Jeżyna pospolita (ostrężyna) Surowiec,,                             
http://parda.w.interia.pl/075.html
Owoce, liście, kwiaty oraz końce młodych pędów.
Główne związki, ich właściwości i zastosowanie
Dojrzałe owoce zawierają cukry, kwasy organiczne - jabłkowy i winny,
aktywne i pomagające w trawieniu antocyjanki, sole mineralne oraz liczne
witaminy: B1, B2, B6, B12, C i PP i prowitaminy A.
Owoce spożywane na surowo, a także wina i soki sporządzane ze
świeżych owoców, bez podnoszenia temperatury w czasie ich przeróbki, mają wysoką
wartość leczniczą i spożywczą. Sok świeżych ostrężyn z wodą
osłodzoną cukrem lub miodem działa orzeźwiająco, zwłaszcza dla
rekonwalescentów i chorych. Przy przeziębieniach i grypie działa napotnie i
wykrztuśnie.
Liście i kwiaty jeżyny mają podobne właściwości co owoce, jednak
nieco słabsze. Napar tego surowca działa ściągająco, dezynfekujgco,
moczopędnie i przeciwbiegunkowo. Stosowany jest także przy przeziębieniach,
kaszlu i katarze oraz przy grypie jako środek napotny i wykrztuśny, a także
przy zgadze, wzdęciach, puchlinie wodnej i przy biegunkach.
Liście jeżyny leśnej zmieszane w części z liśćmi poziomki leśnej,
maliny, marzanki i szczypty tymianku dają doskonałą herbatę. Napar taki
działa lekko moczopędnie i wykrztuśnie.
Surowiec zielarski ;,,                                          
http://pl.wikipedia.org/wiki/Je%C5%BCyna_fa%C5%82dowana
Na potrzeby zielarskie zbiera się wiosną i na początku lata
wyrośnięte liście i suszy w cieniu i przewiewie. Surowcem leczniczym jest liść
jeżyny - Folium Rubi fruticosi. Jest to termin tradycyjny, utrzymujący się od
wielu dziesiątków lat w lecznictwie. Rubus fruticosus L. jest bowiem
zarzuconą już dawno nazwą botaniczną gatunku zbiorowego, obejmującego jeżynę
fałdowaną. Owoce jeżyny są masowo zbierane do celów spożywczych, a
czasem bywają suszone po zerwaniu w stanie dojrzałym, gdy są jeszcze jędrne
i nie przejrzałe. Po wysuszeniu w suszarniach ogrzewanych, początkowo w
temperaturze około 30°, a później do 40°C otrzymuje się owoc jeżyny -
Fructus Rubi fruticosi. Oba surowce należy przechowywać w opakowaniu w
miejscach suchych i ciemnych, a owoce chronić od owadów.
Skład chemiczny: liście jeżyny zawierają garbniki, flawonoidy, kwasy
organiczne, inozyt, witaminę C i sole mineralne. W owocach występują cukry,
kwasy organiczne, barwniki antocyjanowe, witamina C, pektyny, sole
mineralne.
Działanie lecznicze: liście jeżyny wykazują działanie
przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne na przewód pokarmowy, również u
małych dzieci. Zwiększają poza tym nieznacznie ilość wydalanego moczu i
działają lekko napotnie. Łagodnie regulują przemianę materii i ułatwiają
usuwanie z moczem toksycznych metabolitów. Sok ze świeżych owoców
jeżyny, podobnie jak z malin, jest masowo wykorzystywany jako środek dietetyczny.
Działa lekko przeciwgorączkowo i napotnie.                           
Działania niepożądane:                                                       
                             Przetwory z jeżyn, stosowane w zalecanych
niżej dawkach, nie wywołują odczynów szkodliwych.
Zastosowanie: Odwary z liści jeżyny zaleca się przede wszystkim w
podostrych i przewlekłych schorzeniach żołądka i jelit różnego pochodzenia,
objawiających się stanem zapalnym błon śluzowych przewodu pokarmowego,
nadmiernym rozwojem flory bakteryjnej, skłonnością do biegunek, bólami
brzucha i wzdęciami. Są niekiedy stosowane jako lek łagodnie moczopędny,
napotny, regulujący przemianę materii i ogólnie odtruwający w chorobie
reumatycznej, chorobach z przeziębienia, a nawet pomocniczo w grypie. Służą
także za namiastkę herbaty. Zewnętrznie odwary z liści jeżyny stosuje się
do przemywań oraz do płukań jamy ustnej i gardła. Również do kąpieli w
świądzie skóry, wyprysku i trądziku.
Przetwory: Odwar z liści jeżyny: 1,5 łyżki liści jeżyny zalać 2
szklankami wody letniej. Odgrzewać do wrzenia i gotować powoli pod przykryciem
3 min. Odstawić na 15 min. i przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po
0,3–0,5 szklanki między posiłkami w dolegliwościach przewodu pokarmowego
(zgaga, ból brzucha, biegunka przewlekła - także u dzieci i młodzieży).
Zewnętrznie zaleca się do płukania i okładów. Napój z owoców jeżyny: wlać
2 łyżki soku z owoców jeżyny do 1 szklanki przegotowanej, ciepłej wody.
Podawać do picia w chorobach gorączkowych w zastępstwie soku malinowego.

SUROWCE LECZNICZE: owoce i liście.,         
http://www.ochoroba.pl/950-jezyna-faldowana-rubus-plicatus
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE: ściągające, przeciwbiegunkowe,
przeciwbakteryjne, przeciw zapalne, moczopędne, poprawiające przemianę materii.
                                    Liście jeżyny mogą być pomocne:
przy grypie, przeziębieniu
w chorobie reumatycznej
w chorobach żołądka i jelit,
w walce z chorobami skóry
w przypadku przewlekłych zapaleń błony śluzowej, kiedy w przewodzie
pokarmowym nadmiernie rozwija się flora bakteryjna i pojawiają się
skłonności do wzdęć oraz biegunek.
Liście jeżyn od czasów starożytnych były wykorzystywane jako lek w
walce z chorobami skóry, takimi jak liszaje, wypryski, ropiejące i nie
gojące się rany. Wyciąg z liści jeżyny fałdowanej można używać jako
środek wykrztuśny, a także uspokajający.
                                       Z kolei owoce jeżyn poleca się:  
W
-leczeniu anemii (ponieważ zawiera m.in. żelazo i miedź mikroelementy
potrzebne do tworzenia czerwonych krwinek),
-celu regulacji pracy przewodu pokarmowego (niedojrzałe działają
zapierająco, przejrzałe - przeczyszczające),
-okresie rekonwalescencji (np. po ciężkich chorobach zakaźnych),
-chorobach skóry, np. nadmierne rogowacenie naskórka,
-celu uzupełniania niedoboru witaminy A (osoby z tego typu niedoborem
wykazują objawy ć niedowidzenia                zmierzchowego i przedłużoną
adaptację wzroku do ciemności).
                                            Przepisy stosowania
ODWAR Z LIŚCI. Przygotowujemy go w następujący sposób: do naczynia
wrzucamy łyżkę suszonych liści i zalewamy szklanką wody. Następnie
całość gotujemy przez ok. 3-5 minut. Po ostygnięciu, przecedzamy. Stosujemy w
przypadkach zaburzeń żołądkowych i przeziębień. Pijemy w 2-3 porcjach
między posiłkami. Tego rodzaju odwaru używać możemy też w chorobach skóry
do okładów.
HERBATA ZIOŁOWA. Liście jeżyn możemy używać do przyrządzania
herbaty ziołowej.
Z kolei owoce jeżyny są doskonałym surowcem na wszelkiego rodzaju
przetwory (soki, kompoty, nalewki, konfitury, dżemy).
NAPAR Z OWOCÓW. Przygotowujemy go umieszczając 2 łyżki suszonych
owoców w naczyniu i zalewając je szklanką wrzątku. Naczynie przykrywamy i
odstawiamy na kwadrans. Po ostudzeniu i przecedzeniu spożywamy 2-3radziennie.
                                       Zbiór i konserwacja
Liście zbieramy w pierwszej połowie lata. Powinniśmy dobierać młode,
wyrośnięte liście. Do suszenia powinniśmy wybrać ocienione, przewiewne
miejsca. Liście suszymy rozkładając cienką warstwą.
Także owoce zbieramy dopiero, gdy dojrzeją - tzn. w końcu lata i na
początku jesieni. Suszymy początkowo w temperaturze 40°C, a następnie
dosuszamy w temperaturze 60 °C.
                                          Substancje lecznicze
Jeżyna fałdowana zawiera cukry, kwasy organiczne, witaminy z grupy B,
witaminę C i prowitaminę A, śluzy, garbniki, flawonoidy oraz sole mineralne
(przede wszystkim potas i magnez).
                                 można nabyć    ----         
//www.becla.pl/owoce-26.html
  Rosaceae- Polski-Jeżyna fałdowana, Jerzyna, Jezyna krzewiasta 
//www.liberherbarum.com/Minor/PL/Pn0074.htm
              -  Łacina-Rubus fruticosus sensu Landolt, Rubus plicatus
Whe. et N. E.
Czêść rośliny Korzeń, Liść, Owoc                  Choroby i
wykorzystanie
Biegunka, Ból gardła, Ból zęba, Choroba pęcherza, Cukrzyca,
Czerwonka, Dolegliwości żołądkowe, Gorączka, Krwawienie, Leki moczopędne,
Niedokrwistość, Wysypki, Zapalenie błony śluzowej żołądka, Zapalenie
migdałków, Zgaga
                                                    Zawartość
   Antocyjany, Bor, Cukier, Fruktoza, Kwas mlekowy, Kwas szczawiowy, Kwas
taninowy, Kwasy organiczne, Minerały, Olejek eteryczny, Taniny, Witaminy,
Witaminy C, Związki garbujące