji jest oceniany w raporcie przygotowanym dla każdego sezonu rynkowego zgodnie z procedurą ustaloną w artykule 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG na podstawie:
-    spożycia w Portugalii, zanotowanego w okresie od 1980 do 1983 roku,
-    przewidywalnych trendów popytu.

Raport może być uaktualniany w sezonie rynkowym z zastosowaniem tej samej procedury;

b) poziomu cen detalicznych olejów roślinnych, o których mowa w literze a) w taki sposób aby utrzymać, co do zasady, do 31 grudnia 1990 roku, poziom cen wyrażonych w ECU, osiągnięty w sezonie rynkowym 1984/85.

Mechanizm kontroli, o którym mowa w literze a) obejmuje zastąpienie, 1 marca 1986 roku, zasad handlu stosowanych do przywozu do Portugalii poprzez system ilościowych ograniczeń w przywozie, stosowanych bez ograniczeń pomiędzy podmiotami gospodarczymi, zarówno we Wspólnocie w jej obecnym składzie jak i w państwach trzecich.

2. W wyjątkowych okolicznościach mechanizm kontroli zdefiniowany w tym artykule może zostać zmieniony dla objętych nim produktów w takim stopniu, jaki jest niezbędny do uniknięcia braku równowagi na rynkach różnych olejów.

Zmiany te zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 38 rozporządzenia EWG nr 136/66.

Artykuł 293

1. Pomoc udzielana przez Wspólnotę na produkcję oliwy z oliwek zostanie wprowadzona w Portugalii na początku pierwszego sezonu rynkowego następującego po przystąpieniu i będzie wyrównana, w okresie stosowania środków przejściowych, do poziomu pomocy przyznawanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Artykuł 246 ma zastosowanie mutatis mutandis.

Pomoc udzielana przez Wspólnotę na konsumpcję oliwy z oliwek zostanie wprowadzona w Portugalii od 1 stycznia 1991 roku zgodnie z harmonogramem, który zostanie ustalony, w zakresie jaki jest niezbędny do osiągnięcia wspólnego poziomu na koniec okresu stosowania środków przejściowych.

2. Pomoc dla nasion rzepaku, rzepy pastewnej, słonecznika, soi i siemienia lnianego, uprawianych w Portugalii, jest:
-    stosowana w Portugalii od początku pierwszego sezonu rynkowego następującego po przystąpieniu, oraz
-    podwyższana w terminie późniejszym, przez okres stosowania mechanizmów kontroli, o których mowa w ustępie 1 artykułu 292,

na podstawie działań zmierzających, stosownie do sytuacji, do wyrównania cen docelowych i orientacyjnych stosowanych w Portugalii do poziomu cen wspólnych.

Po wygaśnięciu okresu, o którym mowa w powyższym akapicie pomoc przyznana Portugalii jest równa różnicy pomiędzy ceną docelową lub orientacyjną stosowaną w tym Państwie Członkowskim oraz ceną na rynku światowym, przy czym ta różnica zostanie zmniejszona rozmiarami cła stosowanego przez Portugalię wobec przywozu produktów z państw trzecich.

3. Pomoc udzielana w zakresie nasion i strączków, o których mowa w ustępie 2 uprawianych w Portugalii i przetwarzanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie oraz pomoc w zakresie tych samych nasion i strączków uprawianych we Wspólnocie w jej obecnym składzie, a przetwarzanych w Portugalii, zostanie dostosowana tak, aby uwzględniała różnice pomiędzy poziomem cen tych nasion i strączków oraz cen nasion i strączków przywożonych z państw trzecich.

4. Ponadto przy obliczaniu pomocy  udzielanej na produkcję nasion rzepiku, rzepaku i słonecznika uwzględnia się każdą kwotę różnicy, którą można zastosować.

Artykuł 294

W sezonach rynkowych od 1986/87 do 1994/95 zostaną ustalone konkretne progi gwarancji dla nasion rzepaku, rzepy pastewnej i słonecznika uprawianych w Portugalii.

W sezonie rynkowym 1986/87 progi te ustala się na:
-    1 000 ton nasion rzepaku i rzepy pastewnej,
-    48 000 ton nasion słonecznika.

W następnych sezonach rynkowych te konkretne progi gwarancji są określane według kryteriów podobnych do tych, które przyjęto przy ustalaniu progów gwarancji we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

Jeżeli konkretne progi gwarancji zostaną przekroczone, kary z tytułu współodpowiedzialności są stosowane zgodnie z procedurą podobną do procedury stosowanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie i z tym samym pułapem.

Artykuł 295

1. Republika Portugalska odroczy stosowanie uprzywilejowanego traktowania do czasu wygaśnięcia mechanizmów kontrolnych, o których mowa w artykule 292, niezależnie od tego czy mają charakter umowny czy samodzielny, stosowanych przez Wspólnotę do państw trzecich w sektorze oliwy z oliwek, nasion i owoców oleistych oraz ich pochodnych.
2. Od 1 stycznia 1991 roku Republika Portugalska zastosuje cło zmniejszające różnicę pomiędzy stawką cła rzeczywiście stosowaną 31 grudnia 1990 roku oraz stawką cła preferencyjnego zgodnie z następującym harmonogramem:
-    1 stycznia 1991 roku różnica zostanie obniżona do 83,3% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1992 roku różnica zostanie obniżona do 66,6% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1993 roku różnica zostanie obniżona do 49,9% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1994 roku różnica zostanie obniżona do 33,2% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1995 roku różnica zostanie obniżona do 16,5% pierwotnej różnicy.

1 stycznia 1996 roku Republika Portugalska zastosuje stawki preferencyjne w całości.

Podsekcja 2
Tytoń

Artykuł 296


Artykuł 236, oraz w miarę potrzeby artykuł 238, mają zastosowanie do cen interwencyjnych ustalonych dla każdego asortymentu lub grupy asortymentów.

Artykuł 297


Cena normatywna odpowiadająca cenie, o której mowa w artykule 296 zostanie ustalona w Portugalii dla pierwszych zbiorów po przystąpieniu w wysokości odzwierciedlającej związek pomiędzy ceną normatywną oraz ceną interwencyjną, zgodnie z drugim akapitem ustępu 2 artykułu 2 rozporządzenia EWG nr 727/70 w sprawie wspólnej organizacji rynku tytoniu nieprzetworzonego.

Podsekcja 3
Len i konopie

Artykuł 298


Artykuł 246 ma zastosowanie do pomocy dla włókna lnianego i konopnego.

Podsekcja 4
Chmiel

Artykuł 299


Pomoc dla producentów chmielu, o której mowa w artykule 12 rozporządzenia EWG nr 1696/71 jest stosowana w pełnym zakresie w Portugalii od pierwszych zbiorów po przystąpieniu.

Podsekcja 5
Nasiona

Artykuł 300


Postanowienia artykułu 246 stosuje się do pomocy  udzielanej na nasiona, o której mowa w artykule 3 rozporządzenia EWG nr 2358/71.

Podsekcja 6
Jedwabniki

Artykuł 301


Artykuł 246 ma zastosowanie do pomocy  udzielanej hodowcom jedwabników.


Podsekcja 7
Cukier i izoglukoza

Artykuł 302

1. Postanowienia artykułów 236, 238 i 240 mają zastosowanie do ceny interwencyjnej cukru białego i ceny podstawowej buraków cukrowych.

Jednakże suma kompensacyjna z tytułu przystąpienia zostanie skorygowana w zakresie niezbędnym do sprawnego działania wspólnej organizacji rynków o wysokość opłaty kompensacyjnej nałożonej na koszty przechowywania.

2. W przypadku cukru nierafinowanego i produktów innych niż nieprzetworzone buraki występujące w literze b) artykułu 1 oraz produktów występujących w literach d) i f) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 1785/81 w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru kwoty kompensacyjne mogą być ustalane w zakresie niezbędnym do uniknięcia jakiegokolwiek ryzyka zakłóceń w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią.

W tym przypadku sumy kompensacyjne są oparte na wysokości kwoty kompensacyjnej stosowanej do danego produktu pierwotnego, z uwzględnieniem współczynnika, który zostanie określony w przyszłości.

Artykuł 303


W okresie siedmiu lat po przystąpieniu podatek od nieprzetworzonej trzciny cukrowej pochodzącej z Wybrzeża Kości Słoniowej, Zimbabwe i Suazi, przywożonej w maksymalnej ilości rocznej 75 000 ton, określanej jako biały cukier, jest równy wielkości podatku na cukier nierafinowany, obliczonej zgodnie z zasadami wspólnej organizacji rynków, zmniejszonej o różnicę pomiędzy ceną progową oraz ceną interwencyjną cukru nierafinowanego.

W okresie od 1 marca do 1 lipca 1986 roku oraz od 1 lipca do 31 grudnia 1992 roku wymieniona wyżej maksymalna roczna ilość zostanie zmniejszona proporcjonalnie do długości tych okresów.

Jeżeli w powyższych okresach:
a) prognoza Wspólnoty dla cukru nierafinowanego na dany sezon rynkowy lub jego część wykaże, że podaż cukru nierafinowanego będzie za mała aby zapewnić wystarczające zaopatrzenie cukrowniom portugalskim,
b) wyjątkowe i nieprzewidziane okoliczności uzasadniają to w czasie sezonu rynkowego lub jego części,
Republika Portugalska może być upoważniona, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 41 rozporządzenia EWG nr 1785/81, do przywozu z państw trzecich w  roku gospodarczym  lub jego odpowiedniej części , ilości w jej ocenie brakujących, na tych samych warunkach obniżenia podatków, jakie przewidziano dla ilości określonych w akapicie pierwszym.
Podsekcja 8
Przetworzone owoce i warzywa

Artykuł 304

W przypadku produktów korzystających ze środków pomocy przewidzianych w artykule 3 rozporządzenia EWG nr 516/77 w sprawie organizacji rynków produktów pochodzących z przetwórstwa owoców i warzyw do Portugalii mają zastosowanie następujące przepisy:
1.    Do czasu pierwszych działań służących wyrównywaniu cen, o których mowa w artykule 238, cena minimalna określona w artykule 3b rozporządzenia EWG nr 516/77 jest ustalana na podstawie:
-    ceny ustalonej w Portugalii na podstawie uprzednio wydanych zasad krajowych dotyczących produktu przeznaczonego do przetwórstwa, lub
-    w braku takiej ceny, cen płaconych w Portugalii wytwórcom za produkty przeznaczone do przetwórstwa, zanotowane w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony.

2.    Jeżeli cena minimalna, o której mowa w ustępie 1 wynosi:
-    mniej niż cena wspólna, cena w Portugalii zostanie zmieniona na początku każdego sezonu rynkowego przypadającego po przystąpieniu, zgodnie z procedurami przewidzianymi w artykule 238,
-    więcej niż cena wspólna, wspólna cena zostanie przyjęta dla Portugalii z dniem przystąpienia.

3. a) W przypadku przetworów pomidorowych przez pięć pierwszych lat gospodarczych po przystąpieniu lub, jeżeli ustęp 2 artykułu 260 będzie stosowany w okresie pierwszych trzech sezonów rynkowych po przystąpieniu, wysokość pomocy udzielonej Portugalii przez Wspólnotę wyprowadzona zostanie z pomocy kalkulowanej na użytek Wspólnoty w jej obecnym składzie, przy uwzględnieniu różnicy minimalnej ceny produkcji, wynikającej ze stosowania ustępu 2 tego artykułu, przed zmniejszeniem tej ostatniej pomocy, być może w rezultacie przekroczenia progu gwarancji ustalonego dla tych produktów we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

Jeżeli próg we Wspólnocie w jej obecnym składzie zostanie przekroczony i jeżeli zapewnienie normalnych warunków konkurencji pomiędzy przemysłem Portugalii i Wspólnoty okaże się niezbędne, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 20 rozporządzenia EWG nr 516/77 zostanie podjęta decyzja, że suma kompensacyjna, najbliższa różnicy pomiędzy pomocą przewidzianą dla Portugalii a pomocą już określoną, będzie przyznana zgodnie z litera a) ustępu 3 artykułu 240 i nałożona przez Republikę Portugalską na towary wywożone do państw trzecich.

Jednakże po wygaśnięciu postanowień wynikających z rozporządzenia EWG nr 1320/85, nie zostanie nałożona suma kompensacyjna, jeżeli okaże się, że produkty portugalskie nie odnoszą korzyści z pomocy udzielanej Portugalii przez Wspólnotę.
W żadnym przypadku pomoc przyznana Portugalii nie przekroczy wysokości pomocy przyznanej we Wspólnocie w jej obecnym składzie.
b) W okresie, o którym mowa w literze a) przyznawanie pomocy przez Wspólnotę będzie ograniczone, w każdym sezonie rynkowym, do ilości przetworów równoważnej następującej ilości świeżych pomidorów:
-    685 000 ton na produkcję koncentratu pomidorowego,
-    9 600 ton na produkcję całych, obranych pomidorów,
-    137 ton na inne przetwory pomidorowe.

Na koniec tego okresu ustalone wyżej ilości, dostosowane do jakichkolwiek zmian progów Wspólnoty w tym samym okresie, zostaną wzięte pod uwagę przy ustalaniu progów Wspólnoty.

4. Po wygaśnięciu okresu, o którym mowa w literze a) ustępu 3, w okresie sześciu sezonów rynkowych od przystąpienia wysokość pomocy przyznanej Portugalii przez Wspólnotę dla przetworów oraz wszelkich innych produktów otrzymywanych z pomidorów jest oparta na pomocy ustalonej dla Wspólnoty w jej obecnym składzie, z uwzględnieniem różnicy minimalnych cen wynikających z zastosowania ustępu 2.

5. Pomoc Wspólnoty jest stosowana wobec Portugalii w pełnym zakresie od początku siódmego sezonu rynkowego po przystąpieniu.

6. W celu stosowania niniejszego artykułu, minimalna cena oraz pomoc otrzymywana we Wspólnocie w jej obecnym składzie odnosi się do wielkości otrzymywanych we Wspólnocie w jej obecnym składzie z pominięciem Grecji.

Artykuł 305

Minimalna cena oraz rekompensata finansowa stosowana w Portugalii, jak to przewidują artykuły 2 i 3 rozporządzenia EWG nr 2601/69 ustanawiającego szczególne środki w celu wspierania przetwórstwa niektórych rodzajów pomarańczy oraz artykuły 1 i 2 rozporządzenia EWG nr 1035/77 ustanawiające szczególne środki w celu wspierania  wprowadzania do obrotu produktów pochodnych cytryny, zostanie ustalona w sposób następujący:

1. Do czasu pierwszych działań służących wyrównaniu cen, o których mowa w artykule 238, minimalna stosowana cena zostanie ustalona w oparciu o ceny płacone w Portugalii producentom owoców cytrusowych przeznaczonych do przetwórstwa odnotowane w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony w przyszłości. Rekompensatę finansową będzie stanowić rekompensata Wspólnoty w jej obecnym składzie, pomniejszona, w uzasadnionych przypadkach, o różnicę pomiędzy wspólną ceną minimalną a minimalną ceną stosowaną w Portugalii.

2. W celu dalszego ustalania cen, cena minimalna stosowana w Portugalii zostanie zrównana ze wspólną ceną minimalną zgodnie z postanowieniami artykułu 238. Rekompensata finansowa stosowana w Portugalii w każdym stadium działania służącego wyrównaniu będzie równa obecnej rekompensacie we Wspólnocie w jej obecnym składzie, w miarę potrzeby pomniejszoną o różnicę pomiędzy wspólną ceną minimalną i minimalną ceną stosowaną w Portugalii.

3. Jednakże jeżeli cena minimalna wynikająca ze stosowania ustępów 1 lub 2 jest wyższa niż wspólna cena minimalna, ta ostatnia może być ostatecznie przyjęta w Portugalii.

Podsekcja 9
Susz paszowy

Artykuł 306

1. Cena orientacyjna, o której mowa w artykule 4 rozporządzenia EWG nr 1117/78 w sprawie wspólnej organizacji rynku pasz suchych, stosowana w Portugalii 1 marca 1986 roku, zostanie ustalona na podstawie różnic pomiędzy cenami konkurencyjnych produktów w uprawie płodozmianowej w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony.

Artykuł 238 jest stosowany do ceny orientacyjnej określonej zgodnie z pierwszym akapitem. Jednakże cena orientacyjna stosowana w Portugalii nie może przekraczać wspólnej ceny orientacyjnej.

2. Pomoc dodatkowa stosowana wobec Portugalii zostanie dostosowana do wysokości równej:
-    różnicy, o ile taka powstanie, pomiędzy ceną orientacyjną w Portugalii a wspólną ceną orientacyjną, pomnożonej przez procent, o którym mowa w ustępie 2 artykułu 5 rozporządzenia EWG nr 1117/78 oraz
-    wysokości ceł nakładanych w Portugalii na przywóz tych produktów z państw trzecich.

3. Artykuł 246 jest stosowany do pomocy opartej na stałej stawce, o której mowa w artykule 3 rozporządzenia EWG nr 1117/78.

Podsekcja 10
Groch, fasola i słodki łubin

Artykuł 307

1. Początkowa cena progowa grochu, fasoli i słodkiego łubinu używanych do produkcji paszy zwierzęcej oraz cena orientacyjna innych rodzajów grochu i fasoli stosowana w Portugalii 1 marca 1986 roku zostaną ustalone w oparciu o różnice pomiędzy cenami produktów konkurencyjnych, uzyskiwanych w płodozmianie, w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie w reprezentatywnym okresie, który zostanie ustalony.

Artykuł 238 jest stosowany do początkowej ceny progowej lub do orientacyjnej ceny produktów. Jednakże początkowa cena progowa lub cena orientacyjna stosowane w Portugalii nie mogą przekroczyć ceny wspólnej.

2. Dla produktów uprawianych w Portugalii i wykorzystywanych do produkcji paszy, objętych rozporządzeniem EWG nr 1431/82 ustanawiającym specjalne środki w odniesieniu do grochu, fasoli oraz słodkiego łubinu, wysokość pomocy, o której mowa w ustępie 1 artykułu 3 tego rozporządzenia zostanie zmniejszona o wysokość różnicy, o ile taka powstanie, pomiędzy początkową ceną progu a ceną wspólną.

Bez wpływu na zastosowanie pierwszego akapitu, wysokość pomocy odnoszącej się do produktów przetwarzanych w Portugalii zostanie obniżona o wysokość ceł nakładanych w Portugalii na przywóz makucha sojowego pochodzącego z państw trzecich.

Obniżki, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim wynikają ze stosowania wysokości procentów, o których mowa w ustępie 1 artykułu 3 rozporządzenia EWG nr 1431/82.

3. Wysokość pomocy, o której mowa w ustępie 2 artykułu 3 rozporządzenia EWG nr 1431/82 dla grochu i fasoli uprawianych w Portugalii i spożywanych przez ludzi i zwierzęta do celów innych niż określone w ustępie 1 tego artykułu, zostaną obniżone o wysokość równą różnicy, o ile taka istnieje, pomiędzy ceną orientacyjną stosowaną w Portugalii oraz wspólną ceną orientacyjną.

Nie naruszając zastosowania pierwszego akapitu, wysokość pomocy dla produktu przetwarzanego w Portugalii zostanie zmniejszona o wysokość ceł nakładanych w Portugalii na przywóz tych produktów z państw trzecich.

Podsekcja 11
Baranina i mięso kozie

Artykuł 308


W sektorze baraniny artykuł 236 jest stosowany do ceny podstawowej.

Sekcja V
Przepisy dotyczące niektórych wspólnych organizacji rynków poddanych etapom przejściowym

Podsekcja 1
Mleko i produkty mleczne

A.    Etap pierwszy

Artykuł 309


Poszczególne cele, o których mowa w artykule 264 oraz cele, które powinny być osiągnięte przez Republikę Portugalską w pierwszym etapie w sektorze mleka i jego przetworów są następujące:

a) zniesienie Junta Nacional dos Produtos Pecuarios (JNPP) jako organu państwa na koniec pierwszego etapu oraz stopniowa liberalizacja handlu wewnętrznego, przywozu i wywozu w celu ustanowienia warunków wolnej konkurencji oraz wolnego dostępu do rynku portugalskiego;

b) utworzenie agencji interwencyjnej oraz materialnej i ludzkiej infrastruktury ułatwiającej działania interwencyjne;

c) modyfikacja istniejących struktur cenowych, tak aby umożliwić swobodną informację o rynku i modyfikację stosunku wartości pomiędzy zawartością tłuszczu i zawartością protein w mleku używanym w Portugalii, w celu wyrównania do stosunku utrzymywanego we Wspólnocie;

d) harmonizacja krajowej ceny mleka, masła oraz mleka w proszku produkowanych w Portugalii kontynentalnej z ich ceną na Azorach;

e) jak najdalej posunięta eliminacja takiej pomocy krajowej, która pozostaje w sprzeczności z prawem Wspólnoty oraz stopniowe wprowadzanie planu pomocy Wspólnoty;

f) zniesienie wyłączności stref skupu mleka oraz wyłączności pasteryzacji;

g) utworzenie serwisu informacyjnego na temat rynku rolnego w celu notowania poziomu cen oraz właściwa organizacja departamentów administracji z powodu ich kluczowego znaczenia dla sprawnego działania wspólnej organizacji rynku danego sektora;

h) wprowadzanie środków służących promowaniu produkcji, przetwórstwa i struktur wprowadzania na rynek.

B.    Etap drugi

Artykuł 310

1. Do czasu pierwszych działań wyrównawczych ceny interwencyjne mleka, śmietanki w proszku stosowane w Portugalii są obliczane zgodnie z zasadami przewidzianymi dla i na podstawie danych uwzględnionych we wspólnej organizacji rynków.
Do tak obliczonych cen interwencyjnych mają zastosowanie ustępy 2-6 artykułu 285 oraz artykuł 287.

Jeżeli ceny interwencyjne stosowane na głównym terytorium Portugalii oraz ceny interwencyjne stosowane na Azorach nie zostaną wyrównane na koniec pierwszego etapu, działania mające na celu wyrównanie tych cen z cenami wspólnymi zostaną dokonane zgodnie z procedurami określonymi w przyszłości.

2. Dla produktów, o których mowa w ustępie 1, kwota kompensacyjna stosowana w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a Portugalią oraz pomiędzy Portugalią a państwami trzecimi będzie równa różnicy pomiędzy cenami wspólnymi oraz cenami ustalonymi w Portugalii, ze zmianami wprowadzonymi w miarę potrzeby w celu uwzględnienia cen rynkowych odnotowanych w tym Państwie Członkowskim.
Zastosowanie mają również ustępy 2-6 artykułu 240 oraz artykuły 241, 242 i 255.

Artykuł 311


Kwota rekompensaty z tytułu produktów mlecznych innych niż masło i śmietana w proszku zostanie określona przy użyciu ustalonego w przyszłości współczynnika.

Podsekcja 2
Wołowina i cielęcina

A.    Etap pierwszy
Artykuł 312

Poszczególne cele, o których mowa w artykule 264, które powinna osiągnąć Republika Portugalska w pierwszym etapie w sektorze wołowiny i cielęciny są następujące:

a) eliminacja JNPP jako organu państwa na koniec pierwszego etapu, liberalizacja przywozu i wywozu oraz stopniowa liberalizacja handlu krajowego w celu wprowadzenia systemu wolnej konkurencji oraz swobodnego dostępu do rynku portugalskiego;

b) utworzenie organu interwencyjnego oraz materialnej i ludzkiej infrastruktury mającej na celu ułatwienie działań interwencyjnych oraz właściwe przeszkolenie departamentów administracji, niezbędnych do sprawnego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku danego sektora;

c) ustanowienie swobodnego systemu informacji na reprezentatywnych rynkach;

d) utworzenie serwisu informacyjnego w sprawach rynku rolnego w celu notowania cen oraz wprowadzenia wspólnotowej skali ocen mięsa surowego w celu porównywania cen;

e) wprowadzenie środków mających na celu wspieranie modernizacji produkcji, przetwarzania i struktur wprowadzania do obrotu, służących podnoszeniu produktywności hodowli bydła oraz rentowności sektora;

f) liberalizacja handlu na poziomie zootechnicznym.

B.    Etap drugi
Artykuł 313

1. W sektorze wołowiny i cielęciny artykuły 240, 285 i 287 są stosowane do interwencyjnych cen skupu w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie, obowiązujących w zakresie porównywalnych ilości określanych na podstawie skali oceny stosowanej przez Wspólnotę do surowego mięsa wołowego dorosłych zwierząt.

2. Do tego sektora stosowane są również artykuły 241, 242 i 255.

3. Kwota wyrównawcza w przypadku innych produktów wymienionych w literze a) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 805/68 jest naliczana przy pomocy współczynników, które zostaną ustalone.

Artykuł 314

Artykuł 288 ma zastosowanie do premii związanych z utrzymaniem stad cieląt karmionych mlekiem.

Podsekcja 3
Owoce i warzywa

A.    Etap pierwszy
Artykuł 315

1. Poszczególne cele, określone w artykule 264, które powinna osiągnąć Republika Portugalska są następujące:
a) zniesienie Junta Nacional das Frutas (JNF) jako organu państwa na koniec pierwszego etapu;
b) rozwój organizacji producentów w rozumieniu przepisów Wspólnoty;
c) stopniowe i ogólne stosowanie wspólnych standardów jakości;
d) ustanowienie organu interwencyjnego oraz stworzenie materialnej i ludzkiej infrastruktury ułatwiającej działania interwencyjne;
e) liberalizacja informacji o cenach oraz ich dziennych notowań na reprezentatywnych rynkach, zdefiniowanych na bazie różnych produktów;
f) stworzenie serwisu informacyjnego o rynkach rolnych w celu codziennego notowania stawek oraz właściwe szkolenie departamentów administracyjnych, od których zależy sprawne funkcjonowanie wspólnej organizacji rynków.

2. W celu zachęcenia producentów lub ich organizacji do wprowadzania na rynek produktów zgodnych ze standardami jakości, Republika Portugalska uczestniczy w pierwszym etapie, z użyciem odpowiedniej pomocy, w kosztach pakowania i prezentowania takich produktów.

Artykuł 316

Niezależnie od ustępu 1 artykułu 272, cena referencyjna stosowana przez Wspólnotę w jej obecnym składzie do Portugalii zostanie ustalona zgodnie z przepisami rozporządzenia EWG nr 1035/72 obowiązującymi 31 grudnia 1985 roku.
Wszelkie opłaty kompensacyjne nakładane na przywóz produktów z Portugalii, wynikające z zastosowania rozporządzenia EWG nr 1035/72 zostaną obniżone o:
-    2% w pierwszym roku,
-    4% w drugim roku,
-    6% w trzecim roku,
-    w uzasadnionych przypadkach 8% w czwartym i w piątym roku,
po przystąpieniu.

B.    Etap drugi

Artykuł 317

W sektorze owoców i warzyw artykuł 285 ma zastosowanie do ceny podstawowej.

Do tego sektora ma również zastosowanie artykuł 255.
Artykuł 318

W drugim etapie zostanie wprowadzony mechanizm kompensacji w stosunku do pochodzących z Portugalii owoców i warzyw, przywożonych do Wspólnoty w jej obecnym składzie, dla których cena referencyjna jest ustalona dla państw trzecich.

1. Mechanizm ten regulują następujące zasady:

a) Należy dokonywać porównania ceny podaży produktu portugalskiego, obliczonej zgodnie z literą b) z ceną podaży we Wspólnocie. Ta ostatnia cena jest kalkulowana corocznie:
-    w oparciu o średnią arytmetyczną cen producentów w każdym Państwie Członkowskim Wspólnoty w jej obecnym składzie wraz z kosztami transportu i opakowania dodanymi do ceny produktu pomiędzy regionem produkcji, a reprezentatywnymi centrami konsumpcji Wspólnoty,
-    z uwzględnieniem zmian zachodzących w kosztach produkcji.
Powyższe ceny produkcji uwzględnią średnie stawki zanotowane w okresie trzech lat poprzedzających datę ustalenia ceny podaży we Wspólnocie.

Cena podaży we Wspólnocie nie może przekraczać poziomu ceny referencyjnej stosowanej do państw trzecich.

b) Portugalska cena podaży jest kalkulowana każdego dnia sprzedaży w oparciu o zanotowane stawki reprezentatywne lub zredukowane do fazy przywozu hurtowego we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Cena produktu pochodzącego z Portugalii jest równa najniższej stawce reprezentatywnej zanotowanej w stosunku do przynajmniej 30% ilości takiego pochodzenia towarów sprzedawanych na wszystkich reprezentatywnych rynkach, których stawki są dostępne. Ta stawka lub stawki zostaną obniżone:
-    o wysokość-     ceł obliczonych zgodnie z literą c),
-    o wysokość-     jakiejkolwiek korekty wprowadzonej zgodnie z literą d).

c) Cło, które zostanie odjęte od stawek produktów portugalskich będzie cłem Wspólnej Taryfy Celnej stopniowo, corocznie redukowanej na początku sezonu rynkowego:
-    o jedna piątą jej wysokości, jeżeli drugi etap trwa pięć-     lat,
-    o jedna siódmą jej wysokości, jeżeli drugi etap trwa siedem lat.
Jednakże pierwsza redukcja nastąpi na początku drugiego etapu.

d) Jeżeli cena produktu portugalskiego, skalkulowana zgodnie z literą b), jest mniejsza niż cena podaży we Wspólnocie, o której mowa w literze a), kwota korekcyjna odpowiadająca różnicy pomiędzy tymi dwiema cenami zostanie nałożona przez importujące Państwo Członkowskie na przywóz do Wspólnoty w jej obecnym składzie.
e) Kwota korekcyjna będzie nakładana dopóty, dopóki wymagana informacja wykazuje, że cena produktu portugalskiego jest równa lub wyższa niż cena Wspólnoty, o której mowa w literze a).

2. Jeżeli rynek portugalski, w rezultacie przywozu ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, zostanie zakłócony należy zastosować odpowiednie środki w przywozie do Portugalii owoców i warzyw pochodzących ze Wspólnoty w jej obecnym składzie, dla których cena referencyjna jest ustalona. Środki te mogą inter alia postanawiać, że można stosować kwotę korygującą zgodnie z procedurą, która zostanie określona w przyszłości.

Podsekcja 4
Zboża

A.    Etap pierwszy

Artykuł 319


Poszczególne cele, o których mowa w artykule 264, jakie powinna osiągnąć Republika Portugalska w pierwszym etapie w sektorze zbóż są następujące:
a) zniesienie monopolu rynkowego Empresa Pública de Abastaciamento de Cereais (EPAC) najpóźniej pod koniec pierwszego etapu oraz stopniowa liberalizacja handlu krajowego w celu wprowadzenia systemu wolnej konkurencji na rynku portugalskim;
b) stopniowe znoszenie monopolu importowego EPAC w okresie czterech lat;
c) ustanowienie organu interwencyjnego oraz stworzenie materialnej i ludzkiej infrastruktury ułatwiającej działania interwencyjne;
d) liberalizacja informacji o cenach;
e) utworzenie serwisu informacyjnego o cenach na rynkach rolnych w celu notowania cen oraz właściwe przeszkolenie służb administracyjnych niezbędnych dla sprawnego działania wspólnej organizacji rynków.

Artykuł 320

1. Republika Portugalska stopniowo dostosuje, w okresie pierwszych czterech lat po przystąpieniu, monopol EPAC na przywóz i sprzedaż zbóż do Portugalii, aby zapewnić, że pod koniec czwartego roku nie będzie dyskryminacji w zakresie warunków dostawy i sprzedaży towarów w stosunkach pomiędzy Państwami Członkowskimi.

2. W tym celu Republika Portugalska przyjmie zasady, o których mowa w artykule 261 i może, niezależnie od przepisów artykułu 277, stosować do przywozu następujący system.

a) Zboża będą przywożone do Portugalii w ilości stanowiącej procent rocznej ilości przywozu zbóż poprzedniego roku. EPAC oraz przedsiębiorcy prywatni będą mogli dokonać przywozu w następującej wysokości:

 
Rok    EPAC    Przedsiębiorcy prywatni       
1986    80%    20%       
1987    60%    40%       
1988    40%    60%       
1989    20%    80%       
1990     -     100%    

b) Prawo przywozu, o którym mowa w literze a), dokonywanego przez prywatnych przedsiębiorców będzie przyznawane w otwartym postępowaniu przetargowym bez dyskryminacji pomiędzy przedsiębiorcami.

W ramach zaproszeń do udziału w postępowaniu przetargowym oferty dotyczące produktów pochodzących ze Wspólnoty są korygowane o:
-    różnice pomiędzy cenami na rynku Wspólnoty i cenami na rynkach światowych,
-    wysokość-     odpowiadającą stałej stawce preferencyjnej, równej 5 ECU za tonę.

Jeżeli przywóz produktów pochodzących ze Wspólnoty nie osiągnie w skali rocznej 15% całkowitej ilości zbóż przywożonych w danym roku, w następnym roku EPAC zakupi we Wspólnocie w jej obecnym składzie ilość brakującą do wyżej wymienionych 15%. Ilość ta zostanie następnie dodana do wysokości obowiązkowego zakupu 15% w następnym roku.

Pod koniec sezonu rynkowego 1988/89 zostanie sporządzony tymczasowy szacunek. Jeżeli szacunek ten wykaże, że nie jest prawdopodobne dokonanie w roku 1989 obowiązkowego zakupu, można będzie podjąć niezbędne środki w celu zapewnienia wykonania tego obowiązku.

B.    Etap drugi
Artykuł 321

1. Postanowienia artykułów 240, 285 oraz 287 mają zastosowanie do cen interwencyjnych sektora zbóż.

W tym sektorze obowiązują też artykuły 241, 242 i 255.

Artykuł 322

1. W przypadku zbóż, dla których nie ustalono ceny interwencyjnej, stosowana kwota rekompensaty jest oparta na kwocie stosowanej dla jęczmienia, z uwzględnieniem stosunku pomiędzy cenami progowymi odpowiednich zbóż.

2. W przypadku produktów, o których mowa w literach c) i d) artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2727/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż, wysokość rekompensaty jest oparta na kwocie rekompensaty dla pokrewnych zbóż, z zastosowaniem współczynnika, który zostanie określony.

Artykuł 323

Artykuł 288 obowiązuje dla pomocy stosowanej do pszenicy gatunku Triticum Durum, o której mowa w artykule 10 rozporządzenia EWG nr 2727/75.

Podsekcja 5
Wieprzowina

A. Etap pierwszy
Artykuł 324

Konkretne cele, o których mowa w artykule 264, jakie Republika Portugalska powinna osiągnąć są następujące:
a) zniesienie JNPP jako organu państwa pod koniec pierwszego etapu oraz stopniowa liberalizacja handlu krajowego, przywozu i wywozu w celu zapewnienia systemu wolnej konkurencji oraz swobodnego dostępu do rynku portugalskiego;
b) utworzenie organu interwencyjnego oraz materialnej i ludzkiej infrastruktury sprzyjającej działaniom interwencyjnym, dostosowanym do nowych warunków działania rynku portugalskiego;

c) swobodne kształtowanie cen na reprezentatywnych rynkach, które zostaną ustanowione;
d) utworzenie serwisu informacyjnego o rynkach rolnych w celu notowania cen oraz odpowiedniego przeszkolenia departamentów administracyjnych, niezbędnych do sprawnego funkcjonowania wspólnej organizacji rynków;
e) wdrożenie środków mających na celu promowanie modernizacji struktur produkcji, przetwarzania i sprzedaży, służących zwiększeniu  rentowności tego sektora;
f) zmierzanie do natężenia akcji zwalczania afrykańskiej róży świń, a zwłaszcza rozwój jednostek produkcji w zamkniętym obiegu.

B. Etap drugi
Artykuł 325

1. W sektorze wieprzowiny kwota rekompensaty jest obliczana na podstawie kwoty rekompensaty stosowanej do ziarna przeznaczonego na paszę. Kwota rekompensaty stosowana do 1 kilograma mięsa jest obliczana na podstawie kwot rekompensaty stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania jednego kilograma wieprzowiny.
Jednakże jeżeli okaże się, że wielkość ta nie jest reprezentatywna, przepisy artykułów 240, 285 i 287 są stosowane do ceny tego produktu w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie
2. W tym sektorze obowiązują także przepisy artykułów 241, 242 i 255.
3. W przypadku produktów innych niż wieprzowina, o których mowa w ustępie 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2759/75, kwota rekompensaty jest oparta na kwocie stosowanej zgodnie z ustępami 1 i 2 i obliczona przy pomocy współczynnika, który zostanie określony.

Podsekcja 6
Jaja

A.    Etap pierwszy
Artykuł 326


Konkretne cele, o których mowa w artykule 264 i które powinna osiągnąć Republika Portugalska w pierwszym etapie w sektorze jaj są następujące:

a) zniesienie NJPP jako organu państwa pod koniec pierwszego etapu, liberalizacja przywozu i wywozu w celu wprowadzenia systemu wolnej konkurencji, swobodnego dostępu do rynku portugalskiego oraz stopniowa liberalizacja rynku krajowego;
b) swobodne kształtowanie cen;
c) utworzenie serwisu informacyjnego o rynkach rolnych w celu notowania cen;
d) wprowadzanie środków mających na celu promowanie modernizacji struktur produkcji i przetwarzania.

B.    Etap drugi

Artykuł 327

1. Przepisy artykułów 240, 241, 242 i 255 mają zastosowanie do sektora jaj zgodnie z poniższymi ustępami.

2. Kwota rekompensaty stosowana do kilograma jaj w skorupkach jest kalkulowana w oparciu o sumę kompensacyjną stosowaną do ilości ziarna potrzebnego do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma jaj w skorupkach.

3. Kwota rekompensaty stosowana do jednego jaja wylęgowego jest kalkulowana na podstawie kwoty kompensacyjnej stosowanej do ilości paszy w formie ziarna niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego jaja wylęgowego.

4. W przypadku produktów, o których mowa w literze b) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2771/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku jaj, kwota rekompensaty jest oparta na kwocie rekompensaty dotyczącej jaj w skorupkach, z uwzględnieniem współczynników, które zostaną określone.

Podsekcja 7
Mięso drobiowe

A.    Etap pierwszy

Artykuł 328

Konkretne cele, o których mowa w artykule 264, które powinny zostać osiągnięte przez Republikę Portugalską w pierwszym etapie w sektorze mięsa drobiowego, są takie same, jak cele wskazane w sektorze jaj w artykule 326.

B.    Etap drugi

Artykuł 329

1. Przepisy artykułów 240, 241, 242 i 255 mają zastosowanie do sektora mięsa drobiowego zgodnie z poniższymi ustępami.

2. Kwota rekompensaty stosowana do kilograma mięsa drobiowego jest kalkulowana na podstawie kwoty rekompensaty stosowanej do takiej ilości ziarna, jaka jest we Wspólnocie niezbędna do wyprodukowania jednego kilograma mięsa drobiowego w zależności od gatunku drobiu.

3. Kwota rekompensaty stosowana do kurczaków jest kalkulowana na podstawie kwoty rekompensaty stosowanej do takiej ilości ziarna, jaka jest we Wspólnocie niezbędna do wyprodukowania jednego kurczaka.

4. W przypadku produktów, o których mowa w literze d) ustępu 2 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 2777/75 w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa drobiowego, kwota rekompensaty jest oparta na kwocie stosowanej do mięsa drobiowego, z uwzględnieniem współczynników, które zostaną określone.

Podsekcja 8
Ryż

A.    Etap pierwszy
Artykuł 330

Konkretne cele, o których mowa w artykule 264 i które powinny być osiągnięte przez Republikę Portugalska w czasie pierwszego etapu w sektorze ryżu są takie same jak cele ustalone dla sektora zbóż w artykule 319.

Artykuł 331

1. Republika Portugalska w okresie pierwszego etapu stopniowo dostosuje monopol EPAC na przywóz i sprzedaż ryżu w Portugalii, tak aby zapewnić, że po wygaśnięciu pierwszego etapu obywatele różnych Państw Członkowskich nie będą dyskryminowani w zakresie warunków na jakich towary są dostarczane i sprzedawane.

2. Artykuł 320 obowiązuje mutatis mutandis w przywozie ryżu do Portugalii.
Etap drugi

Artykuł 332

1. Do cen interwencyjnych ryżu niełuskanego mają zastosowanie artykuły 240, 285 i 287. W sektorze tym obowiązują również artykuły 241, 242 i 255.

2. Kwota rekompensaty stosowana do ryżu łuskanego jest taka sama jak dla ryżu niełuskanego, obliczonej przy pomocy przelicznika, o którym mowa w artykule 1 rozporządzenia nr 467/67/EWG.

3. W przypadku ryżu całkowicie zmielonego stosuje się kwotę rekompensaty ryżu łuskanego, przeliczona przy pomocy przelicznika, o którym mowa w artykule 1 rozporządzenia nr 467/67/EWG.

4. W przypadku ryżu na wpół zmielonego stosuje się kwotę rekompensaty ryżu całkowicie zmielonego, skalkulowaną przy pomocy przelicznika, o którym mowa w artykule 1 rozporządzenia nr 467/67/EWG.

5. W przypadku produktów, o których mowa w literze c) ustępu 1 artykułu 1 rozporządzenia EWG nr 1418/76 w sprawie wspólnej organizacji rynków ryżu, kwota rekompensaty jest oparta na sumie stosowanej do produktów pokrewnych, obliczonej przy pomocy przelicznika, który zostanie ustalony.

6. Kwota rekompensaty ryżu łamanego zostanie ustalona na poziomie uwzględniającym różnicę pomiędzy dostawą ryżu w Portugalii a ceną progową.

Podsekcja 9
Wino

A.    Etap pierwszy

Artykuł 333


Konkretne cele, o których mowa w artykule 264 i które powinny być osiągnięte przez Republikę Portugalską w pierwszym etapie w sektorze wina są następujące:

a) zniesienie Junta Nacional do Vinho (JNV) jako organu państwa pod koniec pierwszego etapu, utworzenie innych organów publicznych w sektorze wina w pierwszym etapie, liberalizacja handlu krajowego, przywozu, wywozu oraz przekazanie producentom i zrzeszeniom producentów kontrolowanych przez państwo działań w zakresie przechowywania i destylacji;

b) stopniowe wprowadzanie zasad dokonywania i kontroli sadzenia podobnych do zasad sadzenia i kontroli obowiązujących we Wspólnocie, umożliwiających ustanowienie skutecznych zasad sadzenia winorośli;
c) realizacja projektu w dziedzinie ampelografii (klasyfikacji gatunków win) oraz synonimii (równorzędności nazw rodzajów win w Portugalii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie) przed wprowadzeniem systemu zbierania danych statystycznych na obszarach uprawy win w myśl przepisów Wspólnoty oraz realizacja konkretnych zadań w zakresie rejestru upraw winorośli;
d) utworzenie lub przeniesienie centrów destylacji w wystarczającej ilości lub o wystarczającej mocy do zapewnienia produkcji wina;
e) utworzenie serwisu informacyjnego o rynkach rolnych, obejmującego w szczególności badanie cen i regularną analizę statystyczną;
f) szkolenie departamentów administracyjnych niezbędnych do sprawnego funkcjonowania rynku wina;
g) stopniowe dostosowywanie systemu cen w Portugalii do systemu cen we Wspólnocie;
h) zakaz irygacji winnic oraz zakaz zupełnie nowych upraw na obszarach zirygowanych;
i) wdrożenie, w granicach zasad sadzenia, planu restrukturyzacji oraz przekształcania winnic portugalskich zgodnie z celami wspólnej polityki w zakresie wina.

Artykuł 334

Republika Portugalska podejmie odpowiednie środki w celu uniknięcia jakiegokolwiek powiększenia, w pierwszym etapie, obszaru winnic produkujących wino o naturalnej mocy alkoholu 7% lub mniejszej.

Artykuł 335

W drodze odstępstwa od przepisów Wspólnoty w sprawie maksymalnego stężenia dwutlenku siarki w winach, Republika Portugalska jest upoważniona w pierwszym etapie do stosowania limitów obowiązujących na podstawie uprzednich zasad krajowych do win produkowanych na swoim terytorium.

Jednakże Republika Portugalska przyjmie odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby w pierwszym etapie zawartość dwutlenku siarki była stopniowo zmniejszana do poziomu właściwego Wspólnocie, tak aby te poziomy były w pełni przestrzegane od początku drugiego etapu.
Artykuł 336

W pierwszym etapie Republika Portugalska ustanowi, na podstawie studiów ampelograficznych i synomicznych, o których mowa w artykule 333, klasyfikacje gatunków win pochodzących z winnic portugalskich zgodnie z artykułem 31 rozporządzenia EWG nr 337/79 oraz przepisy wprowadzające ten ostatni artykuł.

B.    Etap drugi
Artykuł 337

W sektorze wina artykuły 285 i 287 mają zastosowanie do orientacyjnych cen win stołowych.

Artykuł 338

1. Zostanie ustanowiona obowiązująca ilość dla przywozu produktów, o których mowa w ustępie 2, do Wspólnoty w jej obecnym składzie, a pochodzących z Portugalii, dla których ceny referencyjne zostały ustalone w ramach wspólnej organizacji rynków.
2. Mechanizm ten reguluje następujące zasady:
a)    W przypadku win stołowych zostanie ustanowiona obowiązująca ilość odpowiadająca różnicy pomiędzy cenami orientacyjnymi w Portugalii i we Wspólnocie w jej obecnym składzie. Jednakże ilość ta może zostać dostosowana, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 67 rozporządzenia EWG nr 337/79, w celu uwzględnienia sytuacji w zakresie cen rynkowych szacowanych stosownie do kategorii wina oraz na podstawie jego jakości.
b)    Dla niektórych win określonego pochodzenia oraz dla innych produktów, które mogą spowodować zakłócenia na rynku, obowiązująca ilość zostanie ustalona zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach litery a). Taka obowiązująca ilość będzie oparta na ilości stosowanej do win stołowych zgodnie z procedurą, która zostanie ustalona.

3. Zostanie ustalony pułap obowiązującej ilości, zapewniający warunki traktowania nie mniej korzystne niż te sprzed przystąpienia. W tym celu ilość ta zostanie skalkulowana tak, aby ilość otrzymana przez podniesienie ceny orientacyjnej stosowanej w Portugalii dla danego produktu o wielkość obowiązującą oraz stosowane do niej cła nie przekroczyła ceny referencyjnej obowiązującej dla danego produktu w danym roku winobrania.

4. Ze względu na sytuację rynkową różnych produktów, o których mowa w ustępie 2, można zdecydować, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 67 rozporządzenia EWG nr 337/79, że zostanie ustalona obowiązująca wielkość wywozu jednego lub większej ilości produktów ze Wspólnoty w jej obecnym składzie do Portugalii.

Wielkość ta zostanie ustalona na takim poziomie, który zapewni utrzymanie zwykłego przebiegu handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Portugalią, nie powodując zakłóceń na portugalskim rynku określonych produktów.

5. Ustalona ilość obowiązkowa jest finansowana przez Wspólnotę ze środków Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Ukierunkowania i Gwarancji Rolnych.

Artykuł 339

Artykuł 288 ma zastosowanie do pomocy udzielanej w przypadku moszczu winogron oraz koncentratu moszczu winogron w procesie wytwarzania soku z winogron.

Artykuł 340

1. W drugim etapie Republika Portugalska podejmie eliminację uprawy gatunków winorośli dopuszczonych tymczasowo zgodnie z klasyfikacją ustaloną zgodnie z artykułem 333.

2. W drugim etapie Republika Portugalska podejmie eliminację uprawy gatunków winorośli, będących hybrydami wyhodowanymi przez bezpośredniego producenta, które nie zostały włączone do klasyfikacji zgodnie z przepisami rozporządzenia EWG nr 3800/81.

Do końca drugiego etapu powyższe odmiany są uważane ze gatunki winorośli dopuszczone tymczasowo.

3. W drodze odstępstwa od artykułu 49 rozporządzenia EWG nr 337/79 winogrona gatunków tymczasowo dopuszczonych na podstawie ustępów 1 i 2 mogą do końca drugiego etapu być używane do wytwarzania produktów, o których mowa w tym artykule.

Artykuł 341

Do końca roku 1995 wina produkowane w regionie „vinho verde” o zawartości alkoholu mniejszej niż 8,5% objętości, mogą być przedmiotem obrotu hurtowego tylko w ich regionie produkcji.

Na etykiecie tych win musi być wskazana rzeczywista zawartość alkoholu.

Sekcja VI
Inne postanowienia

Podsekcja 1
Środki weterynaryjne

Artykuł 342

W przypadku handlu świeżym mięsem drobiowym w granicach swojego terytorium Republika Portugalska jest upoważniona do odroczenia najdalej do 31 grudnia 1988 roku stosowania dyrektywy nr 71/118/EWG w sprawie zagadnień sanitarnych w zakresie handlu świeżym mięsem z drobiu.

Artykuł 343


Republika Portugalska jest upoważniona do utrzymania najdalej do 31 grudnia 1990 roku ograniczeń w przywozie dotyczących bydła rasowego, jeżeli dane rasy nie są wymienione na listach ras dopuszczonych w Portugalii.

Podsekcja 2
Środki legislacyjne dotyczące nasion i roślin

Artykuł 344

1. Republika Portugalska jest upoważniona do odroczenia stosowania na swoim terytorium następujących dyrektyw, zgodnie z poniższym harmonogramem:

a) nie później niż do 31 grudnia 1988 roku następujących dyrektyw:
-    66/401/EWG w sprawie sprzedaży przeznaczonego na pasze ziarna Lolium multiflorum lam., Lolium perenne L. i Vicia Sativa L;
-    66/402/EWG w sprawie sprzedaży nasion zbóż gatunku Hordeum vulgare L., Oryza sativa L., Triticum aestivum L.,emend. Fiori i Pool. Triticum durum desf. i Zea maďs L.;
-    70/457/EWG w sprawie wspólnego katalogu sadzonek gatunków, o których mowa w poniższych tiret;

b) nie później niż do 31 grudnia 1990 roku następujących dyrektyw:
-    66/400/EWG w sprawie sprzedaży nasion buraka,
-    66/401/EWG dla gatunków innych niż wymienione w tiret pierwszym litery a),
-    66/402/EWG dla gatunków innych niż wymienione w tiret drugim litery a),
-    66/403/EWG w sprawie sprzedaży sadzonek ziemniaka,
-    66/404/EWG w sprawie sprzedaży materiału leśnego przeznaczonego do reprodukcji,
-    68/193/EWG w sprawie sprzedaży materiału służącego wegetatywnemu rozmnażaniu wina,
-    69/208/EWG w sprawie sprzedaży nasion oleistych i roślin włóknistych,
-    70/457/EWG dla gatunków innych niż określone w tiret trzecim litery a),
-    70/458/EWG w sprawie sprzedaży nasion warzyw,
-    71/161/EWG w sprawie zewnętrznych standardów jakości leśnego materiału przeznaczonego do reprodukcji sprzedawanego w obrębie Wspólnoty.

2. Republika Portugalska:

a) nie później niż przed wygaśnięciem okresów, o których mowa w ustępie 1, podejmie wszelkie niezbędne środki w celu stopniowego zapewniania zgodności z przepisami dyrektyw wskazanych w tym ustępie;

b) może ograniczyć przed wygaśnięciem okresów, o których mowa w ustępie 1, całkowicie lub częściowo, sprzedaż nasion i sadzonek do odmian dopuszczonych do sprzedaży na swoim terytorium. W przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywach 70/457/EWG i 70/458/EWG, odmianami dopuszczonymi do sprzedaży są te, które występują na liście przedstawionej na Konferencji.

W czasie trwania okresów przyznanych Republice Portugalskiej na jej podporządkowanie się dwóm wyżej wymienionym dyrektywom, to Państwo Członkowskie co roku rozszerzy listę w taki sposób, aby zapewnić, że rynek portugalski będzie coraz bardziej otwarty dla odmian wprowadzanych do wspólnych katalogów;

c) wywiezie na terytorium obecnych Państw Członkowskich tylko takie nasiona i sadzonki, które odpowiadają przepisom Wspólnoty;

d) podporządkuje nasiona i sadzonki przywożone z państw trzecich:
-    warunkom Wspólnoty ustanowionym na zasadzie równorzędności,
-    co do odmian – przynajmniej takim samym ograniczeniom handlowym jak te, które są stosowane do odmian wprowadzonych do wspólnych katalogów.

3. W czasie trwania okresu odstępstw, o których mowa w ustępie 1, decyzja o stopniowej liberalizacji handlu nasionami i sadzonkami pewnych gatunków pomiędzy Portugalią i Wspólnotą w jej obecnym składzie może być podjęta zgodnie z procedurą ustanowioną przez Stały Komitet do Spraw Nasion i Materiału Rozrodczego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa. Ta liberalizacja dotyczy przede wszystkim nasion będących przed przystąpieniem przedmiotem decyzji Wspólnoty w sprawie równorzędności. Liberalizacja dotyczy innych gatunków, jeżeli się okaże, że zostały spełnione jej warunki.

Podsekcja 3
Środki dotyczące zdrowia roślin

Artykuł 345

Republika Portugalska jest upoważniona do odroczenia nie później niż do 31 grudnia 1990 roku stosowania dyrektywy 69/465/EWG w sprawie zwalczania nicienia cysty ziemniaczanej.

ROZDZIAŁ 4
Rybołówstwo

Sekcja 1
Postanowienia ogólne

Artykuł 346

1. O ile żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie stanowi inaczej, przepisy zawarte w niniejszym Akcie mają zastosowanie do rybołówstwa.
Ustęp 3 artykułu 234, litera c) artykułu 253 i artykuł 257 mają zastosowanie do produktów rybołówstwa.
Artykuł 347

W celu osiągnięcia ich integracji ze wspólnotowym systemem rybołówstwa i upraw wodnych ustanowionym rozporządzeniem EWG nr 170/83, dostęp statków rybackich pływających pod banderą Portugalii, do wód podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji obecnych Państw Członkowskich oraz Międzynarodowej Radzie ds. Badania Mórz (ICES) podlega systemowi określonemu w niniejszej sekcji.

Artykuł 348

Do połowu zostają dopuszczone tylko statki, o których mowa w artykule 349, wyłącznie w strefach oraz na warunkach określonych w tym artykule.

Artykuł 349

1. Połowy dokonywane przez statki portugalskie są ograniczone do stref ICES V b, VI, VII, VIII a, b i d z wyjątkiem, w okresie od dnia przystąpienia do 31 grudnia 1995 roku, strefy usytuowanej na południe od 56°30' szerokości geograficznej północnej do obszaru, na wschód od 12° szerokości geograficznej zachodniej, na północ od 50°30' szerokości geograficznej północnej oraz w granicach i na warunkach określonych w ustępach 2, 3 i 4.

2. Ograniczenia możliwości połowu do witlinka oraz makreli, właściwa ilość statków oraz obowiązujące je procedury dostępu i kontroli są ustalane corocznie zgodnie z artykułem 11 rozporządzenia EWG nr 170/83, a po raz pierwszy do 1 stycznia 1986 roku.

3. Ponadto możliwości połowu gatunków niebędących częścią całkowitego dopuszczonego systemu połowu – zwanego dalej TAC, oraz właściwa ilość statków mogą być określone zgodnie z artykułem 11 rozporządzenia EWG nr 170/83 na podstawie sytuacji w połowach dokonywanych przez Portugalię na wodach Wspólnoty w jej obecnym składzie, w okresie bezpośrednio poprzedzającym przystąpienie oraz z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia utrzymania zasobów oraz limitów nałożonych na połowy podobnych gatunków dokonywane przez statki obecnych Państw Członkowskich na wodach Portugalii.

4. Warunki dokonywania połowów wyspecjalizowanych są zgodne z warunkami przewidzianymi w artykule 160 dla połowu tych samych gatunków.

5. Przepisy, których celem jest zapewnienie, aby przedsiębiorcy przestrzegali zasad przewidzianych w tym artykule, w tym przepisy mające na celu możliwość niedopuszczenia danego statku do połowów w pewnym okresie, zostaną przyjęte do 1 stycznia 1986 roku zgodnie z procedura przewidziana w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Procedury techniczne odpowiadające procedurom, o których mowa w ustępie 3 artykułu 163 zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.

6. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Artykuł 350
Do 31 grudnia 1992 roku Komisja przedstawi Radzie raport w sprawie sytuacji i perspektyw dotyczących rybołówstwa we Wspólnocie, stosując artykuły 349 i 351. Na podstawie tego raportu niezbędne dostosowanie do zasad przewidzianych w artykułach 349 i 351, w tym zasady dotyczące dostępu do stref innych niż wymienione w ustępie 1 artykułu 349, zostanie dokonane do 31 grudnia 1993 roku zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 43 Traktatu EWG i wejdzie w życie 1 stycznia 1996 roku.

Artykuł 351
1. Tylko statki pływające pod banderą obecnego Państwa Członkowskiego, objęte przepisami niniejszego artykułu, mogą łowić ryby na wodach terytorialnych Republiki Portugalskiej lub znajdujących się pod jej jurysdykcją i wyłącznie w strefach oraz na warunkach określonych zgodnie z poniższymi ustępami.
2. Ilość statków upoważnionych do połowu gatunków morskich i nieobjętych TAC ani innymi kwotami dotyczącymi gatunków wędrownych, w strefach ICES IX, X oraz CECAF są ustalane każdego roku zgodnie z artykułem 11 rozporządzenia EWG nr 170/83 na podstawie sytuacji w rybołówstwie Wspólnoty w jej obecnym składzie na wodach Portugalii w okresie bezpośrednio poprzedzającym przystąpienie, z uwzględnieniem potrzeby utrzymania zasobów, a ponadto ograniczeń nałożonych na połowy podobnych gatunków dokonywane przez statki portugalskie na wodach Wspólnoty w jej obecnym składzie po raz pierwszy do 1 stycznia 1986 roku.
Warunki dokonywania połowów wyspecjalizowanych są zgodne z warunkami przewidzianymi dla połowu tych samych gatunków na podstawie artykułu 160.
3. Do 31 grudnia 1995 roku w strefie ICES X oraz strefie CECAF, z zachowaniem przepisów ustępu 4 i na podstawie praktyki rybołówstwa obecnych Państw Członkowskich w okresie poprzedzającym przystąpienie, połowy tuńczyka długopłetwego (albakory) są dopuszczone tylko na okres nieprzekraczający ośmiu tygodni, pomiędzy 1 maja i 31 sierpnia danego roku, przez statki z linami nieprzekraczającymi 26 metrów rozstawu, wyłącznie z użyciem lin z błyszczką. Lista upoważnionych statków jest przedkładana Komisji przez zainteresowane Państwa Członkowskie nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem okresu połowów.
4. W przypadku tuńczyka tropikalnego połów jest ograniczony do 31 grudnia 1995 roku w strefie X ICES na południe od 36°30' szerokości geograficznej północnej, w strefie CECAF na południe od 31° szerokości geograficznej północnej oraz na północ od tego równoleżnika do 17°30' szerokości geograficznej wschodniej.
5. Przepisy mające na celu zapewnienie przestrzegania przez przedsiębiorców zasad przewidzianych w tym artykule, w tym mające na celu możliwość odmowy zezwolenia danemu statkowi połowu w pewnym okresie, zostaną przyjęte do 1 stycznia 1986 roku zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.
Procedury techniczne odpowiadające procedurom, o których mowa w drugim akapicie ustępu 3 artykułu 163 zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.

6. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte przed 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.
Artykuł 352

1. W celu osiągnięcia ich integracji ze wspólnotowym systemem rybołówstwa i upraw wodnych ustanowionym rozporządzeniem EWG nr 170/83, dostęp statków rybackich pływających pod banderą Hiszpanii i zarejestrowanych i/lub odnotowanych w portach znajdujących się na terytorium, wobec którego obowiązuje wspólna polityka rybołówstwa, do wód podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji Portugalii, objętych ICES i CECAF, podlega systemowi określonemu w ustępach 2-9.

2. Następujące działania mogą być przeprowadzane przez statki, o których mowa w ustępie 1, jako ich główną działalność:
 
Gatunki    Ilość (tony)    Strefa    Dozwolony sprzęt rybacki    Okres zezwolenia na połów    Całkowita ilość dopuszczonych statków
(lista podstawowa)    Ilość statków dopuszczonych do połowów w tym samym czasie
(lista okresowa)       
         
ż     
ł     
ł     
łż     
łż        
Gatunki głębinowe                                     
                                     
Dorsz     850                                
- Inne         ICES IX + CECAF (wody przybrzeżne)     Włók     Cały rok    na południe od równoleżnika Peniche (Cabo Carvoeiro): 4     na południe od równoleżnika Peniche (Cabo Carvoeiro): 2        
Gatunki powierzchniowe     2 250                                 
- Makrela         ż     ł     ł                  
                                     
- Duże ryby wędrujące inne niż tuńczyk (miecznik, rekin błękitny, leszcz promieniowy)         ICES IX + CECAF (wody przybrzeżne)     długa lina powierzchniowa     Cały rok         na południe od równoleżnika Peniche
(Cabo Carvoeiro): 75        
                             na południe od równoleżnika Peniche (Cabo Carvoeiro): 15       
- tuńczyk długopłetwy (albakora)         ICES IX + CECAF (wody przybrzeżne)    Błyszczka    od maja do czerwca         określony w przyszłości    

3. Używanie sieci skrzelowych jest zabronione.
4. Żaden statek używający długich sieci nie może zarzucać więcej niż dwie liny dziennie: maksymalna długość każdej z tych lin wynosi 20 mil morskich. Odstęp pomiędzy hakami nie może być mniejszy niż 2,70 metra.
5. Połowy skorupiaków nie są dozwolone. Jednakże dozwolony jest połów skorupiaków dokonywany przy okazji połowu dorsza i innych gatunków ryb głębinowych, o ile nie przekracza on 10% objętości połowu znajdującego się na pokładzie statku.
6. Liczba statków dopuszczonych do połowu tuńczyka długopłetwego (albakory) zostanie ustalona do 1 marca 1986 roku zgodnie z procedurą określoną w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.
7. Możliwości i warunki dostępu do wód terytorialnych Portugalii lub podległych jej jurysdykcji w sektorze X ICES oraz w strefie CECAF zostaną ustalone zgodnie z procedurą ustanowioną w ustępie 3 artykułu 155.
8. Procedury techniczne dotyczące stosowania tego artykułu zostaną przyjęte, przez analogię z procedurami zawartymi w załączniku XI, do 1 stycznia 1986 roku zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 rozporządzenia EWG nr 170/83.
9. Przepisy mające na celu zapewnienie przestrzegania przez przedsiębiorców zasad przewidzianych w tym artykule, w tym przewidujące możliwość niedopuszczenia danego statku do połowów w pewnym okresie, zostaną przyjęte do 1 stycznia 1986 roku, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 11 rozporządzenia EWG nr 170/83.
Artykuł 353
Zasady określone w artykułach 347 i 350, w tym zmiany, które Rada będzie mogła wprowadzić na podstawie artykułu 350, pozostaną w mocy do dnia wygaśnięcia okresu ustanowionego w ustępie 3 artykułu 8 rozporządzenia EWG nr 170/83.

Sekcja III
Zasoby zewnętrzne
Artykuł 354
1. Od daty przystąpienia nadzór na wykonywaniem umów dotyczących rybołówstwa zawartych przez Republikę Portugalska z państwami trzecimi jest sprawowany przez Wspólnotę.
2. Prawa i obowiązki wynikające dla Republiki Portugalskiej z umów, o których mowa w ustępie 1 pozostają nienaruszone w okresie, w którym postanowienia tych umów pozostają tymczasowo w mocy.
3. Jak najszybciej, a w każdym razie przed wygaśnięciem umów, o których mowa w ustępie 1 Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie właściwe decyzje zmierzające do zapewnienia kontynuacji działań w zakresie rybołówstwa wynikających z tych umów, przy czym możliwe jest przedłużenie pewnych spośród tych umów na okres nieprzekraczający roku.
Artykuł 355

1. Wyłączenia, zawieszenia oraz kontyngenty taryfowe przyznane przez Republikę Portugalską na świeże produkty rybołówstwa pochodzące z Maroka – ze wspólnych przedsięwzięć ustanowionych pomiędzy osobami fizycznymi i prawnymi z Portugalii i Maroka, o ile te produkty są wyładowywane bezpośrednio w Portugalii, zostaną zniesione najpóźniej 31 grudnia 1992 roku.

2. Produktów przywożonych na tych zasadach nie można uważać za pozostające w wolnym obrocie w rozumieniu artykułu 10 Traktatu EWG, jeżeli są ponownie wywożone do innego Państwa Członkowskiego.

3. Tylko produkty, o których mowa w ustępie 1 pochodzące ze wspólnych przedsięwzięć portugalsko-marokańskich oraz statków wykorzystywanych w takich przedsięwzięciach, których lista znajduje się z załączniku XXVIII, mogą korzystać ze środków przewidzianych w tym artykule.
Statki te nie mogą, w żadnym wypadku, zostać zastąpione w przypadku sprzedaży, utraty lub przeznaczenia ich na złom.

4. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.

Sekcja IV
Wspólna organizacja rynków

Artykuł 356

1. Ceny orientacyjne stosowane do sardynek atlantyckich w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie są, zgodnie z ustępem 2, przedmiotem działań wyrównawczych, przy czym pierwsze takie działanie nastąpi 1 marca 1986 roku.

2. Ceny orientacyjne stosowane w Portugalii oraz we Wspólnocie w jej obecnym składzie są przedmiotem wyrównania w dziesięciu rocznych etapach, zmierzających do poziomu ceny orientacyjnej sardynek śródziemnomorskich w cenach z 1984 roku, kolejno o jedną dziesiątą, jedną dziewiątą, jedną ósmą, jedną siódmą, jedną szósta, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i połowę różnicy pomiędzy tymi cenami stosowanymi przed każdym z działań wyrównawczych. Ceny wynikające z takiej kalkulacji są zmieniane proporcjonalnie do zmian zachodzących w cenach orientacyjnych na następny rok połowów. Wspólna cena jest stosowana począwszy od dziesiątego dnia działania wyrównawczego.

Artykuł 357

1. W okresie przeprowadzania działań mających na celu wyrównywanie cen, o których mowa w artykule 356, zostanie wprowadzony system monitorowania cen oparty na cenach referencyjnych stosowanych do przywozu sardynek atlantyckich z Portugalii do Wspólnoty w jej obecnym składzie.

2. W każdym etapie wyrównywania cen, ceny referencyjne, o których mowa w ustępie 1, są ustalane na poziomie cen wycofania stosowanych w innych Państwach Członkowskich do sardynek śródziemnomorskich.

3. Gdyby doszło do zakłóceń rynku w rezultacie przywozu, o którym mowa w ustępie 1 po cenach niższych niż ceny referencyjne, można podjąć środki analogiczne do środków przewidzianych w artykule 21 rozporządzenia EWG nr 3796/81, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 tego rozporządzenia.

4. Szczegółowe zasady zastosowania tego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.

Artykuł 358
1. Z chwila przystąpienia zostanie ustanowiony odszkodowawczy system rekompensaty dla producentów sardynek we Wspólnocie w jej obecnym składzie, w powiązaniu z konkretnym systemem wyrównywania cen stosowanym dla tego gatunku na podstawie artykułu 356.

2. Przed końcem okresu wyrównywania cen Rada, działając większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, w miarę potrzeby zdecyduje, czy i w jakim zakresie stosowanie systemu, o którym mowa w tym artykule, zostanie przedłużone.

3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie do 31 grudnia 1985 roku szczegółowe zasady wdrażania tego artykułu.

Artykuł 359

W okresie wyrównywania cen nie zostaną zmienione przeliczniki stosowane do sardynek w roku 1984, przewidziane w ustępie 1 artykułu 12 rozporządzenia EWG nr 3796/81.

Sekcja V
Zasady stosowane w handlu

Artykuł 360

1. Na zasadzie odstępstwa od przepisów artykułu 190, cła stosowane do produktów rybołówstwa ujętych w pozycjach nr 03.01, 03.02, 03.03, 16.04 i 16.05 oraz podpozycjach 05.15 A i 23.01 B Wspólnej Taryfy Celnej są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:

a) W przypadku przywozu produktów do innych Państw Członkowskich Wspólnoty z Portugalii:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 85,7% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 71,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 57,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 42,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 28,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 14,2% cła wyjściowego;
–    ostatnia obniżka cła, o 14,2%, nastąpi 1 stycznia 1992 roku.

b) W przypadku przywozu produktów do Portugalii z innych Państw Członkowskich Wspólnoty:
z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 87,5% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 75% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 62,5 % cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 50% cła wyjściowego;
1 stycznia 1990 roku wszystkie cła zostaną zmniejszone do 37,5% cła podstawowego,
z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 25% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 12,5% cła wyjściowego;
ostatnia obniżka, o 12,5%, zostanie przeprowadzona 1 stycznia 1993 roku.

2. Niezależnie od ustępu 1, cła na przywóz produktów stosowane do sardynek przetworzonych lub konserwowanych, ujętych w podpozycji 16.04 D Wspólnej Taryfy Celnej, w stosunkach pomiędzy Portugalią i innymi Państwami Członkowskimi są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
-     z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 90,9% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 81,8% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 72,7% cła wyjściowego;
 z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 63,6% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 54,5% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 45,4% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 36,3% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1993 roku wszystkie stawki celne obniża się do 27,2% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1994 roku wszystkie stawki celne obniża się do 18,1% cła wyjściowego;
-     z dniem 1 stycznia 1995 roku wszystkie stawki celne obniża się do 9% cła wyjściowego;
-    ostatnia obniżka, o 9%, nastąpi 1 stycznia 1996 roku.

3. Niezależnie od przepisów ustępu 1, cła na przywóz do Państw Członkowskich Wspólnoty z Portugalii świeżych, chłodzonych lub mrożonych sardynek ujęte w podpozycji 03.01 B I (d) Wspólnej Taryfy Celnej, przetworzonego lub konserwowanego tuńczyka oraz sardeli, ujęte w podpozycji 16.04 E i 16.04 ex F Wspólnej Taryfy Celnej są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:
z dniem 1 marca 1986 roku wszystkie stawki celne obniża się do 87,5% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1987 roku wszystkie stawki celne obniża się do 75% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1988 roku wszystkie stawki celne obniża się do 62,5 % cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1989 roku wszystkie stawki celne obniża się do 50% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1990 roku wszystkie stawki celne obniża się do 37,5% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1991 roku wszystkie stawki celne obniża się do 25% cła wyjściowego;
z dniem 1 stycznia 1992 roku wszystkie stawki celne obniża się do 12,5% cła wyjściowego;
ostatnia obniżka, o 12,5%, zostanie przeprowadzona 1 stycznia 1993 roku.

4. Niezależnie od przepisów artykułu 197, Republika Portugalska w przypadku produktów rybołówstwa, o których mowa w ustępie 1, zmieni swoje taryfy stosowane do państw trzecich poprzez zmniejszenie różnicy pomiędzy cłami podstawowymi i Wspólną Taryfą Celną zgodnie z następującymi szczegółowymi zasadami:
-    od 1 marca 1986 roku Republika Portugalska zastosuje cło zmniejszające o 12,5% różnicę pomiędzy cłem podstawowym i cłem Wspólnej Taryfy Celnej;
-    od 1 stycznia 1987 roku:

a) w stosunku do pozycji taryfy, których cła podstawowe nie odbiegają wielkością o więcej niż 15% od ceł Wspólnej Taryfy Celnej, stosuje się te ostatnie cła;
b) w innych przypadkach Republika Portugalska zastosuje cło zmniejszając różnice pomiędzy cłami podstawowymi oraz cłami Wspólnej Taryfy Celnej w siedmiu równych etapach, z których każdy wyniesie 12,5%, w następujących terminach:
-    z dniem 1 stycznia 1987 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1988 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1989 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1990 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1991 roku,
-    z dniem 1 stycznia 1992 roku.

Od 1 stycznia 1993 roku Republika Portugalska zastosuje Wspólną Taryfę Celną w całości.

Artykuł 361

1. Do 31 grudnia 1992 roku przywóz z innego Państwa Członkowskiego do Portugalii produktów wymienionych w załączniku XXVIII (a) podlega uzupełniającemu mechanizmowi handlowemu określonemu w tym artykule.

2. Ponadto do 31 grudnia 1990 roku przywóz z Hiszpanii do Portugalii produktów wymienionych w załączniku XXVIII (b) podlega mechanizmowi, o którym mowa w ustępie 1.

3. Wstępna ocena dostaw dokonywana jest dla Portugalii w przypadku każdego produktu przed rozpoczęciem każdego roku na podstawie wielkości przywozu w trzech poprzednich latach. Ocena ta obejmuje nie tylko przywóz z innych Państw Członkowskich, lecz również z państw trzecich. Udział przywozu w obrębie Wspólnoty jest każdego roku podnoszony o współczynnik wzrostu wynoszący 15%.

4. Można podejmować środki ograniczające lub zawieszające przywóz, które przewyższają próg udziału handlu w obrębie Wspólnoty.

5. Republika Portugalska może przyjąć tymczasowe, bezpośrednie środki ochrony, które przewyższają próg ustalony dla dostaw ogółem. O podjęciu takich środków bezzwłocznie poinformuje Komisję, która może zawiesić ich stosowanie w miesiącu następującym po tym zawiadomieniu.

6. Szczegółowe zasady zastosowania zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 33 rozporządzenia EWG nr 3796/81.

Artykuł 362

W okresie postępującej eliminacji ceł pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i Portugalią następujące produkty pochodzenia portugalskiego mogą być corocznie przywożone do Wspólnoty w jej obecnym składzie przy całkowitym zawieszeniu, do niżej określonej wysokości, Wspólnych Taryf Celnych:

 
Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej     Opis towaru     Ilość (tony)       
16.04     Ryby przetworzone lub konserwowane, w tym kawior lub jego substytuty:             
    D. Sardynki    5 000        
    E. Tuńczyk    1 000        
    ex F. Bonito (podgatunek Sarda), makrela i sardele:             
    Makrela    1 000     

Artykuł 363

1. Do 31 grudnia 1992 roku Republika Portugalska może utrzymać ograniczenia ilościowe w odniesieniu do państw trzecich na produkty wymienione w załączniku XXIX w ramach ograniczeń oraz stosownie do procedur określonych przez Radę, stanowiącą kwalifikowaną większością na wniosek Komisji.

2. Po zniesieniu ograniczeń ilościowych na dany produkt, wobec cen odniesienia tego produktu stosowany jest mechanizm Wspólnoty.

ROZDZIAŁ 5
Stosunki zewnętrzne

Sekcja 1
Wspólna polityka handlowa

Artykuł 364

1. Republika Portugalska może utrzymać ograniczenia ilościowe na przywóz z państw trzecich produktów objętych liberalizacją w odniesieniu do Wspólnoty w jej obecnym składzie. Republika Portugalska nie ustanawia dla państw trzecich warunków bardziej korzystnych niż dla krajów Wspólnoty w jej obecnym składzie w odniesieniu do kontyngentów ustalonych dla tych produktów.
Takie ograniczenia ilościowe mogą pozostawać w mocy przez okres równy co najmniej okresowi obowiązywania ograniczeń ilościowych na jednakowe produkty dla Wspólnoty w jej obecnym składzie.
2. W przypadku krajów, w których handel jest upaństwowiony, wymienionych w rozporządzeniach EWG nr 1765/82, nr 1766/82 oraz nr 3420/83, Republika Portugalska pozostawi w mocy ograniczenia ilościowe na przywóz produktów jeszcze niezliberalizowanych w stosunku do krajów, do których stosuje się rozporządzenie EWG nr 288/82. Republika Portugalska nie będzie traktować krajów, w których handel jest upaństwowiony, na warunkach bardziej korzystnych, wobec kontyngentów ustalonych dla tych produktów, niż krajów, w stosunku do których stosuje się postanowienia rozporządzenia EWG 288/82.
Takie ograniczenia ilościowe mogą pozostawać w mocy przez okres równy co najmniej okresowi obowiązywania ograniczeń ilościowych na jednakowe produkty wobec krajów, o których mowa w rozporządzeniu EWG nr 288/82.
Jakiekolwiek zmiany przepisów portugalskich dotyczących przywozu produktów jeszcze niezliberalizowanych przez Wspólnotę w odniesieniu do krajów, w których handel jest upaństwowiony, są dokonywane na mocy postanowień rozporządzenia EWG nr 3420/83 z zastrzeżeniem, iż nie narusza to postanowień akapitu pierwszego.
Republika Portugalska nie jest zobowiązana do ponownego wprowadzenia, w stosunku do krajów, w których handel jest upaństwowiony, ograniczeń ilościowych w przywozie produktów zliberalizowanych w stosunku do tych krajów i produktów, które nadal podlegają ograniczeniom ilościowym w odniesieniu do Państw Członkowskich Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu GATT.
3. Do 31 grudnia 1992 roku Republika Portugalska może utrzymać, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 1 i 2, ograniczenia ilościowe w formie kontyngentów, w przywozie produktów w ilościach wymienionych w załączniku XXX, tytułem tymczasowych odstępstw od wykazów wspólnej liberalizacji przywozu, wyszczególnionych w rozporządzeniach EWG nr 288/82, nr 1765/82, nr 1766/82, nr 3419/83 wraz ze zmianami zawartymi w rozporządzeniu EWG nr 453/84, z zastrzeżeniem, iż jeżeli postanowienia powyższe dotyczą Państw Członkowskich Układu Ogólnego w Sprawie Cel i Handlu GATT, to ograniczenia takie zostaną zamieszczone w tekście Układu przed przystąpieniem.
Przywóz tych produktów podlega wykazom całkowitej liberalizacji obowiązującym 1 stycznia 1993 roku. Do tego dnia kontyngenty ulęgają stopniowemu zwiększaniu, stosownie do postanowień ustępu 4.
4. Minimalna stopa wzrostu kontyngentów, o których mowa w ustępie 3, wynosi 25% z początkiem każdego roku dla kontyngentów określonych w ECU, oraz 20% z początkiem każdego roku dla kontyngentów wyrażonych w kategoriach wielkości. Wielkość wzrostu jest doliczana do każdego kontyngentu, a kolejny wzrost liczony jest na podstawie kwoty w ten sposób otrzymanej
Z zastrzeżeniem postanowień ustępów 1 oraz 2, jeżeli podczas stosowania środków przejściowych przywóz za okres dwóch kolejnych lat jest niższy niż 90% rocznego kontyngentu otwartego zgodnie z postanowieniami ustępu 3, Republika Portugalska zniesie obowiązujące ograniczenia ilościowe.
5. Republika Portugalska utrzyma ograniczenia ilościowe w formie kontyngentów w przywozie z wszelkich państw trzecich produktów wymienionych w Protokole nr 23, które nie zostały zliberalizowane przez Wspólnotę w odniesieniu do państw trzecich i w stosunku do których utrzymywane są ograniczenia ilościowe w przywozie do Wspólnoty w jej obecnym składzie, w odniesieniu do kwot i najpóźniej w terminach określonych w wymienionym Protokole.
Jakiekolwiek zmiany przepisów w Portugalii dotyczące przywozu produktów, o których mowa w pierwszym akapicie, są dokonywane zgodnie z zasadami i procedurami określonymi na mocy postanowień rozporządzeń EWG nr 288/82 oraz 3420/83 z zastrzeżeniem, iż nie narusza to postanowień ustępów 1 i 2.
6. W celu wypełnienia obowiązków nałożonych na Wspólnotę na mocy Układu Ogólnego w Sprawie Cel i Handlu GATT w odniesieniu do krajów, w których handel jest upaństwowiony i które są członkami wspomnianego Układu, Republika Portugalska, o ile to konieczne, w niezbędnym zakresie poszerzy środki liberalizujące stosowane do państw trzecich będących członkami Układu, uwzględniając uzgodnione środki przejściowe.
Artykuł 365
1. Z dniem 1 marca 1986 roku Republika Portugalska zacznie stopniowo stosować ogólny system preferencji Wspólnoty dla produktów innych, niż wyszczególnione w załączniku II do Traktatu EWG. Jednakże w przypadku produktów wyszczególnionych w załączniku XXXI Republika Portugalska stopniowo wyrówna swoje stawki do stawek ogólnego systemu preferencji, rozpoczynając od podstawowych stawek celnych, o których mowa w ustępie 2 artykułu 189, w terminie do 31 grudnia 1992 roku. Harmonogram zbliżania jest taki sam, jak harmonogram ustalony w artykule 197.
2. a) W przypadku produktów wyszczególnionych w załączniku II do Traktatu EWG, przewidziane lub obliczone stawki preferencyjne stosuje się stopniowo do ceł faktycznie pobieranych przez Republikę Portugalska od państw trzecich, zgodnie z ogólnymi procedurami, o których mowa w literze b) lub z wyjątkowymi procedurami, o których mowa w artykułach 289 i 295.
b) Republika Portugalska zastosuje od 1 marca 1986 roku cło zmniejszające różnicę pomiędzy podstawową stawką celną oraz preferencyjną stawką celną zgodnie z następującym harmonogramem:
- 1 marca 1986 roku różnica zostanie zmniejszona do 90,9% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1987 roku różnica zostanie zmniejszona do 81,8% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1988 roku różnica zostanie zmniejszona do 72,7% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1989 roku różnica zostanie zmniejszona do 63,6% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1990 roku różnica zostanie zmniejszona do 54,5% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 45,4% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 36,3% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1993 roku różnica zostanie zmniejszona do 27,2% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1994 roku różnica zostanie zmniejszona do 18,1% pierwotnej różnicy,

- 1 stycznia 1995 roku różnica zostanie zmniejszona do 9% pierwotnej różnicy.
1 stycznia 1996 roku Republika Portugalska zastosuje preferencyjne stawki w pełnym wymiarze.

c) W drodze odstępstwa od postanowień litery b), w odniesieniu do przywozu produktów rybołówstwa objętych pozycjami 03.01, 03.02, 03.03, 16.04 i 16.05 oraz podpozycjami 05.15 A i 23.01 B Wspólnej Taryfy Celnej Republika Portugalska zastosuje z dniem 1 marca 1986 roku cło zmniejszające różnicę pomiędzy podstawową stawką celną oraz preferencyjną stawką celną zgodnie z następującym harmonogramem:
- 1 marca 1986 roku różnica zostanie zmniejszona do 87,5% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1987 roku różnica zostanie zmniejszona do 75% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1988 roku różnica zostanie zmniejszona do 62,5% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1989 roku różnica zostanie zmniejszona do 50% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1990 roku różnica zostanie zmniejszona do 37,5% pierwotnej różnicy,
- 1 stycznia 1991 roku różnica zostanie zmniejszona do 25% pierwotnej różnicy,
-    1 stycznia 1992 roku różnica zostanie zmniejszona do 12,5% pierwotnej różnicy.
1 stycznia 1993 roku Republika Portugalska zastosuje preferencyjne stawki w pełnym wymiarze.

Sekcja II
Umowy zawarte przez Wspólnoty z niektórymi państwami trzecimi

Artykuł 366

1. Od 1 stycznia 1986 roku Republika Portugalska zastosuje postanowienia umów, o których mowa w artykule 368.

Środki przejściowe i wszelkie dostosowania są przedmiotem protokołów zawieranych z pozostałymi stronami umów i do nich dołączanych.
2. Środki przejściowe maja na celu zapewnienie, iż po ich wygaśnięciu Wspólnota będzie utrzymywać wzajemne stosunki ze stronami umów, jak też zapewnienie tożsamości praw i obowiązków Państw Członkowskich.
3. Środki przejściowe stosowane do krajów wyszczególnionych w artykule 368 nie przewidują, w żadnym sektorze, traktowania ich przez Republikę Portugalską w sposób korzystniejszy, niż Wspólnoty w jej obecnym składzie.
W szczególności wszelkie produkty podlegające środkom przejściowym w zakresie ograniczeń ilościowych, stosowanych do Wspólnoty w jej obecnym składzie, podlegają takim środkom w stosunku do państw trzecich wyszczególnionych w artykule 368 i w jednakowym okresie szczegółowym odstępstwom.
4. Środki przejściowe stosowane do krajów wyszczególnionych w artykule 368 nie prowadzą do traktowania tych krajów przez Republikę Portugalską w sposób mniej korzystny, niż inne państwa trzecie. W szczególności środki przejściowe w zakresie ograniczeń ilościowych nie mogą zostać przewidziane dla krajów wyszczególnionych w artykule 368 odnośnie produktów, które nie podlegają ograniczeniom w ich przywozie do Portugalii z państw trzecich.

Artykuł 367

1. Jeśli protokoły wspomniane w ustępie 1 artykułu 366 nie zostaną, z przyczyn niezależnych od Wspólnoty lub Republiki Portugalskiej, zawarte do 1 stycznia 1986 roku, Wspólnota podejmie w momencie przystąpienia kroki niezbędne do zaradzenia powstałej sytuacji.
W każdym przypadku Republika Portugalska rozpocznie 1 stycznia 1986 roku stosowanie klauzuli najwyższego uprzywilejowania wobec krajów wyszczególnionych w artykule 368.

Artykuł 368

1. Artykuły 366 i 367 mają zastosowanie do:
umów zawartych z Algierią, Austrią, Cyprem, Egiptem, Finlandią, Islandią, Izraelem, Jordanią, Libanem, Maltą, Marokiem, Norwegią, Szwecją, Szwajcarią, Syrią, Tunezją, Turcją i Jugosławią oraz innych umów zawartych z państwami trzecimi i dotyczących wyłącznie handlu towarami wymienionymi w załączniku II do Traktatu EWG;

nowej umowy zawartej 8 grudnia 1984 roku pomiędzy Wspólnotą oraz państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku.
2. Umowy oparte na Drugiej Konwencji AKP – EWG i umowy w sprawie produktów objętych Europejską Wspólnotą Węgla i Stali, podpisane 31 października 1979 roku, nie są stosowane w stosunkach pomiędzy Republiką Portugalską i państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku.

Artykuł 369

Ze skutkiem od 1 stycznia 1986 roku Republika Portugalska wycofa się z Konwencji ustanawiającej Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu podpisanej 4 stycznia 1960 roku.

Sekcja III
Tekstylia

Artykuł 370

1. Od 1 stycznia 1986 roku Republika Portugalska zastosuje Porozumienie z dnia 20 grudnia 1973 roku dotyczące Międzynarodowego Handlu Tekstyliami jak również dwustronne umowy zawarte przez Wspólnotę w ramach tego porozumienia lub umowy z państwami trzecimi. Protokoły wprowadzające zmiany do bilateralnych umów i porozumień są przedmiotem negocjacji Wspólnoty z zainteresowanymi państwami trzecimi w celu zapewnienia dobrowolnego ograniczenia wywozu do Portugalii produktów i źródeł pochodzenia towarów, na które istnieją ograniczenia przy wywozie do Wspólnoty.

2. O ile protokoły nie zostaną zawarte do 1 stycznia 1986 roku, Wspólnota podejmie środki zmierzające do zaradzenia powstałej sytuacji i dotyczące niezbędnych przejściowych dostosowań zapewniających realizację przez Wspólnotę zawartych umów.

ROZDZIAŁ 6
Postanowienia finansowe

Artykuł 371

1. Decyzja z dnia 21 kwietnia 1970 roku w sprawie zastąpienia wkładu finansowego Państw Członkowskich środkami własnymi Wspólnoty, dalej zwana „decyzją z dnia 21 kwietnia 1970 roku”, jest stosowana zgodnie z postanowieniami artykułów 372-375.
2. Wszelkie znajdujące się w artykułach niniejszego rozdziału odniesienia do decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku są rozumiane jako odnoszące się do decyzji Rady z dnia 7 maja 1985 roku w sprawie środków własnych Wspólnoty.

Artykuł 372

Przychód określony jako „opłaty rolne”, wymieniony w literze a) artykułu 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku, obejmuje także przychód z każdej kwoty nałożonej na przywóz w handlu pomiędzy Portugalią i innymi Państwami Członkowskimi zgodnie z postanowieniami artykułów 233-345, ustępu 3 artykułu 210 oraz artykułu 213.
Jednakże tylko od początku drugiego etapu przychód będzie obejmować opłaty i inne sumy, o których mowa w poprzednim akapicie, zanotowane w odniesieniu do produktów objętych na podstawie artykułów 309-341 zasadami przejściowymi dotyczącymi etapów.
Niezależnie od przepisów poprzedniego akapitu, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może zdecydować przed końcem pierwszego etapu, że Portugalii zostanie zwrócony, w granicach i na podstawie procedur, które zostaną określone, przychód z tytułu kwot wyrównawczych, wynikających z „przystąpienia”, stosowanych przez Portugalię wobec przywozu zbóż z innych Państw Członkowskich.

Artykuł 373

Przychód określony jako „cła”, wymieniony w pierwszym akapicie litery b) artykułu 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku, do 31 grudnia 1992 roku obejmuje cła obliczone w taki sposób, jakby z dniem przystąpienia Republika Portugalska stosowała w handlu z państwami trzecimi stawki Wspólnej Taryfy Celnej oraz obniżone stawki wynikające z wszelkich preferencji taryfowych stosowanych przez Wspólnotę. Z dniem 31 grudnia 1995 roku te same postanowienia stosuje się do stawek celnych na nasiona i owoce oleiste oraz produkty z nich otrzymane objęte rozporządzeniem nr 136/66/EWG, a także na produkty rolne objęte porozumieniami dotyczącymi przejścia podzielonego na etapy zgodnie z artykułami 309-341.

Jednakże w pierwszym etapie przychód ten nie obejmuje ceł nałożonych na przywóz produktów rolnych  do Portugalii, objętych porozumieniami dotyczącymi przejścia podzielonego na etapy zgodnie z artykułami 309-341.

Jeżeli stosowane są postanowienia przyjęte przez Komisję na mocy postanowień ustępu 3 artykułu 210 niniejszego Aktu, w drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, cła odpowiadają kwocie obliczonej na podstawie stawki opłat wyrównawczych ustalonych na mocy tych postanowień na produkty państw trzecich używane w procesie produkcji.

Republika Portugalska dokonuje miesięcznych obliczeń tych ceł na podstawie deklaracji celnych z jednego miesiąca. Obliczenia cła dokonane w podany sposób na podstawie notowań z danego miesiąca są udostępniane Komisji na warunkach podanych w rozporządzeniu EWG, Euratom, EWWiS nr 2891/77.

Z dniem 1 stycznia 1993 roku łączna zanotowana kwota ceł staje się należna w pełnym wymiarze. Jednakże z dniem 1 stycznia 1996 roku łączna kwota ceł od produktów objętych porozumieniami dotyczącymi etapów przejściowych zgodnie z artykułami 309-341 oraz od nasion i owoców oleistych jak też produktów z nich uzyskanych, objętych rozporządzeniem nr 136/66/EWG, staje się należna w pełnym wymiarze.

Artykuł 374
Kwota ceł z tytułu środków własnych, naliczana od podatku od wartości dodanej lub od wkładów finansowych opartych na PKB zgodnie z ustępami 1-5 artykułu 4 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku jest należna w pełnym wymiarze z dniem 1 stycznia 1986 roku.

Odstępstwo określone w ustępie 15 artykułu 15 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG nie wpłynie na wysokość opłat wymienionych w pierwszym akapicie.

Wspólnota zwróci Republice Portugalskiej, w ramach pozycji w budżecie ogólnym Wspólnot Europejskich, proporcjonalną kwotę płatności z własnych środków naliczoną od podatku od wartości dodanej lub od wkładów finansowych opartych na PKB, w terminie miesiąca następującego po przyznaniu budżetu Komisji, zgodnie z następującą procedurą:
-    87% w 1986 roku,
-    70% w 1987 roku,
-    55% w 1988 roku,
-    40% w 1989 roku,
-    25% w 1990 roku,
-    5% w 1991 roku,

Stopa procentowa tego stopniowego zwrotu nie będzie stosowana w odniesieniu do kwoty odpowiadającej kwocie udziału poniesionego przez Portugalię w finansowaniu obniżki przewidzianej na mocy postanowień liter b), c) i d) ustępu 3 artykułu 3 decyzji Rady z dnia 7 maja 1985 roku w sprawie środków własnych Wspólnoty, na korzyść Wielkiej Brytanii.
Artykuł 375

Do 1 stycznia 1986 roku Republika Portugalska, w celu uniknięcia ponoszenia kosztów zwrotu sum wpłacanych na rzecz Wspólnoty przez Państwa Członkowskie, korzysta z kompensacji finansowej dotyczącej tych zwrotów.

ROZDZIAŁ 7
Inne postanowienia

Artykuł 376

Niezależnie od postanowień artykułu 60 Traktatu EWWiS oraz jego przepisów wprowadzających, stalownie portugalskie mogą stosować, w autonomicznych regionach Azorów i Madery, do 31 grudnia 1992 roku ceny portu przeznaczenia równe cenie podstawowej obowiązującej w Portugalii.

Artykuł 377

Republika Portugalska może, do 31 grudnia 1992 roku, nie stosować przepisów artykułu 95 traktatu EWG do ceł na tytoń produkowany w autonomicznych regionach Azorów i Madery, z zachowaniem warunków określonych w załączniku XXXII w zakresie stosowania dyrektywy Rady 72/464/EWG z 19 grudnia 1972 roku.

TYTUŁ IV
INNE POSTANOWIENIA

Artykuł 378

1. Akty wymienione w załączniku XXXII do niniejszego Aktu mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich na warunkach określonych w tym załączniku.

2. Na właściwie umotywowane żądanie Królestwa Hiszpanii lub Republiki Portugalskiej Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może przed 1 stycznia 1986 roku przyjąć przepisy czasowo wyłączające stosowanie aktów instytucji przyjętych po 1 stycznia 1985 roku, a przed datą podpisania niniejszego Aktu.
Artykuł 379

1. Jeśli przed 31 grudnia 1992 roku pojawią się poważne trudności, które mogą utrzymywać się w jakiejkolwiek dziedzinie gospodarki lub spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej danego obszaru, nowe Państwa Członkowskie mogą zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w celu uzdrowienia sytuacji i dostosowania danego sektora gospodarki do wspólnego rynku.

W takich samych okolicznościach każde z obecnych Państw Członkowskich może ubiegać się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w stosunku do jednego lub kilku nowych Państw Członkowskich.

Niniejszy przepis obowiązuje do 31 grudnia 1995 roku i dotyczy towarów lub sektorów, wobec których zezwala na okresowe odstępstwa.

2. Na żądanie zainteresowanego Państwa, Komisja, w ramach procedury przyspieszonej, określa środki ochronne, które uważa za niezbędne, wskazując warunki i sposób ich stosowania.

W razie poważnych trudności gospodarczych i na wyraźne żądanie zainteresowanego Państwa Członkowskiego, Komisja podejmuje działania w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania żądania oraz odpowiednich informacji uzasadniających wniosek. Środki przyjęte w ten sposób są stosowane natychmiast.

Jeżeli w sektorze rolnictwa i rybołówstwa, nie naruszając zastosowania przepisów rozdziału 3 tytułów II i III, handel w obrębie Wspólnoty w jej obecnym składzie oraz jednym z Państw Członkowskich lub pomiędzy nimi zagraża lub powoduje poważne trudności na rynku Państwa Członkowskiego, Komisja w okresie 24 godzin od otrzymania prośby zainteresowanego Państwa Członkowskiego o zastosowanie takich środków ochronnych podejmie działania jakie uzna za niezbędne. Środki takie są stosowane natychmiast, z uwzględnieniem interesów wszystkich zainteresowanych stron, w szczególności problemów transportowych.

3. Środki dopuszczone na mocy ustępu 2 mogą obejmować wyłączenia stosowania przepisów Traktatu EWG
i EWWiS, a także niniejszego Aktu w takim zakresie i na takie okresy, jakie są ściśle niezbędne do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie wspólnego rynku.

4. Jeżeli w Wielkim Księstwie Luksemburga powstaną poważne i możliwie trwałe trudności na rynku pracy, państwo to może złożyć wniosek o upoważnienie, zgodnie z procedurą ustanowioną w pierwszym i drugim akapicie ustępu 2 oraz zgodnie z warunkami określonymi w ustępie 3, do okresowego stosowania środków ochronnych do 31 grudnia 1995 roku w zakresie przepisów krajowych dotyczących zmian w zatrudnieniu pracowników – obywateli nowego Państwa Członkowskiego, którym zezwolono na imigrację do Wielkiego Księstwa Luksemburga w celu podjęcia w nim zatrudnienia.
Artykuł 380

1. Jeśli przed upływem okresu stosowania środków przejściowych ustanowionych dla każdego przypadku niniejszym Aktem, Komisja, działając na wniosek Państwa Członkowskiego lub jakiejkolwiek innej zainteresowanej strony oraz zgodnie z zasadami procedury, przyjętymi przy przystąpieniu przez Radę stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, stwierdzi stosowanie dumpingu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi lub pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi, kieruje zalecenia do osoby lub osób, które zainicjowały te praktyki w celu położenia im kresu.

Jeżeli praktyki te będą kontynuowane, Komisja upoważni poszkodowane Państwo lub Państwa Członkowskie do podjęcia środków ochronnych, których warunki i szczegółowe zasady określi.

2. W celu zastosowania niniejszego artykułu do produktów wyliczonych w załączniku II do Traktatu EWG, Komisja dokona oceny wszelkich istotnych czynników, w szczególności poziomu cen, po których te produkty są przywożone na badany rynek, z uwzględnieniem przepisów Traktatu EWG dotyczących rolnictwa, a szczególnie przepisów artykułu 39.

3. Środki przyjęte przed przystąpieniem na podstawie rozporządzenia EWG nr 2176/84 oraz decyzji 2177/84/EWWiS w odniesieniu do nowych Państw Członkowskich oraz środki przyjęte przed przystąpieniem na podstawie ustawodawstwa antydumpingowego nowych Państw Członkowskich w odniesieniu do Wspólnoty w jej obecnym składzie, pozostaną tymczasowo w mocy i zostaną powtórnie zbadane przez Komisję, która zdecyduje o ich zmianie lub uchyleniu. Taka zmiana lub uchylenie zostaną, w miarę potrzeby, wprowadzone w życie przez Komisję lub przez odpowiednie władze krajowe. Postępowanie przyjęte przed przystąpieniem w Hiszpanii, Portugalii lub we Wspólnocie w jej obecnym składzie jest przeprowadzane zgodnie z przepisami ustępu 1.

CZĘŚĆ PIĄTA
POSTANOWIENIAW DOTYCZĄCE WPROWADZENIA NINIEJSZEGO AKTU W ŻYCIE

TYTUŁ I
POWOŁYWANIE INSTYTUCJI I ORGANÓW


Artykuł 381

Parlament Europejski zbierze się nie później niż w miesiąc od daty przystąpienia. Dokona on takich zmian swojego regulaminu wewnętrznego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł 382

Rada dokona takich zmian swojego regulaminu wewnętrznego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł 383

1. Po przystąpieniu Komisja zostanie zwiększona przez powołanie trzech dodatkowych członków i wyznaczenie szóstego wiceprzewodniczącego spośród członków powiększonej Komisji. Ich kadencja upływa w tym samym czasie co kadencja członków Komisji z dnia przystąpienia.
Kadencja szóstego wiceprzewodniczącego upływa w tym samym czasie co kadencja pozostałych pięciu wiceprzewodniczących.

2. Do 31 grudnia 1986 roku Rada zbada po raz pierwszy, czy będzie obowiązywać czwarty akapit artykułu 14 Traktatu ustanawiającego jedną Radę oraz jedną Komisję Wspólnot Europejskich.

3. Komisja dokona takich zmian swojego regulaminu wewnętrznego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł 384

1. Przy przystąpieniu zostanie powołanych dwóch sędziów do Trybunału.

2. Kadencja jednego z sędziów Trybunału powołanych zgodnie z ustępem 1 upływa 6 października 1988 roku. Sędzia ten zostanie wskazany w drodze losowania. Kadencja drugiego sędziego upływa 6 października 1991 roku.
3. Po przystąpieniu zostanie powołany szósty rzecznik generalny. Jego kadencja upływa 6 października 1988 roku.

4. Trybunał dokona takich zmian swojego regulaminu proceduralnego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie. Zmieniony regulamin proceduralny wymaga jednomyślnej zgody Rady.

5. W sprawach rozpatrywanych przed Trybunałem do 1 stycznia 1986 roku, w których postępowanie ustne rozpoczęło się przed tym dniem, pełny skład Trybunału i izb są określane zgodnie z przepisami sprzed przystąpienia. W sprawach tych stosowane są regulaminy proceduralne obowiązujące 31 grudnia 1985 roku.

Artykuł 385

Po przystąpieniu Trybunał Obrachunkowy zostanie powiększony przez powołanie dwóch dodatkowych członków. Kadencja tak powołanych członków upływa 17 października 1987 roku.

Artykuł 386

Po przystąpieniu Komitet Ekonomiczno-Społeczny zostanie powiększony przez powołanie 33 członków reprezentujących różne kategorie życia gospodarczego i społecznego nowych Państw Członkowskich. Kadencja wybranych w ten sposób członków upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.
Artykuł 387

Po przystąpieniu Komitet Doradczy EWWiS zostanie powiększony przez powołanie 12 nowych członków. Kadencja wybranych w ten sposób członków upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.
Artykuł 388

Po przystąpieniu Komitet Naukowo-Techniczny zostanie powiększony przez powołanie pięciu nowych członków. Kadencja wybranych w ten sposób członków upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł 389

Po przystąpieniu Komitet Walutowy zostanie powiększony przez powołanie po dwóch członków z każdego z nowych Państw Członkowskich. Ich kadencja upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł 390

Dostosowania postanowień traktatowych dotyczących komitetów i ich regulaminów wewnętrznych, niezbędne z uwagi na przystąpienie, zostaną wprowadzone jak najszybciej po przystąpieniu.
Artykuł 391

1. Kadencje nowych członków komitetów wymienionych w załączniku XXXIII upływają w tym samym czasie co kadencje ich członków sprawujących te funkcje w dniu przystąpienia.

2. Po przystąpieniu skład komitetów wymienionych w załączniku XXXIV zostanie w całości odnowiony.


TYTUŁ II
ZASTOSOWANIE AKTÓW WYDANYCH PRZEZ INSTYTUCJE

Artykuł 392

Po przystąpieniu nowe Państwa Członkowskie uznaje się za adresatów dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 189 Traktatu EWG i artykułu 161 Traktatu Euratom, a także zaleceń i decyzji w rozumieniu artykułu 14 Traktatu EWWiS, o ile takie dyrektywy, zalecenia i decyzje zostały skierowane do wszystkich obecnych Państw Członkowskich.

Artykuł 393

Zastosowanie w każdym z nowych Państw Członkowskich aktów wymienionych w załączniku XXXV do niniejszego Aktu może być odroczone na okres wskazany w tej liście.

Artykuł 394

1. Do 1 marca 1986 roku odracza się:

a) zastosowanie do nowych Państw Członkowskich wspólnotowych przepisów dotyczących produkcji i handlu produktami rolnymi i handlu pewnymi towarami uzyskanymi w wyniku przetworzenia towarów rolnych objętych szczegółowymi regulacjami;

b) zastosowanie do Wspólnoty w jej obecnym składzie zmian wprowadzonych do tych przepisów niniejszym Aktem, włączając w to zmiany wynikające z artykułu 396.
2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do zmian wprowadzonych do tych aktów instytucji wspólnotowych wchodzących w zakres wspólnej polityki rolnej, które to zmiany będą dokonane zgodnie z artykułem 396 w celu określenia ilości głosów, która przy przystąpieniu będzie stanowić większość kwalifikowaną w ramach postępowania Komitetów Zarządzających lub innych podobnych Komitetów powołanych w dziedzinie rolnictwa.

3. Przepisy dotyczące handlu pomiędzy nowym Państwem Członkowskim z jednej strony a Wspólnotą w jej obecnym składzie, innym nowym Państwem Członkowskim lub państwami trzecimi z drugiej strony, pozostają do 28 lutego 1986 roku bez zmian w stosunku do przepisów stosowanych przed przystąpieniem.

Artykuł 395

Nowe Państwa Członkowskie przyjmą środki niezbędne do przestrzegania od daty przystąpienia postanowień dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 189 Traktatu EWG i artykułu 161 Traktatu Euratom, a także zaleceń i decyzji w rozumieniu artykułu 14 Traktatu EWWiS, chyba że lista z załącznika XXXVI lub inne postanowienia niniejszego Aktu przewidują inny okres na zastosowanie się do tych aktów.

Artykuł 396

1. Z chwilą przystąpienia wchodzą w życie zmiany w aktach instytucji Wspólnoty niezawarte w niniejszym Akcie ani w jego załącznikach, wprowadzone przez instytucje przed przystąpieniem, zgodnie z procedurą określoną w ustępie 2, w celu uzgodnień tych aktów z postanowieniami niniejszego Aktu, w szczególności z częścią IV.

2. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, lub też Komisja, w zależności od tego, który z tych organów przyjął dany akt, wydaje odpowiednie przepisy dostosowujące.

Artykuł 397

Teksty aktów przyjętych przez instytucje przed przystąpieniem i sporządzone przez Radę lub Komisję w językach hiszpańskim i portugalskim od dnia przystąpienia są tekstami autentycznymi na tych samych warunkach, co teksty sporządzone w obecnych siedmiu językach. Zostaną one opublikowane w „Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich”, jeśli teksty w obecnych językach były w ten sposób publikowane.

Artykuł 398

Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki stosowane w dniu przystąpienia, które ze względu na przystąpienie zostają objęte artykułem 65 Traktatu EWWiS, muszą być notyfikowane Komisji w ciągu 3 miesięcy od przystąpienia. Tylko porozumienia i decyzje, które zostały notyfikowane, pozostają tymczasowo w mocy do czasu wydania decyzji przez Komisję.
Artykuł 399

Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmierzające do zapewnienia na terytorium Państw Członkowskich ochrony zdrowia pracowników i mieszkańców przed szkodliwym promieniowaniem są stosownie do artykułu 33 Traktatu Euratom przekazywane Komisji przez te państwa w terminie trzech miesięcy od daty przystąpienia.

TYTUŁ III
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 400


Załączniki I-XXXVI i Protokoły 1-25 dołączone do niniejszego Aktu stanowią jego integralną część.

Artykuł 401

Rząd Republiki Francuskiej przekaże rządom Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej uwierzytelnioną kopię Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali i traktatów zmieniających ten Traktat.

Artykuł 402

Rząd Republiki Włoskiej przekaże rządom Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej uwierzytelnione kopie: Traktatu ustanawiającego Europejska Wspólnotę Gospodarczą`, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz Traktatów je zmieniających lub uzupełniających, w tym Traktaty dotyczące przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Republiki Greckiej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej; traktaty te zostaną przekazane w następujących językach: angielskim, duńskim, francuskim, greckim, irlandzkim, niderlandzkim, niemieckim i włoskim.
Teksty tych Traktatów sporządzone w językach hiszpańskim i portugalskim są dołączone do niniejszego Aktu. Teksty te są autentyczne na takich warunkach jak teksty traktatów, o których mowa w akapicie pierwszym sporządzone w obecnych językach.

Artykuł 403

Uwierzytelnione kopie umów międzynarodowych złożonych w archiwum sekretariatu generalnego Wspólnot Europejskich zostaną przekazane rządom nowych Państw Członkowskich przez sekretarza generalnego.
ZAŁĄCZNIK I

Lista, o której mowa w artykule 26 Aktu Przystąpienia

USTAWODAWSTWO CELNE

W następujących Aktach oraz we wskazanych artykułach, liczbę „czterdzieści pięć” zastępuje się liczbą „pięćdziesiąt cztery”:

a)    rozporządzenie Rady (EWG) nr 802/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968, str. 1), zmienione:

rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1318/71 z dnia 21 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 139, z 25.06.1971, str. 6),

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 14 ustęp 2.

b)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 222/77 z dnia 13 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr L 38, z 9.02.1977, str. 1), zmienione:

rozporządzeniem Rady (EWG) nr 983/79 z dnia 14 maja 1979 roku (Dz.U. nr L 123, z 19.05.1979, str. 1),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3813/81 z dnia 15 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 383, z 31.12.1982, str. 28),

rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3617/82 z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 382, z 31.12.1982, str. 6):

artykuł 57 ustęp 2.

c)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1224/80 z dnia 28 maja 1980 roku (Dz.U. nr L 134, z 31.05.1980, str. 1), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3193/80 z dnia 8 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 333, z 11.12.1980, str. 1):

artykuł 19 ustęp 2.

d)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 636/82 z dnia 16 marca 1982 roku (Dz.U. nr L 76, z 20.03.1982, str. 1):

artykuł 12 ustęp 3 litera a).

e)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 roku (Dz.U. nr L 105, z 23.04.1983, str. 1):
artykuł 143 ustęp 2.

f)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3/84 z dnia 19 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 2, z 4.01.1984, str. 1), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1568/84 z dnia 4 czerwca 1984 roku (Dz.U. nr L 151, z 7.06.1984, str. 5):

artykuł 15 ustęp 2.

g)    Dyrektywa Rady 69/73/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 1), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 72, z 27.03.1972, str. 14),

dyrektywą Rady 72/242/EWG z dnia 27 czerwca 1972 roku (Dz.U. nr L 151, z 5.07.1972, str. 16),

dyrektywą Rady 76/119/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 24, z 30.01.1976, str. 58),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 83/89/EWG z dnia 7 lutego 1983 roku (Dz.U. nr L 59, z 5.03.1983, str.1),

dyrektywą Rady 83/307/EWG z dnia 13 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 162, z 22.06.1983, str. 20), poprawioną w Dz.U. nr L 272, z 5.10.1983, str. 22,

dyrektywą Komisji 84/444/EWG z dnia 26 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 245, z 14.09.1984, str. 28):

artykuł 28 ustęp 2.

h)    Dyrektywa Rady 76/308/EWG z dnia 15 marca 1976 roku (Dz.U. nr L 73, z 19.03.1976, str. 18), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 79/1071/EWG z dnia 6 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 331, z 27.12.1979, str. 10):

artykuł 22 ustęp 2.

i)    Dyrektywa Rady 79/695/EWG z dnia 24 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 205, z 13.08.1979, str. 19), zmieniona:

dyrektywą Rady 81/465/EWG z dnia 24 czerwca 1981 roku (Dz.U. nr L 183, z 4.07.1981, str. 34),

dyrektywą Rady 81/853/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 1):

artykuł 26 ustęp 2.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1062/69 z dnia 6 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 141, z 12.06.1969, str. 31), zmienione:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku, tekst wzór „Certyfikatu” otrzymuje brzmienie:

CERTIFIKAT / BESCHEINIGUNG / ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ / CERTIFICATE / CERTIFICADO / CERTIFICAT / CERTIFICATO / CERTIFICAAT / CERTIFICADO

nr. / Nr. / api9. / No / n° / n° / n. / nr. / n°.

for tilberedte produkter betegnet »oste-fóndue« i engangsemballage med et nettoindhold på mindre end eller lig med l kg

für „Käsefondue" genannte Zubereitungen in unmittelbaren Umschließungen mit einem Gewicht des Inhalts von l kg oder weniger

για τα παρασκευάσματα υπό την ονομασία «Τετηγμένοι τυροί» παρουσιαζόμενα σε άμεβες συσκευασίες κα9Οαρού περιεχομένου κατωτέρου ή ίσου προς 1 kg.

for preparations known as 'cheese fondues' put up in immediate packings of a net capacity of one kilogram or less

para las preparaciones llamadas «fondues» presentadas en envases inmediatos con un contenido neto inferior o igual a 1 kg

pour les préparations dites «fondues» présentées en emballages immédiats d'un contenu net inférieur ou égal à 1 kilogramme

per le preparazioni dette «fondute» presentate in imballaggi immediati di un contenuto netto inferiore o uguale a 1 kg

voor de preparaten „fondues" genaamd, in onmiddellijke verpakking, met een netto-inhoud van l kg of minder

para as preparações denominadas «fondues» apresentadas em embalagens imediatas com um conteúdo líquido inferior ou igual a 1 kg

Vedkommende myndighed / Die zuständige Stelle / H αρμόδια αρχή /
The competent authority / La autoridad competente / L'autorité compétente /
L'autorità competente / De bevoegde autoriteit / A autoridade competente í
.......................................................................................................................................................

bekræfter, at sendingen på
bescheinigt, daß die Sendung von
πιστοποιεί ότι η αποστολή
certifies that the parcel of
certifica que la partida de
certifie que le lot de
certifica che la partita di
bevestigt dat de partij van
certifica que o lote de

kilogram af produktet, omhandlet i faktura nr. ... af
Kilogramm, für welche die Rechnung Nr. . . . vom
χιλιόγραμμων προϊόντος, περιλαμβανομένου στο τιμολόγιο αρι9.... της
kilograms of product covered by invoice No ... of
kilogramos, objeto de la factura n° ... de
kilogrammes de produit faisant l'objet de la facture n° ... du
chilogrammi di prodotto, oggetto della fattura n. ... del
kilogram van het produkt, waarvoor factuur nr. ... van
quilogramas de produto a que se refere a factura n°. . . . de

udstedt af / ausgestellt wurde durch / εκδο9έν από / issued by / expedida por / délivrée par / emessa da / afgegeven door / emitida por:
.......................................................................................................................................................

oprindelsesland / Ursprungsland / χώρα καταγωγής / country of origin / país de origen / pays d'origine / paese d'origine / land van oorsprong / país de origem:
..............................................................................……………………………………………..

bestemmelsesland / Bestimmungsland / χώρα προορισμού / country of destination / país de destino / pays de destination / paese destinatario / land van bestemming / país de destino:
...........................................................……………………………………………........................

svarer til følgende karakteristika:
folgende Merkmale aufweist:
ανταποκρίνεται στα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
has the following characteristics:
responde a las características siguientes:
répond aux caractéristiques suivantes:
risponde alle seguenti caratteristiche:
de obj.gende kenmerken vertoont:
satisfaz as características seguintes:

Dette produkt har et vægtindhold af mælkefedt på mindst 12 og højst 18 procent.
Dieses Erzeugnis hat einen Gehalt an Milchfett von 12 oder mehr, jedoch weniger als 18 Gewichtshundertteilen.
Το προϊόν αυτό περιέχει κατά 6άρος λιπαρές ουσίες προερχόμενες από το γάλα ίσες ή ανώτερες του 12 % και κατώτερες του 18 %.
This product has a milk fat content equal to or exceeding 12 % and less than 18 % by weight.
Este producto tiene un contenido en peso de materias grasas procedente de la leene igual o superior al 12 % e inferior al 18 %.
Ce produit a une teneur en poids en matières grasses provenant du lait égale ou supérieure à 12 % et inférieure à 18 %.
Tale prodotto ha un tenore in peso di materie grasse provenienti dal latte uguale o superiore a 12 % e inferiore a 18 %.
Dit produkt heeft een gehalte aan van melk afkomstige vetstoffen gelijk aan of hoger dan 12 %, doch lager dan 18 %.
Este produto tem um teor, em peso, de matérias gordas provenientes do leite igual ou superior a 12 % e inferior a 18 °/o.

Fremstillet af smelteost, ved hvis fabrikation der ikke er anvendt andre ostesorter end Emmentaler eller Gruyère,
Es ist hergestellt aus Schmelzkäse, zu dessen Erzeugung keine anderen Käsesorten als Emmentaler oder Greyerzer verwendet wurden,
Παρασκευάστηκε με 6άση τετηγμένους τυρούς, στην παρασκευή των οποίων δεν χρησιμοποιήθηκαν άλλα τυριά παρά μόνο Emmental και Γραβιέρα,
It is prepared with processed cheeses made exclusively from Emmental or Gruyère cheese,
Ha sido obtenido a partir de quesos fundidos en cuya fabricación se han utilizado solamente Emmental o Gruyère,
Il a été obtenu à partir de fromages fondus dans la fabrication desquels ne sont entrés d'autres fromages que l'emmental ou le gruyère,
È s.tato ottenuto con formaggi fusi per la cui fabbricazione sono stati utilizzati solamente Emmental o Gruviera,
Het werd verkregen uit gesmolten kaas, waarin bij de fabricatie ervan geen andere kaassoorten dan Emmental of Gruyère werden verwerkt,
Foi obtido a partir de queijos fundidos em cujo fabrico só entram os queijos Emmental ou Gruyère,

med tilsætning af hvidvin, kirsebærbrændevin (kirsch), stivelse og krydderier.
mit Zusätzen von Weißwein, Kirschwasser, Stärke und Gewürzen.
με προσ9ήκη λευκού οίνου, αποστάγματος κερασιών, αμύλου και μπαχαρικών.
with added white wine, kirsch, starch and spices.
con la adición de vino blanco, aguardiente de cerezas (kirsch), fécula y especias.
avec adjonction de vin blanc, d'eau-de-vie de cerises (kirsch), de fécule et d'épices.
con l'aggiunta di vino bianco, acquavite di ciliege (kirsch), fecola e spezie.
met toevoeging van witte wijn, brandewijn van kersen (kirsch), zetmeel en specerijen.
com adição de vinho branco, aguardente de cerejas (kirsch), fécula e especiarias.

De ved fabrikationen anvendte Emmentaler- eller Gruyère-oste er fremstillet i eksportlandet.
Die zu seiner Herstellung verwendeten Käsesorten Emmentaler oder Greyerzer sind im Ausfuhrland erzeugt worden.
Τα τυριά Emmental ή Γρααιέρα που χρησιμοποιήθηκαν κατά την παρασκευή παρήχθησαν στην εξάγουσα χώρα.
The Emmental and Gruyère cheeses used in its manufacture were made in the exporting country.
Los quesos Emmental o Gruyère utilizados en su fabricación han sido obtenidos en el país exportador.
Les fromages emmental ou gruyère utilisés à sa fabrication ont été fabriqués dans le pays exportateur.
I formaggi Emmental o Gruviera utilizzati per la sua fabbricazione sono stati fabbricati nel paese esportatore.
De voor de bereiding ervan verwerkte Emmentaler of Gruyère kaassoorten werden in het uitvoerland bereid.
Os queijos Emmental ou Gruyère utilizados no seu fabrico foram produzidos no país exportador.

Sted og dato for udstedelsen:
Ausstellungsort und-datum:
Τόπος και ημερομηνία εκδόσεως:
Place and date of issue:
Lugar y fecha de expedición:
Lieu et date d'émission:
Luogo e data d'emissione:
Plaats en datum van afgifte:
Local e data de emissão:

Den udstedende myndigheds stempel:
Stempel der ausstellenden Stelle:
Σφραγίδα του εκδίδοντος οργανισμού:
Stamp of issuing body:
Sello del organismo expedidor:
Cachet de l'organisme émetteur:
Timbro dell'organismo emittente:
Stempel van het met de afgifte belaste bureau:
Carimbo do organismo emissor:

Underskrift(er):
Unterschrift(en):
Υπογραφή(ες):
SignatureÇs):
Firma(s):
Signature(s):
Firma(e):
Handtekening(en):
Assinatura(s):

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2552/69 z dnia 17 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 320, z 20.12.1969, str. 19), zmienione:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 768/73 z dnia 26 lutego 1973 roku (Dz.U. nr 77, z 26.03.1973, str. 25),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku I tekst wzoru „Certyfikatu autentyczności” otrzymuje brzmienie:

BILAG I — ANHANG I — ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I — ANNEX I—ANEXO I—ANNEXE I — ALLEGATO I— BIJLAGE I—ANEXO I

Ægtheds certifikat / Echtheitszeugnis / Πιστοποιητικό γνησιότητας / Certificate of authenticity / Certificado de autenticidad / Certificat d'authenticité / Certificato di autenticità / Certificaat van echtheid / Certificado de autenticidade

(nr. / Nr. / api9. / No / n° / n° / n. / nr. / n°)


BOURBON WHISKEY

 
Afsender (navn og adresse)............................    Forsendelsesmåde, skib/fly........................................       
Absender (Name und Adresse).......................    Verschifft durch M/S — versandt durch Flugzeug....       
Aποστολέας (Όνομα και διεύθυνση)..............    Αποστολή ατμοπλοϊκώς — αεροπορικώς.................       
Consignor (name and address)........................    Shipped by S/S — by air............................................       
Remitente (nombre y dirección).....................    Remitido por barco — por avión................................       
Expéditeur (nom et adresse)...........................    Expédié par bateau — par avion................................       
Speditore (cognome e indirizzo)....................    Spedito per nave — con aeroplano............................       
Afzender (naam en adres)..............................    Verscheept per schip — verzonden per vliegtuig......       
Expedidor (nome e endereço)........................    Expedido por barco — por avião...............................       
Modtager (navn og adresse)...........................    Destinataire (nom et adresse).....................................       
Empfänger (Name und Adresse)....................    Destinatario (cognome e indirizzo)............................       
Πφαλήπτης (Όνομα και διεύ9υνοη)...............    Geadresseerde (naam en adres)..................................       
Consignee (name and address).......................    Destinatário (nome e endereço).................................       
Destinatario (nombre y dirección)..................        


 
Κολλών     Σημείακαιαριβμοί     Antal / Anzahl / Αρι9μός / Quantity / Cantidad / Nombre / Quantità / Aantal / Quantidade    Vægt / Gewicht / Βάρος / Weight / Peso / Poids / Peso / Gewicht / Peso    Ποσότητα     Παρατηρήσεις        
          Fade Fässer Βαρελιών Casks Barriles Fûts Fusti Fusten Cascos    Flasker Flaschen Φιαλών Bottles Butellas Bouteilles Bottiglie Flessen Garrafas    brutto brutto μεικτό gross bruto brut lordo bruto bruto    netto netto καθαρό net neto net netto netto líquido                 
                                

The Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms bekræfter, at forannævnte Bourbon-whisky med en styrke på højst 160° proof (80° Gay-Lussac) er fremstillet i USA i en arbejdsgang udelukkende ved destillering af gæret urt af en kornblanding indeholdende mindst 51 % majs, og at den er lagret i mindst 2 år i nye, indvendigt forkullede egetræsfade.

Das Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms bestätigt, daß der obengenannte Bourbon-Whiskey in den USA unmittelbar mit einer Stärke von höchstens 160° proof (80° Gay-Lussac) durch Destillation aus ver­gorener Getreidemaische mit einem Anteil an Mais von mindestens 51 Gewichtshundertteilen hergestellt wurde und daß er mindestens 2 Jahre in neuen, innen angekohlten Eichenfässern gelagert hat.

To Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms πιστοποιεί ότι το ουίσκυ Bourbon πού περιγράφεται ανωτέρω παρήχθη στις ΗΠΑ κατ'ευβείαν σε 160° proof (80° Gay-Lussac), κατά μέγιστο όριο, αποκλειστικά από από­σταξη γλευκών ζυμωβέντων από μίγμα δημητριακών που περιέχει τουλάχιστον 51 % σπόρους αραβοσίτου και έχει ωριμάσει επί δύο έτη, τουλάχιστον, μέσα σε καινούργια βαρέλια δρύινα, τα οποία εξωτερικώς έχουν επανβρακω-Μ.

The Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms certifies that the above Bourbon whiskey was distilled in the United States at not exceeding 160° proof (80° Gay-Lussac) from a fermented mash of grain of which not less than 51 % was corn grain (maize) and aged for not less than two years in charred new oak containers.

El Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms certifica que el whisky Bourbon descrito anteriormente ha sìdo obtenido en USA directamente a 160° proof (80° Gay-Lussac) como maximo, exclusivamente por. destilación de mostos fermentados de una mezcia de cereales que contienen como mínimo 51 % de maíz y que ha envejecido al menos durante dos años em barriles de roble nuevos, superficialmente carbonizados.

Le Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms certifie que le whisky Bourbon décrit ci-dessus a été obtenu aux États-Unis directement à 160 degrés proof (90 degrés Gay-Lussac) au maximum, exclusivement par distillation de moûts fermentés d'un mélange de céréales contenant au moins 51 % de grains de maïs et qu'il a vieilli pendant au moins deux ans en fûts de chêne neufs superficiellement carbonisés.

Il Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms, certifica che il whiskey Bourbon sopra descritto è stato ottenuto negli USA direttamente a non più di 160° proof (80° Gay-Lussac) esclusivamente per distilla­zione di mosti fermentati di una miscela di cereali contenente almeno 51 % di granturco e che è stato invecchiato per almeno due anni in fusti nuovi di quercia carbonizzati superficialmente.

Het Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms verklaart dat de hierboven omschreven Bourbon whiskey met een sterkte van niet meer dan 160° proof (80° Gay-Lussac) in de Verenigde Staten van Noord-Ame-rika in één produktiegang is verkregen uitsluitend door distillatie van gegist beslag van gemengde granen bestaande uit ten minste 51 gewichtspercenten (%) maïs en dat deze whiskey gedurende ten minste twee jaar ¡s gelagerd in nieuwe, aan de binnenzijde verkoolde, eikehouten vaten.

O Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms certifica que o whisky Bourbon acima descrito foi obtido nos U.S.A., directamente a 160° proof (80° Gay-Lussac), no máximo, exclusivamente por destilação de mostos fermentados de una mistura de cereais que contem, no mínimo, 51 % de milho e que foi envelhecido pelo menos durante dois anos em cascos de carvalho, novos e superficialmente carbonizados.

Sted og dato for udstedelsen
Ort und Datum der Ausstellung
Τόπος και ημερομηνία εκδόσεως
Place and date of issue
Lugar y fecha de expedición:
Lieu et date d'émission
Luogo e data di emissione
Plaats en datum van afgifte
Local e data de emissão:
United States Department of the Treasury
Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms

(Underskrift af autoriser« embedsmand)
(Unterschrift des Zeichnungsberechtigten)ź
(Υπογραφή του εξουσιοδοτημένου υπαλλήλου)
(Signature of authorized Bureau Officer)
(Firma del funcionario habilitado)
(Signature du fonctionnaire habilité)
(Firma del funzionario abilitato)
(Handtekening van de gemachtigde ambtenaar)
(Assinatura do funcionário competente)

Department of the Treasury's stempel
Stempel des Department of the Treasury
Σφραγίδα του Department of the Treasury
Seal of the Department of the Treasury
Sella del Department of the Treasury
Sceau du Department of the Treasury
Timbro del Department of the Treasury
Stempel van het Department of the Treasury
Carimbo do Department of the Treasury


Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3184/74 z dnia 6 grudnia 1974 roku (Dz.U. nr L 344, z 23.12.1974, str. 1), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17), poprawione w Dz.U. nr L 346, z 2.12.1981, str. 24.

Dodaje się:

-    w artykule 29 ustęp 2 zdanie drugie: „EXPEDIDO A POSTERIORI” i „EMITIDO A POSTERIORI”,

-    w artykule 30 ustęp 1: „DUPLICADO” i „SEGUNDA VIA”,

-    w artykule 36 ustęp 2: „Procedimiento simplificado” i „Procedimento simplificado”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1120/75 z dnia 17 kwietnia 1975 roku (Dz.U. nr L 111, z 30.04.1975, str. 19), zmienione:

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3277/75 z dnia 15 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 325, z 17.12.1975, str. 16),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1379/76 z dnia 16 czerwca 1976 roku (Dz.U. nr L 156, z 17.06.1976, str. 13),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1216/77 z dnia 7 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 140, z 8.06.1977, str. 16),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3391/83 z dnia 28 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 336, z 1.12.1983, str. 55).

W załączniku I dodaje się:

„ANEXO I

1.    Exportador
2.    Número
4.    Destinatario
5.    CERTIFICADO DE DENOMINACIÓN DE ORIGEN
6.    Medio de transporte
7.    VINO DE OPORTO
8.    Lugar de descarga
9.    Marcas y números, número y naturaleza de los bultos
10.    Peso bruto
11.    Litros
12.    Litros (en letras)
13.     Visado del organismo expedidor (ver traducción en el n° 15)
14.    Visado de la aduana
15.    Se certifica que el vino descrito en este documento se ha producido en la región delimitada del Duero y se considera según las leyes portuguesas auténtico VINO DE OPORTO.Este vino responde a la definición de vino gene­roso prevista en la nota complementaria 4 c) del capítulo 22 del Arancel Aduanero Común de la Comunidad Económica Europea.
16.    (1) Espacio reservado para otras indicaciones del país exportador.”

W załączniku II dodaje się:

„ANEXO II

1.    Exportador
2.    Número
4.    Destinatario
5.    CERTIFICADO DE DENOMINACIÓN DE ORIGEN
6.    Medio de transporte
7.    VINO DE MADEIRA
8.    Lugar de descarga
9.    Marcas y números, número y naturaleza de los j bultos
10    Peso bruto
11.    Litros
12.    Litros (en letras)
13.    Visado del organismo expedidor (ver traducción en el n° 15)
14.    Visado de la aduana
15.    Se certifica que el vino descrito en este documento se ha producido en la región delimitada de Madeira y se considera según las leyes portuguesas auténtico VINO DE MADEIRA.
Este vino responde a la definición de vino gene­roso prevista en la nota complementaria 4 c) del j capítulo 22 del Arancel Aduanero Común de la j Comunidad Económica Europea. 1
16.    (1) Espacio reservado para otras indicaciones 1 del país exportador.”
W załączniku III dodaje się:

„ANEXO III

1.    Exportador
2.    Número
 4.    Destinatário
5.    CERTIFICADO DE DENOMINAÇÃO DE ORIGEM
6.    Meio de transporte
7.    VINHO DE XERÊS
8.    Lugar de descarga
9.    Marcas e números, quantidade e tipo das vasilhas
10.    Peso bruto
11.    Litros
12.    Litros (por extenso)
13.    Visto do organismo emissor (ver tradução no n° 15)
14.    Visto da alfândega
15.    Certifica-se que o vinho descrito neste certificado foi produzido na região do Jerez (Xerês) e é considerado, nos termos da lei espanhola, como tendo direito à denominação de origem "JEREZ-XERÊS-SHERRY". O álcool adicionado a este vinho é de origem vínica.
16.    (1) Espaço reservado para outras especificações do país exportador.”

W załączniku IV dodaje się:

„ANEXO IV
1.    Exportador
2.    Número
4.    Destinatario
5.    CERTIFICADO DE DENOMINACIÓN DE ORIGEN
6.    Medio de transporte
7.    VINO MOSCATEL DE SETÚBAL
8.    Lugar de descarga
9.    Marcas y números, número y naturaleza de los bultos
10.    Peso bruto
11.    Litros
12.    Litros (en letras)
13.    Visado del organismo expedidor (ver traducción en el n° 15)
14.    Visado de la aduana
15.    Se certifica que el vino descrito en este documento se ha producido en la región delimitada de Setúbal y se considera según las leyes portuguesas auténtico MOSCATEL DE SETÚBAL.
Este vino responde a la definición de vino gene­roso prevista en la nota complementaria 4 c) del capítulo 22 del Arancel Aduanero Común de la Comunidad Económica Europea.
16.    (1) Espacio reservado para otras indicaciones del país exportador.”

W załączniku V dodaje się:
„ANEXO V / ANEXO V
1.    Exportador / Exportador
2.     Número / Número
4.     Destinatario / Destinatário
5.    CERTIFICADO DE DENOMINACIÓN DE ORIGEN / CERTIFICADO DE DENOMI­NAÇÃO DE ORIGEM
6.    Medio de transporte / Meio de transporte
7.    VINO' DE TOKAY (ASZU, SZAMORODNI) / VINHO DE TOKAY (ASZU, SZAMO­RODNI)
8    Lugar de descarga / Lugar de descarga
9.    Marcas y números, número y naturaleza de los bultos / Marcas e números, quantidade e tipo das vasilhas
10.    Peso bruto / Peso bruto
11.    Litros / Litros
12.    Litros (en letras) / Litros (por extenso)
13.    Visado del organismo expedidor (ver traducción en el n° 14) / Visto do organismo emissor (ver tradução no nº 14)

14.    Se certifica que el vino descrito en este documento se ha producido en la región delimitada de Tokay y se considera según las leyes húngaras auténtico VINO DE TOKAY (ASZU, SZAMORODNI).
Este vino responde a la definición de vino generoso prevista en la nota complementaria 4 c) del capítulo 22 del Arancel Aduanero Común de la Comunidad Económica Europea.
Certifica-se que o vinho descrito neste certificado foi produzido na região demarcada do vinho de Tokay e é considerado, nos termos da lei húngara, como autêntico VINHO DE
TOKAY (ASZU E SZAMORODNI).
Este vinho corresponde à definição do vinho licoroso prevista na nota complementar 4 c) do Capítulo 22 da Pauta Aduaneira Comum da Comunidade Económica Europeia.
15.    (1) Espacio reservado otras indicaciones del país exportador.
(1) Espaço reservado a outras especificações do país exportador.”
6.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2945/76 z dnia 26 listopada 1976 roku (Dz.U. nr L 335, z 4.12.1976, str. 1), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

Dodaje się:

-    w artykule 3 ustęp 1 litera b), zdanie drugie:

„- „Mercancías admitidas con el beneficio del régimen devolución en aplicación del apartado 2 del artículo 2 del Reglamento (CEE) n° 754/76",
- Mercadorias admitidas ao beneficio do regime de retorno por aplicação do n° 2 do artigo 2° do Regulamento (CEE) n° 754/76”,”

-    w artykule 7 ustęp 2:

„- „Sin concesión de restituciones u otras cantidades a la exportación”,
-„Sem concessão de restituições ou outros montantes na exportação”,”

-    w artykule 7 ustęp 3:

„- "Restituciones y otras cantidades a la exportación reintegradas por ... (cantidad)",
-"Restituições e outros montantes na exportação reembolsados para ... (quantidade)".”
i
- "Título de pago de restituciones u otras cantidades a la exportación anulado por ... (cantidad)",
- "Título de pagamento de restituições ou outros montantes à exportação anulado para . . . (quantidade)",”

-    w artykule 13 zdanie pierwsze:

„duplicado” i „segunda via”.
7.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 222/77 z dnia 13 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr L 38, z 9.02.1977, str. 1), zmienione:

-     rozporządzeniem Rady (EWG) nr 983/79 z dnia 14 maja 1979 roku (Dz.U. nr L 123, z 19.05.1979, str. 1),

-     Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-     rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3813/81 z dnia 15 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 383, z 31.12.1981, str. 28),

-     rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3617/82 z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 382, z 31.12.1982, str. 6).

W załączniku w punkcie 1.1 wzorów I, II i III wspólnotowej gwarancji tranzytowej, dodaje się „Królestwo Hiszpanii” po wyrażeniu „Republika Grecka” oraz „Republika Portugalska” po wyrażeniu „Królestwo Niderlandów”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 223/77 z dnia 22 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr L 38, z 9.02.1977, str. 20), zmienione:

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1601/77 z dnia 11 lipca 1977 roku (Dz.U. nr L 182, z 22.07.1977, str. 1),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 526/79 z dnia 20 marca 1979 roku (Dz.U. nr L 74, z 24.03.1979, str. 1),

-     Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1964/79 z dnia 6 września 1979 roku (Dz.U. nr L 227, z 7.09.1979, str. 12),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 137/80 z dnia 9 stycznia 1980 roku (Dz.U. nr L 18, z 24.01.1980, str. 13),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 902/80 z dnia 14 kwietnia 1980 roku (Dz.U. nr L 97, z 15.04.1980, str. 20), poprawionym w Dz.U. nr L 254, z 27.09.1980, str. 47,

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3298/80 z dnia 18 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 344, z 19.12.1980, str. 16),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1664/81 z dnia 23 czerwca 1981 roku (Dz.U. nr L 166, z 24.06.1981, str. 11), poprawionym w Dz.U. nr L 243, z 26.08.1981, str. 18,

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2105/81 z dnia 16 lipca 1981 roku (Dz.U. nr L 207, z 27.07.1981, str. 1),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3220/81 z dnia 11 listopada 1981 roku (Dz.U. nr L 324, z 12.12.1981, str. 9),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1499/82 z dnia 11 czerwca 1982 roku (Dz.U. nr L 161, z 12.06.1982, str. 11),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1482/83 z dnia 8 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 151, z 9.06.1983, str. 29), poprawionym w Dz.U. nr L 285, z 18.10.1983, str. 24.

Dodaje się:

-    w artykule 13a ustęp 4, zdanie drugie:

„- Extracto del ejemplar de control:.........................
........……………………............................................
(número, fecha, aduana y país de expedición)

- Extracto de exemplar de controlo:............................
...............................……………………......................
(número, data, estância aduaneira, pais de emissão)”,

-    w artykule 13a ustęp 5, zdanie pierwsze:

    „- (número) extractos expedidos – copias adjuntas,

- (quantidade) extractos emitidos – cópias juntas”,

-    w artykule 23 ustęp 1, zdanie pierwsze:

„VALIDEZ LIMITADA: APLICACIÓN ART. 23 AP. 1 PAR. 2 REGL. (CEE) 223/77,

VALIDADE LIMITADA; APLICAÇÃO DO SEGUNDO PARÁGRAFO DO NO 1 DO ARTO. 23O DO REG. (CEE) 223/77,”

-    w artykule 28  pierwsze tiret:

„- „Salida de la Comunidad sometida a restricciones”,

- Saída da Comunidade sujeita a restricões”,

-    w artykule 28 drugie tiret:

„- „Salida de la Comunidad sujeta a pago de derechos”,

„ Saídada Comunidade sujeita a pagamento de imposições”.”

w artykułach 40 i 50 litera g):

„Aduana/Alfândega”,

-    w artykule 7 ustęp 3:

„- Expedido a posteriori”,

- „Emitido a posteriori”,”

w załącznikach I i III, na odwrotnej stronie kopii nr 3 wspólnotowej deklaracji tranzytowej T:

„Devolver a:”;

w załączniku VI, na przedniej stronie oryginału kopii kontrolnej T nr 5:

„Devolver a:”;

w załączniku VII:

„AVISO DE PASO
AVISO DE PASSAGEM”.

w załączniku VIII:

„RECIBO”.

w kwadracie 7 w załączniku IX:

„ESPAÑA
PORTUGAL”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1535/77 z dnia 4 lipca 1977 roku (Dz.U. nr L 171, z 9.07.1977, str. 1), zmienione:

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2697/77 z dnia 7 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 314, z 8.12.1977, str. 21),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3036/79 z dnia 21 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 341, z 31.12.1979, str. 32).

W artykule 9 dodaje się:

w ustępie 2:

„- DESTINO ESPECIAL”,

w ustępie 3 zdanie drugie,  drugie tiret:

„- DESTINO ESPECIAL: REGLAMENTO (CEE) NO 1535/77,

DESTINO ESPECIAL: REGULAMENTO (CEE) NO 1535/77.”

w ustępie 6:

„- MERCANCÍAS PUESTAS A DISPOSICIÓN DEL CESIONARIO EL ........ (2)

- MERCADORIAS POSTAS À DISPOSIÇÃO DO CESSIONÁRIO EM ........ (2)”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2695/77 z dnia 7 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 314, z 8.12.1977, str. 14), zmienione:

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2788/78 z dnia 29 listopada 1978 roku (Dz.U. nr L 333, z 30.11.1978, str. 25),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3037/79 z dnia 21 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 341, z 31.12.1979, str. 42).

W artykule 4 do trzeciego zdania dodaje się:

„-T/2 – destino especial”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2826/77 z dnia 5 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 333, z 24.12.1977, str. 1), zmienione:

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 607/78 z dnia 29 marca 1978 roku (Dz.U. nr L 83, z 30.03.1978, str. 17),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1653/79 z dnia 25 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 192, z 41.07.1979, str. 32),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1976/80 z dnia 25 lipca 1980 roku (Dz.U. nr L 192, z 26.07.1980, str. 23),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2966/82 z dnia 5 listopada 1982 roku (Dz.U. nr L 310, z 6.11.1982, str. 11),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3026/84 z dnia 30 października 1984 roku (Dz.U. nr L 287, z 31.10.1984, str. 7).

W egzemplarzu nr 3 dokumentu pojawiającego się w załączniku dodaje się:

„Devolver a:”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3034/79 z dnia 20 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 341, z 31.12.1979, str. 20) zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3298/80 z dnia 18 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 344, z 19.12.1980, str. 16).

W artykule 1 punkt 13 dodaje się:

„Certifico que las uvas reseñadas en este certificado son uvas frescas de mesa de la variedad „Emperador” (Vitis vinifera cv).

„Certifico que as uvas mencionadas no presente certificado são uvas de mesa, frescas, da variedade „Empereur” (Vitis vinifera cv).”

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3035/79 z dnia 20 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 341, z 31.12.1979, str. 26), zmienione:

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1466/80 z dnia 9 czerwca 1980 roku (Dz.U. nr L 146, z 12.06.1980, str. 15),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3298/80 z dnia 18 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 344, z 12.12.1980),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3344/80 z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 351, z 24.12.1980),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1541/81 z dnia 5 czerwca 1981 roku (Dz.U. nr L 151, z 10.06.1981, str. 7),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3355/81 z dnia 23 listopada 1981 roku (Dz.U. nr L 339, z 26.11.1981, str. 13),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3187/82 z dnia 25 listopada 1982 roku (Dz.U. nr L 338, z 30.11.1982, str. 7),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3390/83 z dnia 29 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 336, z 1.12.1983, str. 54),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3454/84 z dnia 5 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 319, z 8.12.1984, str. 5).

W punkcie 12 załącznika I dodaje się:

„Certifico que el tabaco reseñado en este certificado es tabaco „flue-cured” del tipo Virginia – tabaco „light-air-cured” del tipo Burley (incluidos los híbridos de Burley) – tabaco „light air-cured” del tipo Maryland – tabaco „fire-cured” de acuerdo con el apartado 2 del artículo 1 del Reglamento (CEE) no 3035/79.

Certifico que o tabaco mencionado no presente certificado e tabaco „flue-cured” do tipo Virginia – tabaco „light air-cured” do tipo Burley (incluindo o híbridode Burley) – tabaco „light air-cured” do tipo Maryland – tabaco „fire-cured” nos termos do no 2 do artigo 1o do Regulamento (CEE) no. 3055/79.”

14.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3039/79 z dnia 21 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 341, z 31.12.1979, str. 46), zmienione:

-     rozporządzeniem Komisji nr 3298/80 z dnia 18 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 344, z 19.12.1980, str. 16),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 122/82 z dnia 19 stycznia 1982 roku (Dz.U. nr L 16, z 22.01.1982, str. 10).

W załączniku I dodaje się:

    „ 1.Expendor
2.     Número
4.     Destinatário
5.     CERTIFICADO DE QUALIDADE
6.     Porto de embarque
7.     NITRATO DO CHILE
8.     Navio
9.     Conhecimento
10     Em sacos Marcas Números Quantidade A granel
11     Quantidade1 em números
12    Quantidade1 por extenso
13     VISTO DO ORGANISMO EMISSOR
Carimbo     Assinatura
(ver a tradução no no 14)
14. O "Servicio de Minas del Estado" certifica que o carregamento de nitrato descrito anteriormente é constituído por:
—    nitrato de sódio natural do Chile de um teor em azoto não superior, em peso, a 16,3 %,
—     nitrato de sódio potássico natural do Chile, consistindo numa mistura natural de nitrato de sódio e de nitrato de potássio (a proporção deste último elemento podendo atingir 44 %) de um teor global em azoto não superior, em peso, a 16,3 %, produzido no Chile e obtido por tratamento do mineral de nitrato em solução aquosa de lixívia, chamada "caliche", seguido de cristalização fraccionada mediante arrefecimento e/ou  evaporação ao sol.


15.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 37/80 z dnia 9 stycznia 1980 roku (Dz.U. nr L 6, z 10.01.1980, str. 13), zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3298/80 z dnia 18 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 344, z 19.12.1980, str. 16).

Do drugiego zdania artukułu 2, dodaje się:

„- „Organización Internacional del Café – Certificado R de reexportación no ......”,

- „Organização Internacional do Café – Certificado R de reexportação no .......”.”

16.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1469/80 z dnia 11 czerwca 1980 roku (Dz.U. nr L 154, z 21.06.1980. str. 16), zmienione:

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3180/80 z dnia 5 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 335, z 12.12.1980, str. 64),

-     rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3462/83 z dnia 6 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 345, z 8.12.1983, str. 14).

W artykule 2 dodaje się:

„280.000 Ptas, 280.000 Esc.”

17.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 25 marca 1983 roku (Dz.U. nr L 105, z 23.04.1983, str. 1).

W artykule 135 litera b) otrzymuje brzmienie:

„b) przez Hiszpanię i Francję, do czasu wejścia w życie przepisów regulujących stosunki handlowe między Wspólnotą a Andorą o charakterze wynikającym z Konwencji z dnia 13 lipca 1867roku i 22 oraz 23 listopada 1867roku między powyższymi państwami a Andorą, odpowiednio”.
18.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2289/83 z dnia 29 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 220, z 11.08.1983, str. 15),

W artykule 3 ustęp 2 dodaje się:

„-     „Objeto destinado a personas minusválidas, en franquicia de derechos de importación (Unesco).

Aplicación del parrafo segundo del apartado 2 del artículo 77 del Reglamento (CEE) no. 918/83”.

-     „ Objectos destinados a pessoas deficientes com franquia de direitos de importação (Unesco).

Aplicação do segundo parágrafo do no. 2 do artigo 77o do Regulamento (CEE) no. 918/83)”.”

19.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2290/83 z dnia 29 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 220, z 11.08.1983 roku, str. 20).

W artykule 3 ustęp 2 dodaje się:

„-     „Objeto en franquicia de derechos de importación (Unesco).

Aplicación del apartado 2 del artículo 57 del Reglamento (CEE) no. 918/83”.

-     „Objetos com franquia de direitos de importação (Unesco).

Aplicação do no. 2 do artigo 57o do Regulamento (CEE) no. 918/83)”.”

20.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1751/84 z dnia 13 czerwca 1984 roku (Dz.U. nr L 171, z 29.06.1984, str. 1).

W artykule 17 ustęp 2 dodaje się:

„- Mercancías IT,

- Mercadorias IT.”

21.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2151/84 z dnia 23 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 197, z 27.07.1984, str. 1) zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 319/85 z dnia 6 lutego 1985 roku (Dz.U. nr L 34, z 7.02.1984, str. 32).

W artykule 1 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Obszar celny Wspólnoty składa się z:

terytorium Królestwa Belgii,

terytorium Królestwa Danii, z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii,

terytoriów niemieckich, do których odnosi się Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, z wyjątkiem Wyspy Helgoland i terytorium Büsingen (Traktat z dnia 23 listopada 1964 roku między Republiką Federalną Niemiec a Konfederacją Szwajcarską),

terytorium Królestwa Hiszpanii, z wyjątkiem Wysp Kanaryjskich, Ceuty i Melilli,

terytorium Republiki Greckiej,

terytorium Republiki Francuskiej, z wyjątkiem terytoriów zamorskich,

terytorium Irlandii,

terytorium Republiki Włoskiej, z wyjątkiem komun Livigno i Campione d’Italia oraz wód narodowych Jeziora Lugano, które leżą pomiędzy brzegiem a granicą polityczną obszaru między Ponte Tresa a Porto Ceresio,

terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga,

terytorium Królestwa Niderlandów w Europie,

terytorium Republiki Portugalskiej,

terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Wysp Normandzkich i Wyspy Man.”

22.    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2364/84 z dnia 31 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 222, z 20.08.1984, str. 1).

W załączniku II punkt 5, zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Numer ten poprzedzają następujące litery, w zależności od Państwa Członkowskiego pochodzenia: BE w przypadku Belgii, DK w przypadku Danii, DE w przypadku Niemiec, ES w przypadku Hiszpanii, FR w przypadku Francji, GR w przypadku Grecji, IE w przypadku Irlandii, IT w przypadku Włoch, LU w przypadku Luksemburga, NL w przypadku Niderlandów, PT w przypadku Portugalii i UK w przypadku Wielkiej Brytanii.”

23.    Dyrektywa Rady 68/312/EWG z dnia 30 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 194, z 6.08.1968, str. 13) zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku dodaje się:

 
9. Hiszpania
Recintos de las Aduanas públicos y privados

10. Portugalia
Depósitos reais
Depósitos de trânsito
Depósitos de valdeação
Depósitos de estações de caminho-de-ferro
Depósitos das encomendas postais Depósitos da Casa da Moeda
Depósitos TIR
Depósitos aeroportuários
Terminais de carga    (Ordenanzas de Aduanas, artículo 35; Orden Ministerial de 29. 7. 1965 y Real Decreto 1192/79 de 4 de abril)

(Reforma Aduaneira, artigos 116˚ a 125˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 134˚ a 139˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 134˚ a 139˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 140˚ e 142˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 140˚ e 142˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 140˚ e 142˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 140˚ e 142˚)
(Reforma Aduaneira, artigos 140˚ e 142˚)
(Portarias n˚ 344/74, de 31 de Maio e 794/82 de 21 de Agosto).    

24.    Dyrektywa Rady 69/74/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 7), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    dyrektywą Rady 76/634/EWG z dnia 22 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 223, z 16.08.1976, str. 17),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku dodaje się:
„9.Hiszpania
Depósitos de comercio (Artículos 205, 206 a 213 y 247 a 256 de las Ordenanzas de Aduanas)
Depósitos flotantes de carbón y combustibles
Depósitos intervenidos bajo control aduanero (Real Decreto 1192/1979 de 4 de abril).
10. Portugalia
Depósitos "alfandegados" (Reforma Aduaneira, artigos 126˚ a 133˚)
Depósitos "afiançados" (Reforma Aduaneira, artigos 126˚ a 133˚)
Depósitos do Arsenal da Marinha (Reforma Aduaneira, artigos 140˚ a 142˚)
Depósitos de Aeronáutica Militar (Reforma Aduaneira, artigos 140˚ a 142˚)
Depósitos gerais francos (Reforma Aduaneira, artigos 143˚ a 150˚)
Depósitos francos (Reforma Aduaneira, artigo 151˚)
Zonas francas (Reforma Aduaneira, artigo 151˚)"

25.    Dyrektywa Rady 69/75/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 11) zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    dyrektywą Rady 76/634/EWG z dnia 22 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 223, z 6.08.1976, str. 17),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku dodaje się:

„9. Hiszpania
Zonas francas
(Real Decreto-ley de 11 de junio de 1929 y artículos 225 a 246 de las Ordenanzas de Aduanas)
Depósitos francos
(Real Decreto-ley de 11 junio de 1929 y artí­culos 7, 205 y 214 a 224 de las Ordenanzas de Aduanas)
10. Portugalia
Zona Franca do Cabo Ruivo (Petrogal)
(Decreto n˚ 29034 de 1. 10. 1938)
Zona Franca de Matosinhos (Petrogal)
(Decreto n˚ 436/72 de 6. 11. 1972)

-    Zona Franca de Sines
(Decreto-Lei n˚ 333/78 de 14. 11. 1978)
Zona Franca na Região Autónoma da Madeira
(Decreto-Lei n˚ 500/80 de 20. 10. 1980)
Zona Franca na Ilha de Santa Maria na Região Autónomados Açores
(Decreto-Lei n˚ 34/82 de 4. 2. 1982).

26.    Dyrektywa Komisji 76/447/EWG z dnia 4 maja 1976 roku (Dz.U. nr L 121, z 8.05.1976, str. 52), zmieniona:

- dyrektywą Komisji 78/765/EWG z dnia 7 września 1978 roku (Dz.U. nr L 257, z 20.09.1978, str. 7),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

Dodaje się:

- w artykule 6 ustęp 2:

    „DUPLICADO

    SEGUNDA VIA”,

- w uwadze B.18 załącznika:

    „PT w przypadku peset hiszpańskich,

    EP w przypadku escudo portugalskich.”

27.    Decyzja Rady 80/1186/EWG z dnia 16 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 361, z 31.12.1980, str. 1), zmieniona:

-    decyzją Rady 81/559/EWG z dnia 13 lipca 1981 roku (Dz.U. nr L 203, z 23.07.1981, str. 49),

-    decyzją Rady 81/880/EWG z dnia 26 października 1981 roku (Dz.U. nr L 326, z 13.11.1981, str. 31),

-    decyzją Rady 83/370/EWG z dnia 25 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 204, z 28.07.1983, str. 61),

-    decyzją Rady 83/544/EWG z dnia 4 listopada 1983 roku (Dz.U. nr 309, z 10.11.1983, str. 29),

-    decyzją Rady 84/471/EWG z dnia 3 października 1984 roku (Dz.U. nr 266, z 6.10.1984, str. 18).

W załączniku II dodaje się:

-    w artykule 18 ustęp 2, zdanie drugie:

    „EXPEDIDO A POSTERIORI”

    „EMITIDO A POSTERIORI”,

-    w artykule 19:

    „DUPLICADO”,

    „SEGUNDA VIA”.

28.    Dyrektywa Komisji 84/318/EWG z dnia 23 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 166, z 26.06.1984, str. 19), poprawiona w Dz.U. nr L 218, z 15.08.1984, str. 26.

Dodaje się:

- w artykule 2 ustęp 1:

    „- Mercancías PA,

    - Mercadorias AA.”

- w artykule 2 ustęp 2:

    „- Política comercial,

    - Politica comercial.”

- w uwadze B.11 uwag pojawiających się na odwrocie karty informacyjnej INF 1:

    „PT w przypadku peset hiszpańskich,

    EP w przypadku escudo portugalskich.”

II. PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI ORAZ SWOBODA ŚWIADCZENIA USŁUG

a)    Działalnośćb)     handlowa, w tym pośrednictwo

Dyrektywa Rady 64/224/EWG z dnia 25 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 56, z 4.04.1964, str. 869/64), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr 291, z 19.11.1979, str. 17).

W tabeli na końcu artykułu 3 dodaje się:


            W przypadku osób prowadzących działalność     W przypadku pracowników
            na własny rachunek                najemnych

„W Hiszpanii:        Agente comercial                Representante de Comercio    Comisionista                    Viajante de Comercio

            Agente exclusivista                                            Asentador

W Portugalii:        Agente comercial                    Caixeiro viajante
            Corretor                    Caixeiro de praça
            Commissário                    Representantes comerciais”
            Vendedor em leilões”

b)     Przedsiębiorstwa usługowe

Dyrektywa Rady 67/43/EWG z dnia 12 stycznia 1967 roku (Dz.U. nr 10, z 19.01.1967, str. 140/67), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2 ustęp 3 dodaje się:

„W Hiszpanii:

- agentes de la propiedad inmobiliaria

- administradores de fincas urbanas

- agencias inmobiliarias y de alquiler

- promotoras inmobiliarias

- sociedades y empresas inmobiliarias

- expertos inmobiliarios

W Portugalii:

- agências imobiliárias

- administradores de imóveis

- peritos imobiliários

- loteadores”.

Dyrektywa Rady 82/470/EWG z dnia 29 czerwca 1982 roku (Dz.U. nr L 213, z 21.07.1982, str. 1).

W artykule 4, po danych dotyczących Danii, dodaje się:

„Hiszpania

A. Agente de transportes

    Agente de servicios complementarios del transporte ferroviario

    Consignatario de buques

    Consignatario

    Agente de aduanas

    Transitario

B. Agente de viajes

C. Depositario

    Almacenista

D. Pesador y medidor oficial

    Pesador y medidor público”,

Oraz po danych dotyczących Niderlandów, co następuje:

„Portugalia

A. Transitario

    Agente de navegação

    Corretor de navios

B. Agente de viagens

    Agente de transporte aéreo

C. Depositário

D. (brak)”.

c)     Banki i inne instytucje finansowe, ubezpieczenia

Pierwsza dyrektywa Rady 73/239/EWG z dnia 24 lipca 1973 roku (Dz.U. nr L 228, z 16.08.1973, str. 3) zmieniona:

-    dyrektywą Rady 76/580/EWG z dnia 29 czerwca 1976 roku (Dz.U. nr L 189, z 13.07.1976, str. 13),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 84/641/EWG z dnia 10 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 339, z 27.12.1984, str. 21).

a)    w artykule 4 dodaje się:

„g)    W Hiszpanii

    Następujące instytucje:

Comisaría de Seguro Obligatorio de Viajeros,

Consorcio de Compensación de Seguros,

Fondo Nacional de Garantía de Riesgos de la Circulación.”

b)    W artykule 8 ustęp 1 litera a) dodaje się:

„- w przypadku Królestwa Hiszpanii:

    „sociedad anónima”, „sociedad mutua ”, „sociedad cooperativa”,

w przypadku Republiki Portugalskiej:

    „sociedade anónima de responsibilidade limitada”, „mútua de seguros”.”

2.    Dyrektywa Rady 77/92/EWG z dnia 13 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr L 26, z 31.01.1977, str. 14), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).
W artykule 2 ustęp 2 dodaje się:

a)    „- w Hiszpanii:

- Agentes libres de seguros,

- Corredores de reaseguro;

w Portugalii:

Corretor de seguros,

Corretor de reaseguros.”

b)    „- w Hiszpanii:

- Agentes afectos de seguros (representantes y no representantes),

w Portugalii:

Agente de seguros,

Corretor de reaseguros.”

c)    „- w Hiszpanii:

- Subagentes de seguros,

w Portugalii:

Submediador.”

3.    Pierwsza dyrektywa Rady 77/780/EWG z dnia 12 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 322, z 17.12.1977, str. 30), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2 ustęp 2 dodaje się:

„-    w Hiszpanii, Instituto de Crédito Oficial, z wyjątkiem jego filii,

-    w Portugalii, Caixas Económicas działające w dniu 1 stycznia 1986roku, i które nie zostały zarejestrowane jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.”
4.    Pierwsza dyrektywa Rady 79/267/EWG z dnia 5 marca 1979 roku (Dz.U. nr L 63, z 13.03.1979, str. 1), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 8 ustęp 1 litera a) dodaje się:

„- w przypadku Królestwa Hiszpanii:

        sociedad anónima, sociedad mutua,

- w przypadku Republiki Portugalskiej:

    sociedade anónima.”

5.    Dyrektywa Rady 79/279/EWG z dnia 5 marca 1979 roku (Dz.U. nr L 66, z 16.03.1979, str. 21), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 82/148/EWG z dnia 3 marca 1982 roku (Dz.U. nr L 62, z 5.03.1982, str. 22).

W artykule 21 ustęp 1 wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”.

d)    Prawo spółek

Pierwsza dyrektywa Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 65, z 14.03.1968, str. , zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

a)    w artykule 1 dodaje się:

„- w Hiszpanii:

la sociedad anónima, la sociedad comanditaria por acciones, la sociedad de responsabilidad limitada;

- w Portugalii:

a sociedade anónima de responsabilidade limitada, a sociedade em comandita por acções, a sociedade por quotas de responsabilidade limitada”.

b)    W artykule 2 ustęp 1 litera f) otrzymuje brzmienie:

„f)    Bilans oraz rachunek zysków i strat za każdy rok finansowy. Dokument zawierający bilans powinien zawierać dane osób, które zgodnie z prawem powinny go poświadczyć. Jednakże w przypadku Gesellschaft mit beschränkter Haftung, société de personnes à responsabilité limitée, personenvennootschap met beperkte aansprakelijkheid, societé à responsabilité limitée, εταιρία περιορισμένης ευβύνης, societa limitata i sociedade em comandita por acções zgodnie z prawem niemieckim, belgijskim, francuskim, greckim, włoskim, luksemburskim lub portugalskim, o których mowa w art. 1, besloten naamloze vennootschap zgodnie z prawem niderlandzkim, spółki prywatnej zgodnie z prawem Irlandii oraz spółki prywatnej zgodnie z prawem Irlandii Północnej, obowiązkowe stosowanie niniejszego przepisu odracza się do daty wdrożenia dyrektywy dotyczącej koordynacji treści bilansu oraz rachunków zysków i strat oraz dotyczącej zwolnienia tych spółek, których bilans jest niższy niż ten określony w powyższej dyrektywie, z obowiązku pełnego lub częściowego ujawniania wyżej wymienionych dokumentów. Rada przyjmie taką dyrektywę w ciągu dwóch lat od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy”.

Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr 26, z 31.01.1977, str. 1), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 ustęp 1 dodaje się:

„- w Hiszpanii:

    la sociedad anónima;

- w Portugalii:

    a sociedade anónima de responsabilidade limitada”.

Trzecia dyrektywa Rady 78/885/EWG z dnia 9 października 1978 roku (Dz.U. nr L 295, z 20.10.1978, str. 36), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 ustęp 1 dodaje się:

„- w Hiszpanii:

    la sociedad anónima;

- w Portugalii:

    a sociedade anónima de responsabilidade limitada”.

Czwarta dyrektywa Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 roku (Dz.U. nr L 222, z 14.08.1978, str.11), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 193, z 18.07.1983, str. 1),

-    dyrektywą Rady 84/569/EWG z dnia 27 listopada 1984 roku (Dz.U. nr L 314, z 4.12.1984, str. 28).

W artykule 1 ustęp 1 dodaje się:

„- w Hiszpanii:

la sociedad anónima, la sociedad comanditaria por acciones, la sociedad de responsabilidad limitada;

- w Portugalii:

a sociedade anónima de responsabilidade limitada, a sociedade em comandita por acções, a sociedade por quotas de responsabilidade limitada”.

Siódma dyrektywa Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 193, z 18.07.1983, str. 1).

W artykule 4 ustęp 1 dodaje się:

„k)- w Hiszpanii:

la sociedad anónima, la sociedad comanditaria por acciones, la sociedad de responsabilidad limitada;

l) w Portugalii:

a sociedade anónima de responsabilidade limitada, a sociedade em comandita por acções, a sociedade por quotas de responsabilidade limitada”.

e)    Kontrakty na prace publiczne

Dyrektywa Rady 71/305/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185, z 16.08.1971, str. 5), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    dyrektywą Rady 78/669/EWG z dnia 2 sierpnia 1978 roku (Dz.U. nr L 225, z 16.08.1978, str. 41),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

a)    W artykule 24 dodaje się:

„W Hiszpanii:

„Registro mercantil” i „Registro industrial del Ministerio de Industria y Energía ”;

W Portugalii:

Rejestr „ Comissãode inscrição e classificação dos empreiteiros de obras públicas e dos industriais da construção civil (CICEOPICC)”,”

b)    W załączniku I dodaje się:

„XII.    W Hiszpanii:

Inne osoby prawne zgodnie z normami publicznymi dotyczącymi przyznawania kontraktów.

    XIII.    W Portugalii:

Inne osoby prawne, do których stosuje się prawo publiczne, zgodnie z procedurą przyznawania kontraktów na prace publiczne zgodnie z przepisami prawa.”

f)    Zawody

Dyrektywa Rady 75/362/EWG z dnia 16 czerwca 1975 roku (Dz.U. nr L 167, z 30.06.1975, str. 1), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 81/1057/EWG z dnia 14 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 385, z 31.12.1981, str. 25),

-    dyrektywą Rady 82/76/EWG z dnia 26 stycznia 1982 roku (Dz.U. nr L 43, z 15.02.1982, str. 21).

a)    W artykule 3 dodaje się:

k)    w Hiszpani:

„Título de Licenciado en Medicina y Cirugía” ( uniwersity degree in medicine and surgery), awardedby the Ministry of Education and Science;
w Portugali :

„Carta de curso de licenciatura em medicina” (diploma confirming the completion of medical studies), awarded by a university, and the „Diploma comprovativo da conclusão do internato geral” (diploma confirmingthe completion of general internship), awarded by the competent authorities of the Ministry of Health.”
b)    W artykule 5 ustęp 2 dodaje się:

„w Hiszpani:

„Título de Especialista” (professional qualification of specialist) awarded by the Ministry of Education and Scince;
    
w Portugali:

„Grau de Assistente” (assistant grade), awarded by the competent authorities of the Ministry of Health, or „Título de Especialista” (professional qualification of specialist) awarded by the professional association for medical practicioners.”

c)    W artykule 5 ustęp 3, do tiret wymienionych poniżej, dodaje się następujące wpisy:

-    anestezjologia:
„Hiszpania: anestesiología y reanimación
Portugalia: anestesiologia”,
-    chirurgia ogólna:
„Hiszpania: cirugía general
Portugalia: cirurgia geral”,
-    neurochirurgia:
„Hiszpania: neurocirugía
Portugalia: neurocirurgia”,
-    położnictwo i ginekologia:
„Hiszpania : obstetricia y ginecología
Portugalia: ginecologia e obstetrícia”,
-    medycyna ogólna (wewnętrzna):
„Hiszpania: medicina interna
Portugalia: medicina interna”,
-    okulistyka:
„Hiszpania : oftalmología
Portugalia: oftalmologia”,
-    ortolaryngologia:
„Hiszpania: otorrinolaringología
Portugalia: otorrinolaringologia”,
-    pediatria:
„Hiszpania: pediatría y sus áreas específicas
Portugalia: pediatria”,

-    pulmonologia:
„Hiszpania: neumologia
Portugalia: pneumologia”,
-    urologia:
„Hiszpania: urología
Portugalia: urologia”,
-    ortopedia:
„Hiszpania: traumatología y cirugía ortopédica
Portugalia: ortopedia”,

d)    W artykule 7 ustęp 2, do tiret wymienionych poniżej dodaje się następujące wpisy:

-    biologia kliniczna:
„Hiszpania: análisis clínicos
Portugalia: patologia clínica”,
-    hematologia biologiczna:
„Hiszpania : hematologia y hemoterapia
Portugalia: hematologia clínica”,
-    mikrobiologia – bakteriologia:
„Hiszpania: microbiología y parasitología”,
-    anatomia patologiczna:
„Hiszpania: anatomía patológica
Portugalia: anatomia patológica”,
-    biochemia:
„Hiszpania: bioquímica clínica”,
-    immunologia:
„Hiszpania: immunologia”,
-    chirurgia plastyczna:
„Hiszpania: cirugía plástica y reparadora
Portugalia: cirurgia plástica”,
-    torakochirurgia:
„Hiszpania: cirugía torácica
Portugalia: cirurgia torácica”,
-    chirurgia dziecięca:
„Hiszpania: cirugía pediátrica
Portugalia: cirurgia pediátrica”,

-    chirurgia naczyń krwionośnych:
„Hiszpania: angiologia y cirugía vascular
Portugalia: cirurgia vascular”,
-    kardiologia:
„Hiszpania: cardiología
Portugalia: cardiologia”,
-    gastroenterologia:
„Hiszpania: aparato digestivo
Portugalia: gastro-enterologia”,
-    reumatologia:
„Hiszpania: reumatologia
Portugalia: reumatologia”,
-    hematologia ogólna:
„Hiszpania: hematología y hemoterapia
Portugalia: imunohemoterapia”,
-    endokrynologia:
„Hiszpania: endocrinología y nutrición
Portugalia: endocrinologia-nutricão”,
-    fizykoterapia: Hiszpania: rehabilitación
„Portugalia: fisiatria”,
-    stomatologia:
„Hiszpania: estomatología
Portugalia: estomatología”,
-    neurologia:
„Hiszpania: neurología
Portugalia: neurologia”,
-    psychiatria:
„Hiszpania: psiquiatría
Portugalia: psiquiatria”,
-    dermatologia i wenerologia:
„Hiszpania: dermatología médico-quirúrgica y venereología
Portugalia: dermatovenereologia”,
-    radiologia:
„Hiszpania: electroradiologia
Portugalia: radiologia”,

-    radiologia diagnostyczna:
„Hiszpania: radiodiagnóstico
Portugalia: radiodiagnóstico”,
-    radioterapia:
„Hiszpania: oncología radioteràpica
Portugalia: radioterapia”,
-    medycyna tropikalna:
„Portugalia: medicina tropical”,
-    psychiatria dziecięca:
„Portugalia: pedopsiquiatria”,
-    geriatria:
„Hiszpania: geriatria”,
-    nefrologia:
„Hiszpania: nefrologia
Portugalia: nefrologia”,
-    farmakologia:
„Hiszpania: farmacología clínica”,
-    alergologia:
„Hiszpania: alergología
Portugalia: imuno-alergologia”,
-    chirurgia układu pokarmowego:
„Hiszpania: cirugía del aparato digestivo.”

Dyrektywa Rady 77/249/EWG z dnia 22 marca 1977 roku (Dz.U. nr L 78, z 26.03.1977, str. 17), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 ustęp 2 dodaje się:

„Hiszpania: Abogado,

Portugalia: Advogado.”

Dyrektywa Rady 77/452/EWG z dnia 27 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 176, z 15.07.1977, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 81/1057/EWG z dnia 14 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 385, z 31.12.1981, str. 25).

a)    W artykule 1 ustęp 2 dodaje się:

„w Hiszpanii:

„Enfermero/a diplomado/a;”

w Portugalii:

„Enfermeiro”.”

b)    do artykule 3 dodaje się:

k)    „w Hiszpanii
„Título de Diplomado universitario en Enfer­mería” (dyplomy uniwersyteckie w zakresie pielęgniarstwa) wydawane przez Ministerstwo Oświaty i Nauk.

l)        w Portugalii
„Diploma do curso de enfermagem geral” (dyplomy w zakresie pielęgniarstwa ogólnego) wydawane przez instytucje oświatowe uznane przez państwo i zarejestrowane przez właściwe organy.”

Dyrektywa Rady 78/686/EWG z dnia 25 lipca 1978 roku (Dz.U. nr L 233, z 24.08.1978, str. 1), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 81/1057/EWG z dnia 14 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 385, z 31.12.1981, str. 25).

a)    W artykule 1 dodaje się:

„w Hiszpanii:

„Licenciado en Odontología,

w Portugalii:

médico dentista.”

b)    W artykule 3 dodaje się:

„k)    „w Hiszpanii:

dyplom, którego nazwa zostanie notyfikowana przez Hiszpanię Państwom Członkowskim oraz Komisji z chwilą przystąpienia.

l)    w Portugalii:

„carta de curso de licenciatura em medicina dentária” (dyplom przyznający oficjalne uznanie ukończenia studiów dentystycznych) przyznawany przez instytucje szkolnictwa wyższego.”

c)    dodaje się:

„Artykuł 19a

Od daty, z którą Królestwo Hiszpanii podejmie środki niezbędne dla wykonania niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie będą uznawać, do celów prowadzenia działalności, o której mowa w art. 1 niniejszej dyrektywy, dyplomy, zaświadczenia oraz inne dokumenty potwierdzające formalne kwalifikacje w medycynie przyznawane w Hiszpanii osobom, które rozpoczęły swoje uniwersyteckie szkolenie medyczne przed przystąpieniem, zaopatrzone w zaświadczenie wydane przez właściwe organy hiszpańskie, stwierdzające, że powyższe osoby prowadzą rzeczywiście, zgodnie z prawem oraz głównie w Hiszpanii działalność, o której mowa w art. 5 dyrektywy 78/687/EWG co najmniej od trzech kolejnych lat w ciągu pięcioletniego okresu przed wydaniem zaświadczenia oraz że powyższe osoby są uprawnione do wykonywania wyżej wymienionej działalności na takich samych warunkach jak posiadacze dyplomu, zaświadczenia lub innego dokumentu potwierdzającego formalne kwalifikacje, o których mowa w art. 3 lit. k) niniejszej dyrektywy.

Wymóg trzyletniego doświadczenia, o którym mowa w pierwszym akapicie zawiesza się w przypadku osób, które pomyślnie ukończyły co najmniej trzy lata studiów, co zostanie potwierdzone przez właściwe organy jako równowartość szkolenia, o którym mowa w art. 1 dyrektywy 78/687/EWG”.

Dyrektywa Rady 78/1026/EWG z dnia 18 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 362, z 23.12.1978, str. 1), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 81/1057/EWG z dnia 14 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 385, z 31.12.1981, str. 25).

W artykule 3 dodaje się:

k)    „w Hiszpanii:

título de Licenciado en Veterinaria (tytuł uniwersytecki w dziedzinie weterynarii) przyznawany przez Ministerstwo Edukacji i Nauki;

l)    w Portugalii:

carta de curso de licenciatura em medicina veterinária (dyplom przyznający urzędowe uznanie ukończenia studiów weterynaryjnych) przyznawany przez Uniwersytet”.

Dyrektywa Rady 80/154/EWG z dnia 21 stycznia 1980 roku (Dz.U. nr L 33, z 11.02.1980, str. 1), zmieniona dyrektywą Rady 80/1273/EWG z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 74).

a)    W artykule 1 dodaje się:

„w Hiszpanii:

„matrona” lub „asistente obstétrico”,

w Portugalii:

„enfermeiro especialista em enfermagem de saúde materna e obstétrica”.”

b)    W artykule 3 dodaje się:

k)    „w Hiszpanii:

dyplom „asistencia obstétrica” przyznawany przez Ministerstwo Edukacji i Nauki.

l)    w Portugalii:

dyplom „enfermeiro especialista em enfermagem de saúde materna e obstétrica”.”

III. TRANSPORT

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156, z 28.06.1969, str. 1), zmienione:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 19 ustęp 1:

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1192/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156, z 28.06.1969, str. , zmienione:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 3 ustęp 1:

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

wprowadza się po:

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1108/70 z dnia 4 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 130, z 15.06.1970, str. 4), zmienione:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

-    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1384/79 z dnia 25 czerwca 1979 roku (Dz.U. nr L 167, z 5.07.1979, str. 1),

-    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3021/81 z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 302, z 23.10.1981, str. .

Załącznik II uzupełnia się następująco:

a)    W punkcie A.1 „KOLEJE – Główne sieci”, dodaje się, co następuje:

po danych dotyczących Republiki Greckiej:

„Królestwo Hiszpanii

- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”,

po danych dotyczących Królestwa Niderlandów:

„Republika Portugalska

- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

b)    w punkcie B „DROGA” dodaje się:

po danych dotyczących Republiki Greckiej:

„Królestwo Hiszpanii

Autopistas
Autovías
Carreteras estatales
Carreteras provinciales
Carreteras municipales”,

po danych dotyczących Królestwa Niderlandów:

„Republika Portugalska

Auto-estradas
Estrades nacionais e regionais
Vias municipais
Vias florestais”.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1463/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 164, z 27.07.1970, str. 1), zmienione:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1787/73 z dnia 25 czerwca 1973 roku (Dz.U. nr L 181, z 4.07.1973, str. 1),

-    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2828/77 z dnia 12 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 334, z 24.12.1977, str. 5),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 22 ustęp 4, liczbę „45” zastępuje się liczbą „54”.

W punkcie 1.1 załącznika II, dodaje się do wyrazów w nawiasie, znajdujących się po stosownym wpisie dotyczącym Belgii „9 w przypadku Hiszpanii” oraz po stosownym wpisie dotyczącym Luksemburga „P w przypadku Portugalii”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 281/71 z dnia 9 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 33, z 10.02.1971, str. 11), zmienione Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14).

W załączniku dodaje się:

„Republika Portugalska

- Douro, a jusante da ponte D „Luis, da cidade do Porto”

- Tejo, a jusante do Carregado

- Sado, a jusante do esteiro da Marateca

- Guadiana, a jusante do Pomarão ”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2778/72 z dnia 20 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 292,z 29.02.1972, str. 22), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 przypis 1) otrzymuje brzmienie:

„(1)    Belgia (B), Dania (DK), Niemcy (D), Grecja (GR), Hiszpania (E), Francja (F), Irlandia (IRL), Włochy (I), Luksemburg (L), Niderlandy (NL), Portugalia (P), Wielka Brytania (GB).”

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2830/77 z dnia 12 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 334, z 24.12.1977, str. 13), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2:

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

wprowadza się po:

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2183/78 z dnia 19 września 1978 roku (Dz.U. nr L 258, z 21.09.1978, str. 1), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2:

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

wprowadza się po:

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”.

Dyrektywa Rady 65/269/EWG z dnia 13 maja 1965 roku (Dz.U. nr 88, z 24.05.1965, str. 1469/65), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    dyrektywą Rady 73/169/EWG z dnia 25 czerwca 1973 roku (Dz.U. nr L 181, z 4.07.1973, str. 20),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 83/572/EWG z dnia 26 października 1983 roku (Dz.U. nr L 332, z 28.11.1983, str. 33).

W załączniku, w każdym wzorze upoważnienia wyraz „siedem” zastępuje się wyrazem „dziewięć”.

Dyrektywa Rady 75/130/EWG z dnia 17 lutego 1975 roku (Dz.U. nr L 48, z 22.02.1975, str. 31), zmieniona:

-    dyrektywą Rady 79/5/EWG z dnia 19 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 5, z 9.01.1979, str. 33),

-    dyrektywą Rady 82/3/EWG z dnia 21 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 5, z 9.01.1982, str. 12),

-    dyrektywą Rady 82/603/EWG z dnia 28 lipca 1982 roku (Dz.U. nr 247, z 23.08.1982, str. 6).

W artykule 8 ustęp 3 po wpisie dotyczącym Niderlandów:

„- Portugalia:

a)    Imposto de camionagem

b)    Imposto de circulação”.

Decyzja Rady 75/327/EWG z dnia 20 maja 1975 roku (Dz.U. nr L 152, z 12.06.1975, str. 3), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 219, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 ustęp 1:

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

wprowadza się po:

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”.

Decyzja Komisji 77/527/EWG z dnia 29 lipca 1977 roku (Dz.U. nr L 209, z 17.08.1977, str. 29).

W załączniku, w tytule dodaje się następujący tekst:

„ANEXO

Lista de vías navegables marítimas de conformidad con el apartado 6 del artículo 3 de la Directiva 76/135/CEE”

„ANEXO

Lista de vías marítimas navegáveis nos termos do no. 6 do artigo 30o Directiva 76/135/CEE”.

Dyrektywa Rady 78/546/EWG z dnia 12 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 168, z 26.06.1978, str. 29) zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku II po wpisach dotyczących Grecji dodaje się:

„Hiszpania

Andalucía
Aragón
Principado de Asturias
Comunidad Autónoma de las Islas Baleares
Canarias
Cantabria
Castilla-La Mancha
Castilla y León
Cataluña
Extremadura
Galicia
Comunidad de Madrid
Región de Murcia
Comunidad Foral de Navarra
País Vasco
La Rioja
Comunidad Valenciana
Ceuta
Melilla”,

a po wpisach dotyczących Niderlandów:

„Portugalia

Norte
Centro
Lisboa e vale do Tejo
Alentejo
Algarve
Açores
Madeira”.

W załączniku III:

„-        Po wyrazie „Grecja” dodaje się wyraz „Hiszpania”, a po wyrazie „Niderlandy” dodaje się wyraz „Portugalia”,

-    Z wykazu państw trzecich skreśla się wyrazy „Hiszpania” i „Portugalia”.

Dyrektywa Rady 80/1119/EWG z dnia 17 listopada 1980 roku (Dz.U. nr L 339, z 15.12.1980, str. 30).

W załączniku II, po wpisach dotyczących Niemiec dodaje się:

„Hiszpania

Andalucía
Aragón
Principado de Asturias
Comunidad Autónoma de las Islas Baleares
Canarias
Cantabria
Castilla-La Mancha
Castilla y León
Cataluña
Extremadura
Galicia
Comunidad de Madrid
Región de Murcia
Comunidad Foral de Navarra
País Vasco
La Rioja
Comunidad Valenciana
Ceuta
Melilla”,

A po wpisach dotyczących Niderlandów:

„Portugalia

Norte
Centro
Lisboa e vale do Tejo
Alentejo
Algarve”.

W załączniku III, w wykazie państw wprowadza się zmiany:

- pierwsza część otrzymuje brzmienie:

„I. Kraje Wspólnot Europejskich

01.    Belgia
02.    Dania
03.    Republika Federalna Niemiec
04.    Grecja
05.    Hiszpania
06.    Francja
07.    Irlandia
08.    Włochy
09.    Luksemburg
10.    Niderlandy
11.    Portugalia
12.    Wielka Brytania”

- Numery od 11 do 23 stają się numerami od 13 do 25.

W załączniku IV, tabele 7 a), 7 b), 8 a) i 8 b) nagłówek „EUR-10” zastępuje się przez „EUR-12”.

W załączniku IV, tabele 10 a) i 10 b), w lewej kolumnie, nagłówek „EUR-10” zastępuje się przez „EUR-12” oraz dodaje się wyrazy „Hiszpania” i „Portugalia”.

Dyrektywa Rady 80/1177/EWG z dnia 4 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 350, z 23.12.1980, str. 23).

W artykule 1 ustęp 2 litera a) dodaje się:

„RENFE: Red Nacional de Ferrocarriles Españoles, Hiszpania

CP: Caminhos-de-Ferro Portugueses, Portugalia.”

W załączniku II, po wpisach dotyczących Grecji dodaje się:

„Hiszpania

Andalucía
Aragón
Principado de Asturias
Comunidad Autónoma de las Islas Baleares
Canarias
Cantabria
Castilla-La Mancha
Castilla y León
Cataluña
Extremadura
Galicia
Comunidad de Madrid
Región de Murcia
Comunidad Foral de Navarra
País Vasco
La Rioja
Comunidad Valenciana
Ceuta
Melilla”,

A po wpisach dotyczących Niderlandów:

„Portugalia

Norte
Centro
Lisboa e vale do Tejo
Alentejo
Algarve”.
W załączniku III, w wykazie państw wprowadza się zmiany:

- Część I otrzymuje brzmienie:

„I. Wspólnoty Europejskie

Belgia
Dania
Republika Federalna Niemiec
Grecja
Hiszpania
Francja
Irlandia
Włochy
Luksemburg
Niderlandy
Portugalia
Wielka Brytania”

- W części II numery od 11 do 14 stają się numerami od 13 do 16 odpowiednio, a aktualne odesłania „15 Hiszpania” i „16 Portugalia” skreśla się.

Pierwsza dyrektywa Rady 80/1263/EWG z dnia 4 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 1).

W załączniku I, tytuł wzoru przykładowego wspólnotowego prawa jazdy uzupełnia się o „Permiso de Conducción” i „Carta de Condução”.

Decyzja Rady 82/529/EWG z dnia 19 lipca 1982 roku (Dz.U. nr L 234, z 9.08.1982, str. 5).

W artykule 1 ustęp 1

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

wprowadza się po:

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”.

Dyrektywa Rady 83/416/EWG z dnia 25 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 237, z 26.08.1983, str. 19).

W załączniku A:

„Hiszpania        Palma de Mallorca        1
            Madrid/Barajas            1
            Málaga                1
            Las Palmas            1
            Tenerife/Sur            2
            Barcelona            2
            Ibiza                2
            Alicante            2
            Gerona                2”

Dodaje się po wpisach dotyczących Grecji.

Decyzja Rady 83/418/EWG z dnia 25 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 237, z 26.08.1983, str. 32).

W artykule 1 ustęp 1

„- Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles (RENFE)”

wprowadza się po:

„- Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ (ΟΣΕ)”

oraz

„- Caminhos-de-Ferro Portugueses, EP (CP)”

wprowadza się po:

„Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)”.

IV. KONKURENCJA

Akty EWWiS

Decyzja Komisji 72/443/EWWiS z dnia 22 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 297, z 30.12.1972, str. 45), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2 dodaje się:

„Hulleras del Norte SA, Oviedo,

Empresa Nacional Carbonífera del Sur, Madrid,

Minero Siderúrgica de Ponferrada SA, León,

Empresa Nacional de Electricidad SA, Puentes de García Rodríguez.”

W artykule 3 ustęp 1 dodaje się:

„j)    W Hiszpanii:

-    obszar obejmujący prowincje Guipúzcoa, Vizcaya, Cantabria, Asturias, Lugo, La Coruña, Pontevedra, León i Palencia,
-    wszystkie pozostałe prowincje hiszpańskie;

k)        Portugalia”.

Decyzja Komisji nr 3073/73/EWWiS z dnia 31 października 1982 roku (Dz.U. nr L 314, z 15.11.1973, str. 1).

W artykule 1 skreśla się wyrażenie „oraz europejski obszar Republiki Portugalskiej”.

Decyzja Komisji 2030/82/EWWiS z dnia 26 lipca 1982 roku (Dz.U. nr L 218, z 27.07.1982, str. 13).

W załączniku w tabeli wprowadza się zmiany i uzupełnienia:

- w kolumnach dotyczących podziału na kraje Wspólnoty dodaje się dwie kolumny oznaczone odpowiednio „12” i „13”,

- numerację kolumn 12, 13 i 14 zastępuje się odpowiednio 14, 15 i 16,

- w kolumnie zatytułowanej „Dostawy produktów niespełniających wymogów oraz wtórnych” numerację zastępuje się przez 01 (od 02 do 15),

- w przypisie nr 3 dodaje się wyrazy „12: Hiszpania, 13: Portugalia”,

- w przypisie nr 4 wyraz „12” zastępuje się wyrazem „14” oraz skreśla się odniesienie „Portugalia”.

Decyzja Komisji 3483/82/EWWiS z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 370, z 29.12.1982, str. 1), zmieniona decyzją Komisji nr 1826/83/EWWiS z dnia 1 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 180, z 5.07.1983, str. 13).

W tabelach w załącznikach I i II dodaje się następujące kolumny:

„Hiszpania                    Portugalia
11                         12”.
A numer ostatniej kolumny „Wspólnota ogółem” w konsekwencji zastępuje się numerem „13”.

Akty EWG

Rozporządzenie Rady nr 17 z dnia 6 lutego 1962 roku (Dz.U. nr 13, z 21.02.1962, str. 204/62), zmienione:

-    rozporządzeniem Rady nr 59 z dnia 3 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 58, z 10.07.1962, str. 1655/62),

-    rozporządzeniem Rady nr 118/63/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 162, z 7.11.1963, str. 2696/63),

-    rozporządzeniem Rady nr 2822/71 z dnia 20 grudnia 1971 roku (Dz.U. nr L 285, z 29.12.1971, str. 49),

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 25 ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Postanowienia ustępów 1-4 stosuje się nadal w ten sam sposób w przypadku przystąpienia Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej”.

Rozporządzenie Komisji nr 27 z dnia 3 maja 1962 roku (Dz.U. nr L 35, z 10.05.1962, str. 1118/62), zmienione:

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1133/68 z dnia 26 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 189, z 1.08.1968, str.1),

-    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1699/75 z dnia 2 lipca 1975 roku (Dz.U. nr L 172, z 3.07.1975, str. 11),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2 ustęp 1 wyraz „jedenaście” zastępuje się wyrazem „trzynaście”.

Rozporządzenie Rady nr 19/65/EWG z dnia 2 marca 1965 roku (Dz.U. nr 36, z 6.03.1965, str. 533/65), zmienione:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 4 ustęp 1 akapit ostatni otrzymuje brzmienie:

„Postanowienia poprzedniego akapitu stosuje się w ten sam sposób w przypadku przystąpienia Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej”.

W artykule 4 ustęp 2 dodaje się:

„Przepisów ust. 2 nie stosuje się do umów i  praktyk uzgodnoinych, do których ma zastosowanie art. 85 ust. 1 Traktatu z mocy przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, oraz które powinny zostać notyfikowane do dnia 1 lipca 1986roku, zgodnie z artykułami 5 i 25 rozporządzenia nr 17, o ile nie zostały w ten sposób notyfikowane przed tą datą”.

Rozporządzenie Komisji 67/67/EWG z dnia 22 marca 1967 roku (Dz.U. nr 57, z 25.03.1967, str. 849/67), zmienione:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2591/72 z dnia 8 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 276, z 9.12.1972, str. 15),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3577/82 z dnia 23 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 373, z 31.12.1982, str. 58).

W artykule 5 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„Niniejszy przepis stosuje się w ten sam sposób w przypadku przystąpienia Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej”.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2821/71 z dnia 20 grudnia 1971 roku (Dz.U. nr L 285, z 29.12.1971, str. 46), zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2743/72 z dnia 19 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 291, z 28.12.1972, str. 144),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 4 ustęp 1 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„Przepisy poprzedniego ustępu stosuje się w ten sam sposób w przypadku przystąpienia Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej”.
W artykule 4 ustęp 2 dodaje się:

„Przepisów ustępu 1 nie stosuje się do umów i ustalonych praktyk, do których ma zastosowanie art. 85 ust. 1 Traktatu z mocy przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, oraz które powinny zostać notyfikowane do dnia 1 lipca 1986roku, zgodnie z artykułami 5 i 25 rozporządzenia nr 17, o ile nie zostały w ten sposób notyfikowane przed tą datą”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1983/83 z dnia 22 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 173, z 30.06.1983, str. 1).

W artykule 7 dodaje się:

„Przepisy poprzedniego ustępu stosuje się w ten sam sposób do umów, jakie obowiązywały w dniu przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz które, w wyniku przystąpienia, wchodzą w zakres art. 85 ust. 1 Traktatu”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1984/83 z dnia 22 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 173, z 30.06.1983, str. 5).

W artykule 15 dodaje się:

„Przepisy poprzednich ustępów stosuje się w ten sam sposób do umów, o których mowa odpowiednio w powyższych ustępach, jakie obowiązywały w dniu przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz które, w wyniku przystąpienia, wchodzą w zakres art. 85 ust. 1 Traktatu”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2349/84 z dnia 23 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 219, z 16.08.1984, str. 15).

W artykule 8 dodaje się:

„3. W odniesieniu do umów, do których stosuje się przepisy art. 85 Traktatu w wyniku przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, artykuły 6 i 7 stosuje się z tym wyjątkiem, że odpowiednie daty, to 1 stycznia 1986roku zamiast 13 marca 1962roku oraz 1 lipca 1986roku zamiast 1 lutego 1963roku, 1 stycznia 1967roku i 1 kwietnia 1985roku Poprawki wprowadzone do powyższych umów, zgodnie z art. 7 nie muszą być notyfikowane Komisji”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 123/85 z dnia 12 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 15, z 18.01.1985, str. 16).

W artykule 9 dodaje się:

„3. W odniesieniu do umów, do których stosuje się przepisy art. 85 Traktatu w wyniku przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, artykuły 7 i 8 stosuje się z tym wyjątkiem, że odpowiednie daty, to 1 stycznia 1986roku zamiast 13 marca 1962roku oraz 1 lipca 1986roku zamiast 1 lutego 1963roku, 1 stycznia 1967roku i 1 kwietnia 1985roku Poprawki wprowadzone do powyższych umów, zgodnie z art. 8 nie muszą być notyfikowane Komisji”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 417/85 z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 53, z 22.02.1985, str. 1).

Wprowadza się następujący artykuł:

„Artykuł 9a

Zakazu w art. 85 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do umów specjalizacyjnych, które obowiązywały w dniu przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz które, z mocy tego przystąpienia, wchodzą w zakres art. 85 ust. 2, o ile do dnia 1 lipca 1986roku zostaną zmienione w taki sposób, aby były zgodne z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.”

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 418/85 z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 53, z 22.02.1985, str. 5).

W artykule 11 dodaje się:

„6. W odniesieniu do umów, do których stosuje się przepisy art. 83 Traktatu w wyniku przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, ustępy 1-3 stosuje się z tym wyjątkiem, że odpowiednie daty, to 1 stycznia 1986roku zamiast 13 marca 1962roku oraz 1 lipca 1986roku zamiast 1 lutego 1963roku, 1 stycznia 1967roku, 1 marca 1985roku i 1 września 1985roku Poprawki wprowadzone do powyższych umów, zgodnie z ust. 3 nie muszą być notyfikowane Komisji”.

V. PODATKI

Dyrektywa Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 roku (Dz.U. nr LŁ 249, z 3.10.1969, str. 25), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    dyrektywą Rady 73/70/EWG z dnia 9 kwietnia 1973 roku (Dz.U. nr L 103, z 18.03.1973, str. 13),

-    dyrektywą Rady 73/70/EWG z dnia 9 kwietnia 1973 roku (Dz.U. nr L 103, z 18.03.1973, str. 15),

-    dyrektywą Rady 74/553/EWG z dnia 7 listopada 1974 roku (Dz.U. nr L 303, z 13.11.1974, str. 9),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 3 ustęp 1 litera a) dodaje się:

-    w ustępie wprowadzającym, odniesienie do spółek prawa „hiszpańskiego” i „portugalskiego”,

-    w pierwszym akapicie wyrazy „sociedad anónima” i „sociedade anónima”,

-    w drugim akapicie wyrazy „sociedad comanditaria por acciones” i „sociedade em comandita por acções”,

-    w trzecim akapicie wyrazy „sociedad de responsabilidad limitada” i „sociedade por quotas”.

Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 roku (Dz.U. nr L 245, z 13.06.1977, str. 1), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    Jedenastą dyrektywą Rady 80/368/EWG z dnia 26 marca 1980 roku (Dz.U. nr L 90, z 3.04.1980, str. 41),

-    Dziesiątą dyrektywą Rady 84/386/EWG z dnia 31 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 208, z 3.08.1984, str. 58).

W artykule 3 ustęp 2 dodaje się:

„- Królestwo Hiszpanii:

Wyspy Kanaryjskie

Ceuta i Melilla.”

W artykule 12 dodaje się:

„6. Republika Portugalska może stosować w przypadku transakcji realizowanych w regionach autonomicznych Azorów i Madery oraz w przypadku bezpośredniego przywozu do powyższych regionów, stawki pomniejszone w porównaniu z tymi stosowanymi na kontynencie.”

W artykule 15 dodaje się:

„15. Republika Portugalska może traktować transport morski i lotniczy między wyspami tworzącymi regiony autonomiczne Azorów i Madery oraz pomiędzy powyższymi regionami a kontynentem te same drogi jak do transportu międzynarodowego”.
    
Dyrektywa Rady 72/464/EWG z dnia 19 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 303, z 31.12.1972, str. 1), zmieniona:

-    dyrektywą Rady 74/318/EWG z dnia 25 czerwca 1974 roku (Dz.U. nr L 180, z 30.07.1974, str. 30),

-    dyrektywą Rady 75/786/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 330, z 24.12.1975, str. 51),

-    dyrektywą Rady 76/911/EWG z dnia 21 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr L 354, z 23.12.1976, str. 33),

-    dyrektywą Rady 77/805/EWG z dnia 19 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 338, z 28.12.1977, str. 22),

-    dyrektywą Rady 80/369/EWG z dnia 26 marca 1980 roku (Dz.U. nr L 90, z 3.04.1980, str. 42),

-    dyrektywą Rady 80/1275/EWG z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr Ł 375, z 31.12.1980, st. 76),

-    dyrektywą Rady 81/463/EWG z dnia 24 czerwca 1981 roku (Dz.U. nr L 183, z 4.07.1981, str. 32),

-    dyrektywą Rady 82/2/EWG z dnia 21 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 5, z 9.01.1982, str. 11),

-    dyrektywą Rady 82/877/EWG z dnia 21 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 369, z 29.12.1982, str. 36),

-    dyrektywą Rady 84/217/EWG z dnia 10 kwietnia 1984 roku (Dz.U. nr L 104, z 17.04.1984, str. 14).

W artykule 12 ustęp 1 dodaje się:

„Królestwo Hiszpanii nie musi wprowadzać w życie postanowień niniejszej dyrektywy w celu jej zastosowania do Wysp Kanaryjskich.”

Druga dyrektywa Rady 79/32/EWG z dnia 18 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 10, z 16.01.1979, str. , zmieniona dyrektywą Rady 80/369/EWG z dnia 26 marca 1980 roku (Dz.U. nr L 90, z 3.04.1980, str. 42).

W artykule 9 ustęp 2 dodaje się:

„Królestwo Hiszpanii nie musi wprowadzać w życie postanowień niniejszej dyrektywy w celu jej zastosowania do Wysp Kanaryjskich.”

Dyrektywa Rady 77/799/EWG z dnia 19 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 336, z 27.12.1977, str. 15), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    dyrektywą Rady 79/1070/EWG z dnia 6 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 331, z 27.12.1979, str. .

W artykule 1 ustęp 3 dodaje się:

„w Hiszpanii:

Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas
Impuesto sobre Sociedades
Impuesto Extraordinario sobre el Patrimonio de las Personas Físicas

W Portugalii:

Contribuição predial
Imposto sobre a indústria agrícola
Contribuição industrial
Imposto de capitais
Imposto profissional
Imposto complementar
Imposto de mais-valias
Imposto sobre o rendimento do petróleo
Os adicionais devidos sobre os impostos precedentes”.

W artykule 1 ustęp 4 dodaje się:

„w Hiszpanii:

El Ministro de Economía y Hacienda lub jego upoważniony przedstawiciel

W Portugalii:

O Ministro das Finançase do Plano lub jego upoważniony przedstawiciel”.

Ósma dyrektywa Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 331, z 27.12.1979, str. 11).

W załączniku C wprowadza się następujące uzupełnienia:

w punkcie D, dodaje się:

„- Hiszpania ...

Portugalia ...”

w punkcie I w obydwu tabelach dodaje się:

„...Pta

....Esc”.

Dyrektywa Rady 83/182/EWG z dnia 28 marca 1983 roku (Dz.U. nr L 105, z 23.04.1983, str. 59).

W załączniku dodaje się:

„HISZPANIA

-    Tributos locales sobre circulación de vehículos automóviles (establecido en base a la Ley 41/1979, de 19 de noviembre, de Bases de Régimen Local y al Real Decreto 3 250/1976, de 30 diciembre)

PORTUGALIA

-    Imposto sobre veículos (Decreto-Lei no. 143/78, de 12 de Junho)

-    Imposto de compensação (Decreto-Lei no. 354-A/82, de 9 de Setembro)”.

VI. POLITYKA GOSPODARCZA

Decyzja Rady z dnia 18 marca 1958 roku (Dz.U, WE nr 17, z 6.10.1958, str. 390/58), zmieniona:

-    decyzją Rady z dnia 2 kwietnia 1962 roku (Dz.U. nr 32, z 30.04.1962, str. 1064/62),

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    decyzją Rady 76/332/EWG z dnia 25 marca 1976 roku (Dz.U. nr L 84, z 31.03.1976, str. 56),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 7 wyraz „dwanaście” zastępuje się wyrazem „czternaście”.

W artykule 10 akapit pierwszy, wyraz „dwanaście” zastępuje się wyrazem „czternaście”.

Decyzja Rady 71/143/EWG z dnia 22 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1971, str. 15), zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    decyzją Rady 75/785/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 330, z 24.12.1975, str. 50),

-    decyzją Rady 78/49/EWG z dnia 19 grudnia 1977 roku (Dz.U WE nr L 14, z 18.01.1978, str. 14),

-    decyzją Rady 78/1041/EWG z dnia 21 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 379, z 30.12.1978, str. 3),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    decyzją Rady 80/1264/EWG z dnia 15 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 16),

-    decyzją Rady 82/871/EWG z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 368, z 28.12.1982, str. 43),

-    decyzją Rady 84/655/EWG z dnia 10 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 341, z 29.12.1984, str. 90).

Załącznik otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

                    W milionach ECU         Procent

Belgia                    1 000                6,28
Dania                    465                2,92
Niemcy                    3 105                19,50
Grecja                    270                 1,69
Hiszpania                    1 295                 8,13
Francja                    3 105                 19,50
Irlandia                    180                 1,13
Włochy                    2 070                 13,00
Luksemburg                35                  0,22
Niderlandy                    1 035                  6,50
Portugalia                     260                 1,63
Wielka Brytania                3 105                 19,50

                Ogółem     15 925                  100”

VII. POLITYKA HANDLOWA

Akty EWG

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1023/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124, z 8.06.1970, str. 1), zmienione:

-    Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 17 ustęp 2 wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3588/82 z dnia 23 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 374, z 31.12.1982, str. 47), zmienione:

-    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 194/84 z dnia 4 stycznia 1984 roku (Dz.U. nr L 26, z 30.01.1984, str. 1),

-    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1475/84 z dnia 24 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 143, z 30.05.1984, str. 6).

Artykuł 18 ustęp 3 tiret drugie załącznika V otrzymuje brzmienie:

„- dwie litery identyfikujące Państwo Członkowskie przeznaczenia, zgodnie z poniższym:

    BL    =    Beneluks
    DE    =    Republika Federalna Niemiec
    DK    =    Dania
ES    =    Hiszpania
FR    =    Francja
GB    =    Wielka Brytania
GR    =    Grecja
IE    =    Irlandia
IT    =    Włochy
PT    =    Portugalia”.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3589/82 z dnia 23 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 274, z 31.12.1982, str. 106), zmieniona rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3762/83 z dnia 19 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 380, z 31.12.1983, str.1).

Artykuł 18 ustęp 3 tiret drugie załącznika V otrzymuje brzmienie:

„- dwie litery identyfikujące Państwo Członkowskie przeznaczenia, zgodnie z poniższym:

    BL    =    Beneluks
    DE    =    Republika Federalna Niemiec
    DK    =    Dania
ES    =    Hiszpania
FR    =    Francja
GB    =    Wielka Brytania
GR    =    Grecja
IE    =    Irlandia
IT    =    Włochy
PT    =    Portugalia”.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2072/84 z dnia 29 czerwca 1984 roku (Dz.U. nr L 198, z 27.07.1984, str. 1).

Artykuł 18 ustęp 3 tiret drugie załącznika V otrzymuje brzmienie:

„- dwie litery identyfikujące Państwo Członkowskie przeznaczenia, zgodnie z poniższym:

BL    =    Beneluks
DE    =    Republika Federalna Niemiec
DK    =    Dania
ES    =    Hiszpania
FR    =    Francja
GB    =    Wielka Brytania
GR    =    Grecja
IE    =    Irlandia
IT    =    Włochy
PT    =    Portugalia”.

Dyrektywa Rady 70/509/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 254, z 23.11.1970, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku A, w przypisie na pierwszej stronie dodaje się:

„Hiszpania :    Compañía Española de Seguro de Créditos a la Exportación (CESCE);

Portugalia:        COSEC – Companhia de Seguro de Créditos, EP.”

Dyrektywa Rady 70/510/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 254, z 23.11.1970, str. 26), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku A, w przypisie na pierwszej stronie dodaje się:

„Hiszpania :    Compañía Española de Seguro de Créditos a la Exportación (CESCE);

Portugalia:        COSEC – Companhia de Seguro de Créditos, EP.”

Decyzja Rady 73/391/EWG z dnia 3 grudnia 1973 roku (Dz.U. nr L 246, z 17.12.1973, str. 1), zmieniona decyzją Rady 76/641/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 223, z 16.08.1976, str. 25).

W artykule 3 ustępy 2 i 10 załącznika wyraz „pięć” zastępuje się wyrazem „sześć”.

Decyzja Rady z dnia 4 kwietnia 1978 roku w sprawie stosowania niektórych wskazówek w dziedzinie urzędowo popieranych kredytów wywozowych (niepublikowana), poszerzona decyzjami Rady z dnia 16 listopada 1978 roku, 12 czerwca 1979 roku, 10 grudnia 1979 roku, 28 maja 1980 roku, 8 grudnia 1980 roku, 3 marca 1981 roku, 20 lipca 1981 roku, 16 listopada 1981 roku, 28 lipca 1982 roku, 16 maja 1983 roku, 9 sierpnia 1983 roku oraz 26 października 1983 roku, zmieniona:

-    Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

-    decyzjami Rady z dnia 27 czerwca 1980 roku, 16 listopada 1981 roku, 28 lipca 1982 roku, 21 lutego 1983 roku, 26 października 1983 roku i 23 października 1984 roku

W załączniku D „Lista uczestników”, skreśla się z listy państw trzecich wyrazy „Hiszpania” i „Portugalia” oraz dodaje się je do przypisu zawierającego Państwa Członkowskie Wspólnoty.

VIII. POLITYKA SPOŁECZNA

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku, zmienione i uaktualnione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2001/83 z dnia 2 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 230, z 22.08.1983, str. 6).

W artykule 23 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Właściwy organ Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo przewiduje, że obliczenie świadczeń pieniężnych określa się na podstawie średniego wynagrodzenia lub średnich składek, określi takie wynagrodzenie lub składki wyłącznie poprzez odniesienie do wynagrodzeń lub składek dokonywanych na podstawie wyżej wymienionego ustawodawstwa.”

W artykule 45 dodaje się:

„7. Jeśli ustawodawstwo Państwa Członkowskiego, które uzależnia przyznanie świadczenia pracownikowi najemnemu lub osobie prowadzącej działalność na własny rachunek, podlegającemu jego ustawodawstwu w czasie materializacji ryzyka, ustala wymóg w odniesieniu do długości okresów ubezpieczenia do celów przyznania świadczenia, jakikolwiek pracownik najemny lub osoba prowadząca działalność  na własny rachunek, która już nie podlega powyższemu ustawodawstwu powinna, do celów niniejszego rozdziału, być uznawana za nadal podlegającą temu ustawodawstwu w czasie materializacji ryzyka, jeśli tym czasie podlega ona ustawodawstwu innego Państwa Członkowskiego lub, w przypadku braku takiej podległości, może wystąpić z roszczeniem o przyznanie świadczenia zgodnie z ustawodawstwem innego Państwa Członkowskiego. Jednakże, ten ostatni warunek uważa się za spełniony w przypadku, o którym mowa w art. 48 ustęp 1.”

W artykule 47 ustęp 1 dodaje się:

„e) jeśli na mocy ustawodawstwa Państwa Członkowskiego świadczenia są obliczane na podstawie średnich składek, organ właściwy określi powyższą średnią wyłącznie poprzez odniesienie do okresów ubezpieczenia zakończonych zgodnie z ustawodawstwem powyższego państwa.”

W artykule 82 ustęp 1, liczbę „60” zastępuje się liczbą „72”.

Załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

OSOBY OBJĘTE ROZPORZĄDZENIEM

Pracownicy najemni i/lub osoby prowadzące działalność na własny rachunek
(art. 1 lit. a) punkty (ii) i (iii) rozporządzenia)

BELGIA

Nie ma zastosowania.

DANIA

Każdą osobę, która poprzez fakt prowadzenia działalności w charakterze pracownika najemnego, podlega:

a)    ustawodawstwu dotyczącemu wypadków przy pracy oraz chorób zawodowych przez okres przed dniem 1 września 1977roku;

b)    ustawodawstwu dotyczącemu dodatkowych rent dla pracowników najemnych (arbejdsmarkedets tillaegspension, ATP) przez okres rozpoczynający się w dniu lub po dniu 1 września 1977roku,

uznaje się za pracowników najemnych w rozumieniu art. 1 litera a) pkt (ii) rozporządzenia.

Każdą osobę, która zgodnie z przepisami dotyczącymi dziennych świadczeń pieniężnych w przypadku choroby lub macierzyństwa, jest uprawniona do takich świadczeń na podstawie osiągniętego dochodu innego niż wynagrodzenia lub pensje, uznaje się za osobę pracującą na własny rachunek w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia.

NIEMCY

Jeśli organem właściwym do przyznawania świadczeń rodzinnych zgodnie z rozdziałem 7 tytuł III rozporządzenia jest organ niemiecki, w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia:

a)    „pracownik najemny” oznacza każdą osobę, która jest ubezpieczona z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego na wypadek bezrobocia lub każdą osobę, która z tytułu takiego ubezpieczenia otrzymuje świadczenia pieniężne z ubezpieczenia na wypadek choroby lub podobne świadczenia;

b)    „osoba prowadząca działalność na własny rachunek” oznacza każdą osobę prowadzącą działalność na własny rachunek, która jest obowiązana:

przyłączyć się do płacenia lub płacić składki na ubezpieczenie emerytalne, w ramach systemu przeznaczonego dla osób prowadzacych działalność na własny rachunek lub

przyłączyć się do systemu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia rentowego.

HISZPANIA

Nie ma zastosowania.

FRANCJA

Nie ma zastosowania.

GRECJA

Osoby ubezpieczone zgodnie z programem OGA, które prowadzą wyłącznie działalność jako pracownicy najemni lub które podlegają lub podlegały ustawodawstwu innego Państwa Członkowskiego oraz które konsekwentnie są lub były „pracownikami najemnymi” w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia są uważane za pracowników najemnych w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (iii) rozporządzenia.

Do celów przyznawania krajowych zasiłków rodzinnych, osoby, o których mowa w art. 1 lit. a) punkty (i) i (iii) rozporządzenia są uważane za pracowników najemnych w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia.

IRLANDIA

Każda osoba, która jest obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczona zgodnie z postanowieniami sekcji 5 i 37 ustawy o opiece społecznej (wersja jednolita) z 1981 roku jest uważana za pracownika najemnego w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia.

Każda osoba, która prowadzi działalność zawodową lub handlową bez umowy o pracę lub która zaprzestała takiej działalności jest uważana za osobę prowadzącą działalność na własny rachunek w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia. Jeśli chodzi o świadczenia na wypadek choroby w naturze, zainteresowana osoba powinna być również uprawniona do takich świadczeń zgodnie z sekcją 45 lub 46 ustawy o ochronie zdrowia z 1970roku

WŁOCHY

Nie ma zastosowania.

LUKSEMBURG

Nie ma zastosowania.

NIDERLANDY

Każda osoba prowadząca działalność lub zatrudnienie bez umowy zatrudnienia uważana jest za osobę prowadzącą działalność na własny rachunek w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia.

PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

WIELKA BRYTANIA

Każda osoba, która jest „pracownikiem najemnym” lub „osobą prowadzącą działalność na własny rachunek” w rozumieniu ustawodawstwa Wielkiej Brytanii lub ustawodawstwa Irlandii Północnej uważana jest odpowiednio za pracownika najemnego lub osobę prowadzącą działalność na własny rachunek w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia. Każda osoba, na której rzecz płacone są składki jako „pracownika najemnego” lub „osoby prowadzącej działalność na własny rachunek” zgodnie z ustawodawstwem Gibraltaru jest uważana odpowiednio za pracownika najemnego lub osobę pracującą na własny rachunek w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia.

II.     Członkowie rodzin
(art. 1 lit. f) zdanie drugie rozporządzenia)

BELGIA

Nie ma zastosowania.

DANIA

Do celów określenia uprawnienia do świadczeń w naturze zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. a) i art. 31 rozporządzenia, „członek rodziny” oznacza każdą osobę uważaną za członka rodziny zgodnie z ustawą o publicznej ochronie zdrowia.

NIEMCY

Nie ma zastosowania.

HISZPANIA

Nie ma zastosowania.

FRANCJA

Nie ma zastosowania.

GRECJA

Nie ma zastosowania.

IRLANDIA

Do celów stwierdzenia uprawnienia do świadczeń w naturze zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. a) i art. 31 rozporządzenia, „członek rodziny” oznacza jakąkolwiek osobę uznawaną za utrzymywaną przez pracownika najemnego lub osobę prowadzącą działalność na własny rachunek do celów ustaw o ochronie zdrowia z 1947 i 1970roku

WŁOCHY

Nie ma zastosowania.

LUKSEMBURG

Nie ma zastosowania.

NIDERLANDY

Nie ma zastosowania.

PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

WIELKA BRYTANIA

Do celów stwierdzenia uprawnienia do świadczeń w naturze zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. a) i art. 31 rozporządzenia, „członek rodziny” oznacza:

a)    w przypadku ustawodawstwa albo Wielkiej Brytanii albo Irlandii Północnej, każdą osobę uważaną za utrzymywaną w rozumieniu ustawy o zabezpieczeniu społecznym z 1975roku lub, w zależności od przypadku, ustawy o zabezpieczeniu społecznym (Irlandia Północna) z 1975roku

b)    w przypadku ustawodawstwa Gibraltaru, każdą osobę uważaną za utrzymywaną w rozumieniu rozporządzenia w sprawie grupowego ubezpieczenia medycznego z 1973roku”.

załącznik II otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK II

(Art. 1 litery j) i u) rozporządzenia)

Systemy specjalne dla osób prowadzących działalność na własny rachunek, wyłączone z zakresu stosowania rozporządzenia zgodnie z art. 1 lit. j) akapit czwarty

BELGIA

Nie ma zastosowania.

DANIA

Nie ma zastosowania.

NIEMCY

Instytucje ubezpieczeniowe i opieki społecznej (Versicherungs- und Versorgungswerke) w przypadku lekarzy, dentystów, weterynarzy, chemików, adwokatów i radców prawnych, agentów patentowych (Patentanwälte), notariuszy , audytorów (Wirtschaftsprüfer), konsultantów i doradców podatkowych (Steuberbeobj.lmächtigte), pilotów morskich (Seelotsen) i architektów, utworzone zgodnie z ustawodawstwem poszczególnych krajów związkowych, oraz inne instytucje ubezpieczeniowe i opieki społecznej, w szczególności fundusze socjalne (Fürsorgeeinrichtungen), jak również system przewidujący rozszerzenie udziału w opłatach (erweiterte Honorararverteilung).

HISZPANIA

Niezależne systemy opieki społecznej, które uzupełniają lub wspomagają systemy zabezpieczenia społecznego, zarządzane przez instytucje, do których stosuje się przepisy Powszechnej Ustawy o Zabezpieczeniu Społecznym z dnia 6 grudnia 1941roku oraz rozporządzenia wykonawczego do niej z dnia 26 maja 1943roku:

a)    albo w odniesieniu do świadczeń, które uzupełniają lub wspomagają świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego;

b)    lub w odniesieniu do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych , dla których integracji do systemu zabezpieczenia społecznego nie ma przepisów zgodnie z pkt. 7 szóstego postanowienia przejściowego Powszechnej Ustawy o Zabezpieczeniu Społecznym z dnia 30 maja 1974roku oraz które nie są zamieniane instytucjami obowiązkowego systemu zabezpieczenia społecznego.

System opieki społecznej oraz/lub o charakterze pomocy społecznej lub dobroczynności, prowadzony przez instytucje nie podlegające przepisom Powszechnej Ustawy o Zabezpieczeniu Społecznym z dnia 6 grudnia 1941roku

FRANCJA

Osoby prowadzące działalność na własny rachunek poza rolnictwem:

a)    uzupełniające systemy ubezpieczenia rent starczych i inwalidztwa i ubezpieczenia na wypadek śmierci dla osób prowadzących działalnośćb)     na własny rachunek, takich jak te wymienione w artykułach L 658, L659, L 663-12, L 682 i L 683-1 Kodeksu Zabezpieczenia Społecznego;

c)    dodatkowe świadczenia, o których mowa w art. 9 ustawy nr 66.509 z dnia 12 lipca 1966roku

Osoby prowadzące działalność na własny rachunek w rolnictwie:

Rodzaje ubezpieczeń określone w artykułach 1049 i 1234.19 Kodeksu Rolnego, dotyczące z jednej strony choroby, macierzyństwa i starości, a z drugiej strony wypadków w pracy i chorób zawodowych osób pracujących na własny rachunek w rolnictwie.

GRECJA

Nie ma zastosowania

IRLANDIA

Nie ma zastosowania.

WŁOCHY

Nie ma zastosowania.

LUKSEMBURG

Nie ma zastosowania.

NIDERLANDY

Nie ma zastosowania.

PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

WIELKA BRYTANIA

Nie ma zastosowania.

Specjalne zasiłki porodowe wyłączone z zakresu działania rozporządzenia zgodnie z art. 1 lit. u)

BELGIA

Zasiłek porodowy.

DANIA

Brak.

NIEMCY

Brak.

HISZPANIA

Brak.

FRANCJA

a)    Zasiłki przedporodowe.

b)    Zasiłki poporodowe.

GRECJA

Brak.

IRLANDIA

Brak.

WŁOCHY

Brak.

LUKSEMBURG

Zasiłki porodowe.

NIDERLANDY

Brak.

PORTUGALIA

Brak.

WIELKA BRYTANIA

Brak.”

Załącznik III otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK III

(Art. 7 ust. 2 lit. c) i art. 3 ust. 3 rozporządzenia)

Postanowienia konwencji o zabezpieczeniu społecznym, utrzymane w mocy pomimo art. 6 rozporządzenia – Postanowienia konwencji o zabezpieczeniu społecznym, które nie mają zastosowania do wszystkich osób objętych rozporządzeniem

UWAGI OGÓLNE

W sytuacji, kiedy postanowienia zawarte w niniejszym załączniku przewidują odniesienia do postanowień innych konwencji, powyższe odniesienia zastępuje się odniesieniami do odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia, o ile postanowienia wyżej wymienionych konwencji nie są zawarte w niniejszym załączniku.

Klauzula wypowiedzenia zawarta w konwencji o zabezpieczeniu społecznym, której pewne postanowienia zawiera niniejszy załącznik, pozostaje nadal w mocy w odniesieniu do powyższych postanowień.

A

Postanowienia konwencji o zabezpieczeniu społecznym utrzymane w mocy pomimo
art. 6 rozporządzenia

(art. 7 ust. 2 lit. c) rozporządzenia)

BELGIA – DANIA

Brak konwencji.

BELGIA – NIEMCY

a)    Artykuły 3 i 4 Protokołu Końcowego z dnia 7 grudnia 1957roku do Ogólnej Konwencji z tego dnia, podobnie jak w Protokole Dodatkowym z dnia 10 listopada 1960roku

b)    Porozumienie Dodatkowe nr 3 z dnia 7 grudnia 1957roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia, podobnie jak w Protokole Dodatkowym z dnia 10 listopada 1960roku (wypłata rent za okres poprzedzający wejście w życie Ogólnej Konwencji).

BELGIA – HISZPANIA

Brak.

BELGIA – FRANCJA

a)    Artykuły 13, 16 i 23 Porozumienia Dodatkowego z dnia 17 stycznia 1948roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia (pracownicy kopalń i podobnych przedsiębiorstw).

b)    Wymiana listów z dnia 27 lutego 1953roku (stosowanie art. 4 ust. 2 Ogólnej Konwencji z dnia 17 stycznia 1948roku)

c)    Wymiana listów z dnia 29 lipca 1953roku w sprawie zasiłków dla starszych osób zatrudnionych.

BELGIA – GRECJA

Art. 15 ustępy 2, 35 ustępy 2 i 37 Ogólnej Konwencji z dnia 1 kwietnia 1958roku

BELGIA – IRLANDIA

Brak konwencji.

BELGIA – WŁOCHY

Art. 29 Konwencji z dnia 30 kwietnia 1948roku

BELGIA – LUKSEMBURG

a)    Artykuły 3, 4, 5, 6 i 7 Konwencji z dnia 16 listopada 1959 r, podobnie jak w Konwencji z dnia 12 lutego 1964roku (pracownicy przygraniczni).

b)    Wymiana listów z dnia 10 i 12 lipca 1968roku w sprawie osób prowadzących działalnośćc)     na własny rachunek.

BELGIA – NIDERLANDY

Brak.

BELGIA – PORTUGALIA

Brak.

BELGIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

DANIA – NIEMCY

a)    Pkt 15 Protokołu Końcowego do Konwencji o ubezpieczeniu społecznym z dnia 14 sierpnia 1953roku

b)    Porozumienie Dodatkowe z dnia 14 sierpnia 1953roku do wyżej wymienionej Konwencji.

DANIA – HISZPANIA

Brak konwencji.

DANIA – FRANCJA

Brak.

DANIA – GRECJA

Brak konwencji.

DANIA – IRLANDIA

Brak konwencji.

DANIA – WŁOCHY

Brak konwencji.

DANIA – LUKSEMBURG

Brak konwencji.

DANIA – NIDERLANDY

Brak konwencji.

DANIA – PORTUGALIA

Brak konwencji.

DANIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

NIEMCY – HISZPANIA

Brak.

NIEMCY – FRANCJA

a)    Art. 11 ust. 1, art. 16 akapit drugi i art. 19 Ogólnej Konwencji z dnia 10 lipca 1950roku

b)    Art. 9 Porozumienia Dodatkowego nr 1 z dnia 10 lipca 1950roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia (pracownicy kopalń i podobnych przedsiębiorstw).

c)    Porozumienie Dodatkowe nr 4 z dnia 10 lipca 1950roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia, podobnie jak w dodanej Sekcji nr 2 z dnia 18 czerwca 1955roku

d)    Tytuły I i III dodanej Sekcji nr 2 z dnia 18 czerwca 1955roku

e)    Punkty 6, 7 i 8 Protokołu Ogólnego z dnia 10 lipca 1950roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia.

f)    Tytuły II, III i IV Porozumienia z dnia 20 grudnia 1963roku (zabezpieczenie społeczne w Kraju Saary).

NIEMCY – GRECJA

a)    Art. 5 ust. 2 Ogólnej Konwencji z dnia 25 kwietnia 1961roku

b)    Art. 8 ust. 1, ust. 2 lit. b) i ust. 3, artykuły 9-11 i rozdziały I i IV, w zakresie, w jakim dotyczą one powyższych artykułów, Konwencji o ubezpieczeniu od bezrobocia z dnia 31 maja 1961roku, wraz z uwagą w protokole z dnia 14 czerwca 1980roku

NIEMCY – IRLANDIA

Brak konwencji.

NIEMCY – WŁOCHY

a)    Art. 3 ust. 2, art. 23 ust. 2, artykuły 26 i 36 ust. 3 Konwencji z dnia 5 maja 1953roku (ubezpieczenie społeczne).

b)    Porozumienie Dodatkowe z dnia 12 maja 1953roku do Konwencji z dnia 5 maja 1953roku (wypłata rent za okres poprzedzający wejście w życie Konwencji).

NIEMCY – LUKSEMBURG

Artykuły 4, 5, 6 i 7 Traktatu z dnia 11 lipca 1959roku (Ausglechvertrag) (rozstrzygnięcie sporu między Niemcami a Luksemburgiem).

NIEMCY – NIDERLANDY

a)    Art. 3 ust. 2 Konwencji z dnia 29 marca 1951roku

b)    Artykuły 2 i 3 Porozumienia Dodatkowego nr 4 z dnia 21 grudnia 1956roku do Konwencji z dnia 29 marca 1951roku (realizacja praw nabytych na mocy niemieckiego systemu ubezpieczenia społecznego przez pracowników holenderskich między dniem 13 maja 1940 roku a dniem 1 września 1945roku).

NIEMCY – PORTUGALIA

Art. 5 ust. 2 Konwencji z dnia 6 listopada 1964roku

NIEMCY – WIELKA BRYTANIA

a)    Art. 3 ustępy 1 i 6 oraz art. 7 ustępy 2-6 Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 20 kwietnia 1960roku

b)    Artykuły 2-7 Protokołu Końcowego do Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 20 kwietnia 1960roku

c)    Art. 3 ust. 5 i art. 5 ustępy 2-6 Konwencji o ubezpieczeniu od bezrobocia z dnia 20 kwietnia 1960roku

HISZPANIA – FRANCJA

Brak.

HISZPANIA – GRECJA

Brak konwencji.

HISZPANIA – IRLANDIA

Brak konwencji.

HISZPANIA – WŁOCHY

Artykuły 5, 18 ust. 1 lit. c) i art. 23 Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 30 października 1979roku

HISZPANIA – LUKSEMBURG

a)    Art. 5 ust. 2 Konwencji z dnia 8 maja 1969roku

b)    Art. 1 Porozumienia Administracyjnego z dnia 27 czerwca 1975roku w sprawie stosowania Konwencji z dnia 8 maja 1969roku w stosunku do osób pracujących na własny rachunek.

HISZPANIA – NIDERLANDY

Art. 23 ust. 2 Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 5 lutego 1974roku

HISZPANIA – PORTUGALIA

Art. 4 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 22 Ogólnej Konwencji z dnia 11 czerwca 1969roku

HISZPANIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

FRANCJA – GRECJA

Artykuły 16 (akapit czwarty) i 30 Ogólnej Konwencji z dnia 19 kwietnia 1958roku

FRANCJA – IRLANDIA

Brak konwencji.

FRANCJA – WŁOCHY

a)    Artykuły 20 i 24 Ogólnej Konwencji z dnia 31 marca 1948roku

b)    Wymiana listów z dnia 3 marca 1956roku (świadczenia chorobowe dla pracowników sezonowych zatrudnionych w rolnictwie).

FRANCJA – LUKSEMBURG

Artykuły 11 i 14 Porozumienia Dodatkowego z dnia 12 listopada 1949roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia (pracownicy kopalń i podobnych przedsiębiorstw).

FRANCJA – NIDERLANDY

Art. 11 Porozumienia Dodatkowego z dnia 1 czerwca 1954roku do Ogólnej Konwencji z dnia 7 stycznia 1950roku (pracownicy kopalń i podobnych przedsiębiorstw).

FRANCJA – PORTUGALIA

Brak.

FRANCJA – WIELKA BRYTANIA

Wymiana listów z dnia 27 i 30 lipca 1970roku w sprawie stanowiska w odniesieniu do zabezpieczenia społecznego nauczycieli w Wielkiej Brytanii czasowo wykonujących zawód we Francji na mocy Konwencji Kulturalnej z dnia 2 marca 1948roku

GRECJA – IRLANDIA

Brak konwencji.

GRECJA – WŁOCHY

Brak konwencji.

GRECJA – LUKSEMBURG

Brak konwencji.

GRECJA – NIDERLANDY

Art. 4 ust. 2 Ogólnej Konwencji z dnia 13 września 1966roku

GRECJA – PORTUGALIA

Brak konwencji.

GRECJA – WIELKA BRYTANIA

Brak konwencji.

IRLANDIA – WŁOCHY

Brak konwencji.

IRLANDIA – LUKSEMBURG

Brak konwencji.

IRLANDIA – NIDERLANDY

Brak konwencji.

IRLANDIA – PORTUGALIA

Brak konwencji.

IRLANDIA – WIELKA BRYTANIA

Art. 8 Porozumienia z dnia 14 września 1971roku o zabezpieczeniu społecznym.

WŁOCHY – LUKSEMBURG

Art. 18 ustęp 2 i artykuł 24 Ogólnej Konwencji z dnia 29 maja 1951roku

WŁOCHY – NIDERLANDY

Art. 21 ust. 2 Ogólnej Konwencji z dnia 28 października 1952roku

WŁOCHY – PORTUGALIA

Brak konwencji.

WŁOCHY – WIELKA BRYTANIA

Brak.

LUKSEMBURG – NIDERLANDY

Brak.

LUKSEMBURG – PORTUGALIA

Art. 3 ust. 2 Konwencji z dnia 12 lutego 1965roku

LUKSEMBURG – WIELKA BRYTANIA

Brak.

NIDERLANDY – PORTUGALIA

Art. 5 ust. 2 i art. 31 Konwencji z dnia 19 lipca 1979roku

NIDERLANDY – WIELKA BRYTANIA

Brak.

PORTUGALIA – WIELKA BRYTANIA

Art. 2 ust. 1 Protokołu w sprawie leczenia medycznego z dnia 15 listopada 1978roku
B

Postanowienia Konwencji, które nie mają zastosowania do wszystkich osób objętych rozporządzeniem

(art. 3 ust. 3 rozporządzenia)

BELGIA – DANIA

Brak konwencji.

BELGIA – NIEMCY

a)    Artykuły 3 i 4 Protokołu Końcowego z dnia 7 grudnia 1957roku do Ogólnej Konwencji z tego dnia, podobnie jak w Protokole Dodatkowym z dnia 10 listopada 1960roku

b)    Porozumienie Dodatkowe nr 3 z dnia 7 grudnia 1957roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia, podobnie jak w Protokole Dodatkowym z dnia 10 listopada 1960roku (wypłata rent za okres poprzedzający wejście w życie Ogólnej Konwencji).

BELGIA – HISZPANIA

Brak.

BELGIA – FRANCJA

a)    Wymiana listów z dnia 29 lipca 1953roku w sprawie zasiłków dla starszych osób zatrudnionych.

b)    Wymiana listów z dnia 27 lutego 1953roku (stosowanie art. 4 ust. 2 Ogólnej Konwencji z dnia 17 stycznia 1948roku).

BELGIA – GRECJA

Brak.

BELGIA – IRLANDIA

Brak.

BELGIA – WŁOCHY

Brak.

BELGIA – LUKSEMBURG

Brak.

BELGIA – NIDERLANDY

Brak.

BELGIA – PORTUGALIA

Brak.

BELGIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

DANIA – NIEMCY

a)    Pkt 15 Protokołu Końcowego do Konwencji o ubezpieczeniu społecznym z dnia 14 sierpnia 1953roku

b)    Porozumienie Dodatkowe z dnia 14 sierpnia 1953roku do wyżej wymienionej Konwencji.

DANIA – HISZPANIA

Brak konwencji.

DANIA – FRANCJA

Brak.

DANIA – GRECJA

Brak konwencji.

DANIA – IRLANDIA

Brak konwencji.

DANIA – WŁOCHY

Brak konwencji.

DANIA – LUKSEMBURG

Brak konwencji.

DANIA – NIDERLANDY

Brak konwencji.

DANIA – PORTUGALIA

Brak konwencji.

DANIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

NIEMCY – HISZPANIA

Brak.

NIEMCY – FRANCJA

a)    Art. 16 (akapit drugi) i art. 19 Ogólnej Konwencji z dnia 10 lipca 1950roku

b)    Porozumienie Dodatkowe nr 4 z dnia 10 lipca 1950roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia, podobnie jak w dodanej sekcji nr 2 z dnia 18 czerwca 1955roku

c)    Tytuły I i III dodanej sekcji nr 2 z dnia 18 czerwca 1955roku

d)    Punkty 6, 7 i 8 Protokołu Ogólnego z dnia 10 lipca 1950roku do Ogólnej Konwencji z tego samego dnia.

e)    Tytuły II, III i IV Porozumienia z dnia 20 grudnia 1963roku (zabezpieczenie społeczne w Kraju Saary).

NIEMCY – GRECJA

Brak.

NIEMCY – IRLANDIA

Brak konwencji.

NIEMCY – WŁOCHY

a)    Art. 3 ust. 2 i art. 26 Konwencji z dnia 5 maja 1953roku (ubezpieczenie społeczne).

b)    Porozumienie Dodatkowe z dnia 12 maja 1953roku do Konwencji z dnia 5 maja 1953roku (wypłata rent za okres poprzedzający wejście w życie Konwencji).

NIEMCY – LUKSEMBURG

Artykuły 4, 5, 6 i 7 Traktatu z dnia 11 lipca 1959roku (rozstrzygnięcie sporu między Niemcami a Luksemburgiem).

NIEMCY – NIDERLANDY

a)    Art. 3 ust. 2 Konwencji z dnia 29 marca 1951roku

b)    Artykuły 2 i 3 Porozumienia Dodatkowego nr 4 z dnia 21 grudnia 1956roku do Konwencji z dnia 29 marca 1951roku (realizacja praw nabytych na mocy niemieckiego systemu ubezpieczenia społecznego przez pracowników holenderskich między dniem 13 maja 1940roku a dniem 1 września 1945roku).

NIEMCY – PORTUGALIA

Art. 5 ust. 2 Konwencji z dnia 6 listopada 1964roku

NIEMCY – WIELKA BRYTANIA

a)    Art. 3 ustępy 1 i 6 oraz art. 7 ustępy 2-6 Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 20 kwietnia 1960roku

b)    Artykuły 2-7 Protokołu Końcowego do Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 20 kwietnia 1960roku

c)    Art. 3 ust. 5 i art. 5 ustępy 2-6 Konwencji o ubezpieczeniu od bezrobocia z dnia 20 kwietnia 1960roku

HISZPANIA – FRANCJA

Brak.

HISZPANIA – GRECJA

Brak konwencji.

HISZPANIA – IRLANDIA

Brak konwencji.

HISZPANIA – WŁOCHY

Artykuły 5, 18 ust. 1 lit. c) i art. 23 Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 30 października 1979roku

HISZPANIA – LUKSEMBURG

a)    Art. 5 ust. 2 Konwencji z dnia 8 maja 1969roku
b)    Art. 1 Porozumienia Administracyjnego z dnia 27 czerwca 1975roku w sprawie stosowania Konwencji z dnia 8 maja 1969roku w stosunku do osób pracujących na własny rachunek.

HISZPANIA – NIDERLANDY

Art. 23 ust. 2 Konwencji o zabezpieczeniu społecznym z dnia 5 lutego 1974roku

HISZPANIA – PORTUGALIA

Art. 4 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 22 Ogólnej Konwencji z dnia 11 czerwca 1969roku

HISZPANIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

FRANCJA – GRECJA

Brak.

FRANCJA – IRLANDIA

Brak konwencji.

FRANCJA – WŁOCHY

Artykuły 20 i 24 Ogólnej Konwencji z dnia 31 marca 1948roku

FRANCJA – LUKSEMBURG

Brak.

FRANCJA – NIDERLANDY

Brak.

FRANCJA – PORTUGALIA

Brak.

FRANCJA – WIELKA BRYTANIA

Wymiana listów z dnia 27 i 30 lipca 1970roku w sprawie stanowiska w odniesieniu do zabezpieczenia społecznego nauczycieli w Wielkiej Brytanii czasowo wykonujących zawód we Francji na mocy Konwencji Kulturalnej z dnia 2 marca 1948roku

GRECJA – IRLANDIA

Brak konwencji.

GRECJA – WŁOCHY

Brak konwencji.

GRECJA – LUKSEMBURG

Brak konwencji.

GRECJA – NIDERLANDY

Brak.

GRECJA – PORTUGALIA

Brak konwencji.

GRECJA – WIELKA BRYTANIA

Brak konwencji.

IRLANDIA – WŁOCHY

Brak konwencji.

IRLANDIA – LUKSEMBURG

Brak konwencji.

IRLANDIA – NIDERLANDY

Brak konwencji.

IRLANDIA – PORTUGALIA

Brak konwencji.

IRLANDIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

WŁOCHY – LUKSEMBURG

Brak.

WŁOCHY – NIDERLANDY

Brak.

WŁOCHY – PORTUGALIA

Brak konwencji.

WŁOCHY – WIELKA BRYTANIA

Brak.

LUKSEMBURG – NIDERLANDY

Brak.

LUKSEMBURG – PORTUGALIA

Art.. 3 ust. 2 Konwencji z dnia 12 lutego 1965roku

LUKSEMBURG – WIELKA BRYTANIA

Brak.

NIDERLANDY – PORTUGALIA

Art. 5 ust. 2 Konwencji z dnia 19 lipca 1979roku

NIDERLANDY – WIELKA BRYTANIA

Brak.

PORTUGALIA – WIELKA BRYTANIA

Art. 2 ust. 1 Protokołu w sprawie opieki medycznej z dnia 15 listopada 1978roku”.

Załącznik IV otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IV

(Art. 37 ust. 2 rozporządzenia)

Ustawodawstwo, o którym mowa w art. 37 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym wielkość świadczeń z tytułu inwalidztwa nie zależy od długości okresu ubezpieczenia

BELGIA

Ustawodawstwo dotyczące ogólnego systemu w przypadku inwalidztwa, specjalnego systemu ubezpieczenia od inwalidztwa dla górników oraz specjalnego systemu ubezpieczenia dla marynarzy w Marynarce Handlowej oraz ustawodawstwo dotyczące ubezpieczenia od niezdolności do pracy dla osób pracujących na własny rachunek.

DANIA

Brak.

NIEMCY

Brak.

HISZPANIA

Ustawodawstwo dotyczące ubezpieczenia od inwalidztwa zgodnie z ogólnym systemem oraz zgodnie ze specjalnymi systemami.

FRANCJA

Pracownicy najemni

Wszelkie ustawodawstwo dotyczące ubezpieczenia od inwalidztwa, z wyjątkiem ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczenia od inwalidztwa w ramach systemu zabezpieczenia społecznego dla górników.

Osoby prowadzące działalność na własny rachunek

Ustawodawstwo dotyczące ubezpieczenia od inwalidztwa dla osób pracujących na własny rachunek w rolnictwie.

GRECJA

Ustawodawstwo dotyczące systemu ubezpieczenia rolnego.

IRLANDIA

Rozdział 10 części II ustawy o opiece społecznej (wersja jednolita) z 1981roku

WŁOCHY

Brak.

LUKSEMBURG

Brak.

NIDERLANDY

a)    Ustawa z dnia 18 lutego 1966roku o ubezpieczeniu od niezdolności do pracy.

b)    Ustawa z dnia 11 grudnia 1975roku w sprawie ogólnego ubezpieczenia od niezdolności do pracy.

PORTUGALIA

Brak.

WIELKA BRYTANIA

a)    Wielka Brytania

Sekcja 15 ustawy o zabezpieczeniu społecznym z 1975roku

Sekcje 14-16 ustawy o rentach zabezpieczenia społecznego z 1975roku

b)    Irlandia Północna

Sekcja 15 ustawy o ubezpieczeniu społecznym (Irlandia Północna) z 1975roku

Sekcje 16-18 rozporządzenia o rentach z zabezpieczenia społecznego (Irlandia Północna) z 1975roku”

Załącznik VI otrzymuje brzmienie:

BELGIA

. . . (brak zmian).

DANIA

. . . (brak zmian).

NIEMCY

. . . (brak zmian).

HISZPANIA

Warunek prowadzenia działalności przez pracownika najemnego lub osobę prowadzącą działalność na własny rachunek lub warunek bycia uprzednio obowiązkowo ubezpieczoną od tego samego ryzyka, zgodnie z systemem zorganizowanym na korzyść pracownika najemnego lub osoby prowadzące działalnośćj na własny rachunek tego samego Państwa Członkowskiego, określony w art. 1 lit. a) pkt (iv) rozporządzenia, mogą nie być stosowane wobec osób, które, zgodnie z postanowieniami Dekretu Królewskiego nr 2805/1979 z dnia 7 grudnia 1979roku, dobrowolnie uczestniczą w generalnym systemie zabezpieczenia społecznego w swoim charakterze jako urzędników lub pracowników międzynarodowej organizacji pozarządowej.

Postanowienia Dekretu Królewskiego nr 2805/1979 z dnia 7 grudnia 1979roku stosuje się do obywateli Państw Członkowskich i uchodźców oraz osób bez obywatelstwa:

a)    jeśli zamieszkują na terytorium hiszpańskim lub

b)    jeśli zamieszkują na terytorium innego Państwa Członkowskiego oraz jeśli uprzednio uczestniczyli na zasadach obowiązkowych w hiszpańskim systemie zabezpieczenia społecznego lub

c)    jeśli zamieszkują na terytorium państwa trzeciego oraz płacili składki przez okres co najmniej 1 800 dni na hiszpański system zabezpieczenia społecznego oraz jeśli nie są ubezpieczeni, na zasadach obowiązkowych lub dobrowolnych zgodnie z ustawodawstwem innego Państwa Członkowskiego.

FRANCJA

. . . (brak zmian).

GRECJA

. . . (brak zmian).

IRLANDIA

. . . (brak zmian).

WŁOCHY

. . . (brak zmian).

LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

PORTUGALIA

Świadczenia bezskładkowe wprowadzone dekretem z mocą ustawy nr 160/80 z dnia 27 maja 1980roku oraz dekretem z mocą ustawy nr 464/80 z dnia 13 października 1980roku przyznaje się na warunkach określonych dla obywateli portugalskich i obywateli innych Państw Członkowskich wskazanych w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71, mieszkających w Portugalii.

Identyczne zasady mają zastosowanie wobec uchodźców i osób bez obywatelstwa.

WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian)”.

Załącznik VII otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VII

(Stosowanie art. 14c ust. 1 lit. b) rozporządzenia)

Przypadki, w których osoba podlega jednocześnie ustawodawstwu dwóch
Państw Członkowskich

Jeśli osoba jest osobą pracującą na własny rachunek w Belgii oraz wykonuje zarobkową pracę w innym Państwie Członkowskim, z wyjątkiem Luksemburga. W przypadku Luksemburga stosuje się wymianę listów z dnia 10 i 12 lipca 1968roku między Belgią a Luksemburgiem.

Jeśli osoba mieszkająca w Danii jest osobą pracującą na własny rachunek w Danii oraz wykonuje zarobkową pracę w innym Państwie Członkowskim.

W przypadku systemów ubezpieczenia od wypadków w rolnictwie oraz systemów ubezpieczenia na wypadek starości dla rolników: jeśli dana osoba jest osobą pracującą na własny rachunek w rolnictwie w Niemczech oraz wykonuje pracę zarobkową w innym Państwie Członkowskim.

Jeśli dana osoba mieszkająca w Hiszpanii jest osobą pracującą na własny rachunek oraz wykonuje pracę zarobkową w innym Państwie Członkowskim.

Jeśli dana osoba jest osobą pracującą na własny rachunek we Francji oraz wykonuje pracę zarobkową w innym Państwie Członkowskim.

Jeśli dana osoba jest osobą pracującą na własny rachunek w rolnictwie we Francji oraz wykonuje pracę zarobkową w Luksemburgu.

Jeśli dana osoba jest osobą pracującą na własny rachunek w Grecji oraz wykonuje pracę zarobkową w innym Państwie Członkowskim.

Jeśli dana osoba jest osobą pracującą na własny rachunek we Włoszech oraz wykonuje pracę zarobkową w innym Państwie Członkowskim.

Jeśli dana osoba jest osobą pracującą na własny rachunek w Portugalii oraz wykonuje pracę zarobkową w innym Państwie Członkowskim.”

2.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972roku zmienione i uaktualnione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2001/83 z dnia 2 czerwca 1983roku (Dz.U. nr L 230, z 22.08.1983, str. 6).

W artykule 15 ustęp 3 dodaje się:

„c)    Jeśli zainteresowana osoba jest pracownikiem najemnym i podlega siedmiodniowemu tygodniowi:

    (i)    jeden dzień odpowiada sześciu godzinom i odwrotnie,

    (ii)    siedem dni odpowiada jednemu tygodniowi i odwrotnie,

    (iii)    trzydzieści dni odpowiada jednemu miesiącowi i odwrotnie,

(iv)    trzy miesiące lub 13 tygodni lub 90 dni odpowiadają jednej czwartej i odwrotnie,

(v)    w przypadku przeliczania tygodni na miesiące i odwrotnie, tygodnie i miesiące przelicza się na dni,

(vi)    stosowanie powyższych zasad nie powoduje, w przypadku ogólnej sumy okresów ubezpieczenia zakończonych w ciągu jednego roku kalendarzowego, ogólnej sumy przekraczającej 360 dni lub 52 tygodni lub 12 miesięcy lub czterech kwartałów.

Jeśli okresy ubezpieczenia zakończone zgodnie z przepisami Państwa Członkowskiego wyrażone są w miesiącach, dni, którym odpowiadają części miesiąca, zgodnie z zasadami przeliczania określonymi w niniejszym ustępie, uważa się za cały miesiąc”.

W artykule 85 ustęp. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W celu zastosowania postanowień art. 72 rozporządzenia osoba składa właściwej instytucji urzędowe oświadczenie, stwierdzające okres ubezpieczenia, okres zatrudnienia lub okres pracy na własny rachunek zakończone zgodnie z przepisami, którym ostatnio podlegała.”

W artykule 85 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się przez analogię, jeśli w celu spełnienia warunków ustawodawstwa właściwego państwa, jest niezbędne wzięcie pod uwagę okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek zakończonych uprzednio zgodnie z ustawodawstwem jakiegokolwiek innego Państwa Członkowskiego.”

W artykule 120 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Uprawnienia, o których mowa w art. 94 ust. 9 rozporządzenia obejmują uprawnienia, z których korzystają pracownicy najemni w odniesieniu do członków ich rodzin, do zasiłków rodzinnych, według stawki i w ramach limitów mających zastosowanie przed dniem 1 października 1972roku lub w dniu poprzedzającym stosowanie rozporządzenia na terytorium danego Państwa Członkowskiego, zgodnie z art. 41 lub załącznikiem D do rozporządzenia nr 3 lub artykułem 20 lub załącznikiem I do rozporządzenia Rady nr 36/63/EWG z dnia 2 kwietnia 1963roku o ubezpieczeniu społecznym pracowników przygranicznych1 lub zgodnie z Konwencjami obowiązującymi w stosunkach między danymi Państwami Członkowskimi.

Załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

WŁAŚCIWE ORGANY

(art. 1 ust. 1 rozporządzenia i art. 4 ust. 1 i art. 122 rozporządzenia wykonawczego)

 
A. BELGIA:    Ministre de la prévoyance sociale, Bruxelles — Minister van Sociale Voorzorg, Brussel (Minister Opieki Społecznej, Bruksela)

Ministre des classes moyennes, Bruxelles — Minister van Middenstand, Brussel (Minister ds. Klas Średnich, Bruksela)       
B. DANIA:    1. Socialministeren (Minister Spraw Społecznych), København
2. Arbejdsministeren (Minister Pracy), København
3. Indenrigsministeren (Minister Spraw Wewnętrznych), København
4. Ministeren for Grønland (Minister ds. Grenlandii), København       
C. NIEMCY:    Bundesminister für Arbeit und Sozialordnung (Federalny Minister
Pracy i Spraw Społecznych), Bonn       
D. HISZPANIA:    Ministro de Trabajo y Seguridad Social (Minister Pracy i Zabezpieczenia Społecznego), Madrid    

 
E. FRANCJA:    1. Ministre des affaires sociales et de la solidarité nationale
(Minister Spraw Społecznych i Solidarności Narodowej), Paris
2. Ministre de l'agriculture (Minister Rolnictwa), Paris       
F. GRECJA:    1. Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσών, Α9ήνα (Minister Spraw Społecznych, Ateny)
2. Υπουργός Εργασίας, Α9ήνα (Minister Pracy, Ateny)
3. Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Πειραιάς (Minister Floty Handlowej, Pireus),       
G. IRLANDIA:    1. Minister for Social Welfare (Minister Opieki Społecznej), Dublin
2. Minister for Health (Minister Zdrowia), Dublin
       
H. WŁOCHY:    - w odniesieniu do rent i emerytur:
1. ogólnie : Ministro del lavoro e della previdenza sociale
 (Minister Pracy i Opieki Społecznej), Roma
2. dla notariuszy:Ministro di grazia e giustizia (Minister Sprawiedliwości), Roma
3. dla celników: Ministro delle finanze (Minister Finansów),
 Roma
- w odniesieniu do świadczeń w naturze:
 Ministro della sanità (Minister Zdrowia), Roma
    

 
I. LUXEMBURG:    1. Ministre du travail et de la sécurité sociale, (Minister Pracy i Zabezpieczenia Społecznego)), Luxembourg
2. Ministre de la famille (Minister ds. Rodziny),
 Luxembourg       
J. KRÓLESTWO NIDERLANDÓW :    1. Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
 (Minister Spraw Społecznych i Zatrudnienia), Den Haag
2. Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur
 (Minister ds. Opieki Społecznej, Zdrowia i Kultury), Rijswijk       
K. PORTUGALIA:     1. Ministro do Trabalho e Segurança Social (Minister Pracy i Zabezpieczenia Społecznego)), Lisboa
2. Ministro da Saúde (Minister Zdrowia), Lisboa
3. Secretário Regional dos Assuntos Sociais da Região
 Autónoma da Madeira (Regionalny Sekretarz ds. Społecznych autonomicznego regionu  Madery), Funchal
4. Secretário Regional dos Assuntos Sociais da Região
 Autónoma dos Açores (Regionalny Sekretarz ds. Społecznych autonomicznego regionu Azorów), Angra do Heroísmo       
L. WIELKA BRYTANIA :    1. Secretary of State for Social Services (Sekretarz Stanu ds. Świadczeń Socjalnych), London
2. Secretary of State for Scotland (Sekretarz Stanu ds. Szkocji), Edinburgh
3. Secretary of State for Wales (Sekretarz Stanu ds. Walii), Cardiff
4. Department of Health and Social Services for Northern Ireland (Departament Zdrowia i Świadczeń Socjalnych), Belfast
5. Director of the Department of Labour and Social Security (Dyrektor Departamentu Pracy i Zabezpieczenia Społecznego),
 Gibraltar
6. Director of the Medical and Public Health Department (Dyrektor Departamentu Medycznego i Zdrowia Publicznego),
 Gibraltar.”
    

Załącznik 2 uzupełnia się zgodnie z poniższym:

a)    W dziale „C. NIEMCY”, punkt 2 litera a) punkt (i):

- tiret drugie otrzymuje brzmienie:
    
 
„- jeśli zainteresowana osoba mieszka w Belgii lub w Hiszpanii lub jest obywatelem belgijskim lub hiszpańskim, mieszkającym na terytorium państwa, nie będącego Państwem Członkowskim:    




Landesversicherungsanstalt Rheinprovinz       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Prowincji Reńskiej), Düsseldorf”,    

- dodaje się:

 
„- jeśli zainteresowana osoba mieszka w Portugalii lub jest obywatelem portugalskim mieszkającym na terytorium państwa, które nie jest Państwem Członkowskim:    



Landesversicherungsanstalt Unterfranken       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Dolnej Frankonii), Würzburg”.    

b)    W dziale „C. NIEMCY”, punkt 2 litera b) punkt i):

- tiret drugie otrzymuje brzmienie:

 
„- jeśli ostatnia składka zgodnie z ustawodawstwem innego Państwa Członkowskiego została wpłacona do belgijskiej lub hiszpańskiej instytucji ubezpieczeniowej:    



Landesversicherungsanstalt Rheinprovinz       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Prowincji Reńskiej, Düsseldorf”,    

- dodaje się:

 
„- jeśli ostatnie składka zgodnie z ustawodawstwem innego Państwa Członkowskiego została wpłacona do belgijskiej lub hiszpańskiej instytucji ubezpieczeniowej:    



Landesversicherungsanstalt Unterfranken       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Dolnej Frankonii, Würzburg”.    


c)    Po dziale „C. NIEMCY”, wprowadza się następujący dział:

„D. HISZPANIA

Wszystkie systemy, z wyjątkiem systemów dla marynarzy:

a)    w przypadku wszelkiego ryzyka, z
wyjątkiem bezrobocia:    Direcciones Provinciales del Instituto Nacional de la Seguridad Social (Dyrekcje Prowincji Narodowego Instytutu Zabezpieczenia Społecznego)

b)    w przypadku bezrobocia:                Direcciones Provinciales del Instituto
Nacional de Empleo (Dyrekcja Prowincji Narodowej Instytucji ds. Zatrudnienia)

Systemy dla marynarzy:                Instituto Social de la Marina (Instytut
Społeczny dla Marynarzy), Madryt”.

d) Działy „D. FRANCJA”, „E. GRECJA”, „F. IRLANDIA”, „G. WŁOCHY”, „H. LUKSEMBURG” i „I. NIDERLANDY” stają się odpowiednio działami „E. FRANCJA”, „F. GRECJA”, „G. IRLANDIA”, „H. WŁOCHY”, „I. LUKSEMBURG” i „J. NIDERLANDY”.

e) Po dziale „J. NIDERLANDY”, wprowadza się następujący dział:

„K. PORTUGALIA

Kontynent:

 
1. Świadczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinne:     
Centro Regional de Segurança Social       
    (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), do którego należy dana osoba    
 
2. Inwalidztwo, starość i śmierć:           
    Centro Nacional de Pensões (Narodowy Ośrodek Rent), Lizbona i Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), do którego należy dana osoba    
 
3. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe:    
Caixa Nacional de Seguros de Doenças        
    Profissionais (Narodowy Fundusz Ubezpieczeniowy dla chorób zawodowych), Lizbona    


 
4. Świadczenia na wypadek bezrobocia:

a)    Przyjmowanie wniosków i weryfikacja stanu zatrudnienia (np. potwierdzenie okresów zatrudnienia, klasyfikacja bezrobocia, sprawdzenie stanu:
    




Centro de Emprego (Ośrodek Zatrudnienia) właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby       
b)    Przyznawanie i wypłata świadczeń na wypadek bezrobocia (np. weryfikacja warunków uprawniających do świadczeń, ustalenie sumy i czasokresu, sprawdzenie stanu prowadzenia, zawieszenia lub zakończenia wpłacania):
    



Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby.    
 
5. Świadczenia z bezskładkowych systemów zabezpieczenia społecznego:    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego, właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby    

II. Autonomiczny region Madery

 
1. Świadczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinne:     
Direcção Regional de Segurança Social       
    (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal    
 
2. a)    Inwalidztwo, starość i śmierć:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal
       
b)    Inwalidztwo, starość i śmierć zgodnie ze specjalnym systemem zabezpieczenia społecznego dla pracowników rolnych:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal
    
 
3. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe:    
Caixa Nacional de Seguros de Doenças       
    Profissionais (Narodowy Fundusz Ubezpieczeniowy dla chorób zawodowych), Lizbona    
 
4. Świadczenia na wypadek bezrobocia:

a) Przyjmowanie wniosków i weryfikacja stanu zatrudnienia (np. potwierdzenie okresów zatrudnienia, klasyfikacja bezrobocia, sprawdzenie stanu:
    

Direcção Regional de Emprego (Regionalna Dyrekcja ds. Zatrudnienia) , Funchal       
b) Przyznawanie i wypłata świadczeń na wypadek bezrobocia (np. weryfikacja warunków uprawniających do świadczeń, ustalenie sumy i czasokresu, sprawdzenie stanu prowadzenia, zawieszenia lub zakończenia wpłacania):
    
Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal    
 
5. Świadczenia z bezskładkowych systemów zabezpieczenia społecznego:    

Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal    

III. Autonomiczny region Azorów

 
1. Świadczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinne:     
Direcção Regional de Segurança Social       
    (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo    
 
2. a) Inwalidztwo, starość i śmierć:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
       
b) Inwalidztwo, starość i śmierć zgodnie ze specjalnym systemem zabezpieczenia społecznego dla pracowników rolnych:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
    
 
3. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe:    
Caixa Nacional de Seguros de Doenças        
    Profissionais (Narodowy Fundusz Ubezpieczeniowy dla chorób zawodowych), Lizbona    
 
4. Świadczenia na wypadek bezrobocia:

a)    Przyjmowanie wniosków i weryfikacja stanu zatrudnienia (np. potwierdzenie okresów zatrudnienia, klasyfikacja bezrobocia, sprawdzenie stanu:
    

Centro de Emprego (Ośrodek ds. Zatrudnienia) , właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby       
b)    Przyznawanie i wypłata świadczeń na wypadek bezrobocia (np. weryfikacja warunków uprawniających do świadczeń, ustalenie sumy i czasokresu, sprawdzenie stanu prowadzenia, zawieszenia lub zakończenia wpłacania):
    Centro de Prestacões Pecuniárias de Segurança Social (Ośrodek ds. świadczeń pieniężnych z tytułu zabezpieczenia społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby    
 
5. Świadczenia z bezskładkowych systemów zabezpieczenia społecznego:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo.”       
        

f) Dział „J. WIELKA BRYTANIA” staje się działem „L. WIELKA BRYTANIA”.

Załącznik 3 uzupełnia się zgodnie z poniższym:

W dziale „C. NIEMCY”, punkt 3 litera a):

- tekst punktu (i) otrzymuje brzmienie:

 
„(i) sprawy z Belgią i Hiszpanią:    
Landesversicherungsanstalt Rheinprovinz       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Prowincji Reńskiej), Düsseldorf,    

- dodaje się, co następuje:

 
„(ix) sprawy z Portugalią:    
Landesversicherungsanstalt Unterfranken       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Prowincji Reńskiej), Würzburg”.    

Po dziale „C. NIEMCY”, wprowadza się następujący dział:

„D. HISZPANIA

Świadczenia w naturze:

a) wszystkie systemy z wyjątkiem
systemu dla marynarzy:
    Direcciones Provinciales del Instituto Nacional de Salud (Dyrekcje Prowincji Narodowego Instytutu Zdrowia)

b) system dla marynarzy:    Instituto Social de la Marina (Instytut Społeczny Marynarzy), Madryt

Świadczenia pieniężne:

a)    Wszystkie systemy z wyjątkiem
systemu dla marynarzy oraz wszystkie
sytuacje nadzwyczajne z wyjątkiem
bezrobocia:                
Direcciones Provinciales del Instituto
Nacional de la Seguridad Social (Dyrekcje Prowincji Narodowego Instytutu ds. Zabezpieczenia Społecznego)

b)    Systemy dla marynarzy:            Instituto Social de la Marina (Instytut
Społeczny dla Marynarzy), Madryt

c)    Bezrobocie, z wyjątkiem marynarzy:    Direcciones Provinciales del Instituto
Nacional de Empleo (Dyrekcje Prowincji Narodowego Instytutu ds. Zatrudnienia)”.


c) Działy „D. FRANCJA”, „E. GRECJA”, „F. IRLANDIA”, „G. WŁOCHY”, „H. LUKSEMBURG” i „I. NIDERLANDY” stają się odpowiednio działami „E. FRANCJA”, „F. GRECJA”, „G. IRLANDIA”, „H. WŁOCHY”, „I. LUKSEMBURG” i „J. NIDERLANDY”.

d) Po dziale „J. NIDERLANDY”, wprowadza się następujący dział:

„K. PORTUGALIA

Kontynent:

 
1. Świadczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinne (w przypadku świadczeń na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinnych w naturze zob. także załącznik 10):     Centro Regional de Segurança Social
(Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby.
    
 
2. Inwalidztwo, starość i śmierć:    Centro Nacional de Pensões (Narodowy Ośrodek Rent), Lizbona i Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby    
 
3. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe:    
Caixa Nacional de Seguros de Doenças       
    Profissionais (Narodowy Fundusz Ubezpieczeniowy dla chorób zawodowych), Lizbona    
 
4. Świadczenia na wypadek bezrobocia:

a)    Przyjmowanie wniosków i weryfikacja stanu zatrudnienia (np. potwierdzenie okresów zatrudnienia, klasyfikacja bezrobocia, sprawdzenie stanu:
    

Centro de Emprego (Ośrodek Zatrudnienia) właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby       
b)    Przyznawanie i wypłata świadczeń na wypadek bezrobocia (np. weryfikacja warunków uprawniających do świadczeń, ustalenie sumy i czasokresu, sprawdzenie stanu prowadzenia, zawieszenia lub zakończenia wpłacania):
    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby.    
 
5. Świadczenia z bezskładkowych systemów zabezpieczenia społecznego:    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby    

II. Autonomiczny region Madery

 
1. Świadczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinne (w przypadku świadczeń na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinnych w naturze zob. także załącznik 10):     Direcção Regional de Segurança Social
(Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal
    


 
2. a) Inwalidztwo, starość i śmierć:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal
       
b) Inwalidztwo, starość i śmierć zgodnie ze specjalnym systemem zabezpieczenia społecznego dla pracowników rolnych:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal
    
 
3. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe:    
Caixa Nacional de Seguros de Doenças       
    Profissionais (Narodowy Fundusz Ubezpieczeniowy dla chorób zawodowych), Lizbona    
 
4. Świadczenia na wypadek bezrobocia:

a)    Przyjmowanie wniosków i weryfikacja stanu zatrudnienia (np. potwierdzenie okresów zatrudnienia, klasyfikacja bezrobocia, sprawdzenie stanu:
    

Direcção Regional de Emprego (Regionalna Dyrekcja ds. Zatrudnienia) , Funchal       
b)    Przyznawanie i wypłata świadczeń na wypadek bezrobocia (np. weryfikacja warunków uprawniających do świadczeń, ustalenie sumy i czasokresu, sprawdzenie stanu prowadzenia, zawieszenia lub zakończenia wpłacania):
    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal    
 
5. Świadczenia z bezskładkowych systemów zabezpieczenia społecznego:    
Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal    

III. Autonomiczny region Azorów

 
1. Świadczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinne (w przypadku świadczeń na wypadek choroby, macierzyństwa i rodzinnych w naturze, zob. także załącznik 10):     Direcção Regional de Segurança Social
(Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
    
 
2.
a) Inwalidztwo, starość i śmierć:    
Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
       
b) Inwalidztwo, starość i śmierć zgodnie ze specjalnym systemem zabezpieczenia społecznego dla pracowników rolnych:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
    


 
3. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe:    
        
         
 
4. Świadczenia na wypadek bezrobocia:

a) Przyjmowanie wniosków i weryfikacja stanu zatrudnienia (np. potwierdzenie okresów zatrudnienia, klasyfikacja bezrobocia, sprawdzenie stanu:
    

Centro de Emprego (Ośrodek ds. Zatrudnienia) , właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby       
b) Przyznawanie i wypłata świadczeń na wypadek bezrobocia (np. weryfikacja warunków uprawniających do świadczeń, ustalenie sumy i czasokresu, sprawdzenie stanu prowadzenia, zawieszenia lub zakończenia wpłacania):
    Centro de Prestacões Pecuniárias de Segurança Social (Ośrodek ds. Świadczeń pieniężnych z tytułu zabezpieczenia społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania danej osoby    
 
5. Świadczenia z bezskładkowych systemów zabezpieczenia społecznego:    

Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo.”       
        

e) Dział „J. WIELKA BRYTANIA” staje się działem „L. WIELKA BRYTANIA”.

Załącznik 4 uzupełnia się zgodnie z poniższym:

a)    W dziale „C. NIEMCY”, punkt 3 litera b):

- tekst punktu (i) otrzymuje brzmienie:

 
„(i) sprawy z Belgią i Hiszpanią:    Landesversicherungsanstalt Rheinprovinz       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Prowincji Reńskiej), Düsseldorf,    

- dodaje się:

 
„(ix) sprawy z Portugalią:    Landesversicherungsanstalt Unterfranken       
    (Regionalne Biuro Ubezpieczeniowe Prowincji Reńskiej), Würzburg”.    

b)    Po dziale „C. NIEMCY”, wprowadza się następujący dział:

„D. HISZPANIA

Instituto Nacional de la Seguridad Social (Narodowy Instytut Zabezpieczenia Społecznego), Madryt”.

c) Działy „D. FRANCJA”, „E. GRECJA”, „F. IRLANDIA”, „G. WŁOCHY”, „H. LUKSEMBURG” i „I. NIDERLANDY” stają się odpowiednio działami „E. FRANCJA”, „F. GRECJA”, „G. IRLANDIA”, „H. WŁOCHY”, „I. LUKSEMBURG” i „J. NIDERLANDY”.

d) Po dziale „J. NIDERLANDY”, wprowadza się następujący dział:

„K. PORTUGALIA

 
W odniesieniu do wszystkich przepisów, systemów oraz działów zabezpieczenia społecznego, o których mowa w artykule 4 rozporządzenia:    Departamento de Relacões Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona”.    
W załączniku 5 wprowadza się następujące zmiany i uzupełnienia:

BELGIA – DANIA

. . . (brak zmian).

BELGIA – NIEMCY

. . . (brak zmian).

BELGIA – HISZPANIA

Brak.

BELGIA – FRANCJA

. . . (brak zmian).

BELGIA – GRECJA

. . . (brak zmian).

BELGIA – IRLANDIA

. . . (brak zmian).

BELGIA – WŁOCHY

. . . (brak zmian).

BELGIA – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

BELGIA – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

BELGIA – PORTUGALIA

Brak.

BELGIA – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

DANIA – NIEMCY

. . . (brak zmian).

DANIA – HISZPANIA

. . . (Brak konwencji).

DANIA – FRANCJA

. . . (brak zmian).

DANIA – GRECJA

. . . (brak zmian).

DANIA – IRLANDIA

. . . (brak zmian).

DANIA – WŁOCHY

. . . (brak zmian).

DANIA – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

DANIA – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

DANIA – PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

DANIA – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

NIEMCY – HISZPANIA

Brak.

NIEMCY – FRANCJA

. . . (brak zmian).

NIEMCY – GRECJA

. . . (brak zmian).

NIEMCY – IRLANDIA

. . . (brak zmian).

NIEMCY – WŁOCHY

. . . (brak zmian).

NIEMCY – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

NIEMCY – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

NIEMCY – PORTUGALIA

Brak.

NIEMCY – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

HISZPANIA – FRANCJA

Brak.

HISZPANIA – GRECJA

Nie ma zastosowania.

HISZPANIA – IRLANDIA

Nie ma zastosowania.

HISZPANIA – WŁOCHY

Brak.

HISZPANIA – LUKSEMBURG

Brak.

HISZPANIA – NIDERLANDY

Brak.

HISZPANIA – PORTUGALIA

Artykuły 42, 43 i 44 Porozumienia Administracyjnego z dnia 22 maja 1970roku

HISZPANIA – WIELKA BRYTANIA

Brak.

FRANCJA – GRECJA

. . . (brak zmian).

FRANCJA – IRLANDIA

. . . (brak zmian).

FRANCJA – WŁOCHY

. . . (brak zmian).

FRANCJA – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

FRANCJA – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

FRANCJA – PORTUGALIA

Brak.

FRANCJA – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

GRECJA – IRLANDIA

. . . (brak zmian).

GRECJA – WŁOCHY

. . . (brak zmian).

GRECJA – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

GRECJA – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

GRECJA – PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

GRECJA – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

IRLANDIA – WŁOCHY

. . . (brak zmian).

IRLANDIA – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

IRLANDIA – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

IRLANDIA – PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

IRLANDIA – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

WŁOCHY – LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

WŁOCHY – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

WŁOCHY – PORTUGALIA

Nie ma zastosowania.

WŁOCHY – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

LUKSEMBURG – NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

LUKSEMBURG – PORTUGALIA

Brak.

LUKSEMBURG – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

NIDERLANDY – PORTUGALIA

Artykuł 33 i 34 Porozumienia Administracyjnego z dnia 9 maja 1980roku

NIDERLANDY – WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).
PORTUGALIA – WIELKA BRYTANIA

Artykuły 3 i 4 załącznika do Porozumienia Administracyjnego z dnia 31 grudnia 1981roku w sprawie stosowania Protokołu dotyczącego opieki medycznej z dnia 15 listopada 1978roku”.
Załącznik 6 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK 6

PROCEDURA WYPŁATY ŚWIADCZEŃ

(art. 4 ust. 6, art. 53 ust. 1 i art. 122 rozporządzenia wykonawczego)

Uwagi ogólne

Wypłaty zaległych świadczeń oraz inne pojedyncze wypłaty w zasadzie poprzez instytucje kontaktowe. Wypłaty bieżące i różne powinny być dokonywane zgodnie z procedurą określoną w niniejszym załączniku.

BELGIA
Wypłaty bezpośrednie.

DANIA

Wypłaty bezpośrednie.

NIEMCY

 
1.    Ubezpieczenia rentowe dla pracowników fizycznych (inwalidztwo, starość2.    , śmierć3.    ):

a) Sprawy z Belgią, Danią, Hiszpanią, Francją, Grecją, Irlandią, Luksemburgiem, Portugalią i Wielką Brytanią    



Wypłaty bezpośrednie
       
    b)     Sprawy z Włochami:    Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe (wspólna realizacja artykułów 53-58 rozporządzenia wykonawczego oraz postanowień określonych w załączniku 5), o ile beneficjant występuje o bezpośrednie wypłaty świadczeń       
    c)    Sprawy z Niderlandami:    Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe (wspólna realizacja artykułów 53-58 rozporządzenia wykonawczego oraz postanowień określonych w załączniku 5)        
4.    Ubezpieczenie rentowe dla urzędników i górników (inwalidztwo, starość5.    , śmierć6.    ):
       
a) Sprawy z Belgią, Danią, Hiszpanią, Francją, Grecją, Irlandią, Włochami, Luksemburgiem, Portugalią i Wielką Brytanią:     Wypłaty bezpośrednie
       
b) Sprawy z Niderlandami:    Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe (wspólna realizacja artykułów 53-58 rozporządzenia wykonawczego oraz postanowień określonych w załączniku 5)    

 
3. Ubezpieczenie emerytalne dla rolników:    Wypłaty bezpośrednie       
4. Ubezpieczenie wypadkowe
    Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe (wspólna realizacja artykułów 53-58 rozporządzenia wykonawczego oraz postanowień określonych w załączniku 5)    

HISZPANIA

Wypłaty bezpośrednie.

FRANCJA

 
1.Wszystkie systemy, z wyjątkiem systemu dla marynarzy:    Wypłaty bezpośrednie       
2. System dla marynarzy:
    Wypłaty przez organ wypłacający Państwa Członkowskiego, w którym mieszka osoba uprawniona do świadczeń    


GRECJA

 
Ubezpieczenia rentowe dla pracowników najemnych (inwalidztwo, starość, śmierć):

a)    Sprawy z Francją:
    


Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe
       
    b)    Sprawy z Belgią, Danią, Republiką Federalną Niemiec, Hiszpanią, Irlandią, Włochami, Luksemburgiem,     Niderlandami, Portugalią i Wielką     Brytanią:    


Wypłaty bezpośrednie
    

IRLANDIA

Wypłaty bezpośrednie.

WŁOCHY

 
a) PRACOWNICY NAJEMNI:

1.    Ubezpieczenia w przypadku inwalidztwa, starości, śmierci):

a) Sprawy z Belgią, Danią, Hiszpanią, Francją (z wyjątkiem Francuskiego Funduszu Górniczego), Grecją, Irlandią, Luksemburgiem, Portugalią i Wielką Brytanią:
    








Wypłaty bezpośrednie
       
b) Sprawy z Republiką Federalną Niemiec i Francuskim Funduszem Górniczym:
    
Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe
       
2.    Renty za wypadki w pracy i choroby zawodowe:
    
Wypłaty bezpośrednie       
b) OSOBY PROWADZĄCE DZIAŁALNOŚĆ NA WŁASNY RACHUNEK:    
Wypłaty bezpośrednie    

LUKSEMBURG

Wypłaty bezpośrednie.

NIDERLANDY

 
1.    Sprawy z Belgią, Danią, Hiszpanią, Francją, Grecją, Irlandią, Włochami, Luksemburgiem, Portugalią i Wielką Brytanią:
    


Wypłaty bezpośrednie
       
2.    Sprawy z Republiką Federalną Niemiec:
    
Wypłaty poprzez instytucje kontaktowe (realizacja postanowień określonych w załączniku 5).    



PORTUGALIA

Wypłaty bezpośrednie.

WIELKA BRYTANIA

Wypłaty bezpośrednie.

Załącznik 7 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK 7

BANKI

(art. 4 ust. 7, art. 55 ust. 3 i art. 122 rozporządzenia wykonawczego)

 
A.    BELGIA:

B.    DANIA:


C.    REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC:


D.    HISZPANIA:


E.    FRANCJA:

F.    GRECJA:

G.    IRLANDIA:

H.    WŁOCHY:


I.    ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO


J.    NIDERLANDY:

K.    PORTUGALIA:

L.    ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO:    Brak

Danmarks Nationalbank (Narodowy Bank Danii), Kopenhaga

Deutsche Bundesbank (Federalny Bank Niemiec), Frankfurt nad Menem

Banco Exterior de España (Bank Handlu Zagranicznego Hiszpanii), Madryt

Banque de France (Bank Francji), Paryż

D23 (Bank Grecji), Ateny

Central Bank of Ireland, Dublin

Banca Nazionale del Lavoro (Narodowy Bank Pracy), Rzym

Caisse d’épargne (Bank Oszczędności), Luksemburg

Brak

Banco de Portugal (Bank Portugalii), Lizbona

Wielka Brytania:
Bank of England, Londyn
Irlandia Północna:
Northern Bank Limited, Belfast
Gibraltar:
Barclays Bank, Gibraltar”.    

Załącznik 8 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK 8

PRZYZNAWANIE ZASIŁKÓW RODZINNYCH

(art. 4 ust.8, art. 10a ust. 1 lit. d) i art. 122 rozporządzenia wykonawczego)

Przepisy artykułu 10a ustęp 1 litera d) rozporządzenia wykonawczego stosuje się:

 
1.    Pracownicy najemni i osoby prowadzące działalność2.     na własny rachunek:
           
a) z okresem obliczeniowym jednego miesiąca kalendarzowego w sprawach:
    
-    między Republiką Federalną Niemiec a Hiszpanią

-    między Republiką Federalną Niemiec a Francją

-    między Republiką Federalną Niemiec a Grecją

-    między Republiką Federalną Niemiec a Irlandią

-    między Republiką Federalną Niemiec a Luksemburgiem

-    między Republiką Federalną Niemiec a Portugalią

-    między Republiką Federalną Niemiec a Wielką Brytanią

-    między Francją a Luksemburgiem

-    między Portugalią a Belgią

-    między Portugalią a Francją

-    między Portugalią a Irlandią

-    między Portugalią a Luksemburgiem


-    między Portugalią a Wielką Brytanią
       
b)    z okresem obliczeniowym trzech miesięcy kalendarzowych w sprawach:
    

-    między Danią a Republiką Federalną Niemiec

-    między Niderlandami a Danią, Francją, Republiką Federalną Niemiec, Luksemburgiem i Portugalią
       
2.Osoby prowadzące działalność na własny rachunek:

Z okresem obliczeniowym trzech miesięcy kalendarzowych w sprawach:    


-    między Belgią a Niderlandami.”
    

W xałączniku 9 wprowadza się następujące zmiany i uzupełnienia:

BELGIA

. . . (brak zmian).

DANIA

. . . (brak zmian).

NIEMCY

. . . (brak zmian).

HISZPANIA

Roczny średni koszt świadczeń w naturze jest obliczany poprzez wzięcie pod uwagę ogólnego systemu zabezpieczenia społecznego.

FRANCJA

. . . (brak zmian).

GRECJA

. . . (brak zmian).

IRLANDIA

. . . (brak zmian).

WŁOCHY

. . . (brak zmian).

LUKSEMBURG

. . . (brak zmian).

NIDERLANDY

. . . (brak zmian).

PORTUGALIA

Roczny średni koszt świadczeń w naturze jest obliczany poprzez wzięcie pod uwagę świadczeń wypłacanych przez urzędowe służby ochrony zdrowia.

WIELKA BRYTANIA

. . . (brak zmian).

W załączniku 10 wprowadza się zmiany i uzupełnienia:

BELGIA

. . . (brak zmian).

DANIA

. . . (brak zmian).

NIEMCY

. . . (brak zmian).

HISZPANIA

 
1.    Do celów stosowania artykułu 6 ustęp 1, artykułu 13 ustępy 2 i 3, artykułu 14 ustępy 1, 2 i 3, artykułu 102 ustęp 2, artykułu 110 i artykułu 113 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Instituto Nacional de la Seguridad Social (Narodowy Instytut Zabezpieczenia Społecznego), Madryt       
Do celów stosowania artykułu 11 ustęp 1, artykułu 11a i 12a, artykułu 38 ustęp 1, artykułu 70 ustęp 1, artykułu 80 ustęp 2, artykułu 81, artykułu 82 ustęp 2, artykułu 85 ustęp 2, artykulu 86 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:           
a) wszystkie systemy, z wyjątkiem systemu dla marynarzy:
    Direcciones Provinciales del Instituto Nacional de la Seguridad Social (Dyrekcje Prowincji Narodowego Instytutu Zabezpieczenia Społecznego)       
b) system dla marynarzy:    Instituto Social de la Marina (Instytut Społeczny Marynarzy), Madryt    

FRANCJA
. . . (brak zmian).
GRECJA
. . . (brak zmian).
IRLANDIA
. . . (brak zmian).
WŁOCHY
. . . (brak zmian).
LUKSEMBURG
. . . (brak zmian).
NIDERLANDY
. . . (brak zmian).
PORTUGALIA

I. Kontynent

 
1.    Do celów stosowania artykułu 17 rozporządzenia:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona       
2.    Do celów stosowania artykułu 11 ustęp 1 i artykułu 11a rozporządzenia wykonawczego:
    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), w którym oddelegowany pracownik jest ubezpieczony       
3.    Do celów stosowania artykułu 12a rozporządzenia wykonawczego:
    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), właściwy dla miejsca zamieszkania lub ubezpieczenia pracownika, w zależności od tego, co ma zastosowanie       
4.Do celów stosowania artykułu 13 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona       
5.Do celów stosowania artykułu 14 ustępy 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona       
6.Do celów stosowania artykułu 14 ustęp3 rozporządzenia wykonawczego:
    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), Lizbona
       
7.Do celów stosowania artykułu 28 ustęp 1, artykułu 29 ustępy 2 i 5, artykulu 30 ustępy 1 i 3 oraz artykułu 31 ustęp 1 (zdanie drugie) rozporządzenia wykonawczego (w odniesieniu do wydawania zaświadczeń):    Centro Nacional de Pensões (Narodowy Ośrodek Rent), Lizbona
       
8.Do celów stosowania artykułu 25 ustęp 2, artykułu 38 ustęp 1, artykułu 70 ustęp 1, artykułu 82 ustęp 2 i artykułu 86 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:    Organ administracyjny, właściwy dla miejsca zamieszkania członków rodziny
       
9.Do celów stosowania artykułu 17 ustępy 6 i 7, artykułu 18 ustępy 3, 4 i 6, artykułu 20, artykułu 21 ustęp 1, artykułu 22, artykułu 31 ustęp 1 (zdanie pierwsze), i artykułu 34 ustępy 1 i 2 (akapit pierwszy) rozporządzenia wykonawczego (dotyczących instytucji właściwej dla miejsca zamieszkania lub instytucji właściwej dla miejsca stałego pobytu, w zależności od tego, co ma zastosowanie:    Administração Regional de Saúde (Regionalna Administracja Ochrony Zdrowia) właściwa dla miejsca zamieszkania lub miejsca stałego pobytu zainteresowanej osoby
       
10.Do celów stosowania artykułu 80 ustęp 2, artykułu 81 i artykułu 85 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Centro Regional de Segurança Social (Regionalny Ośrodek Zabezpieczenia Społecznego), w którym dana osoba była poprzednio ostatnio ubezpieczona       
11.Do celów stosowania artykułu 102 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona
    


II. Autonomiczny region Madery

 
1.    Do celów stosowania artykułu 17 rozporządzenia:    Secretário Regional dos Assuntos Sociais (Regionalny Sekretarz ds. Społecznych), Funchal       
2.    Do celów stosowania artykułu 11 ustęp 1 i artykułu 11a rozporządzenia wykonawczego:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal       
3.    Do celów stosowania artykułu 12a rozporządzenia wykonawczego:
    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal       
4.    Do celów stosowania artykułu 13 ustępy 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona       
5.    Do celów stosowania artykułu 14 ustępy 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona       
6.    Do celów stosowania artykułu 14 ustęp 3 rozporządzenia wykonawczego:
    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal       
7.    Do celów stosowania artykułu 28 ustęp 1, artykułu 29 ustępy 2 i 5, artykułu 30 ustępy 1 i 3 oraz artykułu 31 ustęp 1 (zdanie drugie) rozporządzenia wykonawczego (w odniesieniu do wydawania zaświadczeń):    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal       
8.    Do celów stosowania artykułu 25 ustęp 2, artykułu 38 ustęp 1, artykułu 70 ustęp 1, artykułu 82 ustęp 2 i artykułu 86 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Organ administracyjny, właściwy dla miejsca zamieszkania członków rodziny       
9.    Do celów stosowania artykułu 17 ustępy 6 i 7, artykułu 18 ustępy 3, 4 i 6, artykułu 20, artykułu 21 ustęp 1, artykułu 22, artykułu 31 ustęp 1 (zdanie pierwsze) i artykułu 34 ustępy 1 i 2 (akapit pierwszy) rozporządzenia wykonawczego (dotyczących instytucji właściwej dla miejsca zamieszkania lub instytucji właściwej dla miejsca stałego pobytu, w zależności od tego, co ma zastosowanie:
    Direcção Regional de Saúde (Regionalna Dyrekcja Ochrony Zdrowia), Funchal
       
10.    8. Do celów stosowania artykułu 80 ustęp 2, artykułu 81 i artykułu 85 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Funchal       
11.    9. Do celów stosowania artykułu 102 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona
    


III. Autonomiczny region Azorów

 
1.    Do celów stosowania artykułu 17 rozporządzenia:    Secretário Regional dos Assuntos Sociais (Regionalny Sekretarz ds. Społecznych), Angra do Heroísmo
       
2.    Do celów stosowania artykułu 11 ustęp 1 i artykułu 11a rozporządzenia wykonawczego:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
       
3.    Do celów stosowania artykułu 12a rozporządzenia wykonawczego:    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
       
4.    Do celów stosowania artykułu 13 ustępy 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego:    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona
       
5.    Do celów stosowania artykułu 14 ustępy 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona
       
6.    Do celów stosowania artykułu 14 ustęp 3 rozporządzenia wykonawczego:
    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo
       
7.    Do celów stosowania artykułu 28 ustęp 1, artykułu 29 ustępy 2 i 5, artykułu 30 ustępy 1 i 3 oraz artykułu 31 ustęp 1 (zdanie drugie) rozporządzenia wykonawczego (w odniesieniu do wydawania zaświadczeń):
    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo       
8.    Do celów stosowania artykułu 25 ustęp 2, artykułu 38 ustęp 1, artykułu 70 ustęp 1, artykułu 82 ustęp 2 i artykułu 86 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Organ administracyjny, właściwy dla miejsca zamieszkania członków rodziny       
9.    Do celów stosowania artykułu 17 ustępy 6 i 7, artykułu 18 ustępy 3, 4 i 6, artykułu 20, artykułu 21 ustęp 1, artykułu 22, artykułu 31 ustęp 1 (zdanie pierwsze), i artykułu 34 ustępy 1 i 2 (akapit pierwszy) rozporządzenia wykonawczego (dotyczących instytucji właściwej dla miejsca zamieszkania lub instytucji właściwej dla miejsca stałego pobytu, w zależności od tego, co ma zastosowanie:
    
Direcção Regional de Saúde (Regionalna Dyrekcja Ochrony Zdrowia), Angra do Heroísmo    

 
10.    Do celów stosowania artykułu 80 ustęp 2, artykułu 81 i artykułu 85 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Direcção Regional de Segurança Social (Regionalna Dyrekcja Zabezpieczenia Społecznego), Angra do Heroísmo

       
11.    Do celów stosowania artykułu 102 ustęp 2 rozporządzenia wykonawczego:
    Departamento de Relações Internacionais e Convenções de Segurança Social (Departament Stosunków Międzynarodowych i Konwencji o Zabezpieczeniu Społecznym), Lizbona
    

WIELKA BRYTANIA

. . . (bez zmian).

Załącznik 11 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK 11

SYSTEMY, O KTÓRYCH MOWA W ARTYKULE 35 USTĘP 2 ROZPORZĄDZENIA

(art. 4 ust. 11 rozporządzenia wykonawczego)

BELGIA

System rozszerzający ubezpieczenie leczenia (świadczenia w naturze) na osoby prowadzące działalność na własny rachunek.

DANIA

Brak.

NIEMCY

Brak.

HISZPANIA

Brak.

FRANCJA

System w przypadku choroby i macierzyństwa dla osób pracujących na własny rachunek nie prowadzących działalności rolniczej, utworzony na mocy zmienionej ustawy z dnia 12 lipca 1966 roku.

GRECJA

Fundusz Ubezpieczeniowy dla Rzemieślników i Drobnych Handlowców (TEBE).

Fundusz Ubezpieczeniowy Handlowców.

Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego dla Prawników:

a)    Kasa Zapomogowa w Atenach;

b)    Kasa Zapomogowa w Pireusie;

c)    Kasa Zapomogowa w Salonikach;

d)    Fundusz Zdrowotny dla Prawników Prowincjonalnych (TYDE).

Fundusz Ubezpieczeniowy i Rentowy Personelu Medycznego.

IRLANDIA

Brak.

WŁOCHY

Brak.

LUKSEMBURG

Brak.

NIDERLANDY

Brak.

PORTUGALIA

Brak.

WIELKA BRYTANIA

Brak.”


3.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 z dnia 10 lutego 1975 roku (Dz.U. nr L 39, z 13.02.1975, str. 1), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 4 ustęp 1 liczbę „33” zastępuje się liczbą „39” a w literach a), b) i c) tego samego ustępu wyraz „dziesięć” zastępuje się wyrazem „dwanaście”.

4.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 z dnia 26 maja 1975 roku (Dz.U. nr L 139, z 30.05.1975, str. 1) zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 6 ustęp 1 liczbę „33” zastępuje się liczbą „39” a w literach a), b) i c) tego samego ustępu wyraz „dziesięć” zastępuje się wyrazem „dwanaście”.

5.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2950/83 z dnia 17 października 1983 roku (Dz.U. nr L 289, z 22.10.1983, str. 1).

W artykule 3 ustęp 1, po wyrazie „the mezzagiorno” wprowadza się wyraz „Portugalia”.

6.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 815/84 z dnia 26 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 88, z 31.03.1984, str. 1).

W artykule 11 ustęp 2 liczbę „45” zastępuje się liczbą „54”.

7.    Decyzja Rady 63/688/EWG z dnia 18 grudnia 1963 roku (Dz.U. nr 190, z 30.12.1963, str. 3090/63), zmieniona:

- decyzją Rady 68/189/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 91, z 12.04.1968, str. 26),

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 wyraz „sześćdziesiąt” zastępuje się wyrazem „siedemdziesiąt dwa”.

8.    Dyrektywa Rady 68/360/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr 257, z 19.10.1968, str. 13), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

Przypis nr 1 w załączniku otrzymuje brzmienie:

„1    Belgijska, duńska, niemiecka, grecka, hiszpańska, francuska, irlandzka, włoska, luksemburska, holenderska, portugalska, brytyjska, w zależności od tego, które państwo wydaje kartę”.

9.    Decyzja Rady 74/325/EWG z dnia 27 czerwca 1974 roku (Dz.U. nr L 185, z 9.07.1974 , str. 15), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 4 ustęp 1 liczbę „60” zastępuje się liczbą „72”.

10.    Dyrektywa Rady 77/576/EWG z dnia 25 lipca 1977 roku (Dz.U. nr L 229, z 7.09.1977, str. 12), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

- dyrektywą Komisji 79/640/EWG z dnia 21 czerwca 1979 roku (Dz.U. nr L 183, z 19.07.1979, str. 11).

W artykule 6 ustęp 2 liczbę „45” zastępuje się liczbą „54”.

Załącznik II uzupełnia się o odpowiednie wpisy w językach hiszpańskim i portugalskim, a mianowicie:

„ANEXO II, ANEXO II

SEŇALES ESPECIALES DE SEGURIDAD / SINALIZAÇÃO DE SEGURANÇA

1.    Señales de prohibición / Sinais de proibição
a)    Prohibido fumar
Proibido fumar

b)    Prohibido fumar o encender fuegos libres
Proibido fumar ou foguear

c)    Prohibido el paso a los peatones
Passagem prohibida a peões

d)    Prohibido apagar con agua
Proibido apagar com água

e)    Agua no potable
Agua imprópria para beber
2.     Señales de advertencia / Sinais de perigo

a)    Materias inflamables
Substâncias inflamáveis

b)    Materias explosivas
Substâncias explosivas

c)    Sustancias venenosas
Substâncias tóxicas

d)    Sustancias corrosivas
Substâncias corrosivas

e)    Radiaciones peligrosas
Substâncias radioactivas

f)    Atención a las cargas suspendidas
Cargas suspensas

g)    Atención a los vehículos de mantenimiento
Carro transportador em movimento

h)    Peligro eléctrico
Perigo de electrocussão

i)    Peligro general
Perigos varios

j)    Peligro rayos láser
Perigo, raios laser

3.Señales de obligación / Sinais de obrigação

a)    Protección obligatoria de la vista
Protecção obrigatória dos olhos

b)    Protección obligatoria de la cabeza
Protecção obrigatória da cabeça

c)    Protección obligatoria de los oídos
Protecção obrigatória dos ouvidos

d)    Protección obligatoria de las vias respiratorias
Protecção obrigatória dos órgãos respiratórios

e)    Protección obligatoria de los pies
Protecção obrigatória dos pés

f)    Protección obligatoria de las manos
Protecção obrigatória das mãos

4.    Señales de emergencia / Sinais de emergência

a)    Puesto de socorro
Posto de primeiros socorros

d)    Salida de emergencia a la izquierda
Saída de socorro à esquerda

e)    Salida de emergencia (a colocar sobre la salida)
Saída de socorro (a colocar por cima da saída)

11. Dyrektywa Rady 80/1107/EWG z dnia 27 listopada 1980 roku (Dz.U. nr L 327, z 3.12.1980, str. .

W artykule 10 ustęp 2 wyrazy „czterdzieści jeden” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”.

12. Decyzja Komisji nr 82/43/EWG z dnia 9 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 20, z 28.01.1982, str. 35).

W artykule 3 ustęp 1 wyraz „dwadzieścia” zastępuje się wyrazami „dwadzieścia cztery”. W artykule 6 ustęp 1 wyraz „dziesięć” zastępuje się wyrazem „dwanaście”.

13. Decyzja z dnia 9 lipca 1957 roku przedstawicieli rządów Państw Członkowskich, podczas spotkania w ramach Specjalnej Rady Ministrów (Dz.U. nr 28, z 31.08.1957, str. 487/57), zmieniona:

- decyzją z dnia 11 marca 1965 roku przedstawicieli rządów Państw Członkowskich, podczas spotkania w ramach Specjalnej Rady Ministrów (Dz.U. nr 46, z 22.03.1965, str. 698/65),

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W załączniku wprowadza się zmiany:

- w artykule 3 akapit pierwszy wyraz „czterdzieści” zastępuje się wyrazami „czterdzieści osiem”,

- w artykule 9 akapit drugi wyraz „pięć” zastępuje się wyrazem „sześć”,

- w artykule 13 akapit trzeci wyraz „siedem” zastępuje się wyrazem „dziewięć”,

- w artykule 18 akapit pierwszy wyrazy „dwadzieścia siedem” zastępuje się wyrazami „trzydzieści dwa”,

- w artykule 18 akapit drugi wyrazy „dwadzieścia jeden” zastępuje się wyrazami „dwadzieścia pięć”.

IX. ZBLIŻENIE USTAWODAWSTW

A

Bariery techniczne (wyroby przemysłowe)

W następujących aktach oraz we wskazanych artykułach, wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”:

a)    dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 196, z 16.08.1967, str. 1, zmieniona:

dyrektywą Rady 69/81/EWG z dnia 13 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 68, z 19.03.1969, str.1),

-    dyrektywą Rady 70/189/EWG z dnia 6 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 59, z 14.03.1970, str. 33)

dyrektywą Rady 71/144/EWG z dnia 22 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 74, z 29.03.1971, str. 15),

dyrektywą Rady 73/146/EWG z dnia 21 maja 1973 roku (Dz.U. nr L 167, z 25.06.1973, str. 1),

dyrektywą Rady 75/409/EWG z dnia 24 czerwca 1975 roku (Dz.U. nr L 183, z 14.07.1975, str. 22),

dyrektywą Komisji 76/907/EWG z dnia 14 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 360, z 30.12.1976, str. 1), poprawioną w Dz.U. nr L 28, z 2.02.1979, str. 32.

dyrektywą Komisji 79/370/EWG z dnia 30 stycznia 1979 roku (Dz.U. nr L 88, z 7.04.1979, str. 1),

dyrektywą Rady 79/831/EWG z dnia 18 września 1979 roku (Dz.U. nr L 259, z 15.10.1979, str. 10),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 80/1189/EWG z dnia 4 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 266, z 31.12.1980, str. 1),

dyrektywą Komisji 81/957/EWG z dnia 23 października 1981 roku (Dz.U. nr L 351, z 7.12.1981, str. 5),

dyrektywą Komisji 82/232/EWG z dnia 25 marca 1982 roku (Dz.U. nr L 106, z 21.04.1982, str. 18),

dyrektywą Komisji 83/467/EWG z dnia 29 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 257, z 16.09.1963, str. 1),

dyrektywą Komisji 84/449/EWG z dnia 25 kwietnia 1984 roku (Dz.U. nr L 251, z 19.09.1984, str. 1):

artykuł 21 ustęp 2.

b)    Dyrektywa Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 42, z 23.02.1970, str. 1), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

dyrektywą Rady 78/315/EWG z dnia 21 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 81, z 28.03.1978, str. 1),

dyrektywą Rady 78/547/EWG z dnia 12 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 168, z 26.06.1978, str. 39),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 80/1267/EWG z dnia 16 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 34), poprawioną w Dz.U. nr L 265, z 19.09.1981. str. 28:

artykuł 13 ustęp 2.

c)    Dyrektywa Rady 73/361/EWG z dnia 19 listopada 1973 roku (Dz. U. WE nr L 335, z 5.12.1973, str. 51), zmieniona:

dyrektywą Komisji 76/434/EWG z dnia 13 kwietnia 1976 roku (Dz.U. nr L 122, z 8.05.1976, str. 20),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 5 ustęp 2.

d)    Dyrektywa Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 roku (Dz.U. nr L 84, z 28.03.1974, str. 10), zmieniona:

dyrektywą Rady 79/694/EWG z dnia 24 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 205, z 13.08.1979, str. 17),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 82/890/EWG z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 378, z 31.12.1982, str. 45):

artykuł 13 ustęp 2.

e)    Dyrektywa Rady 75/324/EWG z dnia 20 maja 1975 roku (Dz.U. nr L 147, z 9.06.1975, str. 40), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 7 ustęp 2.

f)    Dyrektywa Rady 76/116/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 24, z 30.01.1976, str. 21), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 11 ustęp 2.

g)    Dyrektywa Rady 76/117/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 24, z 30.01.1976, str. 45), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 7 ustęp 2.

h)    Dyrektywa Rady 76/767/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 153), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 20 ustęp 2.

i)    Dyrektywa Rady 76/889/EWG z dnia 4 listopada 1976 roku (Dz.U. nr L 336, z 4.12.1976, str. 1), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Komisji 82/449/EWG z dnia 7 lipca 1982 roku (Dz.U. nr L 222, z 30.07.1982, str. 1):

artykuł 8 ustęp 2.

j)    Dyrektywa Rady 79/113/EWG z dnia 19 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 33, z 8.02.1979, str. 15), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/1051/EWG z dnia 7 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 376, z 30.12.1981, str. 49):

artykuł 5 ustęp 2.

k)    Dyrektywa Rady 82/130/EWG z dnia 15 lutego 1982 roku (Dz.U. nr L 59, z 2.03.1982, str. 10):

artykuł 7 ustęp 2.

l)    Dyrektywa Rady 84/530/EWG z dnia 17 września 1984 roku (Dz.U. nr L 300, z 19.11.1984, str. 95):

artykuł 19 ustęp 2.

m)    Dyrektywa Rady 84/532/EWG z dnia 17 września 1984 roku (Dz.U. nr L 300, z 19.11.1984, str. 111):

artykuł 24 ustęp 2.

n)    Dyrektywa Rady 84/539/EWG z dnia 17 września 1984 roku (Dz.U, WE nr L 300, z 19.11.1984, str. 179):

artykuł 6 ustęp 2.

Dyrektywa Rady 69/493/EWG z dnia 15 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 236, z 29.12.1969, str. 36), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W kolumnie b załącznika I dodaje się:

- na przeciwko punktu 1:

    „CRISTAL SUPERIOR             30%

    CRISTAL DE CHUMBO SUPERIOR    30%”,

- na przeciwko punktu 2:

ΜΟΛΥΒΔΟΥΧΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ         24%

    CRISTAL AL PLOMO            24%

    CRISTAL DE CHUMBO            24%”,

- na przeciwko punktu 3:

    „VIDRIO SONORO SUPERIOR

    VIDRO SONORO SUPERIOR”,

- na przeciwko punktu 4:

    „VIDRIO SONORO

    VIDRO SONORO”.

Dyrektywa Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 42, z 23.02.1970, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- dyrektywą Rady 78/315/EWG z dnia 21 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 81, z 28.03.1978, str. 1),

- dyrektywą Rady 78/547/EWG z dnia 12 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 168, z 26.06.1978, str. 39),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 80/1267/EWG z dnia 16 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 34), poprawioną w Dz.U. nr L 265, z 10.09.1981, str. 28).

W artykule 2 litera a) dodaje się:

„- homologación de tipo w prawie hiszpańskim,

- aprovação de marca e modelo w prawie portugalskim”.

Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 42, z 23.02.1970, str. 16), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- dyrektywą Komisji 73/350/EWG z dnia 7 listopada 1973 roku (Dz.U. nr L 321, z 22.11.1973, str. 33),

- dyrektywą Rady 77/212/EWG z dnia 8 marca 1977 roku (Dz.U. nr L 66, z 12.03.1977, str.33),

- dyrektywą Komisji 81/334/EWG z dnia 13 kwietnia 1981 roku (Dz.U. nr L 131, z 18.05.1981, str. 6).

W załączniku II, przypis dotyczący punktu 3.1.3 otrzymuje brzmienie:

„1    B = Belgia, D = Niemcy, DK = Dania, E = Hiszpania, F = Francja, GR = Grecja, I = Włochy, IRL = Irlandia, L = Luksemburg, NL = Niderlandy, P = Portugalia, UK = Wielka Brytania”.

W załączniku IV, przypis dotyczący liter identyfikacyjnych państwa przyznającego zatwierdzenie rodzaju otrzymuje brzmienie:

„1    Poprzedzone literami identyfikacyjnymi państwa przyznającego zatwierdzenie rodzaju: B = Belgia, D = Niemcy, DK = Dania, E = Hiszpania, F = Francja, GR = Grecja, I = Włochy, IRL = Irlandia, L = Luksemburg, NL = Niderlandy, P = Portugalia, UK = Wielka Brytania”.

Dyrektywa Rady 70/388/EWG z dnia 27 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 276, z 10.08.1970, str. 12), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

poprawiona w Dz.U. nr L 329, z 25.11.1982, str. 31.

W punkcie 1.4.1 załącznika I, tekst w nawiasach otrzymuje brzmienie:

„(1 w przypadku Niemiec, 2 w przypadku Francji, 3 w przypadku Włoch, 4 w przypadku Niderlandów, 6 w przypadku Belgii, 9 w przypadku Hiszpanii, 11 w przypadku Wielkiej Brytanii, 13 w przypadku Luksemburga, litery DK w przypadku Danii, GR w przypadku Grecji, IRL w przypadku Irlandii i P w przypadku Portugalii)”.

Dyrektywa Rady 71/127/EWG z dnia 1 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 68, z 22.03.1971, str. 1) zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Komisji 79/795/EWG z dnia 20 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 239, z 22.09.1979, str. 1).

W punkcie 2.6.2.1 załącznika I, tekst w nawiasach otrzymuje brzmienie:

„(1 w przypadku Niemiec, 2 w przypadku Francji, 3 w przypadku Włoch, 4 w przypadku Niderlandów, 6 w przypadku Belgii, 9 w przypadku Hiszpanii, 11 w przypadku Wielkiej Brytanii, 13 w przypadku Luksemburga, litery DK w przypadku Danii, GR w przypadku Grecji, IRL w przypadku Irlandii i P w przypadku Portugalii)”.

Dyrektywa Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202, z 6.09.1971, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- dyrektywą Rady 72/427/EWG z dnia 19 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 291, z 28.12.1972, str. 156),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 83/575/EWG z dnia 26 października 1983 roku (Dz.U. nr L 332, z 28.11.1983, str. 43.

W punkcie 3.1 tiret pierwsze załącznika I oraz punkt 3.1.1.1 litera a) tiret pierwsze załącznika II, tekst w nawiasach otrzymuje brzmienie:

„(B w przypadku Belgii, D w przypadku Niemiec, DK w przypadku Danii, E w przypadku Hiszpanii, F w przypadku Francji, GR w przypadku Grecji, I w przypadku Włoch, IRL w przypadku Irlandii, L w przypadku Luksemburga, NL w przypadku Niderlandów, P w przypadku Portugalii, UK w przypadku Wielkiej Brytanii)”.

Dyrektywa Rady 71/347/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239, z 25.10.1971, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 litera a) w nawiasach dodaje się:

„masa del hectolitro CEE, peso hectolitro CEE”.

Dyrektywa Rady 71/348/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239, z 25.10.1971, str. 9), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W punkcie 4.8.1 rozdział IV załącznika dodaje się:

„1 peseta

10 centavos”.

Dyrektywa Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 roku (Dz.U. nr L 84, z 28.03.1974, str. 10), zmieniona:

- dyrektywą Rady 79/694/EWG z dnia 24 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 205, z 13.08.1979, str. 1),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 82/890/EWG z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 378, z 31.12.1982, str. 45).

W artykule 2 litera a) dodaje się:

„- homologación de tipo w prawie hiszpańskim,

- aprovação de marca e modelo w prawie portugalskim”.

Dyrektywa Rady 74/483/EWG z dnia 17 września 1974 roku (Dz.U. nr L 266, z 2.10.1974, str. 4), zmieniona dyrektywą Komisji 79/488/EWG z dnia 18 kwietnia 1979 roku (Dz.U. nr L 128, z 26.05.1979, str. 1).

W załączniku I, przypis odnoszący się do punktu 3.2.2.2 otrzymuje brzmienie:

„1    B = Belgia, D = Niemcy, DK = Dania, E = Hiszpania, F = Francja, GR = Grecja, I = Włochy, IRL = Irlandia, L = Luksemburg, NL = Niderlandy, P = Portugalia, UK = Wielka Brytania”.

Dyrektywa Rady 76/114/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 24, z 30.01.1976, str. 31), zmieniona:

- dyrektywą Komisji 78/507/EWG z dnia 19 maja 1978 roku (Dz.U. nr L 155, z 13.06.1978, str. 31),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

poprawiona w Dz.U. nr L 329, z 25.11.1982, str. 31.

W punkcie 2.1.2 załącznika tekst w nawiasach otrzymuje brzmienie:

„(1 w przypadku Niemiec, 2 w przypadku Francji, 3 w przypadku Włoch, 4 w przypadku Niderlandów, 6 w przypadku Belgii, 9 w przypadku Hiszpanii, 11 w przypadku Wielkiej Brytanii, 13 w przypadku Luksemburga, litery DK w przypadku Danii, GR w przypadku Grecji, IRL w przypadku Irlandii i P w przypadku Portugalii)”.

W następujących aktach, w wymienionych miejscach, numery identyfikacyjne i litery wskazujące Państwa Członkowskie, otrzymują brzmienie:

„1    w przypadku Niemiec
 2    w przypadku Francji
 3    w przypadku Włoch
 4    w przypadku Niderlandów
 6    w przypadku Belgii
 9    w przypadku Hiszpanii
11    w przypadku Wielkiej Brytanii
13    w przypadku Luksemburga
DK    w przypadku Danii
GR    w przypadku Grecji
IRLw przypadku Irlandii
P    w przypadku Portugalii”.

a)    Dyrektywa Rady 76/757/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 32), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik III (punkt 4.2)

b)    Dyrektywa Rady 76/758/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 54), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik III (punkt 4.2).

c)    Dyrektywa Rady 76/759/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 71), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik III (punkt 4.2).

d)    Dyrektywa Rady 76/760/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 85), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik I (punkt 4.2).

e)    Dyrektywa Rady 76/761/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 96), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik I (punkt 4.2).

f)    Dyrektywa Rady 76/762/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 122), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik I (punkt 4.2).

Dyrektywa Rady 76/767/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 153), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W punkcie 3.1 tiret pierwsze załącznika I oraz punkt 3.1.1.1 litera a) tiret pierwsze załącznika II, tekst w nawiasach otrzymuje brzmienie:

„(B w przypadku Belgii, D w przypadku Niemiec, DK w przypadku Danii, E w przypadku Hiszpanii, F w przypadku Francji, GR w przypadku Grecji, I w przypadku Włoch, IRL w przypadku Irlandii, L w przypadku Luksemburga, NL w przypadku Niderlandów, P w przypadku Portugalii, UK w przypadku Wielkiej Brytanii)”.

W następujących aktach, w wymienionych miejscach, numery identyfikacyjne i litery wskazujące Państwa Członkowskie, otrzymują brzmienie:

„1    w przypadku Niemiec
 2    w przypadku Francji
 3    w przypadku Włoch
 4    w przypadku Niderlandów
 6    w przypadku Belgii
 9    w przypadku Hiszpanii
11    w przypadku Wielkiej Brytanii
13    w przypadku Luksemburga
DK    w przypadku Danii
GR    w przypadku Grecji
IRLw przypadku Irlandii
P    w przypadku Portugalii”.

a)    Dyrektywa Rady 77/536/EWG z dnia 28 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 220, z 29.08.1977, str. 1), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik VI.

b)    Dyrektywa Rady 77/538/EWG z dnia 28 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 220, z 29.08.1977, str. 60), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik II (punkt 4.2).

c)    Dyrektywa Rady 77/539/EWG z dnia 28 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 220, z 29.08.1977, str. 72), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik II (punkt 4.2).

d)    Dyrektywa Rady 77/540/EWG z dnia 28 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 220, z 29.08.1977, str. 83), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

Załącznik IV (punkt 4.2).

e)    Dyrektywa Rady 77/541/EWG z dnia 28 czerwca 1977 roku (Dz.U. nr L 220, z 29.08.1977, str. 95), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/576/EWG z dnia 20 lipca 1981 roku (Dz.U. nr L 209, z 29.07.1981, str. 32), poprawioną Dz.U. nr L 357, z 12.12.1981, str. 23,

dyrektywą Komisji 82/319/EWG z dnia 2 kwietnia 1982 roku (Dz.U. nr L 139, z 19.05.1982, str. 17):

Załącznik III (punkt 1.1.1).

f)    Dyrektywa Rady 78/764/EWG z dnia 25 lipca 1978 roku (Dz.U. nr L 255, z 18.09.1978, str. 1), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 82/890/EWG z dnia 17 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 378, z 31.12.1982, str. 45),

dyrektywą Komisji 83/190/EWG z dnia 28 marca 1983 roku (Dz.U. nr L 109, z 26.04.1983, str. 13):

Załącznik II (punkt 3.5.2.1).

g)    Dyrektywa Rady 78/932/EWG z dnia 16 października 1978 roku (Dz.U. nr L 325,, z 20.11.1978, str. 1), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17), poprawiona w Dz.U. nr L 329, z 25.11.1982, str. 31:

Załącznik VI (punkt 1.1.1)

h)    Dyrektywa Rady 79/622/EWG z dnia 25 czerwca 1979 roku (Dz.U. nr L 179, z 17.07.1979, str. 1), zmieniona dyrektywą Komisji 82/953/EWG z dnia 15 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 386, z 31.12.1982, str. 31).

Załącznik VI.

Dyrektywa Rady 78/1015/EWG z dnia 23 listopada 1978 roku (Dz.U. nr L 349, z 13.12.1978, str. 21), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17), sprostowana w Dz.U. nr L 10, z 16.01.1979, str. 15.

W artykule 2 dodaje się:

„- homologación de tipo w prawie hiszpańskim,

- aprovação de marca e modelo w prawie portugalskim”.

Dyrektywa Rady 80/780/EWG z dnia 22 lipca 1980 roku (Dz.U. nr L 229, z 30.08.1980, str. 49), zmieniona dyrektywą Rady 80/1272/EWG z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 73).

W artykule 8 dodaje się:

„- homologación de tipo w prawie hiszpańskim,

- aprovação de marca e modelo w prawie portugalskim”.

Dyrektywa Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 roku (Dz.U. nr L 109, z 26.04.1983, str. .

W wykazie 1 w załączniku dodaje się:

„IRANOR (Hiszpania)
Instituto Espanol de Normalización
Fernández de la Hoz, 52
Madrid-28010

DGQ (Portugalia)
Direcção Geral de Qualidade
Rua José Estevão, 83 A
1199 Lisboa”.

W następujących aktach, w wymienionych miejscach, numery identyfikacyjne i litery wskazujące Państwa Członkowskie, otrzymują brzmienie:

„(B w przypadku Belgii, D w przypadku Niemiec, DK w przypadku Danii, E w przypadku Hiszpanii, F w przypadku Francji, GR w przypadku Grecji, I w przypadku Włoch, IRL w przypadku Irlandii, L w przypadku Luksemburga, NL w przypadku Niderlandów, P w przypadku Portugalii, UK w przypadku Wielkiej Brytanii)”.

a)    Dyrektywa Rady 84/528/EWG z dnia 17 września 1984 roku (Dz.U. nr L 300, z 19.11.1984, str. 72):

Załącznik I (punkt 3).

b)    Dyrektywa Rady 84/530/EWG z dnia 17 września 1984 roku (Dz.U. nr L 300, z 19.11.1984, str. 95):

Załącznik I (punkt 3).

B

Artykuły spożywcze

W następujących aktach, oraz w artykułach wskazane wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”:

a)    Dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 roku (Dz.U. nr 115, z 11.11.1962, str. 2645/62), zmieniona:

dyrektywą Rady 65/469/EWG z dnia 25 października 1965 roku (Dz.U. nr 178, z 26.10.1965, str. 2793/65),

dyrektywą Rady 67/653/EWG z dnia 24 października 1967 roku (Dz.U. nr 263, z 30.10.1967, str. 4),

dyrektywą Rady 68/419/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 24.12.1968, str. 24),

dyrektywą Rady 70/358/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 36),

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

dyrektywą Rady 76/399/EWG z dnia 6 kwietnia 1976 roku (Dz.U. nr L 108, z 26.04.1976, str. 19),

dyrektywą Rady 78/144/EWG z dnia 30 stycznia 1978 roku (Dz.U. nr L 44, z 15.02.1978, str. 20),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/20/EWG z dnia 20 stycznia 1981 roku (Dz.U. nr L 43, z 14.02.1981, str. 11),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 11a ustęp 2.

b)    Dyrektywa Rady 64/54/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 12, z 27.01.1964, str. 161/64), zmieniona:

dyrektywą Rady 65/569/EWG z dnia 23 grudnia 1965 roku (Dz.U. nr 222, z 28.12.1965, str. 3263/65),

dyrektywą Rady 66/722/EWG z dnia 14 grudnia 1966 roku (Dz.U. nr L 233, z 20.12.1966, str. 3947/66),

dyrektywą Rady 67/427/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 148, z 11.07.1967, str. 1),

dyrektywą Rady 68/420/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 23.12.1968, str. 25),

dyrektywą Rady 70/359/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 38),

dyrektywą Rady 71/160/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 12),

dyrektywą Rady 72/2/EWG z dnia 20 grudnia 1971 roku (Dz.U. nr L 2, z 4.01.1972, str. 22),

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

dyrektywą Rady 72/444/EWG z dnia 26 grudnia 1972 roku (Dz.U. nr L 298, z 31.12.1972, str. 48),

dyrektywą Rady 74/62/EWG z dnia 17 grudnia 1973 roku (Dz.U. nr L 38, z 11.02.1974, str. 29),

dyrektywą Rady 74/394/EWG z dnia 22 lipca 1974 roku (Dz.U. nr L 208, z 30.07.1974, str. 25),

dyrektywą Rady 76/462/EWG z dnia 4 maja 1976 roku (Dz.U. nr L 126, z 14.05.1976, str. 31),

dyrektywą Rady 76/629/EWG z dnia 20 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 223, z 16.08.1976, str. 3),

dyrektywą Rady 78/145/EWG z dnia 30 stycznia 1978 roku (Dz.U. nr L 44, z 15.02.1978, str. 23),

dyrektywą Rady 79/40/EWG z dnia 18 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 13, z 19.01.1979, str. 50),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/214/EWG z dnia 16 marca 1981 roku (Dz.U. nr L 101, z 11.04.1981, str. 109),

dyrektywą Rady 83/585/EWG z dnia 25 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 335, z 30.11.1983, str. 38),

dyrektywą Rady 83/636/EWG z dnia 13 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 357, z 21.12.1983, str. 40),

dyrektywą Rady 84/86/EWG z dnia 6 lutego 1984 roku (Dz.U. nr L 40, z 11.02.1984, str. 29),

dyrektywą Rady 84/223/EWG z dnia 9 kwietnia 1984 roku (Dz.U. nr L 104, z 17.04.1984, str. 25), poprawioną w Dz.U. nr L 106, z 19.04.1984, str. 59),

dyrektywą Rady 84/261/EWG z dnia 7 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 129, z 15.05.1984, str. 28),

dyrektywą Rady 84/458/EWG z dnia 18 września 1984 roku (Dz.U. nr L 256, z 26.09.1984, str. 19),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 8a ustęp 2.

c)    Dyrektywa Rady 70/357/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 31), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

dyrektywą Rady 74/412/EWG z dnia 1 sierpnia 1974 roku (Dz.U. nr L 221, z 12.08.1974, str. 18),

dyrektywą Rady 78/143/EWG z dnia 30 stycznia 1978 roku (Dz.U. nr L 44, z 15.02.1978, str. 18),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/962/EWG z dnia 24 listopada 1981 roku (Dz.U. nr L 354, z 9.12.1981, str. 22),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1984, str. 22),

sprostowana w Dz.U. nr L 18, z 22.01.1972, str. 12:

Załącznik 6 ustęp 2.

d)    Dyrektywa Rady 73/241/EWG z dnia 24 lipca 1973 roku (Dz.U. nr L 228, z 16.08.1973, str. 23), zmieniona:

dyrektywą Rady 74/411/EWG z dnia 1 sierpnia 1974 roku (Dz.U. nr L 221, z 12.08.1974, str. 17),

dyrektywą Rady 74/644/EWG z dnia 19 grudnia 1974 roku (Dz.U. nr L 349, z 28.12.1974, str. 63),

dyrektywą Rady 75/155/EWG z dnia 4 marca 1975 roku (Dz.U. nr L 64, z 11.03.1975, str. 21),

dyrektywą Rady 76/628/EWG z dnia 20 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 223, z 18.08.1976, str. 1),

dyrektywą Rady 78/609/EWG z dnia 29 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 197, z 22.07.1978, str. 10),

dyrektywą Rady 78/842/EWG z dnia 10 października 1978 roku (Dz.U. nr L 291, z 17.10.1978, str. 15),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 80/608/EWG z dnia 30 czerwca 1980 roku (Dz.U. nr L 170, z 3.07.1980, str. 33),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 12 ustęp 2.

e)    Dyrektywa Rady 73/437/EWG z dnia 11 grudnia 1973 roku (Dz.U. nr L 356, z 27.12.1973, str. 71), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 12 ustęp 2.

f)    Dyrektywa Rady 74/329/EWG z dnia 18 czerwca 1974 roku (Dz.U. nr L 189, z 12.07.1974, str. 1), zmieniona:

dyrektywą Rady 78/612/EWG z dnia 29 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 197, z 22.07.1978, str. 22),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 80/597/EWG z dnia 29 maja 1980 roku (Dz.U. nr L 155, z 23.06.1980, str. 23),

dyrektywą Rady 85/6/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 21),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 10 ustęp 2.

g)    Dyrektywa Rady 74/409/EWG z dnia 22 lipca 1974 roku (Dz.U. nr L 221, z 12.08.1974, str. 10), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 10 ustęp 2.

h)    Dyrektywa Rady 75/726/EWG z dnia 17 listopada 1975 roku (Dz.U. nr L 311, z 1.12.1975, str. 40), zmieniona:

dyrektywą Rady 79/168/EWG z dnia 5 lutego 1979 roku (Dz.U. nr L 37, z 13.02.1979, str. 27),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 14 ustęp 2.

i)    Dyrektywa Rady 76/118/EWG z dnia 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 24, z 30.01.1976 , str. 49), zmieniona:

dyrektywą Rady 78/630/EWG z dnia 19 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 206, z 29.07.1978, str. 12),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 83/685/EWG z dnia 13 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 357, z 21.12.1983, str. 37):

artykuł 12 ustęp 2.

j)    Dyrektywa Rady 76/621/EWG z dnia 20 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 202, z 28.07.1976 , str. 35), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 5 ustęp 2.

k)    Dyrektywa Rady 76/893/EWG z dnia 23 listopada 1976 roku (Dz.U. nr L 340, z 9.02.1976, str. 19), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 80/1276/EWG z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 77),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 10 ustęp 2.

l)    Dyrektywa Rady 77/94/EWG z dnia 21 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr L 26, z 31.01.1977, str. 55), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 9 ustęp 2.

m)    Dyrektywa Rady 77/436/EWG z dnia 27 lipca 1977 roku (Dz.U. nr L 172, z 12.07.1977, str. 20), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 9 ustęp 2.

n)    Dyrektywa Rady 79/693/EWG z dnia 24 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 205, z 13.08.1979, str. 5), zmieniona dyrektywą Rady 80/1276/EWG z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U: WE nr L 375, z 31.12.1980, str. 77):

artykuł 13 ustęp 2.

o)    Dyrektywa Rady 80/777/EWG z dnia 15 lipca 1980 roku (Dz.U. nr L 229, z 30.08.1980, str. 1), zmieniona:

dyrektywą Rady 80/1276/EWG dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 77),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 12 ustęp 2.

p)    Dyrekywa Rady 83/417/EWG z dnia 25 lipca 1983 roku (Dz.U. nr L 237, z 26.08.1983, str. 25):

artykuł 10 ustęp 2.

Dyrektywa Rady 75/726/EWG z dnia 17 listopada 1975 roku (Dz.U. nr L 311, z 1.12.1975, str. 40), zmieniona:

- dyrektywą Rady 79/168/EWG z dnia 5 lutego 1979 roku (Dz.U. nr L 37, z 13.02.1979, str. 27),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 3 ustęp 2 litera c) dodaje się:

„sumo e polpa” w przypadku nektarów owocowych uzyskiwanych wyłącznie z purée owocowego i/lub skoncentrowanego purée owocowego”.

Dyrektywa Rady 76/118/EWG z 18 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 24, z 30.01.1976, str. 49), zmieniona:

- dyrektywą Rady 78/630/EWG z dnia 19 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 206, z 29.07.1978, str. 12),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 83/ 635/EWG z dnia 13 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 357, z 21.12.1983, str. 37).

W artykule 3 ustęp 2 dodaje się:

„g)    „leite em pó meio gordo” w Portugalii dla opisania odwodnionego mleka z zawartością tłuszczu przekraczającą 13% oraz nie przekraczającą 26%.”

Dyrektywa Rady 76/893/EWG z dnia 23 listopada 1976 roku (Dz.U. nr L 340, z 9.02.1976, str. 19), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 80/1276/EWG z dnia 22 grudnia 1980 roku (Dz.U. nr L 375, z 31.12.1980, str. 77),

- dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22).

W artykule 7 ustęp 1 litera a) dodaje się:

„- „para uso alimentário”,

- „para contacto com géneros alimentícios”.

Dyrektywa Komisji 80/590/EWG z dnia 9 czerwca 1980 roku (Dz.U. nr L 151, z 19.06.1980, str. 21).

W załączniku wprowadza się zmiany:

- tytuł uzupełnia się o pojęcie „ANEXO”,

- tekst uzupełnia się o pojęcie „Símbolo”.

C

Zastrzeżone produkty medyczne

Dyrektywa Rady 78/25/EWG z dnia 12 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 11, z 14.01.1978, str. 18), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 81/464/EWG z dnia 24 czerwca 1981 roku (Dz.U. nr L 183, z 4.07.1981, str. 33).

W artykule 6 ustęp 2 wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”.

D

Zamówienia publiczne

Dyrektywa Rady 77/62/EWG z dnia 21 grudnia 1976 roku (Dz.U. nr 13, z 15.01.1977, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 80/767/EWG z dnia 22 lipca 1980 roku (Dz.U. nr L 215, z 18.08.1980, str. 1).

W załączniku I dodaje się:

    „XII.     W Hiszpanii:

inne osoby prawne podlegające publicznym zasadom przyznawania zamówień.

    XIII.    W Portugalii:

osoby prawne podlegające prawu publicznemu, których zamówienia publiczne na dostawy podlegają kontroli państwowej.”

E

Handel i dystrybucja

Decyzja Komisji 81/428/EWG z dnia 20 maja 1981 roku (Dz.U. nr L 165, z 23.06.1981, str. 24).

W artykule w 3 akapicie pierwszm liczbę „42” zastępuje się liczbą „50”.

W artykule w 3 akapicie drugim liczbę „22” zastępuje się liczbą „26”.

W artykule 7 akapit pierwszy wyraz „dziesięć” zastępuje się wyrazem „dwanaście”.

F

Ubezpieczenia

Druga dyrektywa Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 8, z 11.01.1984, str. 17).

Artykuł 5 ustęp 3 liera a) otrzymuje brzmienie:

„a)     Królestwo Hiszpanii, Republika Grecka i Republika Portugalska będą mieć możliwość do dnia 31 grudnia 1995roku podwyższenia gwarancji do poziomów wymaganych na mocy art. 1 ust. 2. W przypadku kiedy wykorzystają powyższą opcję gwarancja powinna osiągnąć, w odniesieniu do sum określonych w powyższym artykule:

- ponad 16%, nie później niż dnia 31 grudnia 1988 roku,

- 31% nie później niż dnia 31 grudnia 1992 roku”.

Artykuł 5 ustęp 4 litera b) otrzymuje brzmienie:

„ a)         Królestwo Hiszpanii, Republika Grecka, Irlandia i Republika Portugalska mogą postanowić, że:

- odszkodowanie przez instytucję, o której mowa w art. 1 ust. 4 za szkodę w mieniu będzie wyłączone do dnia 31 grudnia 1992 roku,

- nadwyżka, o której mowa w art. 1 ust. 4, akapit piąty oraz nadwyżka, o której mowa w art. 2 ust. 2 akapit drugi, będzie wynosić 1 500 ECU do dnia 31 grudnia 1995 roku”.


X. ŚRODOWISKO I OCHRONA KONSUMENTA

W następujących aktach oraz we wskazanych artykułach wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”.

a)    Dyrektywa Rady 72/276/EWG z dnia 17 lipca 1972 roku (Dz.U. nr L 173, z 31.07.1972, str. 1), zmieniona:

dyrektywą Komisji 79/76/EWG z dnia 21 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 17, z 24.01.1978, str. 17),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/75/EWG z dnia 17 lutego 1981 roku (Dz.U. nr L 57, z 4.03.1981, str. 23):

artykuł 6 ustęp 2.

b)    Dyrektywa Rady 76/160/EWG z dnia 8 grudnia 1975 roku (Dz.U. nr L 31, z 5.02.1976, str. 1), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 11 ustęp 2.

c)    Dyrektywa Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 roku (Dz.U. nr L 262, z 27.09.1976, str. 169), zmieniona:

dyrektywą Rady 79/661/EWG z dnia 24 lipca 1979 roku (Dz.U. nr L 192, z 31.07.1979, str. 35),

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Komisji 82/147/EWG z dnia 11 lutego 1982 roku (Dz.U. nr L 63, z 6.03.1982, str. 26),

dyrektywą Rady 82/368/EWG z dnia 17 maja 1982 roku (Dz.U. nr L 167, z 15.06.1982, str. 1),

dyrektywą Komisji 83/191/EWG z dnia 30 marca 1983 roku (Dz.U. nr L 109, z 26.04.1983, str. 25),

dyrektywą Komisji 83/341/EWG z dnia 29 czerwca 1983 roku (Dz.U. nr L 188, z 13.07.1983, str. 15),

dyrektywą Komisji 83/496/EWG z dnia 22 września 1983 roku (Dz.U. nr L 275, z 8.10.1983, str. 20),

dyrektywą Rady 83/574/EWG z dnia 26 października 1983 roku (Dz.U. nr L 332, z 28.11.1983, str. 38),

dyrektywą Komisji 84/415/EWG z dnia 18 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 228, z 25.08.1984, str. 38), poprawioną w Dz.U. nr L 255, z 29.09.1984, str. 28:

Artykuł 10 ustęp 2.

d)    Dyrektywa Rady 77/795/EWG z dnia 12 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 334, z 24.12.1977, str. 29), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

decyzją Rady 81/856/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 17),

decyzją Komisji 84/422/EWG z dnia 24 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 237, z 5.09.1984, str. 15):

artykuł 8 ustęp 2.

e)    Dyrektywa Rady 78/319/EWG z dnia 20 marca 1978 roku (Dz.U. nr L 84, z 31.03.1978, str. 43), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 19 ustęp 2.

f)    Dyrektywa Rady 78/659/EWG z dnia 18 lipca 1978 roku (Dz.U. nr L 222, z 14.08.1978, str. 1), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17):

artykuł 14 ustęp 2.

g)    Dyrektywa Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 roku (Dz.U. nr L 33, z 8.02.1979, str. 1), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 85/7/EWG z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 2, z 3.01.1985, str. 22):

artykuł 17 ustęp 2.

h)    Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 roku (Dz.U. nr L 103, z 25.04.1979, str. 1), zmieniona:

Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

dyrektywą Rady 81/454/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 3):

artykuł 17 ustęp 2.

i)    Dyrektywa Rady 79/869/EWG z dnia 9 października 1979 roku (Dz.U. nr L 271, z 29.10.1979, str. 44), zmieniona dyrektywą Rady 81/855/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 16):

artykuł 11 ustęp 2.

j)    Dyrektywa Rady 80/778/EWG z dnia 15 lipca 1980 roku (Dz.U. nr L 229, z 30.08.1980, str. 11), zmieniona dyrektywą Rady 81/858/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 19):

artykuł 15 ustęp 2.

k)    Dyrektywa Rady 80/779/EWG z dnia 15 lipca 1980 roku (Dz.U. nr L 229, z 30.08.1980, str. 18), zmieniona dyrektywą Rady 81/857/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 18):

artykuł 14 ustęp 2.

l)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 348/81 z dnia 20 stycznia 1981 roku (Dz.U. nr L 39, z 12.02.1981, str. 1):

artykuł 2 ustęp 2 litera a).

m)    Dyrektywa Rady 82/501/EWG z dnia 24 czerwca 1982 roku (Dz.U. nr L 230, z 5.08.1982, str. 1), poprawiona w Dz.U. nr L 289, z 13.10.1982, str. 35):

artykuł 16 ustęp 2.

n)    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3626/82 z dnia 3 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 384, z 31.12.1982, str. 1), zmienione:

rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3645/83 z dnia 28 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 367, z 28.12.1983, str. 1),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3646/83 z dnia 12 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 367, z 28.12.1983, str. 2, poprawionym w Dz.U. nr L 63, z 3.03.1984, str. 27,

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 577/84 z dnia 5 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 64, z 6.03.1984, str. 5),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1451/84 z dnia 25 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 140, z 26.05.1984, str. 21),

rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1452/84 z dnia 25 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 140, z 26.05.1984, str. 23),

artykuł 21 ustęp 2.

o)    Dyrektywa Rady 82/883/EWG z dnia 3 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 378, z 31.12.1982, str. 1):

Artykuł 11 ustęp 2.

p)    Dyrektywa Rady 82/884/EWG z dnia 3 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 378, z 31.12.1982, str. 15):

Artykuł 11 ustęp 2

Dyrektywa Rady 71/307/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185, z 16.08.1971, str. 16), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- dyrektywą Rady 75/36/EWG z dnia 17 grudnia 1974 roku (Dz.U. nr L 14, z 20.01.1975, str. 15),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Rady 83/623/EWG z dnia 25 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 353, z 15.12.1983, str. .

W artykule 5 ustęp 1 dodaje się:

„- „pura lana”,

- „ lã virgem”.”.

Decyzja Komisji 76/431/EWG z dnia 21 kwietnia 1976 roku (Dz.U. nr L 115, z 1.05.1976, str. 73), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 3 ustęp 1 wyrazy „dwadzieścia dwa” zastępuje się wyrazami „dwadzieście sześć”.

Decyzja Rady 77/795/EWG z dnia 12 grudnia 1977 roku (Dz.U. nr L 334, z 24.12.1977, str. 29), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- decyzją Rady 81/856/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 17),

- decyzją Komisji 84/422/EWG z dnia 24 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 237, z 5.09.1984, str. 15).

W załączniku I dodaje się:

„HISZPANIA

 
Stacje pomiarowe i pobierania próbek     Lista rzek       
                       
San Esteban de Gormaz        station n° 02.07        Douro       
Villamarciel        station n° 02.54        Douro       
Puente Pino        station n° 02.53        Douro       
Trillo        station n° 03.93        Tage       
Aranjuez        station n° 03.11        Tage       
Talavera de la Reina        station n° 03.15        Tage       
Alcántara        station n° 03.19        Tage       
Balbuena        station n° 04.08        Guadiana       
Badajoz        station n° 04.18        Guadiana       
Menjíbar        station n° 05.04        Guadalquivir       
Peñaflor        station n° 05.06        Guadalquivir       
Sevilla        station n° 05.74        Guadalquivir       
Miranda de Ebro        station n° 09.01        Èbre       
Zaragoza        station n° 09.11        Èbre       
Tortosa        station n° 09.27        Èbre    


PORTUGALIA

 
Stacje pomiarowe i pobierania próbek    Lista rzek       
                       
Lanhelas        station n° 01.1        Minho       
Messegães        station n° 01.4        Minho       
Pono        station n° 09.1        Douro       
Barca d'Alva        station n° 09.8        Douro       
Miranda do Douro        station n° 09.11        Douro       
S. João de Louré        station n° 12.2        Vouga       
Penacova        station n° 16.4        Mondego       
Santarém        station n° 30.3        Tage       
Perais        station n° 30.10        Tage       
Castelo de Bode        station n° 30.20.2        Zêzere       
Mértola        station n° 54.3        Guadiana       
Sta. da Ajuda        station n° 54.7        Guadiana”    

Decyzja Komisji 78/618/EWG z dnia 28 czerwca 1978 roku (Dz.U. nr L 198, z 22.07.1978, str. 17), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 3 liczbę „24” zastępuje się liczbą „28” a liczbę „20” zastępuje się liczbą „24”.

W artykule 4 ustęp 2 wyraz „dziesięć” zastępuje się wyrazem „dwanaście”.

Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 roku (Dz.U. nr L 103, z 25.04.1979, str. 1), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- dyrektywą Komisji 81/854/EWG z dnia 19 października 1981 roku (Dz.U. nr L 319, z 7.11.1981, str. 3).

a)    W załączniku I wprowadza się zmiany:

W tytule dodaje się:

„ANEXO I”, „ANEXO I”,

W tabeli, dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające na przeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
     Español    Português       
 1.    Colimbo grande    Mobelha-grande       
 2.    Pardela cenicienta    Pardela-de-bico-amarelo       
 3.    Paíño común    Painho-de-cauda-quadrada       
 4.    Paíño de Leach    Painho-de-cauda-forcada       
 5.    Cormorán grande (continental)    Corvo-marinho-de-faces-brancas       
 6.    Avetoro común    Abetouro-comum       
 7.    Martinete    Goraz       
 8.    Garcilla cangrejera    Papa-ratos       
 9.    Garceta común    Garça-branca-pequena       
10.    Garceta grande    Garça-branca-grande       
11.    Garza imperial    Garça-vermelha       
12.    Cigüeña negra    Cegonha-preta       
13.    Cigüeña común    Cegonha-branca       
14.    Morito    Maçarico-preto       
15.    Espátula    Colhereiro       
16.    Flamenco común    Flamingo-comum       
17.    Cisne chico o de Bewick    Cisne- pequeno       
18.    Cisne cantor    Cisne-bravo       
19.    Ánsar careto de Groenlandia    Ganso-de-Gronelândia       
20.    Barnacla cariblanca    Ganso-de-faces-brancas    

 
21.    Porrón pardo    Zarro-castanho       
22.    Malvasía    Pato-rabo-alçado       
23.    Halcón abejero    Falcão-abelheiro       
24.    Milano negro    Milhafre-preto       
25.    Milano real    Milhano       
26.    Pigargo    Águia-rabalva       
27.    Quebrantahuesos    Quebra-osso       
28.    Alimoche    Abutre do Egipto       
29.    Buitre común    Grifo       
30.    Buitre negro    Abutre preto       
31.    Águila culebrera    Águia-cobreira       
32.    Aguilucho lagunero    Tartaranhão-ruivo-dos-pauis       
33.    Aguilucho pálido    Tartaranhão- azulado       
34.    Aguilucho cenizo    Tartaranhão-caçador       
35.    Águila real    Águia-real       
36.    Águila calzada    Águia-calçada       
37.    Águila perdicera    Águia de Bonelli       
38.    Águila pescadora    Águia-pesqueira       
39.    Halcón de Eleonor    Falcão -da-rainha       
40.    Halcón borní    Falcão -alfaneque       
41.    Halcón común    Falcão -peregrino       
42.    Calamón común    Caimão-comum       
43;    Grulla común    Grou-comum       
44.    Sisón    Sisão       
45.    Avutarda    Abetarda-comum       
46.    Gigüeñela    Perna-longa       
47.    Avocata    Alfaiate       
48.    Alcaraván    Alcaravão       
49.    Canastera    Perdiz-do-mar    


 
    Español    Português
       
50.    Chorlito carambolo    Tarambola-carambola       
51.    Chorlito dorado    Tarambola-dourada       
52.    Agachadiza real    Narceja-real       
53.    Andarríos bastardo    Maçarico-bastardo       
54.    Falaropo picofino    Falaropo-de-bico-fino       
55.    Gaviota picofina    Gaivota-de-bico-fino       
56.    Gaviota de Audouin    Alcatraz de Audouin       
57.    Pagaza piconegra    Gaivina-de-bico-preto       
58.    Charrán patinegro    Garajau-comun       
59.    Charrán rosado    Andorinha-do-mar-rosa       
60.    Charrán común    Andorinha-do-mar-comum       
61.    Charrán ártico    Andorinha-do-mar-ártica       
62.    Charrancito    Andorinha-do-mar-anã       
63.    Fumarei común    Gaivina-preta       
64.    Ganga común    Cortiçol-de-barriga-preta       
65.    Buho real o Gran Duque    Bufo-real       
66.    Buho nival    Bufo-branco       
67.    Lechuza campestre    Coruja-do-nabal       
68.    Martín pescador    Guarda-rios-comum       
69.    Pito negro    Peto-preto       
70.    Pico dorsiblanco    Pica-pau-de-dorso-branco       
71.    Pechiazul    Pisco-de-peito-azul       
72.    Curruca rabilarga    Felosa-do-mato       
73.    Curruca gavilana    Toutinega-gavião       
74.    Trepador corso    Trepadeira-cors”    


b)    W załączniku II/1 wprowadza się zmiany:

w tytule dodaje się:

„ANEXO II/1”, „ANEXO II/1”.

W tabeli dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające na przeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
    „Español    Português       
 1.    Ánsar campestre    Ganso-campestre       
 2.    Ánsar común    Ganso-comum       
 3.    Barnacla canadiense    Ganso do Canadá       
 4.    Ánade silbón    Piadeira       
 5.    Ánade friso    Frisada       
 6.    Cerceta común o de Invierno    Marrequinho-comum       
 7.    Ánade real o azulón    Pato-real       
 8.    Ánade rabudo    Arrabio       
 9.    Cerceta carretona o de Verano    Marreco       
10.    Pato cuchara    Pato-trombeteiro       
11.    Porrón común    Zarro-comum       
12.    Porrón moñudo    Zarro-negrinha       
13.    Lagópodo escandinavo    Lagópode-escocês       
14.    Perdiz nival    Lagópode-branco       
15.    Perdiz griega    Perdiz-negra       
16.    Perdiz roja o común    Perdiz-comum       
17.    Perdiz pardilla     Perdiz-cimzemta       
18.    Faisán vulgar    Faisão       
19.    Focha común    Galeirão-comum       
20.    Agachadiza chica    Narceja-galega       
21.    Agachadiza común    Narceja-cornum       
22.    Chocha perdiz o becada    Galinhola       
23.    Paloma bravia    Pombo-das-rochas       
24.    Paloma torcaz    Pombo-torcaz”    


c)    W załączniku II/2 wprowadza się zmiany:

w tytule dodaje się:

„ANEXO II/2”, „ANEXO II/2”.

W tabeli dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające na przeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
    „Español    Português       
25.    Cisne vulgar    Cisne-vulgar       
26.    Ánsar piquicorto    Ganso-de-bico-curto       
27.    Ánsar careto grande    Ganso-grande-de-testa-branca       
28.    Barnacla carinegra    Ganso-de-faces-brancas       
29.    Pato colorado    Pato-de-bico-vermelho       
30.    Porrón bastardo    Zarro-bastardo       
31.    Eider    Eider-edredão       
32.    Havelda    Pato-de-cauda-afilada    

 
    Español    Português       
33.    Negrón común    Pato-negro       
34.    Negrón especulado    Pato-fusco       
35.    Porrón osculado    Pato-olho-d'ouro       
36.    Serreta mediana    Merganso-pequeno       
37.    Serreta grande    Merganso-grande       
38.    Grévol    Galinha-do-mato       
39.    Gallo lira    Gaio-lira       
40.    Urogallo    Tetraz       
41.    Perdiz moruna    Perdiz-moura       
42.    Codorniz    Codorniz       
43.    Pavo silvestre    Perú       
44.    Rascón    Frango-d'água       
45.    Polla de agua    Galinha-d'água       
46.    Ostrero    Ostraceiro       
47.    Chorlito o pluvial dorado    Tarambola-dourada       
48.    Chorlito gris    Tarambola-cinzenta       
49.    Avefría    Abibe-comum       
50.    Correlimos gordo    Seixoeira       
51.    Combatiente    Combatente       
52.    Aguja colinegra    Maçarico-de-bico-direito       
53.    Aguja colipinta    Fuselo       
54.    Zarapito trinador    Maçarico-galego    

 
    Español    Português       
55.    Zarapito real    Maçarico-real       
56.    Archibebe oscuro    Perna-vermelha-escuro       
57.    Archibebe común    Perna-vermelha-comum       
58.    Archibebe claro    Perna-verde-comum       
59.    Gaviota reidora    Guincho-comum       
60.    Gaviota cana    Alcatraz-pardo       
61.    Gaviota sombría    Gaivota-d'asa-escura       
62.    Gaviota argéntea    Gaivota-argêntea       
63.    Gavión    Alcatraz-comum       
64.    Paloma zurita    Pombo-bravo       
65.    Tórtola turca    Rola-turca       
66.    Tórtola común    Rola-comum       
67.    Alondra común    Laverca       
68.    Mirlo común    Melro-preto       
69.    Zorzal real    Tordo-zornal       
70.    Zorzal común    Tordo-comum       
71.    Zorzal malvís o alirrojo    Tordo-ruivo-comum       
72.    Zorzal charlo    Tordeia”    

w drugiej tabeli dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające naprzeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
„Español    Portugal       
25.               
26.            

 
„Español    Portugal       
27.               
28.               
29.    +           
30.               
31.               
32.               
33.    +           
34.               
35.               
36.    +           
37.               
38.               
39.               
40.    +           
41.    +           
42.    +    +       
43.               
44.    +           
45.    +    +       
46.    +           
47.    +    +       
48.    +           
49.    +        

 
Español    Portugal       
50.    +           
51.    +           
52.    +           
53.    +           
54.    +           
55.    +           
56.    +           
57.    +           
58.    +           
59.    +           
60.    +           
61.    +           
62.    +           
63.               
64.    +    +       
65.    +           
66.    +    +       
67.               
68.    +    +       
69.    +    +       
70.    +    +       
71.    +    +       
72.    +    +”    


pod drugą tabelą dodaje się następujące przypisy:

„+    =    Estados miembros que pueden autorizar, conforme al apartado 3 del artículo 7, la caza de las especies enumeradas.

+    =    Estados-membros que podem autorizar, nos termos do no. 3 do artigo 7o, a caça das espécies enumeradas.”

d) W załączniku III/1 wprowadza się zmiany:

w tytule dodaje się:

„ANEXO III/1”, „ANEXO III/1”.

W tabeli dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające naprzeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
    „Español    Português       
1.    Ánade real o azulón    Pato-real       
2.    Lagópodo escandinavo    Lagópode-escocês       
3.    Perdiz roja o común    Perdiz-comum       
4.    Perdiz moruna    Perdiz-moura       
5.    Perdiz pardilla    Perdiz-cinzenta       
6.    Faisán vulgar    Faisão       
7.    Paloma torcaz    Pombo-torcaz”    

e) W załączniku III/2 wprowadza się zmiany:

w tytule dodaje się:

„ANEXO III/2”, „ANEXO III/2”.

W tabeli dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające naprzeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
    „Español    Português       
               
 8.    Ánsar común    Ganso-comum-ocidental       
 9.    Ánade silbón    Piadeira    

 
    „Español    Português       
10.    Cerceta común o de Invierno    Marrequinho-comum       
11.    Ánade rabudo    Arrabio       
12.    Porrón común    Zarro-comum       
13.    Porrón moñudo    Zarro-negrinha       
14.    Eider    Eider-edredão       
15.    Perdiz nival    Lagópode-branco       
16.    Urogallo    Tetraz .       
17.    Focha común    Galeirão-comum”    

f) W załączniku III/3 wprowadza się zmiany:

w tytule dodaje się:

„ANEXO III/3”, „ANEXO III/3”.

W tabeli dodaje się dwie poniższe tabele, zawierające naprzeciwko cytowanych numerów, wpisy wskazane poniżej:

 
    Español    Portuguãs       
18.    Ánsar careto grande    Ganso-grande-de-iesta-branca       
19.    Pato cuchara    Pato-trombeteiro       
20.    Porrón bastardo    Zarro-bastardo       
21.    Negrón común    Pato-negro       
22.    Gallo lira    Gaio-lira       
23.    Chorlito o pluvial dorado    Tarambola-dourada    

 
    Español    Português       
24.    Agachadiza chica    Narceja-galega       
25.    Agachadiza común    Narceja-comun       
26.    Chocha perdiz o becada    Galinhola»    

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3626/82 z dnia 3 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 384, z 31.12.1982, str. 1), zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3645/84 z dnia 28 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 367, z 28.12.1983, str. 1),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3646/83 z dnia 12 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 367, z 28.12.1983, str. 2), poprawionym w Dz.U. nr L 62, z 3.03.1984, str. 27),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 577/84 z dnia 5 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 64, z 6.03.1984, str. 5),

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1451/84 z dnia 25 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 140, z 26.05.1984, str. 21),

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1452/84 z dnia 25 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 140, z 26.051984, str. 23).

W artykule 13 ustęp 3 dodaje się:

„- Especies amenazadas de extinción”

- Espécies ameaçadas de extinção.”

XI. ENERGIA, BADANIA I INFORMATYKA

A

Energia

Decyzja Komisji 77/190/EWG z dnia 26 stycznia 1977 roku (Dz.U. nr L 61, z 5.03.1977, str. 34), zmieniona:

- decyzją Komisji 79/607/EWG z dnia 30 maja 1979 roku (Dz.U. nr L 170, z 9.07.1979, str. 1),

- decyzją Komisji 80/607/EWG z dnia 4 września 1980 roku (Dz.U. nr L 281, z 25.10.1980, str. 26),

- decyzją Komisji 81/883/EWG z dnia 14 października 1981 roku (Dz.U. nr L 324, z 12.11.1981, str. 19).
W załączniku:

- Załącznik A „Nazwy produktów z ropy naftowej” uzupełnia się następująco:

„Hiszpania

Gasolina súper
Gasolina normal
Gasóleo A
Gasóleo C
–
Keroseno corriente
Fuel-oil pesado no 1 y no 2
Fuel-oil pesado, bajo indice de azufre (BIA) no 1 y no 2

Portugalia

Gasolina super
Gasolina normal
Gasóleo
Gasóleo
–
Petróleo de iluminação
Fuelóleo, alto teor de enxofre
Fuelóleo, baixo teor de enxofre”.

- W załączniku B wprowadza się poniższe dodatkowe kolumny „Specyfikacja paliw samochodowych”:

 
    „Hiszpania    Portugalia       

a)    Benzyna wysokiej jakości
Ciężar właściwy (15oC)
Oktan nr: RON
  MON
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość ołowiu (g/l)

b)    Benzyna zwykła
Ciężar właściwy (15oC)
Oktan nr: RON
  MON
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość ołowiu (g/l)

c)    Gaz napędowy
Ciężar właściwy (15oC)
Oktan nr:
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość ołowiu (g/l)    

0,725-0,770
min. 97
min. 85
-
max. 0,40


0,710-0,755
min. 92
min. 80
-
max. 0,40


0,825-0,860
min. 45
-
max. 0,50    

0,750
98

10 500
max. 0,635


0,720
85

10 500
max. 0,635


0,835
min. 50
10 200
max. 0,5”    


- W załączniku C wprowadza się poniższe dodatkowe kolumny „Specyfikacja paliw”:

 
    „Hiszpania    Portugalia       

a) Paliwo używane do ogrzewania domowego

Olej gazowy
Ciężar właściwy (15oC)
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość siarki (%)
Punkt wrzenia (oC)

Lekki olej paliwowy
Ciężar właściwy (15oC)
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość siarki (%)
Punkt wrzenia (oC)

Parafina
Ciężar właściwy (15oC)
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
    



max. 0,900
-
max. 0,65
max. –6


–
–
–
–


–
–    



0,835
10 200
max. 0,5
max. –5


–
–
–
–


0,785
10 300       

b) Paliwa przemysłowe

Fuel-oil pesado
Ciężar właściwy (15oC)
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość siarki (%)

Fuel-oil pesado
Ciężar właściwy (15oC)
Wartość kaloryczna (Kcal/kg)
Zawartość siarki (%)
    


nº 1
–
min. 9 600
max. 2,7

BIA no 1
–
min. 9 600
min. 1,00    


nº 2
–
min. 9 400
max. 3,6

BIA no 2
–
min. 9 400
max. 1,00    



0,950
9 600
max. 3,5


0,950
9 600
max. 1,0”    


Dyrektywa Rady 79/531/EWG z dnia 14 maja 1979 roku (Dz.U. nr L 145, z 13.06.1979, str. 7).

W załączniku I dodaje się:

- w punkcie 3.1.1.:    „Horno eléctrico”, po hiszpańsku (ES)

                „Forno eléctrico” po portugalsku (P)”

- w punkcie 3.1.3.:    „Volumen utilizable” po hiszpańsku (ES)

                „Volume utilizável” po portugalsku (P)”,

- w punkcie 3.1.5.1.:    „Consumo de precalentamiento hasta 200oC” po hiszpańsku (ES)

    „Consumo para atingir 200oC” po portugalsku (P)”

    „Consumo de régimen (1 hora a 200oC)” po hiszpańsku (ES)

    „Consumo de manutenção durante uma hora a 200oC” po portugalsku (P)”

    „TOTAL” po hiszpańsku (ES)

    „TOTAL” po portugalsku (P)”,

- w punkcie 3.1.5.3.:    „Consumo del ciclo de limpieza” po hiszpańsku (ES)

                                „Consumo do ciclo de limpeza” po portugalsku (P)”.

Dodaje się następujące załączniki:

ZAŁĄCZNIK II (g)



ZAŁĄCZNIK II (h)


B

Badania

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3744/81 z dnia 7 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 376, z 30.12.1981, str. 38), zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 397/83 z dnia 17 lutego 1983 roku (Dz.U. nr L 47, z 19.02.1983, str. 13), poprawione w Dz.U. nr L 208, z 16.07.1982, str. 70.

W artykule 8 ustęp 2 liczbę „45” zastępuje się liczbą „54”.

Rozporządzenie Rady 83/624/EWG z dnia 25 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 353, z 15.12.1983, str. 15).

W załączniku II punkt 2 liczbę „45” zastępuje się liczbą „54”.


C

Informatyka

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1996/79 z dnia 11 września 1979 roku (Dz.U. nr L 231, z 13.09.1979, str. 1).

W artykule 8 ustęp 2 liczbę „41” zastępuje się liczbą „54”.


XII. POLITYKA REGIONALNA


Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2364/75 z dnia 15 września 1975 roku (Dz.U. nr L 243, z 17.09.1975, str. 9), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U WE nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 2 dodaje się, co następuje:

„Hiszpania:    Koszt zasobów Instituto de Crédito Oficial (ICO).”

Regulamin Komitetu Polityki Regionalnej (75/761/EWG) (Dz.U. nr L 320, z 11.12.1975, str. 17), zmieniony Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 3 ustęp 2 i 3 wyraz „dwanaście” zastępuje się wyrazem „czternaście”.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1787/84 z dnia 19 czerwca 1984 roku (Dz.U. nr L 169, z 28.06.1984, str. 1).

W artykule 40 ustęp 2 liczbę „45” zastępuje się liczbą „54”.

XIII. STATYSTYKA

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1445/72 z dnia 24 kwietnia 1972 roku (Dz.U. nr L 161, z 17.07.1972, str. 1), zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3065/75 z dnia 24 listopada 1975 roku (Dz.U. nr L 307, z 27.11.1975, str. 1),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 5 ustęp 2 wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się wyrazami „pięćdziesiąt cztery”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 546/77 z dnia 16 marca 1977 roku (Dz.U. nr L 70, z 17.03.1977, str. 13), zmienione Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 dodaje się:

„Hiszpania:    - Tráfico de perfeccionamiento activo

Portugalia:        - Regime de aperfeiçoamento activo”.

W artykule 2 dodaje się:

„Hiszpania:    - Tráfico de perfeccionamiento pasivo

Portugalia:        - Regime de aperfeiçoamento pasivo”.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3537/82 z dnia 20 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 371, z 30.12.1982, str. 7), zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3655/83 z dnia 23 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 361, z 24.12.1983, str. 31),

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3104/84 z dnia 7 listopada 1984 roku (Dz.U. nr L 291, z 8.11.1984, str. 25).

W załączniku:

- po „009 Grecja” dodaje się:

    „010 Portugalia        Łącznie z Azorami i Maderą

    011 Hiszpania            Łącznie z Balearami,

    Terytoria hiszpańskie poza obszarem celnym i statystycznym

    021    Wyspy Kanaryjskie

    022    Ceuta i Melilla”.

- punkt 040, 042, 202 i 205 uchyla się.

Dyrektywa Rady 64/475/EWG z dnia 30 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 131, z 13.08.1964, str. 2193/64), zmieniona:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 tekst zawarty po wyrazach „przeprowadza się w 1965 roku” otrzymuje brzmienie:

„i, w przypadku nowych Państw Członkowskich, przyjęte zostaną wszelkie stosowne ustalenia w celu zapewnienia, aby pierwsze badanie, obejmujące rok ich przystąpienia zostało przeprowadzone w roku następującym po tym przystąpieniu.”

Dyrektywa Rady 72/211/EWG z dnia 30 maja 1972 roku (Dz.U. nr L 128, z 3.06.1972, str. 28),zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku nowych Państw Członkowskich, data określona w ustępie 1 jest końcem roku ich przystąpienia.”

Dyrektywa Rady 72/221/EWG z dnia 6 czerwca 1972 roku (Dz.U. nr L 133, z 10.06.1972, str. 57), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku nowych Państw Członkowskich, powyższe dane zostaną zebrane po raz pierwszy w ciągu roku ich przystąpienia i będą dotyczyć poprzedniego roku.”

W artykule 4 koniec akapitu pierwszego otrzymuje brzmienie:

„... w załączniku; w przypadku nowych Państw Członkowskich dane odnoszące się do wszystkich zmiennych wymienionych w załączniku zbiera się począwszy od badania przeprowadzonego w ciągu roku następującego po roku ich przystąpienia oraz odnoszących się do roku ich przystąpienia.”

Dyrektywa Rady 78/166/EWG z dnia 13 lutego 1978 roku (Dz.U. nr L 52, z 23.02.1978, str. 17), zmieniona Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykul 4 ustęp 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku nowych Państw Członkowskich dane zbiera się po raz pierwszy nie później niż w czwartym kwartale następującym po ich przystąpieniu i dotyczą poprzedzającego go miesiąca lub kwartału.”

W artykule 4 ustęp 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku nowych Państw Członkowskich okres, o którym mowa w akapicie pierwszym, biegnie od ich przystąpienia.”

XIV. ROLNICTWO


a)    oleje i tłuszcze

Rozporządzenie Rady nr 136/66/EWG z dnia 22 września 1966 roku (Dz.U. nr 172, z 30.09.1966, str. 3025/66), zmienione ostatnio rozporządzeniem (EWG) nr 231/85 z dnia 29 stycznia 1985 roku (Dz.U. nr L 26, z 31.01.1985, str. 12).

W artykule 5 ustęp 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Pomoc jest przyznawana obszarom, na którym zostały zasadzone drzewa oliwkowe:

- we Francji i we Włoszech w dniu 31 października 1978 roku,

- w Grecji w dniu 1 stycznia 1981 roku,

- w Hiszpanii w dniu 1 stycznia 1984 roku

W przypadku Portugalii, pomoc jest zastrzeżona do ilości, które prawdopodobnie zostaną wyprodukowane na obszarach, na których zostały zasadzone drzewa oliwkowe w ramach rzeczywistej produkcji w powyższym Państwie Członkowskim w dniu 1 stycznia 1984 roku”

b)    mleko i przetwory mleczne

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968, str. 13), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 591/85 z dnia 26 stycznia 1985 roku (Dz.U. nr L 68, z 8.03.1985, str. 5).

W artykule 5c ustęp 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Ta zagwarantowana ogólna ilość wynosi, zgodnie z poniższym:

                    (1 000 ton)
Belgia                 3 106
Dania                 4 882
Niemcy                23 248
Grecja                 467
Hiszpania                 4 650
Francja                25 325
Irlandia                 5 280
Włochy                 8 323
Luksemburg             265
Niderlandy            11 929
Wielka Brytania            15 538”

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 857/84 z dnia 31 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 90, z 1.04.1984, str. 13), zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1557/84 z dnia 4 czerwca 1984 roku (Dz.U. nr L 150, z 6.06.1984, str. 6).
Załącznik otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

Ilości, o których mowa w art. 6 ust. 2 (producenci mleka sprzedający produkty bezpośrednio konsumentom):

                    (1 000 ton)
Belgia                     505
Dania                     1
Niemcy                     305
Grecja                     116
Hiszpania                     750
Francja                    1 183
Irlandia                     16
Włochy                    1 591
Luksemburg                 1
Niderlandy                 145
Wielka Brytania                  398”

c)    cukier

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 206/68 z dnia 20 lutego 1968 roku (Dz.U. nr L 47, z 23.02.1968, str. 1), zmienione ostatnio Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U WE nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule 5 ustęp 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Jednakże jeśli w Danii, Grecji, Irlandii, Portugalii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii, buraki cukrowe są dostarczane nieodpłatnie do cukrowni, umowa powinna przewidywać możliwość udziału producenta w kosztach transportu oraz określać procent ich wysokości.”

W artykule 8a dodaje się:

„W przypadku Hiszpanii i Portugalii:

wyrazy „rok obrotowy 1967/68”, o których mowa w art. 4 us. 2, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 2 i art. 10 ust. 2 zastępuje się wyrazami „rok obrotowy 1985/86”.

wyrazy „przed rokiem obrotowym 1968/69”, o których mowa w art. 5 ustępy 3 i 8 lit. d) zastępuje się wyrazami „przed rokiem obrotowym 1985/87”.”

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1785/81 z dnia 30 czerwca 1981 roku (Dz.U. nr L 177, z 1.07.1981, str. 4), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1482/85 z dnia 23 maja 1985 roku (Dz.U. nr L 151, z 10.06.1985, str. 1).

W artykule 9 ustęp 4 uzupełnia się, zgodnie z poniższym:

„Jednakże w odniesieniu do przedsiębiorstwa produkującego cukier, znajdującego się w Autonomicznym Regionie Azorów, przedsiębiorstwo to będzie uznawane za rafinerię w rozumieniu niniejszego ustępu przeznaczoną do rafinacji nierafinowanych buraków cukrowych do limitu ilościowego wyrażonego w białym cukrze równego różnicy między rzeczywistą produkcją osiągniętą w ramach kwot A i B oraz 20 000 ton.”

W artykule 24 ustęp 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„1. Państwo Członkowskie, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Tytule, przyzna kwotę A i kwotę B każdemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier oraz każdemu przedsiębiorstwu produkującemu izoglukozę, znajdującemu się na jego terytorium, które:

w okresie od dnia 1 lipca 1980 roku do dnia 30 czerwca 1981roku korzystało z podstawowej kwoty określonej albo w rozporządzeniu (EWG) nr 3330/74 albo w rozporządzeniu (EWG) nr 1111/77 lub

w odniesieniu do Grecji, produkowało cukier lub izoglukozę w okresie, o którym mowa w pierwszym tiret lub

w odniesieniu do Hiszpanii i Portugalii produkowało cukier lub izoglukozę w ciągu roku kalendarzowego 1985.

W odniesieniu do Portugalii, kraj ten przyzna, w przypadku części kontynentalnej, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Tytule oraz w ramach limitu bazowych ilości A i B określonego dla tego regionu w ustępie 2, kwotę A i kwotę B każdemu przedsiębiorstwu znajdującemu się w tym regionie, które może rozpocząć produkcję cukru.

Przed takim przyznaniem, Portugalia może wykorzystać do 10% bazowych ilości A i B, ustalonych dla Portugalii w jej części kontynentalnej, na rzecz kwot A i B przedsiębiorstwa znajdującego się w autonomicznym regionie Azorów.”

W artykule 24 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do celów przyznania kwot A i B, o których mowa w ust. 1, ustala się następujące bazowe ilości:

Bazowe ilości A

 

Regiony
    
a) Bazowa ilość A dla cukru 1    
b) Bazowa ilość A dla izoglukozy 2       
Dania
Niemcy
Francja (metropolitalna)
Francja – departamenty zamorskie
Grecja
Hiszpania
Irlandia
Włochy
Niderlandy
Portugalia (część kontynentalna)
Autonomiczny region Azorów
Unia Gospodarcza Belgia/Luksemburg
Wielka Brytania    328 000,0
1 990 000,0
2 530 000,0
466 000,0
290 000,0
960 000,0
182 000,0
1 320 000,0
690 000,0
54 545,5
9 090,9
680 000,0
1 040 000,0    –
28 882,0
15 887,0
–
10 522,0
75 000,0
–
16 569,0
7 426,0
8 093,9
–
56 667,0
21 696,0       
1 W tonach białego cukru.
2 W tonach suchej materii.    


II.    Bazowe ilości B

 

Regiony
    
a) Bazowa ilość B dla cukru 1    
b) Bazowa ilość B dla izoglukozy 2
       
Dania
Niemcy
Francja (metropolitarna)
Francja – departamenty zamorskie
Grecja
Hiszpania
Irlandia
Włochy
Niderlandy
Portugalia (część kontynentalna)
Autonomiczny region Azorów
Unia Gospodarcza Belgia/Luksemburg
Wielka Brytania    96 629,3
612 312,9
759 232,8
46 600,0
29 000,0
40 000,0
18 200,0
248 250,0
182 000,0
5 454,5
909,1
146 000,0
104 000,0    –
6 802,0
4 135,0
–
2 478,0
8 000,0
–
3 902,0
1 749,0
1 906,1
–
15 583,0
5 787,0       
1 W tonach białego cukru.
2 W tonach suchej materii.    

W artykule 24 ustęp 3 akapit drugi dodaje się:

„c)    Hiszpanii, kwota A zostanie ustalona poprzez podzielenie bazowej ilości A ustalonej w ust. 2 I lit. a) dla Hiszpani między przedsiębiorstwami, o których mowa w trzecim tiret pierwszego akapitu ust. 1 , biorąc pod uwagę ich prawa w zakresie produkcji, stosowane przed dniem 1 stycznia 1986roku

d)    Portugalii, w swoim regionie autonomicznym Azorów, kwota A przedsiębiorstwa produkującego cukier jest równa bazowej ilości ustalonej w ust. 2 I lit. a) dla tego regionu.”

W artykule 24 ustęp 3 dodaje się:

„W odniesieniu do przedsiębiorstw produkujących izoglukozę, znajdujących się w:

a)    Hiszpanii, kwota A zostanie ustalona poprzez podzielenie bazowej ilości A ustalonej w ust. 2 I lit. b) dla Hiszpanii pomiędzy dane przedsiębiorstwa na podstawie ich odpowiedniej produkcji osiągniętej w roku kalendarzowym 1983;

b)    Portugalii, kwota A danego przedsiębiorstwa produkującego izoglukozę znajdującego się w części kontynentalnej jest równa bazowej ilości A ustalonej w ust. 2 I lit. b) dla tego regionu.”

W artykule 24 ustęp 4 dodaje się:

„W odniesieniu do przedsiębiorstw produkujących cukier, znajdujących się w:

a)    Hiszpanii, kwota B zostanie ustalona poprzez podzielenie bazowej ilości B ustalonej w ust. 2II lit. a) dla Hiszpanii pomiędzy dane przedsiębiorstwa, biorąc pod uwagę ich prawa w zakresie produkcji, stosowane przed dniem 1 stycznia 1986roku;

b)    Portugalii, w swoim regionie autonomicznym Azorów, kwota B danego przedsiębiorstwa produkującego cukier jest równa bazowej ilości B ustalonej w ust. 2 II lit. b) dla tego regionu.”

W artykule 24 ustęp 5 dodaje się:

„W odniesieniu do przedsiębiorstw produkujących izoglukozę, znajdujących się w:

a)    Hiszpanii, kwota B zostanie ustalona poprzez podzielenie bazowej ilości B ustalonej w ust. 2II lit. b) dla Hiszpanii pomiędzy dane przedsiębiorstwa, na podstawie ich odpowiedniej produkcji osiągniętej podczas roku kalendarzowego 1983;

b)  Portugalii, kwota B danego przedsiębiorstwa produkującego izoglukozę znajdującego się w części kontynentalnej, jest równa bazowej ilości B ustalonej w ust.2II lit. b) dla tego regionu.”

d)    produkty otrzymywane z owoców i warzyw

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 516/77 z dnia 14 marca 1977 roku (Dz.U. nr L 73, z 21.03.1977, str. 1), zmienione ostatnio rozporządzeniem (EWG) nr 988/84 z dnia 31 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 103, z 16.04.1984, str. 11).

W artykule 3b ustęp 2, artykule 3d ustęp 2, artykule 4 ustęp 1 i w załączniku Ia litera a) wyrazy „wysuszone winogrona” zastępuje się wyrazami „winogrona sułtańskie i porzeczki”.

W artykule 4 ustęp 1 dodaje się:

„Hiszpańskie i portugalskie przedsiębiorstwa magazynujące powinny kupować jedynie produkty uzyskiwane od roku obrotowego 1986/87.”

e)    wina

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/79 z dnia 5 lutego 1979 roku (Dz.U. nr L 54, z 5.03.1979, str. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 775/85 z dnia 26 marca 1985 roku (Dz.U. nr L 88, z 28.03.1985, str. 1).

W artykule 1 ustęp 4 litera b) pierwsze tiret  dodaje się, co następuje: „częściowo sfermentowany moszcz winogronowy, otrzymywany z winogron rodzynkowych” po wyrażeniu „częściowo sfermentowany moszcz winogronowy”.

W artykule 48 ustęp 3 dodaje się:

„c)    częściowo sfermentowany moszcz winogronowy, otrzymywany z winogron rodzynkowych, zwany również „vino dulce natural”, może być wprowadzany na rynek jedynie w celu wzmacniania likierów oraz jedynie w regionach produkcji wina, gdzie wykorzystanie to jest tradycyjne w dniu 1 stycznia 1985roku”

W artykule 49 ustęp 1  ostatnie tiret dodaje się:

„- częściowo sfermentowany moszcz winogronowy, otrzymywany z winogron rodzynkowych”.

W załączniku II dodaje się:

„3a.    Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy, otrzymywany z winogron rodzynkowych, zwany również „vino dulce natural”, przy czym produkt jest otrzymywany z częściowej fermentacji moszczu winogronowego otrzymywanego z winogron rodzynkowych, którego całkowita zawartość cukru przed fermentacją wynosi co najmniej 272 gramów na litr, a naturalna moc alkoholu według zawartości nie może być niższa niż 8% obj.”

Punkt 12 załącznika II otrzymuje brzmienie:

„12. Likiery, które to produkty:

    są produkowane we Wspólnocie,

posiadają całkowitą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 17,5% obj. oraz rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 15% i nie większą niż 22% obj.,

oraz

są otrzymywane z moszczu winogronowego lub wina, przy czym powyższe produkty są uzyskiwane z określonych gatunków wina, wyselekcjonowanych z tych, o których mowa w artykule 49 oraz posiadających naturalną moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 12% obj:

poprzez zamrożenie

lub

poprzez dodanie, w czasie lub po fermentacji:

(i)        neutralnego alkoholu o pochodzeniu winnym, w tym alkoholu uzyskiwanego z destylacji wysuszonych winogron, z rzeczywistą mocą alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 95% obj. lub

(ii)    nierektyfikowanego produktu uzyskiwanego z destylacji wina oraz posiadającego rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie niższą niż 52% i nie większą niż 80% obj. lub

(iii)    skoncentrowanego moszczu winogronowego lub w przypadku pewnych ilości likieru produkowanego w wyszczególnionych regionach oraz pojawiających się na przygotowywanej liście win, dla których taka praktyka jest tradycyjna, skoncentrowanego moszczu winogronowego poprzez bezpośrednie ogrzewanie, który, oprócz tej operacji, odpowiada definicji skoncentrowanego musu winogronowego lub

(iv)    mieszanki powyższych produktów.

Jednakże pewne gatunkowe likiery produkowane w wyszczególnionych regionach oraz pojawiające się na przygotowywanej liście mogą być uzyskiwane ze świeżego, niesfermentowanego musu winogronowego, który nie musi posiadać minimalnej naturalnej mocy alkoholu w zawartości w wysokości 12%.

Ponadto, pewne gatunkowe likiery produkowane w wyszczególnionych regionach oraz pojawiające się na liście, która zostanie określona, uzyskiwane zgodnie z poprzednimi akapitami, mogą wykazywać całkowitą moc alkoholu w zawartości, nie mniejszą niż 15% obj., jeśli jest to przewidziane w ustawodawstwie krajowym przyjętym do dnia 1 stycznia 1985 roku

a) Białe gatunkowe likiery produkowane w wyszczególnionych regionach, nazywane również „vino generoso”, uzyskiwane „sous voile”

- posiadające całkowitą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 15% obj. oraz rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie większą niż 22% obj. oraz zawartość cukru mniejszą niż gramy na litr,

- otrzymywany z białego moszczu winogronowego uzyskiwanego z gatunków wina wyselekcjonowanych z tych, o których mowa w artykule 49, których naturalna moc alkoholu w zawartości jest nie mniejsza niż 10,5% obj.,

- produkowane z dodatkiem alkoholu winnego, posiadającego rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 95% obj.,

b)    Gatunkowe likiery produkowane w wyszczególnionych regionach, zwane również „vino generoso de licor”:

- posiadające całkowitą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 17,5% obj. oraz rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 15 i nie większą niż 22 % obj.,

- otrzymywany z „vino generoso” z dodatkiem częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego uzyskiwanego z winogron rodzynkowych, zwane również „vino dulce natural” lub ze skoncentrowanego moszczu winogronowego.

c)    Czerwone gatunkowe likiery produkowane w wyszczególnionych regionach:

- posiadające całkowitą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 17,5% obj. oraz rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 15% oraz nie większą niż 22% obj.,

- otrzymywany z białego moszczu winogronowego uzyskiwanego z gatunków wina, wyselekcjonowanych z tych, o których mowa w artykule 49, których naturalna moc alkoholu w zawartości jest nie mniejsza niż 11% obj.,

- produkowane z dodatkiem alkoholu przed lub po fermentacji:

(i)    albo neutralnego alkoholu o pochodzeniu winnym, w tym alkoholu uzyskiwanego z destylacji wysuszonych winogron, z rzeczywistą mocą alkoholu w zawartości nie mniejszą niż 95% obj. lub

(ii)    nierektyfikowanego produktu uzyskiwanego z destylacji wina oraz posiadającego rzeczywistą moc alkoholu w zawartości nie niższą niż 70%”

f)    Baranina i mięso kóz

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1837/80 z dnia 27 czerwca 1980 roku (Dz.U. nr L 183, z 16.07.1980, str. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 871/84 z dnia 31 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 90, z 1.04.1984, str. 35).

W artykule 3 ustęp 5 dodaje się:

„region 7: Hiszpania, Portugalia.”

g) Zboża

rozporządzenie Rady (EWG) nr 2727/75 z dnia 29 października 1985 roku (Dz.U. nr L 281, z 1.11.1975, str. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1018/84 z dnia 31 marca 1984 roku (Dz.U. nr L 107, z 19.04.1984, str. 1).

W artykule 3 ustęp 3 akapit trzeci w każdym przypadku przed wyrazami „w Grecji” dodaje się wyrazy „w Hiszpanii”.

h) Ustawodawstwo dotyczące dodatków w artykułach żywnościowych

Dyrektywa Rady nr 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 roku (Dz.U. nr L 270, z 14.12.1970, str. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą 84/587/EWG z dnia 29 listopada 1984 roku (Dz.U. nr L 319, z 8.12.1984, str. 13).

W artykule 4 ustęp 2 dodaje się:

„W odniesieniu do Hiszpanii i Portugalii:

- datę „3 stycznia 1985 roku”, o której mowa powyżej zastępuje się datą „1 kwietnia 1986 roku”,

- datę „3 grudnia 1985 roku”, o której mowa powyżej zastępuje się datą „1 grudnia 1986 roku”

i) Sieci dla zbierania danych księgowych dotyczących gospodarstw rolnych

rozporządzenie Rady (EWG) nr 79/65/EWG z dnia 15 czerwca 1965 roku (Dz.U. nr 109, z 23.06.1965, str. 1859/65), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2143/81 z dnia 27 lipca 1981 roku (Dz.U. nr L 210, z 30.07.1981, str. 1).

Artykuł 4 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

„3.    Maksymalna liczba sprawozdających gospodarstw wynosi 75 000 w przypadku Wspólnoty.

W dniu 1 marca 1986 roku liczba sprawozdających gospodarstw wynosić będzie:

12 000 w przypadku Hiszpanii; liczba ta będzie stopniowo podwyższana w ciągu kolejnych pięciu latach, aby wreszcie osiągnąć 15 000,

1 800 w przypadku Portugalii; liczba ta będzie stopniowo podwyższana w ciągu kolejnych pięciu at, aby wreszcie osiągnąć 3 000.”


XV. RYBOŁÓWSTWO

W następujących aktach i artykułach,wyrazy „czterdzieści pięć” zastępuje się przez wyrazy „pięćdziesiąt cztery”:

a)    rozporządzenie Rady (EWG) nr 3796/81 z dnia 29 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 379, z 31.12.1981, str. 1), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3655/84 z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz. U. WE nr L 340, z 28.12.1984, str. 1):

artykuł 33 ustęp 2.

b)    rozporządzenie Rady (EWG) nr 170/83 z dnia 25 stycznia 1983 roku (Dz.U. nr L 24, z 27.01.1983, str. 1), poprawione w Dz.U. nr L 73, z 19.03.1983, str. 42):

artykuł 14 ustęp 2.

c)    rozporządzenie Rady (EWG) nr 2908/83 z dnia 4 października 1983 roku (Dz.U. nr L 290, z 22.10.1983, str. 1):

artykuł 21 ustęp 2.

d)    rozporządzenie Rady (EWG) nr 2909/83 z dnia 4 października 1983 roku (Dz.U. nr L 290, z 22.10.1983, str. 9):

artykuł 16 ustęp 2.

e)    Dyrektywa Rady 83/515/EWG z dnia 4 października 1983 roku (Dz.U. nr L 290, z 22.10.1983, str. 15):

artykuł 13 ustęp 2.

rozporządzenie Rady (EWG) nr 103/76 z dnia 19 stycznia 1976 roku (Dz.U. nr L 20, z 28.01.1976, str. 29), zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3049/79 z dnia 21 grudnia 1979 roku (Dz.U. nr L 343, z 31.12.1979, str. 32).

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 273/81 z dnia 30 stycznia 1981 roku (Dz.U. nr L 30, z 2.02.1981, str. 1),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3166/82 z dnia 22 listopada 1982 roku (Dz.U. nr L 332, z 27.11.1982, str. 4),

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3250/83 z dnia 17 listopada 1983 roku (Dz.U. nr L 321, z 18.11.1983, str. 20).

W załączniku B tekst pod „Dorsz” zastępuje się następującym:

 
    „kg/ryby       

Rozmiar 1

Rozmiar 2

Rozmiar 3

Rozmiar 4    
2,5 i ponad

od 1,2 do, lecz bez 2,5

od 0,6 do, lecz bez 1,2

a) od 0,2 do, lecz bez 0,6

b) od 0,15 do, lecz bez 0,2 w przypadku dorsza śródziemnomorskiego”    

rozporządzenie Rady (EWG) nr 104/76 z dnia 19 stycznia 1976 roku (Dz.U. nr L 20, z 28.01.1976, str. 35), zmienione:

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3575/83 z dnia 14 grudnia 1983 roku (Dz.U. nr L 356, z 20.12.1983, str. 6).

W artykule 10 ustęp 1 litera b)  drugie tiret, dodaje się:

„quisquilla”

„ camarãonegro”.

rozporządzenie Rady (EWG) nr 2796/81 z dnia 29 grudnia 1981 roku (Dz.U. nr L 379, z 31.12.1981, str. 1), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3655/84 z dnia 19 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 340, z 28.12.1984, str. 1).

a)    W artykule 10 ustęp 1, wyrazy „A i D” zastępuje się wyrazami „A, D i E”,

b)    Artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

1. Dla każdego produktu, wymienionego:

w załącznikach I A i D, wspólnotowa cena wycofania

w załączniku I E wspólnotowa cena sprzedaży,

zostaną ustalone na podstawie świeżości, rozmiaru lub wagi oraz prezentacji produktu, zwanego dalej „kategorią produktu”, poprzez zastosowanie do sumy równej co najmniej 70%, lecz nie przekraczającej 90% ceny wyjściowej, czynnika konwersji dla danej kategorii produktu. Powyższe konwersje powinny odzwierciedlać stosunek cenowy między kategorią branych pod uwagę produktów a przyjętą dla określenia ceny wyjściowej. Wspólnotowa cena wycofania oraz wspólnotowa cena sprzedaży nie powinny jednakże w żadnym przypadku przekraczać 90% ceny wyjściowej.

2. W celu zapewnienia producentom w strefach wyładunku, które leżą daleko od głównych centrów konsumpcji Wspólnoty, dostępu do rynków na zadowalających warunkach, ceny, o których mowa w ust. 1 mogą być ważone, w przypadku powyższych stref, poprzez konwersje dostosowujące.

3. Procedury stosowania niniejszego artykułu oraz, w szczególności, ustalenia wielkości procentowej ceny wyjściowej służącej jako element w obliczaniu wspólnotowej ceny wycofania lub wspólnotowej ceny sprzedaży oraz określenia stref wyładunku, o których mowa w ust. 2, jak również ceny, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 33.”

c)    Dodaje się następujący artykuł:

„Artykuł 14a

1. Państwa Członkowskie przyznają premię za magazynowanie organizacjom producenckim, które nie sprzedają w okresie całego roku połowowego produktów pojawiających się w części E załącznika I poniżej wspólnotowej ceny sprzedaży, ustalonej zgodnie z art. 12, przy czym dopuszcza się margines tolerancji 10% albo powyżej, albo poniżej tej ceny, jednakże biorąc pod uwagę w szczególności sezonowe zmiany cen rynkowych.

2. Jedynie poniższe mogą być uważane za ilości, które mogą podlegać premii za magazynowanie, tj. te, które:

- zostały wprowadzone na rynek przez producenta będącego członkiem organizacji,

- spełniają pewne wymogi w odniesieniu do jakości i prezentacji,

 były przedmiotem sprzedaży, w czasie której ustalono, że nie było nabywcy po wspólnotowej cenie sprzedaży,

- są przetwarzane albo w celu zamrożenia i przechowywania lub zachowania w określonych warunkach.

3. Produkty, które nie były sprzedane na warunkach, o których mowa w ust. 2  trzecie tiret, ani nie były przeznaczone do operacji, o których mowa w ust. 2 tiret czwarte, powinny być sprzedane w sposób nie zakłócający normalnej sprzedaży danego produktu.

4. Dla każdego z danego produktu, premię za magazynowanie przyznaje się jedynie dla ilości, które nie przekraczają 20% rocznej ilości, oferowanej do sprzedaży zgodnie z art. 5 ust. 1.

Wysokość powyższej premii nie może przekraczać wysokości kosztów technicznych i finansowych odnoszących się do operacji niezbędnych dla stabilizacji i magazynowania.

5. Procedury stosowania niniejszego artykułu zostaną określone zgodnie z procedurą określoną w art. 33.”

d)    W artykule 21 ustęp 1 akapit pierwszy po punkcie „14” dodaje się punkt „14a”.

e)    W artykule 21 ustęp 2 na końcu akapitu pierwszego dodaje się:

„W przypadku produktów wymienionych w części E załącznika I, cena referencyjna jest równa wspólnotowej cenie sprzedaży ustalonej zgodnie z art. 12 ust. 1.”

f)    W artykule 21 ustęp 3 akapit pierwszy, wyrazy „A i D” zastępuje się wyrazami „A, D i E”.

g)    W artykule 21 ustęp 4 litera b), wyrazy „załącznik I C i D” zastępuje się wyrazami „załącznik I C, D i E”.

h)    W artykule 26 ustęp 2, po „14” dodaje się „14a”.

i)    W części A załącznika I, w kolumnie „Opis”, wyrazy „Scomber scombrus” zastępuje się wyrazami „Scomber scombrus i Scomber japonicus”.

j)    W załączniku I A dodaje się:

„14.    03.01 B I u) I flądra (Lepidorhombus spp.)

03.01 BI v) I leszcz (Brama spp.)

16.    03.01 BI w) I anioł morski (Lophius spp.)”.

k)    W załączniku I dodaje się:

„E. Produkty świeże lub zamrożone lub produkty po prostu gotowane w wodzie

ex 03.03 A III b) jadalne kraby (Cancer pagurus)

ex 03.03 A V a) 2 langusty norweskie (Nephrops norvegicus)”.

l)    W załączniku II B, wiersze 1 i 2 skreśla się. Wiersze 3-7 stają się wierszami 1-5.

m)    Załącznik IV B otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IV

 
Kod WTC    Wyszczególnienie       

B. Wyroby zamrożone lub solone z następujących ryb: karmazyn (Sebastes spp), dorsz (Gadus morhua), saithe (Pollachius virens), łupacz (Melanogrammus aeglefinus) oraz witlinek (Merlangus merlangus) oraz produkty zamrożone lub solone z następujących skorupiaków:
       

- ex 03.01 B I (całe, bez głowy lub w kawałkach)

- ex 03.01 B II b) (filety)

- ex 03.02 A I i II

-    ex 16.04 F i 16.04 G I
(filety, surowe, w cieście lub w bułce tartej)





- ex 16.04 C I
- ex 03.03 A III b)
    
Dorsz (Molva spp),
 
makrela (Scomber scombrus i Scomber japonicus),
 płastuga (Pleuronectes platessa),

 morszczuk (Merluccius merluccius),

pies morski (Squalus acanthias i Scyliorhinus spp),
śledź, flądra (Lepidorhumbus spp),
leszcz (Brama spp),
anioł morski (Lophius spp),
jadalne kraby (Cancer pagurus),
langusty norweskie (Nephrops norvegicus)”    


n)    Załącznik V otrzymuje brzmienie

„ZAŁĄCZNIK V

 
Kod WTC    Wyszczególnienie       

Wyroby zamrożone lub solone z następującycyh ryb i skorupiaków
       

- ex 03.01 B1 (całe, bez głowy lubn w kawałkach)

- ex 03.+1 B II b) (filety)

- ex 03.02 A I i II

- ex 16.04 F i ex 16.04 G I (filety surowe, tylko w cieście lub bułce tartej)

- ex 03.03 A IV

ex 16.05 B (w skorupach lub po prostu gotowane w wodzie    
Dorsz (bez gatunku Gadus morhua), makrela (bez gatunku Scomber japonicus), morszczuk (Merluccius spp. Bez Merluccius merluccius), mintaj alaskański (Theragra chalcogramma), mintaj (Pollachius pollachius), flądra (Platichthys flesus) i krewetki (bez krewetek z gatunku Crangon crangon)





Krewetki (bez krewetek z gatunku Crangon crangon)”    

o)    Redakcja Wspólnej Taryfy Celnej w pozycji 03.01 B I załącznika VI po pozycji t) otrzymuje brzmienie:

 
          Stawka celna       
          Autonomiczna w % lub pobrana (L)    Konwencyjna w %       
1    2    3    4       
03.01    
B. I u) flądra (Lepidorhombus spp.):
1.    Świeża lub chłodzona
2.    Leszcz (Brama spp.)
v) 1. Świeże lub chłodzone
2. Zamrożone
w) anioł morski (Lophius spp.)
1. Świeże lub chłodzone
2. Zamrożone
x) witlinek błękitny (Micromesistius poutassou lub Gadus poutassou)
y) Pozostałe
    

15
15
15
15

15
15

15
15    

15
15
15
15

15
15

15
15    


p)    Redakcja Wspólnej Taryfy Celnej w pozycji 03.01 B II załącznika VI po numerze 13 otrzymuje brzmienie:

 
          Stawka celna       
          Autonomiczna w % lub pobrana (L)    Konwencyjna w %       
1    2    3    4       

03.01    
B. II. B) 14. Z flądry (Lepidorhombus spp.)
15. z leszcza (Brama spp.)
16. Z anioła morskiego (Lophius spp.)
17. Pozostałe    
18
18
18
18    
15
15
15
15
    

q)    Redakcja Wspólnej Taryfy Celnej w pozycji 03.03 A III załącznika VI otrzymuje brzmienie:

 
          Stawka celna       
          Autonomiczna w % lub pobrana (L)    Konwencyjna w %       
1    2    3    4       

03.03    
A.    III. Kraby i raki słodkowodne:
a)    Kraby z gatunków Paralithodes cachaticus, Chionoectes spp i Callinectes sapidus
b)    Kraby jadalne (Cancer pagurus)
c)    Pozostałe
    


18
18
18    


8,9
15
15    


rozporządzenie Rady (EWG) nr 2203/82 z dnia 28 lipca 1982 roku (Dz.U. nr L 235, z 10.08.1982, str. 4).

Załącznik otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

 
Kod WTC    Wyszczególnienie    Świeżość
1    Prezentacja
1       
1    2    3    4       
I.
1.    ex 03.01 B I f) 1

2.    ex 03.01 B I h) 1


3.    ex 03.01 B I ij) 1


4.    ex 03.01 B I k) 1


5.    ex 03.01 B I l) 1


6.    ex 03.01 B I u) 1


7.    ex 03.01 B I v) 1


8.    ex 03.01 B I w) 1


9.    ex 03.01 A IV b) 1

II. Od dnia 1 stycznia 1987roku

1.    ex 03.01 B I d) I

2.    ex 03.01 B I p) I    
Karmazyn (Sebastes spp.)

Dorsz (Gadus morphua)


Saithe (Pollcahius virens)


Łupacz (Melanogrammus aeglefinus)


Witlinek błękitny (Merlangus merlangus)


Flądra (Lepidorhombus spp.)


Leszcz (Brama spp.)


Anioł morski (Lophius, spp.)


Krewetki (Crangon crangon)



Sardynki (Sardina pilchardus)

Anchovies (Engraulis spp.)    
E, A

E, A


E, A


E, A


E, A


E, A


E, A


E, A


A



E, A

E, A    
Cały

Wypatroszony i bez głowy

Wypatroszony i bez głowy

Wypatroszony i bez głowy

Wypatroszony i bez głowy

Wypatroszony i bez głowy

Wypatroszony i bez głowy

Wypatroszony i bez głowy

Po prostu gotowane w wodzie

Całe

Całe       
1 Kategorie świeżości i prezentacji określa się zgodnie z artykułem 2 podstawowego rozporządzenia    

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3138/82 z dnia 19 listopada 1982 roku (Dz.U. nr L 335, z 29.11.1982, str. 9), zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3646/84 z dnia 21 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 335, z 22.12.1984, str. 57), poprawione w Dz.U. nr L 15, z 18.01.1985, str. 55).

W artykule 6 ustęp 3 akapit drugi dodaje się:

„- Transformación que se beneficie de una prima por venta diferida especial: (precisar el tipo de transformación)

Reglamento (CEE) no 3796/81, artículo 14;

- Transformação que beneficia de um prémio de reporte especial (especificar o tipo de transformação)

Regulamento (CEE) no. 3796/81, artigo 14.”

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3321/82 z dnia 9 grudnia 1982 roku (Dz.U. nr L 351, z 11.12.1982, str. 20).

W artykule 7 ustęp 2 dodaje się:

„- Transformación que se beneficie de una prima por venta diferida especial: (precisar el tipo de transformación)

Reglamento (CEE) no 3796/81, artículo 14;

- Transformação que beneficia de um prémio de reporte especial (especificar o tipo de transformação)

Regulamento (CEE) no. 3796/81, artigo 14.”

rozporządzenie Rady (EWG) nr 170/83 z dnia 25 stycznia 1983 roku (Dz.U. nr L 24, z 27.01.1983, str. 1).

a)    Tabelę „wody przybrzeżne Francji i terytoriów zamorskich”, którą zawiera załącznik I uzupełnia się, zgodnie z poniższym:

 

„Wybrzeże atlantyckie
(6-12 mil)

Granica hiszpańsko-francuska do 46o08’N












Wybrzeże śródziemno-morskie (6-12 mil)

Granica Hiszpania/Cap Leucate    



Hiszpania
















Hiszpania    



Anchovies





Sardynki










Wszystkie gatunki    



- połowy bezpośrednie, nieograniczone jedynie od 1 marca do 30 czerwca

- połowy na żywą przynętę jedynie od 1 lipca do 31 października

- nieograniczone jedynie od 1 stycznia do 28 lutego oraz od 1 lipca do 31 grudnia. Ponadto, połowy wyżej wymienionych gatunków powinny być prowadzone zgodnie z i w ramach limitów dla działalności połowowej prowadzonej w 1984roku




Nieograniczone”    


b)    W załączniku I dodaje się „WODY PRZYBRZEŻNE HISZPANII

 

Obszar geograficzny    
Państwo Członkowskie    
Gatunki    
Znaczenie lub dana charakterystyka
       

„Wybrzeże atlantyckie
(6-12 mil)

Granica hiszpańsko-francuska do latarni morskiej Cap Mayor (3o47’W)

Wybrzeże śródziemno-morskie (6-12 mil)

Granica Francja/Cap Creus    



Francja







Francja    



Pelagiczne







Wszystkie gatunki
    



Nieograniczone, zgodnie oraz w ramach limitów dla działalności połowowej prowadzonej w 1984roku





Nieograniczone”    
rozporządzenie Rady (EWG) nr 171/83 z dnia 25 stycznia 1983 roku (Dz.U. nr L 24, z 27.01.1983, str. 14), zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2931/83 z dnia 4 października 1983 roku (Dz.U. nr L 288, z 21.10.1983, str. 1),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1637/84 z dnia 7 czerwca 1984 roku (Dz.U. nr L 156, z 13.06.1984, str. 1),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2178/84 z dnia 23 lipca 1984 roku (Dz.U. nr L 199, z 28.07.1984, str. 1),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2664/84 z dnia 18 września 1984 roku (Dz.U. nr L 253, z 21.09.1984, str. 1),

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3625/84 z dnia 18 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 335, z 22.12.1984, str. 3).

a)    W artykule 1 ustęp 1:

tekst dotyczący regionu 3 otrzymuje brzmienie:

„Wszelkie wody położone w ramach tych części północno-wschodniego Atlantyku na południe od szerokości geograficznej 48oN, z wyjątkiem Morza Śródziemnego, jego mórz wewnętrznych oraz regionów 4 i 5.”

Dodaje się:

„Region 4

Wszelkie wody położone w ramach części Północno-Środkowego Atlantyku (podobszar ICES X).

Region 5

Wszelkie wody położone w ramach części Wschodnio-Środkowego Atlantyku, obejmujące sekcje 34.1.1, 34.1.2, 34.1.3 i podregion 34.2.0 strefy połowowej 34 Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) – region CECAF.”

teksty dotyczące regionów 4, 5 i 6 stają się odpowiednio tekstami dotyczącymi regionów 6, 7 i 8.

b)    W artykule1 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Powyższe regiony mogą być dzielone zgodnie z podobszarami lub sekcjami Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) lub podobszarami, sekcjami i podsekcjami Organizacji ds. Połowów na Północno-Zachodnim Atlantyku (NAFO), podregionami lub sekcjami Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) lub ich częściami lub zgodnie z innymi kryteriami geograficznymi.”

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2807/83 z dnia 22 września 1983 roku (Dz.U. nr L 276, z 10.10.1983, str. 1).

a)    Po wpisie „NAFO” w:

artykuł 1 ustęp 1 (wpis pierwszy),
artykuł 3 (drugietiret ),
załączniku I,
załączniku III:

dodaje się „/CECAF”.

b)    W załączniku IV:

w pkt 2.4.1, skreśla się wpis „E = Hiszpania”,
w pkt 3, po każdym wpisie „NAFO” dodaje się „/CECAF”.

c)    załącznik VII uzupełnia się, zgodnie z poniższym:

 
„Nazwa naukowa    Nazwa    Kod       

Pollachius pollachius

Nephrops norvegicus
    
Mintaj

Langusta norweska    
POL

NEP”
    


d)    W ustępie 1 drugie tiret załącznika VIII, po wpisie „NAFO” dodaje się wyrazy „lub strefa CECAF”.

Decyzja Komisji nr 79/572/EWG z dnia 8 czerwca 1979 roku (Dz.U. nr L 156, z 23.06.1979, str. 29).

Artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

„Komitet składa się nie więcej niż z 28 członków.”


XVI. EURATOM

Statuty Agencji Dostaw Euratom (decyzja Rady z dnia 6 listopada 1958 roku) (Dz.U. nr 27, z 6.12.1958, str. 534/58), zmienione:

- decyzją Rady 73/45/Euratom z dnia 8 marca 1973 roku (Dz.U. nr L 83, z 30.03.1973, str. 20),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

W artykule V ustępy 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Kapitał Agencji wynosi 4 000 000 EMA jednostek księgowych.

2. Kapitał dzieli się zgodnie z następującą skalą:

„Belgia                 4,8%
Dania                 2,4%
Niemcy                16,8%
Grecja                 4,8%
Hiszpania            10,4%
Francja                16,8%
Irlandia                 0,8%
Włochy                16,8%
Niderlandy             4,8%
Portugalia             4,8%
Wielka Brytania        16,8%”.

W artykule X ustępy 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Tworzy się Komitet doradczy dla Agencji, składający się z 44 członków.

2. Miejsca w Komitecie przyznaje się obywatelom Państw Członkowskim, zgodnie z poniższym:

„Belgia                3 członków
Dania                2 członków
Niemcy                6 członków
Grecja                3 członków
Hiszpania            5 członków
Francja                6 członków
Irlandia                1 członek
Włochy                6 członków
Niderlandy            3 członków
Portugalia            3 członków
Wielka Brytania            6 członków”.

Decyzja Komisji 71/57/Euratom z dnia 13 stycznia 1971 roku (Dz.U. nr L 16, z 20.01.1971, str. 14), zmieniona:

- decyzją Komisji 74/578/Euratom z dnia 13 listopada 1974 roku (Dz.U. nr L 316, z 26.11.1974, str. 12),

- decyzją Komisji 75/241/Euratom z dnia 25 marca 1975 roku (Dz.U. nr L 98, z 19.04.1975, str. 40),

- decyzją Komisji 82/755/Euratom z dnia 2 czerwca 1982 roku (Dz.U. nr L 319, z 16.11.1982, str. 10),

- decyzją Komisji 84/339/Euratom z dnia 24 maja 1984 roku (Dz.U. nr L 177, z 4.07.1984, str. 29).

W artykule 4 akapit pierwszy „11” i „10” zastępuje się odpowiednio „13” i „12”.

W artykule 4a akapit pierwszy „11” zastępuje się „13”.


XVII. RÓŻNE

Akty EWG

Rozporządzenie Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 roku (Dz.U. nr 17, z 6.10.1958, str. 385/58), zmienione:

- Aktem Przystąpienia z 1972 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1972, str. 14),

- Aktem Przystąpienia z 1979 roku (Dz.U. nr L 291, z 19.11.1979, str. 17).

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Językami urzędowymi i roboczymi instytucji Wspólnoty są duński, niderlandzki, angielski, francuski, niemiecki, grecki, włoski, portugalski i hiszpański”.

Artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Rozporządzenia i inne dokumenty ogólnego stosowania przygotowywane są w dziewięciu językach urzędowych”.

Artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich publikowany jest w dziewięciu językach urzędowych”.

Akty Euratom

Rozporządzenie Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 roku (Dz.U. nr 17, z 6.10.1958, str. 401/58).

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Językami urzędowymi i roboczymi instytucji Wspólnoty są duński, niderlandzki, angielski, francuski, niemiecki, grecki, włoski, portugalski i hiszpański”.

Artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

 Rozporządzenia i inne dokumenty ogólnego stosowania przygotowywane są w dziewięciu językach urzędowych”.

Artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich publikowany jest w dziewięciu językach urzędowych”.

ZAŁĄCZNIK II

Lista, na którą powołuje się artykuł 27 Aktu o przystąpieniu
PRZEPISY CELNE
    Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 137/79 z 19 grudnia 1978roku (Dz.U. nr L 20 z 27.01.1979roku, str.1).
    W celu uwzględnienia wyłączenia Wysp Kanaryjskich oraz Ceuty i Melilli z terytorium celnego Wspólnoty oraz z rozwiązań określonych w treści Protokołu nr 2, postanowienia niniejszego Rozporządzenia należy uzupełnić szczególnymi procedurami administracyjnymi, uwzględniającymi na przykład szczególne nabrzeża, przeznaczonymi do stosowania ich w odniesieniu do działań realizowanych przez statki rybackie Wspólnoty, w szczególności do zawijania przez te statki do portów Wysp Kanaryjskich, do dostaw tranzy-towych towarów, w tym z innych statków rybackich Wspólnoty, z uwagi na przekazywanie tych towarów do Wspólnoty.
    Należy także uwzględnić wzajemną pomoc administracji celnych Państw Członkowskich, z którymi Komisja może być stowarzyszona.
TRANSPORT
    1.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3164/76 z 16 grudnia 1976roku (Dz.U. nr L 357 z 29.12.1976, str.1), zmienione następującymi aktami:
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3024/77 z 21 grudnia 1977roku (Dz.U. nr L 358 z 31.12.1977, str.4),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3062/78 z 19 grudnia 1978roku (Dz.U. nr L 366 z 28.12.1978, str.5),
–    Aktem o przystąpieniu z 1979roku (Dz.U. nr L 291 z 19.11.1979, str.17),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2963/79 z 20 grudnia 1979roku (Dz.U. nr L 336 z 29.12.1979, str.11),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2964/79 z 20 grudnia 1979roku (Dz.U. nr L 336 z 29.12.1979, str.12),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 305/81 z 20 stycznia 1981roku (Dz.U. nr L 34 z 6.02.1981, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 663/82 z 22 marca 1982roku (Dz.U. nr L 78 z 24.02.1982, str.2),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3515/82 z 21 grudnia 1982roku (Dz.U. nr L 369
z 29.12.1982, str.2),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3621/84 z 19 grudnia 1984roku (Dz.U. nr L 333 z 21.12.1984, str.61).

    Artykuł 3(1) i (2) należy zmienić z uwagi na dodanie pewnej liczby zezwoleń Wspólnoty dla nowych Państw Członkowskich oraz na wynikającą z tego konieczność skorygowania ogólnej liczby zezwoleń.

Wpisy występujące w treści załączników należy uzupełnić poprzez dodanie odpowiednich oznaczeń i wskazań odnoszących się do nowych Państw Członkowskich.

Dyrektywa Rady 74/561/EWG z 12 listopada 1974roku (Dz.U. nr L 308 z 19.11.1974, str.18), zmieniona dyrektywą Rady 80/1178/EWG z 4 grudnia 1980roku (Dz.U. nr L 350 z 23.12.1980, str.41).
W treści artykułu 5(1) i (2), terminy, w których osoby fizyczne i przedsiębiorstwa wykonujące już zajęcie polegające na usługach holowniczych są zwolnione z obowiązku spełniania pewnych wymagań, należy przedłużyć w nowych Państwach Członkowskich, po to by zachować prawa nabyte w porównywalnych warunkach.

Dyrektywa Rady 74/562/EWG z 12 listopada 1974roku (Dz.U. nr L 308 z 19.11.1974, str.23), zmieniona dyrektywą Rady 80/1179/EWG z 4 grudnia 1980roku (Dz.U. nr L 350 z 23.12.1980, str.42).
W treści artykułu 4(1) i (2), terminy, w których osoby fizyczne i przedsiębiorstwa wykonujące już zajęcie polegające na usługach w zakresie drogowego przewozu pasażerów są zwolnione z obowiązku spełniania pewnych wymagań, należy przedłużyć w nowych Państwach Członkowskich, po to by zachować prawa nabyte w porównywalnych warunkach.

Trzecia dyrektywa Rady 84/634/EWG z 12 grudnia 1984 roku (Dz.U. nr L 331 z 19.12.1984, str.33.
Treść artykułu 4 oraz, w razie potrzeby, artykułu 3, należy zmienić tak, aby wskazywała warunki zastosowania tej Dyrektywy do Portugalii.

Dyrektywa Rady 83/416/EWG z 25 lipca 1983roku (Dz.U. nr L 237 z 26.08.1983, str.19).
Treść tej Dyrektywy należy zmienić tak, by dodać do niej klasyfikację portugalskich portów lotniczych otwartych dla planowego ruchu między-narodowego, oraz na podstawie wszelkich czasowych zwolnień dotyczących portów lotniczych na Azorach.

POLITYKA GOSPODARCZA
Umowa z dnia 9 lutego 1970roku ustanawiająca pomiędzy bankami centralnymi Państw Członkowskich Wspólnoty system krótkoterminowego wsparcia pieniężnego, oraz Decyzja nr 15/80 Rady Dyrektorów Europejskiego Monetarnego Funduszu Współpracy z dnia 9 grudnia 1980roku

W drodze odpowiednich decyzji, które powinni wydać, niezależnie od treści artykułu 396 Aktu o przystąpieniu, odpowiednio Dyrektorzy banków centralnych Państw Członkowskich oraz Rada Dyrektorów Europejskiego Monetarnego Funduszu Współpracy, wielkości kwot dłużnych i kwot należnych zostaną uzupełnione następującymi wpisami:
–    kwoty dłużne:
    Banco de España: 725 mln ECU,
    Banco de Portugal: 145 mln ECU,
–    kwoty należne:
    Banco de España: 1450 mln ECU,
    Banco de Portugal: 290 mln ECU.
POLITYKA HANDLOWA

1.    rozporządzenie Rady (EWG) nr 2603/69 z dnia 20 grudnia 1969roku (Dz.U. nr L 324 z 27.12.1969, str.25), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1934/82 z dnia 12 lipca 1982roku (Dz.U. nr L 211 z 20.07.1982, str.1) w brzmieniu wynikającym ze sprostowania zawartego w Dz.U. nr L 285, 8.10.1982, str.30.
    Treść załącznika należy w razie potrzeby dostosować tak, by wskazywała ograniczenia mające zastosowanie do nowych Państw Członkowskich.
2.    rozporządzenie Rady (EWG) nr 288/82 z dnia 5 lutego 1982roku (Dz.U.
nr L 35 z 9.02.1982, str.1), zmienione:
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2303/82 z dnia 18 sierpnia 1982roku (Dz.U. nr L 246 z 21.08.1982, str.7),
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2417/82 z dnia 3 września 1982roku (Dz.U. nr L 258 z 4.09.1982, str.8), w brzmieniu wynikającym ze sprostowania zawartego w Dz. U. nr L 354 z 16.12.1982, str.36,
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 899/83 z dnia 28 marca 1983roku (Dz.U. nr L 103 z 21.04.1983, str.1),

w brzmieniu wynikającym ze sprostowań zawartych w Dz. U. nr L 58
z 2.03.1982, str.31, Dz.U. nr L 189 z 1.07.1982, str.80, Dz.U.
nr L 260 z 8.09.1982, str.16 oraz Dz.U. nr L 351 z 11.12.1982, str.35.

Treść załączników należy zmienić tak, by wskazywać odpowiednie pozycje, dla nowych Państw Członkowskich, w wykazie produktów podlegających krajowym ograniczeniom ilościowym, w wykazie produktów podlegających nadzorowi. Ponadto, pozycje odnoszące się do Hiszpanii i Portugalii należy wykreślić z wykazu państw trzecich występujących w ramach stref geograficznych, do których mają zastosowanie ograniczenia ilościowe.

3.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1765/82 z dnia 30 czerwca 1982roku (Dz.U. nr L 195 z 5.07.1982, str.1), w brzmieniu wynikającym ze sprostowania zawartego w Dz. U. nr L 251 z 27.08.1982, str.34.
    W treści załącznika i załączonej noty, odpowiednie pozycje w językach hiszpańskim i portugalskim należy dodać do tytułów, wykazów państw trzecich, przypisów i sformułowań dotyczących wskazanych produktów.
4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/82 z dnia 30 czerwca 1982roku (Dz.U. nr L 195 z 5.07.1982, str.21), zmienione:
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 35/83 z dnia 6 stycznia 1983roku (Dz.U. nr L 5 z 7.01.1983, str.12),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 101/84 z dnia 16 stycznia 1984roku
(w brzmieniu wynikającym ze sprostowania zawartego w Dz. U. nr L 251 z 27.08.1982, str.34) (Dz.U. nr L 14 z 17.01.1984, str.7).
W treści załącznika i załączonej noty, odpowiednie pozycje w językach hiszpańskim i portugalskim należy dodać do tytułów, wykazów państw trzecich, przypisów i sformułowań dotyczących wskazanych produktów.
5.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3587/82 z dnia 23 grudnia 1982roku (Dz.U. nr L 374 z 31.12.1982, str.1), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 853/83 z dnia 28 marca 1983roku (Dz.U. nr L 98 z 16.04.1983, str.1).
Treść artykułu 3(2) oraz tabel zawartych w załączniku II należy zmienić tak, by wskazywała nowe wartości procentowe i nowe limity ilościowe wyznaczone dla każdego Państwa Członkowskiego, z uwzględnieniem przystąpienia nowych Państw Członkowskich, oraz by wskazywała w razie potrzeby limity regionalne dla nowych Państw Członkowskich.
6.    Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3588/82 z dnia 23 grudnia 1982roku (Dz.U. nr L 374 z 31.12.1982, str.47) zmienione:
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 194/84 z dnia 4 stycznia 1984roku (Dz.U. nr L 26 z 30.01.1984, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1475/84 z dnia 24 maja 1984roku (Dz.U. nr L 143 z 30.05.1984, str.6).
Treść artykułu 10(3) oraz tabel zawartych w załączniku II należy zmienić tak, by wskazywała nowe wartości procentowe i nowe limity ilościowe wyznaczone dla każdego Państwa Członkowskiego, z uwzględnieniem przystąpienia nowych Państw Członkowskich. Ponadto, w treści załącznika B do załącznika VII, należy dodać kolejną kolumnę dla każdego nowego Państwa Członkowskiego, a treść załącznika II należy w miarę potrzeby zmienić tak, by wskazywała limity regionalne dla nowych Państw Członkowskich.
7. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3589/82 z dnia 23 grudnia 1982roku (Dz.U. nr L 374 z 31.12.1982, str.106), zmienione rozporządzeniem Rady (EWG)nr 3762/83 z dnia 19 grudnia 1983roku (Dz.U. nr L 380 z 31.12.1982, str.1).
Treść artykułu 11(3) oraz tabel zawartych w załączniku III i Uzupełnienia do tego załącznika należy zmienić tak, by wskazywała nowe wartości procentowe i nowe limity ilościowe wyznaczone dla każdego Państwa Członkowskiego w odniesieniu do wskazanych państw trzecich, z uwzględnieniem przystąpienia nowych Państw Członkowskich. Ponadto, treść załącznika III należy w miarę potrzeby zmienić tak, by wskazywała limity regionalne dla nowych Państw Członkowskich.

8. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3420/83 z dnia 14 listopada 1983roku (Dz.U. nr L 343 z 8.12.1983, str.6).
Treść załączników I i III należy uzupełnić poprzez dodanie odpowiednich wpisów w językach hiszpańskim i portugalskim do tytułów, pozycji i wykazu wskazanych krajów, oraz poprzez wskazanie produktów pochodzących z krajów prowadzących handel w wypadku których wprowadzanie do wolnego obrotu będzie podlegało ograniczeniom ilościowym w nowych Państwach Członkowskich.
9. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3761/83 z dnia 22 grudnia 1983roku (Dz.U. nr L 379 z 31.12.1983, str.1).
Treść załącznika 7 należy uzupełnić wskazaniem rocznych limitów przywozu kawy dla nowych Państw Członkowskich.
10. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2072/84 z dnia 29 czerwca 1984roku (Dz.U. nr L 198 z 27.07.1984, str.1).
Treść artykułu 12(3) oraz tabel zamieszczonych w załączniku III i w Uzupełnieniu do tego załącznika należy zmienić tak, by uwzględniała nowe wartości procentowe i limity ilościowe dla każdego Państwa Członkowskiego,
z uwzględnieniem przystąpienia nowych Państw Członkowskich.

POLITYKA SPOŁECZNA
Decyzja Rady 70/532/EWG z dnia 14 grudnia 1970roku (Dz.U. nr L 273 z 17.12.1970, str.25), zmieniona Decyzją Rady 75/62/EWG z dnia 20 stycznia 1975roku (Dz.U. nr L 21 z 28.01.1975, str.17).
Treść załącznika należy zmienić, w niezbędnym zakresie, po to by zapewnić odpowiednie uczestniczenie w Komitecie przedstawicieli hiszpańskich i portugalskich organizacji pracodawców i pracobiorców.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia  14 czerwca 1971roku, zmienione i uaktualnione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2001/83 z dnia 2 czerwca 1983roku (Dz.U. nr L 230 z 22.08.1983, str.6).
Treść załączników należy zmienić w zakresie, w jakim wynika to ze zmian aktów prawnych nowych Państw Członkowskich lub z zawarcia Umowy pomiędzy właściwymi organami obecnych Państw Członkowskich i nowych Państw Członkowskich lub pomiędzy tymi ostatnimi Państwami, o utrzymaniu w mocy pewnych postanowień Konwencji dwustronnych.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972roku, zmienione i uaktualnione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2001/83 z dnia 2 czerwca 1983roku (Dz.U. nr L 230 z 22.08.1983, str.6).
Treść załączników należy zmienić w zakresie, w jakim wynika to ze zmian aktów prawnych nowych Państw Członkowskich lub z zawarcia Umowy pomiędzy właściwymi organami obecnych Państw Członkowskich i nowych Państw Członkowskich lub pomiędzy tymi ostatnimi Państwami, o utrzymaniu w mocy pewnych postanowień Konwencji dwustronnych.
Dyrektywa Rady 80/987/EWG z dnia 20 października 1980roku (Dz.U. nr L 288 z 28.10.1980, str.23).
Treść załącznika należy, tam gdzie jest to właściwe, uzupełnić wskazaniem tych kategorii pracowników w nowych Państwach Członkowskich, których roszczenia mogą być wyłączone z zakresu tej Dyrektywy, zgodnie z treścią jej artykułu 1(2).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2950/83 z dnia 17 października 1983roku (Dz.U. nr L 289 z 22.10.1983, str.1).
Treść artykułu 3(1) należy zmienić tak, by dodać obszary w Hiszpanii kwalifikujące się do zwiększonej pomocy.

ZBLIŻANIE USTAWODAWSTWA

Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967roku (Dz.U. Nr 196 z 16.08.1967, str.1), zmieniona:
–    dyrektywą Rady 69/81/EWG z dnia 13 marca 1969roku (Dz.U. nr L 68 z 19.03.1969, str.1),
–    dyrektywą Rady 70/189/EWG z dnia 6 marca 1970roku (Dz.U. nr L 59 z 14.03.1970, str.33),
–    dyrektywą Rady 71/144/EWG z dnia 22 marca 1971roku (Dz.U. nr L 74 z 29.03.1971, str.15),
–    dyrektywą Rady 73/146/EWG z dnia 21 maja 1973roku (Dz.U. nr L 167 z 25.06.1973, str.1),
–    dyrektywą Rady 75/409/EWG z dnia 24 czerwca 1975roku (Dz.U. nr L 183 z 14.07.1975, str.22),
–    dyrektywą Komisji 76/907/EWG z dnia 14 lipca 1976roku (Dz.U. nr L 360 z 30.12.1976, str.1), w brzmieniu wynikającym ze sprostowania zawartego w Dz.U. nr L 28 z 2.02.1979, str.32,
–    dyrektywą Komisji 79/370/EWG z dnia 30 stycznia 1979roku (Dz.U. nr L 88 z 7.04.1979, str.1),
–    dyrektywą Rady 79/831/EWG z dnia 18 września 1979roku (Dz.U. nr L 259 z 15.10.1979, str.10),
–    Aktem o przystąpieniu z 1979roku (Dz.U. nr L 291 z 19.11.1979, str.17),
–    dyrektywą Rady 80/1189/EWG z dnia 4 grudnia 1980roku (Dz.U. nr L 366 z 31.12.1980, str.1),
–    dyrektywą Komisji 81/957/EWG z dnia 23 października 1981roku (Dz.U. nr L 351 z 7.12.1981, str.5),
–    dyrektywą Komisji 82/232/EWG z dnia 25 marca 1982roku (Dz.U. nr L 106 z 21.04.1982, str.18),
–    dyrektywą Komisji 83/467/EWG z dnia 29 lipca 1983roku (Dz.U. nr L 257 z 16.09.1983, str.1),
–    dyrektywą Komisji 84/449/EWG z dnia 25 kwietnia 1984roku (Dz.U. nr L 251 z 19.09.1984, str.1).
Treść załączników należy uzupełnić poprzez dodanie terminów w językach hiszpańskim i portugalskim, określających substancje, oraz innych wyrażeń wskazanych w treści tych załączników w obecnych językach Wspólnoty.
Dyrektywa Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971roku (Dz.U. nr L 202 z 6.09.1971, str.1), zmieniona:
–    Aktem o przystąpieniu z 1972roku (Dz.U. nr L 73 z 27.03.1972, str.14),
–    dyrektywą Rady 72/427/EWG z dnia 19 grudnia 1972roku (Dz.U. nr L 291 z 28.12.1972, str.156),
–    Aktem o przystąpieniu z 1979roku (Dz.U. nr L 291 z 19.11.1979, str.17),
–    dyrektywą Rady 83/575/EWG z dnia 26 października 1983roku (Dz.U. nr L 332 z 28.11.1983, str.43).
Szkice do których odsyła się w treści punktu 3.2.1 załącznika II należy uzupełnić poprzez wskazanie niezbędnych znaków dla nowych skrótów wyróżniających.
Dyrektywa Rady 80/767/EWG z dnia 22 lipca 1980roku (Dz.U. nr L 215 z 18.08.1980, str.1).
Treść załącznika I, zawierającego wykaz podmiotów traktowanych jako organy zamawiające w każdym z Państw Członkowskich, należy uzupełnić poprzez wskazanie wykazu takich podmiotów w nowych Państwach Członkowskich, który zostanie określony w wyniku negocjowania tych zagadnień w ramach GATT.

ENERGIA

Decyzja Komisji nr 73/287/EWWS z dnia 25 lipca 1973roku (Dz.U. nr L 259 z 15.09.1973, str.36), zmieniona:
–    Decyzją Komisji nr 2963/76/EWWS z dnia  1 grudnia 1976roku (Dz.U. nr L 338 z 7.12.1976, str.19, oraz L 346 z 26.12.1976, str.26),
–    Decyzją Komisji nr 751/77/EWWS z dnia 12 kwietnia 1977roku (Dz.U. nr L 91 z 13.04.1977, str.7),
–    Decyzją Komisji nr 1613/77/EWWS z dnia 15 lipca 1977roku (Dz.U. nr L 180 z 20.07.1977, str.8),
–    Decyzją Komisji nr 3058/79/EWWS z dnia 19 grudnia 1979roku (Dz.U. nr L 344 z 31.12.1979, str.1),
–    Decyzją Komisji nr 896/82/EWWS z dnia 20 kwietnia 1982roku (Dz.U. nr L 106 z 21.04.1982, str.5),
–    Decyzją Komisji nr 759/84/EWWS z dnia 23 marca 1984roku (Dz.U. nr L 80 z 24.03.1984, str.14).
    Treść artykułu 7 odnoszącego się do specjalnego funduszu finansowania przez Wspólnotę udogodnień sprzedaży należy w miarę potrzeby dostosować tak, by uwzględnić uczestnictwo nowych Państw Członkowskich.
Decyzja Komisji nr 2514/76/EWWS z  dnia 30 września 1976roku (Dz.U. nr L 292 z 23.10.1976, str.1).
Treść załączników należy uzupełnić poprzez wprowadzenie dalszych porównywalnych form powiadomień, których mają dokonać nowe Państwa Członkowskie.
STATYSTYKA
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1736/75 z dnia 24 czerwca 1975roku (Dz.U. nr L 183 z 14.07.1975, str.3), zmienione:
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2845/77 z dnia 19 grudnia 1977roku (Dz.U. nr L 329 z 22.12.1977, str.3),
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3396/84 z dnia 3 grudnia 1984roku (Dz.U. nr L 314 z 4.12.1984, str.10).
    W treści artykułu 3, wskazanie terytorium statystycznego należy w razie potrzeby uzupełnić na podstawie zmian wprowadzonych w treści rozporządzeń określających terytorium celne Wspólnoty, w konsekwencji przystąpienia nowych Państw Członkowskich.
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3581/81 z dnia 14 grudnia 1981roku (Dz.U. nr L 359 z 15.12.1981, str.12).
    W treści artykułu 2, dla Hiszpanii i Portugalii należy dodać wskazanie odpowiednich równowartości statystycznego progu 400 ECU w pesetach i escudo.


RYBOŁÓWSTWO

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 103/76 z dnia 19 stycznia 1976roku (Dz.U. nr L 20 z 28.01.1976, str.29, zmienione:
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3049/79 z dnia 21 grudnia 1979roku (Dz.U. nr L 343 z 31.12.1979, str.22),
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 273/81 z dnia 30 stycznia 1981roku (Dz.U. nr L 30 z 2.02.1981, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3166/82 z dnia 22 listopada 1982roku (Dz.U. nr L 332 z 27.11.1982, str.4),
–    rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3250/83 z dnia  17 listopada 1983roku (Dz.U. nr L 321 z 18.11.1983, str.20).
Niezbędne jest uzupełnienie treści artykułu 3 oraz określenie, w treści załącznika B, wspólnych norm wprowadzania na rynek żabnicy, flądry, leszcza Raya i hiszpańskiej makreli.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 104/76 z dnia 19 stycznia 1976roku (Dz.U. nr L 20 z 28.01.1976, str.35), zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3575/83 z dnia 14 grudnia 1983roku (Dz.U. nr L 356 z 20.12.1983, str.6).
Konieczne jest określenie, w treści artykułów 5 i 7, kategorii świeżości i kategorii rozmiaru dla jadalnych krabów i norweskich homarów.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3191/82 z dnia 29 listopada 1982roku (Dz.U. nr L 338 z 30.11.1982, str.13).
Treść załącznika I, wskazującą reprezentatywne rynki i porty wwozowe, należy uzupełnić wskazaniem rynków i portów w nowych Państwach Członkowskich, oraz poprzez wskazanie dla wszystkich Państw Członkowskich innych rynków i portów w odniesieniu do wprowadzania nowych gatunków do systemu cen odniesienia.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 171/83 z dnia 25 stycznia 1983roku (Dz.U. nr L 24 z 27.01.1983, str.14), zmienione:
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2931/83 z dnia 4 października 1983roku (Dz.U. nr L 288 z 21.10.1983, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1637/84 z dnia 7 czerwca 1984roku (Dz.U. nr L 156 z 13.06.1984, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2178/84 z dnia 23 lipca 1984roku (Dz.U. nr L 199 z 28.07.1984, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2664/84 z dnia 18 września 1984roku (Dz.U. nr L 253 z 21.09.1984, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3625/84 z dnia 18 grudnia 1984roku (Dz.U. nr L 335 z 22.12.1984, str.3).
Treść tego rozporządzenia należy uzupełnić tak, by uwzględnić cechy szczególne rybołówstwa w strefach objętych wspólną polityką połowów, znajdujących się na obszarze suwerennej władzy państwowej lub jurysdykcji Hiszpanii i Portugalii.
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3598/83 z dnia 20 grudnia 1983roku (Dz.U. nr L 357 z 21.12.1983, str.17).
Treść załącznika, zawierającego wskazanie reprezentatywnych rynków hurtowych i portów, należy uzupełnić poprzez wskazanie rynków i portów w nowych Państwach Członkowskich oraz poprzez wskazanie dla wszystkich Państw Członkowskich rynków i portów dla nowych gatunków.
POSTANOWIENIA RÓŻNE

Rozporządzenie Rady (EWWS, EWG, Euratom) nr 1826/69 z dnia 15 września 1969roku (Dz.U. nr L 235 z 18.09.1969, str.1), zmienione:
–    rozporządzeniem Rady (EWWS, EWG, Euratom) nr 950/73 z dnia 2 kwietnia 1973roku (Dz.U. nr L 98 z 12.04.1973, str.1),
–    rozporządzeniem Rady (EWWS, EWG, Euratom) nr 3288/80 z dnia 4 grudnia 1980roku (Dz.U. nr L 350 z 23.12.1980, str.17).
Treść załącznika należy zmienić tak, aby dodać pod każdym nagłówkiem odpowiedni tekst w językach hiszpańskim i portugalskim.
Decyzja Rady z dnia 19 grudnia 1984roku (Dz.U. nr C 33 z 5.02.1985, str.1).
Załącznik należy uzupełnić poprzez dodanie wskazania reprezentatywnych organizacji producentów i pracowników, wyznaczonych w nowych Państwach Członkowskich do sporządzania list kandydatów, na podstawie których mianuje się członków Komitetu Konsultacyjnego Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.

ZAŁĄCZNIK III

Lista, przewidziana w artykule 43 ustęp 1 tiret pierwsze Aktu Przystąpienia

PODSTAWOWE KWOTY PRODUKTÓW PODLEGAJĄCE OGRANICZENIOM ILOŚCIOWYM W PRZYWOZIE DO HISZPANII DO DNIA 31 GRUDNIA 1988 ROKU

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     Kwota podstawowa       

1    
85.15    
Urządzenia nadawcze dla radiotelegrafii i radiotelefonii i aparatura odbiorcza; urządzenia nadawcze i odbiorcze radiowe i telewizyjne (również odbiorniki zapisujące lub odtwarzające dźwięk) oraz kamery telewizyjne; urządzenia do pomocy radionawigacyjnej, urządzenia radarowe i zdalne urządzenia radiowe:

A.    Urządzenia nadawcze dla radiotelegrafii i radiotelefonii i aparatura odbiorcza; urządzenia nadawcze i odbiorcze radiowe i telewizyjne (w tym odbiorniki zapisujące lub odtwarzające dźwięk) oraz kamery telewizyjne:

III. Odbiorniki, zarówno zawierające urządzenia do zapisu lub odtwarzania dźwięku jak i nie zawierające takich urządzeń:

b) Pozostałe:

ex 2. Pozostałe:
-    Kolorowe odbiorniki telewizyjne, których przekątna ekranu wynosi:
-    od ponad 42 cm do 52 cm włącznie
-    ponad 52 cm
    
19 233 jednostek       

2    
87.01    
Ciągniki (inne niż oznaczone kodem 87.07), wyposażone bądź nie, w podnośniki, dźwigi lub bloki:

ex B   Ciągniki rolnicze (oprócz ciągników kierowanych przez pieszego) i używane w leśnictwie, kołowe:

-    z silnikiem o pojemności 4 000 cm3 lub mniejszej
    
3 171 jednostek    

ZAŁĄCZNIK IV

Lista, przewidziana w artykule 43 ustęp 1 tiret drugie Aktu Przystąpienia

Podstawowe kwoty produktów podlegające ograniczeniom ilościowym w przywozie do Hiszpanii do dnia 31 grudnia 1989 roku

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     Kwota podstawowa       

1    
25.03    
Siarka wszelkich rodzajów, z wyjątkiem siarki sublimowanej, strąconej i koloidalnej    
90 000 ton
       

2    
29.03






36.01

36.02


ex. 36.04



36.05



36.06    
Nasycone, chlorowane pochodne węglowodorów:

B.    Nasycone, chlorowane pochodne węglowodorów:
Ex 1. Trichlorotolueny i dichloronaftaleny:
-    Trichlorotolueny

Proch strzelniczy

Gotowe materiały wybuchowe, inne niż proch strzelniczy

Lonty prochowe; lonty detonujące, spłonki nabojowe i detonujące, zapalniki; detonatory
-    Inne niż detonatory elektryczne

Artykuły pirotechniczne (na przykład ognie sztuczne, petardy sygnalizacyjne rakiety do sygnalizacji podczas mgły lub deszczu)

Zapałki z wyłączeniem zapałek bengalskich)
    
1 100 ton       

3    
39.02    
Produkty polimeryzacji i kopolimeryzacji (np. polietylen, politetrahaloetyleny, poliizobutyleny, polistyren, polichlorek winylu, octan poliwinylu, polichlorooctan winylu i inne pochodne polimerów winylowych, pochodne polimerów akrylowych i polimerów metaakrylowych, żywice aminowe):

C.    Pozostałe:

I. Polietylen:

ex b) W innych postaciach:    
4 500 ton    

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     Kwota podstawowa       
        -    odpady i skrawki
ex II. Politetrahaloetyleny:
-    odpady i skrawki
ex III. Polisiarczkohaloetyleny:
-    odpady i skrawki
ex. IV. Polipropylen:
-    odpady i skrawki
ex. V. Poliizobutylen:
-    odpady i skrawki
VI. Polistyren i kopolimery styrenu
ex b) W innych postaciach:
- odpady i skrawki
VII. Polichlorek winylu:
ex b) W innych postaciach:
-    odpady i skrawki
ex VIII. Polimer chlorku winylidenu; kopolimery chlorku winylidenu z chlorkiem winylu:
-    odpady i skrawki
ex IX. Octan poliwinylu:
-    odpady i skrawki
ex X. Kopolimery chlorku winylu z octanem winylu
-    odpady i skrawki
ex XI. Polialkohole winylu, octany i etery:
-    odpady i skrawki
ex XII. Polimery akrylowe, polimery metaakrylowe i kopolimery akrylo-metaakrylowe:
-    odpady i skrawki
ex XIII. Żywice aminowe, żywice asfaltowe i żywice kumaronowe:
-    odpady i skrawki
XIV. Inne produkty polimeryzacji i kopolimeryzacji:
ex b) W innych postaciach:
-    odpady i skrawki
        

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     Kwota podstawowa       

4    
39.07    
Artykuły z materiałów z rodzaju opisanych w pozycjach 39.01-39.06:
B. Pozostałe:
I. Ze zregenerowanej celulozy
III. Z utwardzonych protein
V. Z pozostałych materiałów:
a) Szpule, taśmy i inne materiały pomocnicze do filmów fotograficznych i kinematograficznych lub     
15 000 000 ECU       
        do taśm, filmy oraz podobne artykuły, objęte kodem nr 92.12
c)    Brykle gorsetowe i podobne materiały pomocnicze do wyrobów ozdobnych lub akcesoriów odzieżowych
ex d) Pozostałe:
- z wyłączeniem ochronnej przeciwko promieniowaniu lub skażeniu radioaktywnemu, nie wyposażonej w aparaty do oddychania           

5    
ex 58.01


 
58.02    
Dywany, pokrycia podłogowe, węzełkowe (konfekcjonowane lub nie), inne niż produkowane ręcznie

Inne dywany, pokrycia podłogowe, maty i wykładziny włącznie z „Kelem”, „Schumacks” oraz „Karamanie” i podobne (konfekcjonowane lub nie):

A. Dywany, pokrycia podłogowe, wykładziny, maty i inne pokrycia    
530 ton       

6    
ex 58.04






58.09










60.01    
Tkaniny z okrywą włókienną i szenilowe (inne niż strzyżone lub podobne strzyżone włókna z bawełny z pozycji nr 55.08 oraz włókna objęte pozycją nr 58.05):

-    Z bawełny

Tiule i pozostałe wyroby sieciowe, (z wyłączeniem włókien, tkanin i dzianin); koronki robione ręcznie lub mechanicznie w jednostkach, taśmach lub w postaci motywów:

B. Koronki:
ex I. Wyrabiane ręcznie:
- inne niż koronki z bawełny, wełny oraz ręcznie produkowanych włókien tekstylnych
II. Produkowane mechanicznie

Tkaniny lub dzianiny, nieelastyczne i nie gumowane:
C. Z pozostałych materiałów włókiennych:
I. Z bawełny    
259,3 ton       
                

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     Kwota podstawowa       
7    60.04




















60.05    Odzież zewnętrzna z tkanin lub dzianin, nieelastyczna lub niegumowana:

A.    Odzież dziecięca; odzież dziewczęca do rozmiaru handlowego 86, włącznie:

I. T-shirts:
a)    Z bawełny
II. Bluzy, koszulki polo lub kamizelki i pulowery:
a)    Z bawełny
III. Pozostałe:
b)    Z bawełny

B.    Pozostałe:
I. T-shirts:
a)    Z bawełny
II. Bluzy, koszulki polo lub kamizelki i pulowery:
a)    Z bawełny
IV. Pozostałe:
d)  Z bawełny

Odzież zewnętrzna i inne artykuły, z tkanin lub dzianin, nieelastyczne lub niegumowane:

A.    Odzież zewnętrzna i akcesoria odzieżowe:

II. Pozostałe:

ex a) Odzież zewnętrzna z tkanych lub dzianych włókien  z pozycji nr 59.08:
-    Z bawełny
b)    Pozostałe:
1.    Odzież dziecięca, odzież dziewczęca do rozmiaru handlowego 86 włącznie:
cc) z bawełny
2.    Kostiumy kąpielowe:
bb) z bawełny
3.    Stroje do turystyki pieszej
bb) z bawełny
4.    Inna odzież zewnętrzna
aa) bluzy i koszulo-bluzki dla kobiet, dziewcząt i dzieci:
55. Z bawełny
bb) swetry, pulowery, kamizelki, twinsets, swetry typu cardigan, koszule nocne, piżamy, (inne niż     15,3 ton    

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     
Kwota podstawowa       
        kamizelki określone w podpozycji 60.05 A II b) 4 hh)):
11. Męskie i chłopięce:
eee) Z bawełny
22. Damskie, dziewczęce i niemowlęce:
fff) Z bawełny
cc) Sukienki:
44. Z bawełny
dd) spódnice, w tym spódnico-spodnie
33. Z bawełny
ee) Spodnie:
ex 33. Z pozostałych materiałów tekstylnych:
-    Z bawełny
ff) Stroje i koordynowane stroje (z wyłączeniem strojów narciarskich) dla mężczyzn i chłopców:
ex 22. Z innych materiałów tekstylnych:
-    Z bawełny
gg) Stroje i koordynowane stroje (z wyłączeniem strojów narciarskich) oraz kostiumy dla kobiet, dziewcząt:
44. Z bawełny
hh) Płaszcze, kurtki (z wyłączeniem anoraków, wiatrówek, kurtek od wiatru i podobnych) oraz bluzy:
44. Z bawełny
ijij) Anoraki, wiatrówki, kurtki od wiatru i podobne:
ex 11. Z wełny lub delikatnych sierści zwierzęcych, z bawełny lub ręcznie robionych włókien:
-    Z bawełny
kk) kostiumy narciarskie dwu- lub trzyczęściowe:
ex 11. Z wełny lub delikatnych sierści zwierzęcych, z bawełny lub ręcznie robionych włókien:
-    Z bawełny
ll) Pozostała odzież zewnętrzna:
44. Z bawełny
5.    Akcesoria odzieżowe:
ex cc) z innych materiałów włókiennych:
-    Z bawełny

B. Pozostałe:
ex III. Z pozostałych materiałów włókiennych:
- Z bawełny
        

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     
Kwota podstawowa       

8    
61.01










































    
Męska i chłopięca odzież zewnętrzna:

A.    Odzież typu „cowboy” oraz pozostała podobna odzież do rozrywki i zabaw, mniejsza od rozmiaru handlowego 158; odzież z włókien tekstylnych z pozycji nr 59.08, 59.11 lub 59.12:
II. Pozostała:
ex a) Palta:
-    Z bawełny
Ex b) Pozostała:
-    Z bawełny

B.    Pozostała:
I.    Odzież przemysłowa i robocza:
a)    kombinezony, w tym fartuchy i „ogrodniczki” oraz szelki:
I.    Z bawełny
b)    Pozostałe:
I.    Z bawełny
II.    Ubiory kąpielowe:
Ex b) Z pozostałych materiałów tekstylnych:
-    Z bawełny
III. Płaszcze kąpielowe, spódnice, smokingi i podobna odzież wieczorowa:
c)    Z bawełny
IV. Parki: anoraki, wiatrówki, kurtki od wiatru i podobne:
d)    Z bawełny
V. Pozostałe:
a)    kurtki (z wyłączeniem od wiatru) i blezery:
3. Z bawełny
b)    Płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe i inne płaszcze; nakrycia i peleryny:
3. Z bawełny
c)    Stroje i stroje koordynowane (bez kombinezonów narciarskich):
3. Z bawełny
d)    Szorty:
3. Z bawełny
e)    Spodnie:
3. Z bawełny
f)    Kombinezony narciarskie dwu-częściowe    
30,9 tony    

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     
Kwota podstawowa       
    







61.02    g)    lub trzyczęściowe:
ex 1. Z wełny lub delikatnych sierści zwierzęcych, z bawełny lub ręcznie wyrabianych włókien tekstylnych:
- Z bawełny
h)    Pozostała odzież:
3. Z bawełny

Odzież zewnętrzna damska, dziewczęca i niemowlęca:

A.    Odzież dziecięca; odzież dziewczęca do rozmiaru handlowego 86 włącznie; odzież typu „cowboy” i podobna odzież do rozrywki i zabaw, mniejsza od rozmiaru handlowego 158:
1.    Odzież dziecięca, odzież dziewczęca do rozmiaru handlowego 86 włącznie:
a)    Z bawełny

B.    Pozostała:
1.    Odzież z włókien tekstylnych z pozycji 59.08, 59.11 lub 59.12:
ex a) Płaszcze:
-    Z bawełny
ex b) Pozostała:
-    Z bawełny

II. Pozostała:
a)    fartuchy, kombinezony, kitle i pozostała odzież przemysłowa i robocza (również do użytku domowego):
1.    Z bawełny
b)    Ubiory kąpielowe:
ex 2. Z pozostałych materiałów włókienniczych:
-    z bawełny
c)    Płaszcze kąpielowe, spódnice, koszule nocne i podobne ubrania domowe:
2.    Z bawełny
d)    Parki, anoraki, wiatrówki, kurtki od wiatru i podobne:
2.    Z bawełny
e)    Pozostała:
1.    Kurtki (z wyłączeniem od wiatru) i blezery:
cc) Z bawełny        

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     
Kwota podstawowa       
        2.    Płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe i inne płaszcze; nakrycia i peleryny:
cc) Z bawełny
3.    Stroje i stroje koordynowane (z wyłączeniem kombinezonów narciarskich) i kostiumy:
cc) Z bawełny
4.    Sukienki:
cc) Z bawełny
5.    Spódnice, w tym spódnico-spodnie:
cc) Z bawełny
6.    Spodnie:
cc) Z bawełny
7.    Bluzy i koszulo-bluzki:
cc) Z bawełny
8.    Kombinezony narciarskie dwu- lub trzyczęściowe:
ex aa). Z wełny lub delikatnych sierści zwierzęcych, z bawełny lub ręcznie wyrabianych włókien tekstylnych:
- Z bawełny
9.    Pozostała odzież:
cc) Z bawełny
           

9    
61.03









61.04    
Męska i chłopięca odzież spodnia, w tym kołnierze, przednie części koszul i mankiety:

A.    Koszule:
II. Z bawełny
B.    Piżamy:
II. Z bawełny
C.    Pozostała:
II. Z bawełny

Damska, dziewczęca i niemowlęca odzież spodnia:

A.    Odzież dziecięca; odzież dziewczęca do rozmiaru handlowego 86:
I. Z bawełny

B.    Pozostała:
I. Piżamy i koszule nocne    
6,4 ton    

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     
Kwota podstawowa       
        b)    Z bawełny
II. Pozostała:
b) Z bawełny
           

10    
84.41    
Maszyny do szycia; meble specjalnie zaprojektowane do maszyn do szycia; igły do maszyn do szycia:

A.    Maszyny do szycia; meble specjalnie zaprojektowane do maszyn do szycia:
I.    Maszyny do szycia (tylko stebnówki) z głowicami o masie nieprzekraczającej 16 kg bez silnika lub 17 kg z silnikiem; głowice maszyn do szycia (tylko stebnówki) o masie nieprzekraczającej 16 kg bez silnika lub 17 kg z silnikiem:
a)    Maszyny do szycia o wartości jednostkowej (z wyłączeniem ram, stołów lub części meblowych) powyżej 65 ECU każda
b)    Pozostałe     
2 850 jednostek       

11    
85.15    
Urządzenia nadawcze dla radiotelegrafii i radiotelefonii i aparatura odbiorcza; urządzenia nadawcze i odbiorcze radiowe i telewizyjne (w tym odbiorniki zapisujące lub odtwarzające dźwięk oraz kamery telewizyjne; urządzenia do pomocy radionawigacyjnej, urządzenia radarowe i zdalne urządzenia radiowe:

A.    Urządzenia nadawcze dla radiotelegrafii i radiotelefonii i aparatura odbiorcza; urządzenia nadawcze i odbiorcze radiowe i telewizyjne (w tym odbiorniki zapisujące lub odtwarzające dźwięk) oraz kamery telewizyjne:
III. Odbiorniki, zarówno zawierające urządzenia do zapisu lub odtwarzania dźwięku jak i nie zawierające takich urządzeń:
b) Pozostałe:
ex 2. Pozostałe:
-    Kolorowe odbiorniki telewizyjne, których przekątna ekranu wynosi 42 cm lub mniej
    
8 243 jednostek    

 

Nr kwoty
    
Nr kodu WTC    
Wyszczególnienie     
Kwota podstawowa       

12    
87.01    
Ciągniki (inne niż z pozycji nr 87.07), wyposażone bądź nie w podnośniki, dźwigi lub bloki:

A.    Ciągniki rolnicze (oprócz ciągników kierowanych przez pieszego) z iskrą zapłonowa lub
kompresją zapłonową silnika    
852 jednostekk       

13    
93.02

93.04













93.05



93.06    
Rewolwery i pistolety, będące bronią palną

Pozostała broń palna, w tym broń działająca na zasadzie odpalania ładunku prochowego, pistolety i rewolwery do strzelania ślepymi nabojami, wyrzutnie linek i podobne:

ex A. Karabiny do strzelania do celu i karabinki sportowe, strzelby i karabiny myśliwskie:

-    z wyłączeniem jednolufowych, z lufami gładkimi karabinków sportowych i karabinów do strzelania do celu oraz karabinów, oraz inne niż wyrzutnie kół, o wartości jednostkowej większej od 200 ECU

Broń o innej charakterystyce, w tym pistolety sprężynowe, pneumatyczne i podobne, strzelby i karabiny

Części broni, w tym lufy strzelb, lecz bez części broni siecznej    
6 000 000 ECU       

14    
93.07    
Bomby, granaty, torpedy, miny, broń sterowana i rakiety oraz podobne uzbrojenie wojenne i jego części, amunicja i jej części, w tym przybitki do nabojów śrutowych i kulowych oraz łuski do amunicji    
900 ton    




ZAŁĄCZNIK V

Lista, przewidziana w artykule 48 ustęp 3 Aktu Przystąpienia

 

     
     
     
Wielkość kwot       
               1986    1987    1988    1989    1990    1991       

1    
24.02    
Przetworzony tytoń; ekstrakty i esencje tytoniowe:

A. Papierosy    
2 605 033 000 jednostek    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

2
    
24.02    
B. Cygara    
34 406 000 jednostek    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

3
    
24.02    
C. Tytoń do palenia

D. Tytoń do żucia i tabaka

E. Pozostały, w tym ekspandowany w formie pasków lub kawałków    
598 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

4    
27.10    
Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające w masie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów:
ex A. Oleje lekkie:
- z wyłączeniem benzyny i paliwa do silników odrzutowych
    
185 679 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%    

 

     
     
     
Wielkość kwot       
               1986    1987    1988    1989    1990    1991       

5    
27.10    
ex A. Oleje lekkie:
- benzyna i paliwa do silników odrzutowych    
238 283 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

6    
27.10    
B. Oleje średnie    
70 000 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

7    
27.10    
C. Oleje ciężkie
1. Oleje opałowe    
185 000 ton    
253 450 ton    
347 226 ton    
475 700 ton    
651 709 ton    
892 842 ton       

8    
27.10    
C. II. Oleje napędowe
    
340 000 ton    
425 000 ton    
531 250 ton    
664 062 ton    
830 078 ton    
997 000 ton       

9    
27.10

34.03    
C. III. Oleje smarowe, pozostałe oleje

Preparaty smarowe i preparaty wykorzystywane do przeprowadzania obróbki olejowej lub tłuszczowej tkanin, skóry lub innych materiałów, lecz bez preparatów zawierających w masie 70% lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych:

ex A. Zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych:

-    z wyłączeniem preparatów dla smarowania, oliwienia i natłuszczania tkanin, futer, skór i skóry
    
16 666 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%    


 


     
     
     
Wielkość kwot
       
               1986    1987    1988    1989    1990    1991       

10    
27.11    
Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe
    
602 945 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

11    
27.12

27.13    
Wazelina

Parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne, barwione lub nie    
3 300 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%       

12    
27.14



27.15


27.16    
Bitumy naftowe, koks naftowy i inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych

Bitum i asfalt, naturalny; łupek bitumiczny, skały asfaltowe i piaski bitumiczne

Mieszanki bitumiczne, oparte na naturalnym asfalcie lub naturalnym bitumie, na naftowym bitumie, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym (np. masy uszczelniające bitumiczne, fluksy)    
97 033 ton    
Roczna stopa przyrostu: 20%    

GGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG uzdrawyai sye ciągle 114535 odwiedzającyOMSS